k vind het niet zo gemakkelijk je blog te verbeteren k heb nog veel te leren hoor,hopelijk vind ik hoe het moet ,k hang daar in de midden en weet niet hoe t moet maar alles komt on orde,dat voel ik ,als ik al die mooie berichten zie,ben ik nog vere van ,allen de ze stuurden zeg ik bedankt?love roger
Er wordt oveel geschreven over pijn en pijn bestrijding maar; wat doe je als de pijn veroorzaakt wordt door suikerziekte. Voornamelijk de benen en de voeten? voorlopig kan ik mij verhelpen met toevoeging van magnesium en inspuitingen met vitamine b,voor de rest is t wel beter maar weggaan doet het niet. makelijk gezegd maar,voor de rest geloof ik niet dat tussen mijn twee oren zit(makelijker gezegd dan gedaan) mail roge.clement@skynet.be
Gevonden,scherpe toren van oud-stuivekenskerke. kort stukje uit steenkerke enz? bixschote was geen vreemde naam meer.Eertijds lag het dorp daar vreedzaam tusschen langemark en steenstrate In 1914 had de bevolking westwaarts moeten vluchten en vochten franschen en duitschersin haar tuinen en huizen, Het plaatsje ging verscheidene malen van hand tot hand,doch bleef ten slotte aan de keizerlijken. in1915 was er een geweldige worsteling geweest in steenstrate en pilkem en wij herinneren,h hoe de belgen er ophet hachelijkst oogenblik den toestand redden,andere namen,van boesinge over ,verlorenhoek voor ieper wieltje,naar zillebeke, oost taverne,gapaard en naar de leie? Ik zoek verder groetjes
Mooi en zonnig lekker warm ,k zat te genieten van de zon,in gedachte verzonken dacht ik aan een paar zeer onaangename verwoordingen bij mensen in nood. Meer dan ooit moet je nen houten kop hebben als je luistert naar de problemen die er leven bij de mensen,jammer genoeg tilt men te veel aan problemen die niet het noemen waard zijn ,omdat alles wel weer op zijn poten terecht komt. K heb een kaarsje bijgezet bij de kapel en hoop dat Maria zich ontfermt over hun problemen.
Op onze wijk hebben wij een goede en veilige methode aangebracht ter beveiliging van onze wijk,7 personen stellen zich te dienste tijdens de nacht voor er ingeval verdachte geluiden en of bewegingen optreden. Bij onraad verwittigen deze mensen elkaar per telefoon en komen buiten de wijk gezammelijk bekijken, als alles oké is gaat iedereen terug naar huis. ps; aan de ingang van de wijk staat een bord waarop te lezen staat (BEWAAKTE WIJK) eenvoudig maar t werkt goed.
Telkens als ik naar de sterren kijk, telkens als ik rusten ga in t duister van de nacht, telkens als de maan verschijnt, geniet ik van de stilte van de nacht.
en als de morgen komt, voel ik mij goed,kan ik weer alles aan, ik voel de zon ,de dauw op t gras, het fluiten van de vogels, het kabbelende water van de visvijver, geniet ik van het leven ,om de dag,
telkens als ik opsta dank ik God, voor al dat moois,hier te beleven, voor al die jaren mij gegeven.
De foto van mijn bed overgroot moeder knappe vrouw ze ligt aan de bassis van mijn staamboom waarvan reeds 800 mensen afstammen,zelfs tot in amerika shy is born 17 feb 1844-zwevegem died 13 jan 1927-zwevegem
Gesneuveld in Reigersvliet, begraven in Steenbeke,.kben op zoek in mijn verzameling naar deze plaats, k heb gezocht weer Steenbeke en Reigersvliet ligt mogelijks kan je mij wat uitleg bijgeven. wil je mij even berichten in welke omgeving t ligt. beste dank hiervoor,een vriend Roger Clement uit Ruiselede.
