Overheid en geneeskunde pleiten voor een blijvende geheimhouding van de fabrieksgeheimen van Strattera. Wat zou moeten geheim blijven?
Beroepsjournalisten
zijn door een deontologische regel gebonden waarbij men met de
farma-industrie overeenkwam om alleen maar positief te berichten over
psychotica, antipsychotica en alles wat farma gigantische winsten
kan blijven verschaffen.
Kritische berichten worden daardoor net als professionele
waarschuwingen voor de gevaren van het gebruik van harddrugs in
de medische wetenschappelijke literatuur vakkundig en journalistiek
onder tafel geveegd.
Toch komt er beweging in. Zoals je weet kan een olietanker geen haakse bocht maken,
Ook 't Humo stuk is leuk/ vermakelijk.
De dames spartelen.
Nog even en er valt onder datum vermelding een leuk potje kwartet te spelen met hun uitspraken.
In vergelijking met het redeloos persoonsgerichte gekrijs van vorig jaar, kunnen zij nu toch weinig anders, dan op diverse punten, met frisse tegenzin toegeven, dat het niet alles goud is wat er blinkt in Ritalonia.
Zonder sokken
Ritaleintje ging uit wandelen, met twee kleuren sokken aan. Dat heeft de juf zeer verdroten, er is direct wat aan gedaan!
De psycholoog heeft autonoom in ‘t dossier met rood vermeld: Dualistisch SokkenSyndroom. Voor ‘t consult al vastgesteld.
Eenstoornis voor het leven komt niet meer van ons af. Wij zullen haar pillen geven, en ontnemenu ‘t gezag.
Ritaleintje mag niet wandelen, nooit gekleurde sokken aan. De medicatie gaat al werken: ze gaat zelfs al niet meer staan!
Ons Ritaleintje is overleden. Psychose bracht haar bij het raam Op de bijsluiter stond te lezen, dat het al vaker zo was gegaan.
Van de zevende is zij gesprongen, zo maar, zonder sokken aan! Dat heeft de Farmacie gespeten, weer een stuk omzet naar de maan!
Ons Ritaleintje wou graag leven,
met twee gekleurde sokken aan. Nu is zij zonder sokken
naar de hemel toe gegaan.
Uit: Ontmoedering
Lief Kind
Je tranen vallen op de schoot, waarin ik je wil verbergen. Lief Kind, je bent bedrogen, kon ik je terug doen in mijn schoot
Lief Kind, ze hebben gelogen: Jeugdzorg, Pharmacie en Macht. Ze hebben je, zonder geweten, al talloze malen verkracht.....
Lief Kind droog je tranen, vecht. Met liefde kun je overleven, al is je wereld nog zo slecht. Kracht en moed wil ik je geven..
Houd de psychologen uit je geest Houd hun pillen uit je mond Lief Kind, vecht voor je leven Houd je kostbare zelf gezond.....
Uit Ontmoedering
Zo klinkt de geneeskunde
Zo klinkt de geneeskunde: bij monde van een
neuropsychiater, die schijnt overtuigd te zijn dat hij
ook een opleiding als apotheker heeft genoten..
Nogmaals,
de laatste 10 jaar heeft Prof. Nora Volkow heel
nauwkeurig aangetoond dat bij orale inname van Rilatine
(dus als pil, niet via het bloed zoals de ratten
waarover Mr. Haesbrock het heeft), de bindng ervan aan
de dopaminereceptoren veel geleidelijker en langduriger
is dan met cocaïne, ook al zijn beide moleculen
structureel sterk gelijkend. Dat onderzoek heeft
aangetoond dat het de werking van de dopamineneuronen
NORMALISEERT en dat er géén verslaving optreedt om
die reden (in tegenstelling met cocaïne). Nogmaals: ik
verwijs naar deze zeer degelijke studies bij mensen
(niet ratten) met ADHD, bij gebruik van Rilatine onder
vorm van een pil (en niet via het bloed ngespoten zoals
bij het rattenonderzoek). Nogmaals: dit zijn FEITEN.
Een samenvatting ervan is te vinden in het artikel
"Rilatine en verslaving" op www.adhd-volwassenen.be.
