(Fote Koning Albert bezoekt het op Duischers veroverd terrein)'T Was nabij dit terrein det het militair kerkhof van Ter Hand lag. Er verhief zich daar een gedenkteeken voor de dooden, te midden der graven, maar tevens op een uitstekend punt. Later kwam het uit, dat dit monument niets anders wasdan een waarnemingspost.Binnen bevonden zich twee portalen en buiten was er ee trap, die naar het platform leidde, vanwaar men de gansche omgeving kon overzien. Achter Berlare lag het groot fronstation van Ledegem met zijn talrijke lijnen in allerlei richting. Burgers van Kortrijk moesten er laden en lossen, munitie en allerlei materieel.De arbeiders waren verplicht te gehoorzamen. Men voerde ze met geweld weg; kortom Ledegem en Becelare waren twee punten aan 't front ; waar het volksrecht op dezelfde wijze metde voeten werd getreden, gelijk wij het in Noord Frankrijk beschreven.Ook te Roeselare zag men die ongelukkigen , er waren zeer veel Gentenaren bij, ze logeerden in barakken. In deze tijd onving Vlaanderen nogmaals het bezoek van dfen Duitschen keizer. Deze moest toch zijntroepen komen bemoedigen.Het gemeentebestuur van Kortrijk kreeg bevel voor den hoogen gast, onmiddelijk het meubilair van een slaapkamer te laten maken . Het moest aande kommandatuur de modellen der meubels toonen.Dit werk eischte een uitgave vzn 40.000 frank. De meubels werden naar een huis in de Doornikwijk gevoerd. maar de keizer ging er niet overnachten; men begrijpt waarom,De geschiedenis van de kostbare meubels was bekend en spionnen konden alles nagaan en het nieuws ter juister plaatse melden, waar de opperste krijgsheer vertoefde.En Kortrijk was bij de vliegers goed bekent.Geen dag toch schier ging er voorbij, of het regende bommen te Kortrijk, vooral rond het station, doch ook op andere punten. De burgers brachten angstige nachten door in vele straten waren de kelders door openingen in de tusschenmuren gekapt, verbonden zoodat men onder den grond vluchten kon.Toen tijdend dit offensief in 't hart der stad een vreeselijke ramp plaats had en een luchttorpedo drie huizen neersmakte, zoodat zeven personen om 't leven kwamen en velen gewond werden, verlieten tal van inwoners de gteisterde stad want Kortrijk was onveilig geworden. Hierook zag men steeds meer aanvoer van gewonden veel gestichten lagen gestatig vol , en treinen brachten er verder't land in of naar Duitschland.Tusschen Kortrijk en Bissegem, terzijde den weg naar Meenen, was een reusachtig munitiedepot , waar eveneens veel dwangarbeiders aan 't werk gesteld werden. men wierp daar natuurlijk ook veel bommen. Trouwens, tal van Belgen zijn daar door de gevaarlijke taak zelf gedood? Ja het geweld langs de leie was vol ellende en tragiek.Meenen werd in dezen tijd ontruimd en onderging het lot van Roeselare, men plunderde de huizen en onttakelde deze; vooral toen de koude dagen aanbraken en men het hout van deuren, ramen, vloeren, zolderingen opstookte.O, dat leven nabij het frond, drie jaren lang,enten slotte toch in ballingschap gezonden te worden.Slaan wij even het dagboek open van een klooster te Komen dat der Gardiennes Adoratrices de I'Eucharistie.Het gesticht was eerst een Belgisch-Fransche en dan een Duitsche ambulancie geweest maar Komen werd beschadigd en de ambulancie vertrok.Wordt vervolgd op 4
|
