Ik meet haar blik. Dit duurt al jaren. Kan de aanblik niet hertalen.
Soms merk ik wanhoop. In soorten verdriet. Seizoensgebonden. Zoals de mode.
Maar dan van een eindeloze couture. Zo diep. Gesneden als een decolleté uit haar leven.
Waarin het masker dat haar behaagt, haar sluiert, desnoods als maagd.
Straks, kom ik, lieveling, oreert ze, terwijl ze haar overspelig huis betreedt.
Pp
Reacties op bericht (3)
31-08-2006
Kom eens kijken.
Ik kom eens kijken naar je blog.
Groetjes
31-08-2006, 22:50 geschreven door Swakke
25-08-2006
pluche
Dag Ingrid,
Pluche ... het leven zoals het is ...
Soms is de pluche rood, dan weer grijs ...
Maar altijd pluche ...
Dank voor je bijvende reacties ...
Pp
25-08-2006, 14:34 geschreven door ingrid.lenaerts@pandora.be
gedicht 25/8/2006
Een heel mooi geheel dat af is in dit gedicht ,zo voel ik het aan als versregels over verdriet hebben en behaagziek zijn in een "pluchen taal" waar uiteindelijk de kracht in zit om te relativeren.De gebruikte woorden verzachten handelingen ,dit is dan een peroonlijke interpretatie.Ik ben wel gefascineerd door je gedichten door de sfeer die iets fragiel heeft en
dan ook weer heel pittig. Groeten Ingridstanella