Wanneer houdt apotheker
Haesbrouck op met "zou", "zou",
"zou" ? Wanneer gaat hij zelf eindelijk eens
naar de FEITEN kijken i.p.v. de psychiatrie te verwjten
dat hun aanpak niet gebaseerd is op FEITEN?
De verbetenheid van halfslachtigheden en manipulatie is
haast dezelfde als die van Scientology !
Wat nu volgt is een juweeltje van Truus die probeert
te begrijpen hoe een neuropsychiater als een apotheker
de werking van harddrugs uitlegt, nadat de
neuropsychiater het pillendoosje heeft gehypnotiseerd
om niet verslavend te zijn als het door de dokter werd
voorschreven.
Psychiaters hebben niet alleen maar een licence to kill
(30X meer onverklaarbare sterfgevallen in de
psychiatrie), ze bezitten ook de kunst om harddrugs tot
vitale geneesmiddelen te hypnotiseren. Ze worden
daarbij wel een handje toegestoken door de Overheid die
dezelfde stoffen onder een opiumwetgeving plaatst als
ze door een illegaal circuit worden aangeboden, maar
als niet eens giftige stoffen door een dokter mogen
voorgeschreven worden, zelfs en bij voorkeur aan
kinderen.
En omdat die psychiaters zo slim worden geacht, hoeven
ze zelfs niet te weten hoe die harddrugs het
zenuwstelsel om zeep helpen. Werkingsmechanisme
onbekend schrijft de internationale literatuur, totdat
er eentje aan het wauwelen gaat dat cocaïnestoffen
hoger gedoseerd dan om gewoon maar te drogeren niet
eens verslavend zijn, gewoon omdat het zo is.
De kracht van de aflaat die de dokter met vurige tongen
heeft verlicht door zelf anderen te verwijten tot een
genootschap te behoren.
Maar dokter, welke sekte laat jou harddrugs
hypnotiseren zodat ze veilig door jouw patienten
chronisch kunnen gebruikt worden zonder ze te
verslaven?
Als jij nu eens een (echte) maffiabaas zou zijn, zou
het hypnotiseren dan ook zo goed lukken? Of zou je
alleen maar nog meer geld verdienen aan de ellende van
zij die je kapot maakt ermee?
Biologie en voor beginners
Ach wat zou het fijn zijn als die dokter zonder naam
kon uitleggen, dat deze stoffen die je oraal inneemt,
verschillen van deze stoffen die je ingespoten krijgt.
Langs welke wonderbaarlijke weg bereiken deze stoffen
dan de hersenen?
Via het bloed toch?
Of heb ik nog een apart leidingenstelsel lopen, waar ik
niet van weet?
Ach, en waarom zouden ze in proefdierenland nou toch
zoveel miljoenen ratten voor de menselijke medische
wetenschap er door draaien.
Als het, hoewel 't alle twee zoogdieren zijn, toch geen
zinnig resultaat kan opleveren, wegens te grote
verschillen?
Vreemd dan, al die proeven op ratten.
Verder dacht ik dat het verschil tussen weinig
amfetamine en een grote partij hierin verschilt, dat je
voor het laatste vrij lang naar de gevangenis moet.
Een verschil tussen amfetamine en amfetamine is me nog
nooit opgevallen.
Het verschil tussen winterwortels en amfetamine wel.
De eerste kan je ongebreideld in grote doseringen nemen
en er zit ook geen bijsluiter bij.
Van het tweede val je zo dood, in hoge dosering, dat je
zelfs niet meer de bijsluiter kan nalezen waarom het
fout ging.
Dat is dan een verschil, dat zonder wetenschappelijk
onderzoek volkomen duidelijk is.
Truus
De vier grote chemische groepen stoffen die
hallucinogeen werkzaam zijn, doen het allemaal op
eenzelfde manier. Ze vernietigen dosis per dosis
neuronen, waardoor een (schijnbaar therapeutisch)
veranderde perceptie op de realiteit gebeurt, maar
waardoor ook een gevaarlijk controleverlies ontstaat op
het gedrag ( tics, agressie, wanen...).