Als ik al die mooie blogs zie vraag ik mij af ,hoe speel ik her klaar om zoveel te bereiken maar ja,de wereld is niet in een dag gemaakt en toch is ij wonderbaar om zien. vove roger
Naar mate je aan bezinning doet ontdek je weer het leven om je geen,indat zwarte gat van mij was ik zelfs voor een stuk vergeten dat er nog mijn vrouw en kinders waren. Mijn dokter in t uz hij deed zijn best en ik ,ik ging mij meer en meer bezinnen in de stilte van gods kerk, t is net alsof je wordt gevoed mat de gave gods ,je vind je zelf terug, je leert er meer en meer begrijpen dat vrouw en kinders zonder het te zeggen nog veel moeilijker hebben om je problemen te helpen dragen,je staat op die moment niet meer als t ware alleen,of je t wil of niet je wordt er naar getrokken en gaat meer als t moeilijk wordt terug. je ontdekt weer de natuur de bomen en het gras ,de mensen om je geen ,je bent een mens in wording,er is iets in je die je drijven zal naar god en al zijn goedheid ,je dank hem en maria voor die rust Een vriend gaf mij een reis naar lourdes mee met ziekenzorg,het was mijn dag ik wou gaan,Maria vragen om genezing en k ben geweest. benieuwd hoe ik mij daar zou voelen,Een onverklaardare gevoel ging over mij geen en k wist nie wa te vragen,als ik al die zieken daar zo godvruchtig zag bidden vroeg ik mij af;wat kan ik nu nog vragen,k kan gaan k kan staan,ik kan die reis nog aan,ik heb gezegt tegen mijn vrouw alé t is precies een mirakel te beseffen dat je nog zoveel kunt beleven. Meer en meer ging ik mij verdiepen in die GODvan mij en in Maria zo diep zelfs dat ik er op de duur problemen ging bij krijgen, k stelde als maar vragen. Eens was ik in malle dij brugge waar ik reeds geruime tijd naar de mis ging de zondag en vroeg de heer of k even uit zijn kelk mocht drinken,de volgende zondag boodt een zuster mij de kelk aan,eens vroeg ik in de kerk alé als je er bent laat even die kaarsen branden bij t mariabeeld t was toen al halverwege de mis en prompt stond iemand uit de kerk op en stak alle kaarsen aan.Een nieuw probleem kwam op mij af ,ik kon er geene weg meer mee;dagen nachten lag ik waker k zei zelfs bij mezelf k heb het gedroomd maar als je alles dagelijks opschrijft kan dat ook al niet?mijn ergste pijn ,mijn grootste verdriet ,maar ook mijn echte gelukkige momenten staan er in beschreven. Een godsgeleerde waar ik toevallig heb verteld zei zelfs,bewijs mij een dat het niet waar is. Het fijt dat je er nog bent,dat je als t ware bent herboren door je geloof, hoe verklaar je zoiets dan. volgende keer ik weet nu nooit zal ik nog pijn dragen.
Af en toe kon ik nog korte tijd mijn werk opnemen maar t alles overviel mij telkens en soms liep ik weer naar huis ,verzonken in de stilte,de pijn die mij telken overviel leerde mij te schrijven,zo is voor mij een uitlaatklep ontstaan waar waar alle pijn ,waar al t verdriet maar ook de mooie kanten die je leven toch nog zinvol maken op te schrijven K hield mij vast aan mijn geloof en telkens als het mij teveel werd ging ik naar de kerk ,ik voelde daar die intense sfeer van stilte over mij geen stromen en ontdekte op de lange duur waneer ik de kerk verliet een hele hoop inergie had opgedaan,mijn hartepijn verdween ,het was alsof er een opening,een plaatsje in mijn hart vrijkwam van intense rust,daar werd mijn nieuwe wereldje herboren achteaf bezien was dat de plaats waar alles is begonnen,een nieuwe dag, een week,uiteindelijk het ander leven. Volgende keer (de weg naar overleven ligt voor de hand
