Ispahaan Hij tovert tijd uit de traagheid van z'n dagen Een volle baard grijs door wijsheid van uitgelezen jaren Genereert gelaten het aanvaarden van al wat kwam Cadeau gekregen van het leven zonder te vragen Vrienden ze gingen heen zonder retour hadden ze ooit écht bestaan Ach, in de verte ziet hij er nog eentje staan te wenken Hij haast zich niet die wacht wel, denkt m'n vader. Pp