Daardoor ook corrigeert men bijna steeds met
antipsychotica (Risperdal,Dipiperon,Zyprexa enz...).
Op mijn uitdrukkelijke vraag aan de slimme zenuwarts,
die een neuropsychiater waarschijnlijk wel is, welke
aandoening of welke ziekte men kan genezen of
behandelen door het zenuwstelsel structureel te
verwoesten met die harddrugs, heeft de neuropsychiater
nog steeds niet geantwoord.
Ik vermoed dat die vraag van mij zelfs niet relevant
is, want al zou het zo zijn, dat die harddrugs wel
personen kapotmaken zonder de engelbewaarders van de
geneeskunde, de farmaceutische industrie is erin
geslaagd om dokters de magische toverformule te laten
uitspreken over de doosjes die ze voorschrijven,
waardoor die pillen in de doosjes helemaal niet mogen
verslavend werken en nog minder zenuwstelsels mogen
vernietigen.
Die magische toverformule spreken alleen maar slimme
dokters uit, want als ze een keer zodanig uitgedaagd
worden en in 't echt moeten uitleggen in mensentaal wat
de kracht uitmaakt van deze bovennatuurlijke gave
dan komt men heel zwakjes over.
Een gewone mens begrijpt het beter als men het geloof
in de aflaten zou uitleggen, maar dokters hebben nog
steeds niet door dat ze alleen maar in de aflaten van
de industrie geloven, zelfs al noemt men die aflaten
dan doodgewoon Euro's.
Dokters blunderen als ze zich nog slimmer willen
voorwenden dan een apotheker op het vlak van de kennis
van geneesmiddelen.
Probleem is alleen maar: wat verlangt de sponsor van
mij, hé dokter?
Uw dochter heet
voortaan Ritaline
Een land vol psychologen en proleten
laat haar kinderen pillen vreten.
Wee, de verguisde ouder in 't verzet!
Die raakt aanstonds uit 't gezag gezet.
Dwarse kinderen zijn uitgestorven,
moderne kennis is nu verworven.
Jeugdzorg vervult haar taken,
zal ieder verzet wel chemisch kraken.
Ontmoederde kunstwezen,
mogen nog het ergste vrezen
Met een chemisch gesloopt brein
nooit jezelf meer te mogen zijn
Wij zullen 't u zeker niet vergeven.
Wij gunnen u geen moederleven.
Van moedermelk naar amfetamine,
uw dochter heet voortaan Ritaline
Uit Ontmoedering
ADHD is een ziekte van de anderen
ADHD is een
ziekte van anderen, die er niet aan lijden.
En de behandeling is gericht op de exterminatie van wat
een heersende middelmaat zou kunnen bedreigen.
Homo
hominis lupus est.
Een mens gedraagt zich als een wolf tegenover de
medemens, wanneer men met bewustzijnsveranderende
stoffen het zenuwstelsel van kinderen gaat verwoesten.
Men voert een chemische oorlog tegen de eigen
nakomelingen.
Dit is het conflict van de tot algemeen belang verheven
ten top gedreven individuele zelfontplooiing.
De decadentie van een volwassen geworden
flowerpowergeneratie, waar de meesten liever verwende
ikjes waren gebleven (of nog steeds...)
"Deze oorlog eindigde met
op afstand bestuurde raketten, met vliegtuigen die met
de snelheid van het geluid vliegen, met nieuwe typen
onderzeeboten, met torpedo's die hun eigen doel zoeken,
met atoombommen en met het vooruitzicht op een
afschuwelijk soort chemische oorlogvoering. De volgende
oorlog zal noodzakelijkerwijs worden overschaduwd door
deze verwoestende uitvindingen van het menselijk brein.
Als voormalig minister van een hoog ontwikkeld
bewapeningssysteem is het mijn laatste plicht, het
volgende te zeggen: Een nieuwe grootschalige oorlog zal
eindigen met de vernietiging van de menselijke cultuur
en beschaving."