K was 42 jaar en kreeg een hoge bloeddreuk 21 ,zo vlug als t kon werd ik naar t st jan in brugge overgebracht,helemaal niets te vinden ,hoge stressdruk,even alle zenuwpillen overdag en voor de nacht een slaappillen en daarmee was de kous er af. 6 maan daarna nog nekeer,neem wet meer pillen en wordt wat rustiger,en t bleef er bij. Moe zijn ,t niet meer zien zitten ,alsmaar gaan werken ,mij er door slepen en de rest van de dagen slapen. Op de lange duur wou k stoppen met drogeren en ging achter raad bij een huis dokter die naar mij even luisterde ,hij gaf mij de raad eens naar t u z in gent te gaan en even mijn gevoelens over te brengen,even gebeld en k was op de afspraak. welke dokter wil je;ho neem ter een voor t hart dan zien wij wel. K moest mij uitkleden en mijn medicatie meebrengen,k had ze zo allemaal op een rijke gezet en t eerste wat hij zegde was,moet ik da alles slillen dan val ik te plekke dood. Een week onderzoeken en ontwennen was de boodschap. Hij stuurde mij door voor controle van mijn bloed,daar aangekomen werd er merg en bloed getrokken en t resultaat was leukemie. Kan u verzekeren je valt op die moment in een zwart gat. Twee jaar hemo krijgen, daarne leukeran ook de ontwenning,je zou voor minder willen sterven,hoogstens 2 jaar dat was t verdict,ik vroeg mij af hoe kom ik uit dat zwarte gat. k had heel veel tijd om na te denken,en in al mijn ellende heb ik toch de weg gevonden en k leve nog,wel met veel vallen en opstaan,van puure ellende heb ik mij tot GOD gericht en k heb gezworen dat k zou vechten tot de laatste druppel bloed en k leve nog, na twintig jaar.WILLEWAAR NOG ALTIJD GA IK OP CONTOLE?KRIJG IK ANTIESTOFFEN EN HEB ONTDEKT DAT ER NOG ANDER LEVEN IS DAN PRESTEREN IN DEZE MATERIALISTISCHE WERELD. Hoe ik het heb verwerkt vertel ik volende keer want er is meer dan werken en presteren.
Alé,hij vraagt mij om te storten en ontvangen op ps ? k heb hem gezegt;alé wat vraagde gij,bankieren op de mail,de briefkens van de ziekenkas in de bus,uitreksels op de mail,berichtjes naar elkaar via gsm, de telefoon ligt voor de hand,adsl voor als er iets te zeggen valt,tv om nog alleen te kijken ,en geen tijd om nog een gezellige babbel,thuis en elders,iedereen heeft wel zijn eigen programma,wil je straks dat je zonder werk valt. Waar zijn wij mee bezig,zet nu nog de bakker zijn brood aan de deur en de groenten winkel op de markt aan de kerk neem wat je wil en betaal met een bij gevoegde automaat en voor de rest kun je u vervelen lijk de pest. RESULTAAT OM LANGS OM MINDER WERKGELEGENHEID, om langs om meer vereenzaming en op de duur ken je je eigen zelf niet meer. t is niet te geloven maar je wordt er zo stil van dat je op de duur alleen nog tegen je zelven praat en in slaap valt van verveling;is dat dan nog het leven waard.en wie gaat zij betalen als al het werk verdwijnt,hij wist niet wa gezegd behalve dat het waar is.
k was aan t kijken naar de foto van mijn vader,overleden aan 69 jaar en ik werd week vanbinnen,zo veel wou ik nog vertellen, zoveel wou ik je nog vragen,gelukkig ben ik nog gelovig en weet ik dat je daar bent aan de overkant,dat je nog naar mij luistert ik mis je zo,die vriendelijke woorden en dat gevoel bij jou te zijn dat mis ik zo.en zoveel mooie dingen die wij samen hebben meegemaakt.Papaatje waar is de tijd dat je mij knuffelde,dat ik naar je kon opkijken, je was altijd mijn toeverlaat, mijn vriend die altijd als ik t moeilijk had mij kon bekoren met je lach,als jy mij horen kan dan wil ik zeggen dank je pa,t was fijn om steeds bij jou te zijn,ik mis je zo en hoop dat wij elkaar ooit mogen terugzien,aan de overkant bij ma, het ga je goed papa we blijven steeds de beste vrienden voor elkaar.
De mensen zijn als golven op de zee ze hebben een zo kort bestaan soms zijn ze rustig ,soms lijken ze te vré,soms zijn ze hard en beuken op de rotsen,of ze rollen over t zand en voor je t weet zijn ze weer verdwenen en nieuwe golven komen aan, een nieuw bestaan is weer geboren en zal straks ook weer ophouden met te bestaan,zo kort is t leven hier ;ons op dees aard gegeven.
