Huize Avondrood



De verveling
ligt windstil te dobberen
in haar verlaten ogen

een krant
paginagroot ongelezen
vergeten op haar schoot

haar jeugd
gisteren nog jong
als wuivend koren

vandaag
een triest behang
van nooit geleefde dromen

handen borduren
bloemetjesmotief
van pure nostalgie

in de verte
ziet zij de dood
al ongeduldig wenken.




Pp