(Albert Speer 1947, uit: Proces van Nurenberg)
Voortaan verkrijgbaar in boekenwinkels:
The active metabolite of Strattera has the same active metabolite as Prozac. See : http://www.haesbrouck.be/strattera_amfetamine.jpg. When both products were metabolised by digestion, both active phenylpropylamines acts in a similar way as the amphetamines act. Amphetamines are chemically close to these new SSRI’s because their chemical structure is a phenylethylamine. Because of the difference of that one C-Atom between phenylethylamines and phenylproylamines, dosages are adapted: amphetamine-pills are at 5mg , Prozac-pills at 20-60mg. As the result, both are working in the same way: destroying neurons to inhibit control over the nervous system and causing symptoms of hallucination on a long term use. I described the working mechanism of ADHD-medication in my book ( for this moment only available in Dutch) : "ADHD-medicatie: medische megablunder", ISBN: 978-909021709-3.
Le métabolite actif de Strattera est le même métabolite actif que Prozac. Voir : http://www.haesbrouck.be/strattera_amfetamine.jpg. Quand les deux produits ont été métabolisés par digestion, les deux phenylpropylamines actifs agissent d'une manière semblable comme que les amphétamines agissent. Les amphétamines sont chimiquement près de ces nouveaux SSRI parce que leur structure chimique est un phenylethylamine. En raison de la différence de cet un C-Atome entre les phényléthylamines et les phenylproylamines, des dosages sont adaptés : les amphétamine-pillules sont à 5mg, Prozac-pillules à 20-60mg. Comme résultat, tous les deux fonctionnent de la même manière : en détruisants les neurones pour empêcher le contrôle du système nerveux et de causer des symptômes d'hallucination sur une utilisation à long terme. J'ai décrit le mécanisme fonctionnant du l'ADHD-médicament en mon livre (pour ce moment seulement disponible dans le Néerlandais) : « ADHD-medicatie : medische megablunder », ISBN : 978-909021709-3.
Over mijzelf
Ik ben Fernand Haesbrouck
Ik ben een man en woon in Ieper (Belgie) en mijn beroep is apotheker.
Ik ben geboren op 13/01/1945 en ben nu dus 79 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: koken en fotografie.
Ik hoop dat deze medische megablunder van de eeuw snel tot het verleden mag behoren.
De geneeskunde zou zich moeten schamen.
Videos die de
farmaceutische industrie liever VERBERGT !!!
De geneeskunde demoniseert mijn actie tegen het
voorschrijven van harddrugs bij kinderen.
Ik koos er opzettelijk voor om niet de
wetenschappelijke toer op te gaan, omdat
wetenschappelijke waarschuwingen over die materie
vakkundig de doofpot bereiken.
Deze drie video's zijn al een paar jaren oud en
zouden als wetenschappelijke informatie kunnen gebruikt
worden.
En wat gebeurde ermee ?
Juist.
Dokters in de geneeskunde blijven kinderen drogeren en
zelfs de Overheid vergoedt deze manier van drogeren en
ook het instellen van een toxicomanie bij kinderen.
Een epidemie of fraude ?
Ik noem het de grootste medische blunder van de
eeuw.
Vooraf dit : noteer dat Luvox bij ons Floxyfral
noemt , dat Ritalin bij ons Rilatine en Concerta
zijn,en dat de actieve metaboliet van Strattera net
dezelfde is als die van Prozac.
De eerste video duurt 56 minuten, de twee anderen
ongeveer 12 minuten en ze zijn ... engelstalig.
Sterke
stimulantia worden als psychotica gebruikt in
doseringen totdat men de nevenwerkingen bereikt.
Er ontstaat een
psychotisch gedrag als bijwerking omdat neuronen worden
verwoest.
Immers, de
psychiatrie heeft voor die bijwerking op een
frauduleuze manier een winstgevende
therapeutische indicatie bedacht : ADHD !
Het rustig
lijken is gewoon een dwangmatig psychotisch gedrag.
In de
literatuur spreekt men van een robotachtig gedrag, wat
eigenlijk een eufemisme is van dwangmatig psychotisch.
Na chronisch
gebruik worden bijna steeds corrigerend antipsychotica
toegediend (Risperdal,Dipiperon, Zyprexa),
omdat een controleverlies optreedt van het gedrag
(tics, wanen, agressie).
FDA waarschuwt
dat ADHD-medicatie psychotisch maakt en sterfgevallen
kan veroorzaken.
Des stimulants forts
sont utilisés comme psychotica dans les doses jusqu'à
ce qu'on atteigne des effets secondaires.
Le comportement
psychotique est un des effets secondaires, parce qu’on
détruit les neurones.
En
effet, la psychiatrie a inventé une indication thérapeutique
lucrative pour cet effet secondaire d'une façon
frauduleuse : Le syndrome TDAH !
Un comportement
compulsif se traduit dans : sembler tranquille.
Les enfants obtiennent
un comportement de robots, dans d’autres mots: un
comportement compulsivement psychotique.
On doit corriger
presque toujours avec des antipsychotiques (
Risperdal,Dipiperon,Zyprexa), en raison d'une perte de
commande au sujet du comportement ( les tics,
agression, les hallucinations)
Dans une période de
quatre ans, le nombre internés dans la psychiatrie a
doublé avec un facteur six ( Belgique).
La FDA demande des
fabricants de drogue de TDAH informer
des patients au sujet des évènements défavorables
cardiovasculaires et des évènements défavorables
psychiatriques.
The strongest
stimulants are used as psychotica in dosages until the
side effects are reached.
A psychotic behavior is
a side effect because the neurons are destroyed.
Psychiatry invented
a commercial therapeutic indication for that side
effect in a crimininal way: ADHD!
Seeming quiet is simply
being compulsively psychotic.
These children obtain a
robotlike behavior, what simply means a compulsively
psychotic behavior.
Almost all chronic
users must be corrected with antipsychotics (Risperdal,
Dipiperon, Zyprexa) because of a control loss
concerning behaviour (tics, aggression,
hallucinations).
In a period of four
years the number of ADHD-patients in psychiatry doubled
with a factor six.(Belgium)
FDA
Directs ADHD Drug Manufacturers to Notify Patients
about Cardiovascular Adverse Events and Psychiatric
Adverse Events
De moeder die vorig jaar in Nijvel haar vijf kinderen doodde is volgens het gerecht toch toerekeningsvatbaar bevonden. Gerechtspsychiaters kwamen tegen alle logica in tot deze conclusie. Ondanks het feit dat mevr. Lhermitte al jaren angstig en depressief was en haar dossier leest als een aaneenschakeling van antidepressivakuren (De Morgen, 7 februari 2008).
Wereldwijd zijn er talloze voorbeelden en studies waardoor aangetoond wordt dat o.a. precies antidepressiva dergelijke daden kunnen veroorzaken of uitlokken. Mevrouw Lhermitte kan logisch gezien dus niet toerekeningsvatbaar zijn. Hier wordt wellicht het aanzien van het medisch beroep, de psychiatrie en de psychofarmaca-industrie belangrijker geacht dan een goede geneeskunde en eerlijke rechtspraak.
De echtgenoot van deze vrouw heeft gelijk: Zijn vrouw heeft de kinderen niet gedood. De schuld ligt niet in de eerste plaats bij deze moeder. Maar wel bij de inwonende huisarts die een homofiele relatie had met haar man en die deze moeder medicatie bezorgde, bij de psychiaters die haar behandelden, bij de firmas die deze moordpillen produceren en promoten en bij haar echtgenoot zelf. Deze moesten normaal gezien als toerekeningsvatbare mogelijke belangrijkere schuldigen eerst voor de rechter verschijnen. De moeder zelf, de zwakste schakel in deze keten, zou pas op de vijfde plaats ipv op de eerste plaats moeten komen.
Waarom moet een samenleving die dergelijke onredelijke relatietoestanden meer en meer tolereert en daardoor zelf eigenlijk onverdraagzaam en onleefbaar is, ingedekt worden door professionele gerechtspsychiaters? Waar zijn we eigenlijk mee bezig?
In een lezersbrief* in de media drukte ik dit reeds vorig jaar uit, maar nu blijkt onze rechtsstaat er nog erger aan toe dan ik dacht: men aanvaardt door deze uitspraken dat mensen onder invloed van medicatie moorden en dat medicatie niet als bijkomende verzachtende omstandigheid meer kan worden aangevoerd. Is het dat waar de industrie en het beleid naartoe willen?
* Over de ware oorzaken en middelen zal met geen woord gerept worden door de gerechtelijke instanties en dus wellicht ook niet in de media. Omdat aan het heilige huis van onze actieve welvaartstaat, de farma en de psychiatrie niet mag geraakt worden. Welvaartstaat, psychiatrie en farma zullen zich nu over deze moeder ontfermen. Maar de kinderen zijn dood. Symbolisch voor wat wij al een kwarteeuw aan het doen zijn. ( Jan Vanhaelen, Het Laatste Nieuws, eind april 2007)
Ter informatie hierbij mijn lezersbrief die vorig jaar in Het Laatste Nieuws gepubliceerd werd. Het is dus nog erger gesteld met onze rechtsstaat en met gerechtspsychiaters dan ik dacht.
Nijvels gezinsdrama door pillen?
Vandaag vindt de reconstructie plaats van het Nijvels gezinsdrama waarbij vijf kinderen het leven lieten en de ouders , familie, vrienden en kennissen en een hele natie verweesd achterbleven.
Nog altijd hoor je in alle mediakanalen de vraag stellen: hoe kon dit eigenlijk gebeuren? Niemand heeft er een antwoord op en met de reconstructie hoopt men een beetje dichter tot de (juridische) werkelijkheid te kunnen doordringen. Vreemd. Alle ingrediënten manifesteren zich overduidelijk en niemand wil ze zien of zelfs maar aanhoren.
De actieve welvaartstaat, een drukbezette toegewijde echtgenoot, vertegenwoordiger voor de farma, een dokter in huis, . cultuurverschillen? Hoe kan een moeder haar vijf kinderen op deze manier om het leven brengen?
Enkel en alleen omdat ze onder invloed van pillen was wegens haar depressie.
Hoe kunnen vijf kinderen van deze leeftijd op deze wijze een voor een om het leven gebracht worden? Enkel en alleen omdat ze eerst met pillen verdoofd werden. Hoogstwaarschijnlijk zal de moeder ontoerekeningsvatbaar op het moment van de gebeurtenissen verklaard worden wegens zware depressie. Maar ..
Jan Vanhaelen
Op 6 december 2007 verklaarde ik ook een en ander op deze blog. Had men deze moeder uit Nijvel niet behandeld met de noodzakelijke antidepressiva dan had ze misschien al gans Marokko uitgemoord. Zo redeneren Overheid en geneeskunde momenteel.
Overheid en geneeskunde promoten en geilen op het zinloze geweld.
Pas gisteren nog hield ik nog een pleidooi om amfetaminestoffen, die een controleverlies veroorzaken op het gedrag doordat ze het zenuwstelsel verwoesten, onder een opiumwetgeving te plaatsen.
En vandaag in Nebraska : Hoempapa, patatboem !!! Weeral prijs.
De geneeskunde en een Overheid waren van oordeel dat de persoon best met een andere perceptie op de realiteit door het leven zou gegaan zijn. En hoe gebeurt zoiets het best ?
Wel door het zenuwstelsel aan te tasten met medicinale harddrugs die een controleverlies veroorzaken op het gedrag.
Toen men harddrugs medicinaal wou in omloop brengen heeft men wijselijk het werkingsmechanisme van die harddrugs als onbekend verklaard.
Niemand zou die stoffen willen gebruiken als het mechanisme op de bijsluiter moest verschijnen. Om commerciële redenen heeft men daarom de sprookjestheorie van de fantoomstoffetjes bedacht, die er niet zouden zijn terwijl ze er wel hadden moeten zijn, en die doorharddrugs te dealen plots opnieuw alsgoede feeën in het lichaam beschikbaar zouden zijn om zieke mensen te genezen.
Na al die jaren blijkt het werkingsmechanisme dat men liever vergat, toch te werken, maar vergeten is vergeten.
Wondermedicatie die zenuwstelsels zou verwoesten, dat kan eenvoudigweg niet. Of toch? Op een hypocriete manier zenuwstelsels van levensonwaardige levens verwoesten en academische verhaaltjes opdiepen dat we ze helpen met fantoomstoffetjes die ze een mooie toekomst zullen garanderen.
En als verwoeste zenuwstelsels dan toch zinloos geweld veroorzaken dan vallen we verbaasd achterover: die stoute fantoomstoffetjes toch of zou het anders aan de wapenindustrie kunnen liggen? Wij hebben alvast goed ons best gedaan en vooral er heel veel geld aan verdiend. Want omdat het werkingsmechanisme voortaan onbekend is, weten wij natuurlijk van niets. Handig.
Het trofeeënlijstje op ssristories is nu al geupdated.
Men zal dat lijstje weg censureren op het ogenblik dat WO III erop zal prijken. Want die zal er niet komen door cocaïne, amfetamine of SSRI-misbruik, maar wel omdat er teveel wapens zijn.
Overheden en geneeskunde zweren bij de weldaden van een veranderde perceptie, er is een bloeiende democratie die daarop draait. De nevenwerking ervan, die kiesvee dwangmatig dociel maakt is natuurlijk mooi meegenomen. En een controleverlies op het gedrag door een zenuwstelsel dat verwoest werd? Nog nooit van gehoord.
Het heet dat de voordelen (aandelen) zwaarder wegen dan de nadelen (enkele doden door enkele schutters).
Patiënten met harddrugs hoger doseren dan normaal, tot men de schadelijke nevenwerkingen bereikt, om de patiënten ermee te kunnen blijven pamperen totterdood.
Het lukt warempel.
Men doseert tot onbehandelbaren een psychotisch gedrag vertonen en bijgevolg dwangmatig dociel zijn geworden. Het dwangmatig dociel maken, is voortaan een nieuwe pedagogische norm. En die norm bereik je alleen maar door het zenuwstelsel zodanig te verwoesten dat een controleverlies ontstaat over wat men als een onbehandelbaar gedrag beschouwt.
Begin 2005 waarschuwde de Europese gemeenschap en de verschillende regeringen de medische wereld ervoor om geen SSRIs te gebruiken bij jongeren omwille onder meer van de gekende risicos op zelfmoorden. SSRIs zijn chemisch verwant aan de amfetamines. Die dringende waarschuwing werd heel snel ingeslikt toen bleek dat de actieve metaboliet van Strattera precies dezelfde is als de actieve metaboliet van Prozac. In dat geval zou Strattera eigenlijk moeten verboden worden. Commercieel was zoiets ondenkbaar.
Vandaar de reactie liet niet lang op zich wachten. Prompt verklaarden FDA en EMEA dat van alle SSRIs alleen Prozac niet gevaarlijk zou zijn voor de jeugd. Terwijl ook Prozac net als de rest even chemisch verwant is aan amfetamine.
Wat meer is: aan de jeugd doseert men in Strattera dezelfde actieve metaboliet als Prozac tot zelfs driekeer zo hoog ineens. Het gebruik (en misbruik) van Prozac is daar alleen maar klein bier bij.
Nu los van het gevaar op zelfmoordgedrag en echte zelfmoorden, kan men de vraag stellen waarom de Overheid toelaat dat het bedrijf eenzelfde actieve stof tot zeven keer zo duur laat verkopen. Het gezond verstand is natuurlijk zoek als je ziek zijt, maar hoe ziek is de Overheid dan wel?
Of moet vermeden worden dat bekend raakt dat men bij kinderen harddrugs in zeer hoge doseringen dealt om ze dwangmatig dociel te maken. Waarom maakte men het werkingsmechanisme van die harddrugs plots onbekend wanneer men ermee het ras van een nieuwe generatie wou veredelen?
Medische wetenschap en Overheden investeren miljarden in pseudowetenschappelijk onderzoek dat zou moeten aantonen hoe heilzaam de ontstane gevarenreflex wel is, die ontstaat wanneer men met massieve doseringen harddrugs het zenuwstelsel gaat verwoesten. Het is nu net die gevarenreflex (de gekende adrenalinestoten), die zo gegeerd wordt zowel bij de dealers als de gebruikers. Is er nu waarlijk geen enkele onderzoeker die zich afvraagt waarom het zenuwstelsel zo hevig op gevaar reageert wanneer het fundamenteel wordt aangevallen? Zijn al die onderzoekers dan verplicht om het werkingsmechanisme van de harddrugs als onbekend te blijven promoten? Terwijl men dat werkingsmechanisme wel kende, toen voor het gebruik ervan nog geen therapeutische indicaties werden uitgevonden.
Toen ongeveer twintig jaar geleden de regelgeving op het functioneren van FDA werd versoepeld, pleegde de farmaceutische industrie een staatsgreep op dat overheidsorgaan. Nieuwe ontdekte moleculen kwamen vlotter in de handel, maar vooral nieuwe stoffen, die bij een vroegere regelgeving onder een opiumwetgeving zouden gerangschikt worden, konden voortaan vlotjes op de markt, zelfs als niet eens giftige producten. Ik verwijs hierbij naar de nieuwe phenylalkylamines en de piperidinebenzylaatesters die sindsdien als wondermedicatie kleine bedrijfjes omtoverden tot megaindustrieën.
De actieve metaboliet van Trazolan (mCPP) werd in 2006 onder een opiumwetgeving geplaatst, nadat bleek dat het illegale milieu de stof als een cocaïnevervanger beschikbaar stelde. Maar legaal door dokters gedeald, hoeft de stof niet eens in de vergifkast bewaard te worden.
Zyban is chemisch erg verwant aan wat men pruimt met QAT, maar dezelfde QAT die illegaal uit Jemen wordt ingevoerd valt bij ons onder een opiumwetgeving. Zyban hoeft natuurlijk niet in de vergifkast bewaard te worden, al zijn het aantal zelfmoorden ermee intussen al legendarisch geworden. Champix is eveneens een cocaïnevervanger en onlangs kwamen bij FDA op 1 week tijd maar liefst 55 zelfmoordmeldingen ermee binnen. Ook Champix hoeft helemaal niet in een vergifkast bewaard te worden en hoeft niet eens eigenhandig door de dokter worden voorgeschreven.
De SSRIs (nieuwe antidepressiva) zijn als phenylpropylamines chemisch erg aan de amfetamines (phenylethylamines) verwant en zouden onder de vroegere FDA regelgeving onder een opiumwetgeving gekomen zijn. Nu dus niet, maar de stoffen die theoretisch nog een kleinere affiniteit hebben om de neuronen te verwoesten ( phenylbutylamines- Silomat)), worden een voor een uit de handel gehaald omwille van de dodelijke ongevallen ermee. De SSRIs zijn alleen nog veilig omdat er gigantische winsten mee gemaakt worden.
Mike Hammer op zijn best : Trust me, I know what Im doing. Alleen al die stoffen zijn veilig denken de dokters: het werkingsmechanisme is immers onbekend. I know what Im doing.
Maar de show gaat door. Bij Balans kan men de volgende geruststellende berichten lezen. Teneur van het verhaal: Vertrouw de nieuwe generatie volledig aan ons toe, wij verzorgen ze totterdood.
Onrust over Strattera; toelichting Balans
Donderdag 29 september 2005 kwam het farmaceutische bedrijf Eli Lilly met een persbericht over Strattera(atomoxetine).
Hierinstaat dat uit cijfers van een meta-analyse (waarbij een aantal onderzoeken bij elkaar geteld worden) is gebleken dat bij 0,44% van de kinderen tussen 7 en 12 jaar (6 op de 1357 patiëntjes) die atomoxetine (Strattera) gebruiken zelfmoordgedachten voorkwamen en in één geval ook een zelfmoordpoging is gedaan.
Bij de adolescenten uit dit onderzoek (25% van het geheel) kwamen deze gedachten niet voor. Bij volwassenen die atomoxetine (Strattera) gebruiken is hier ook nooit melding van gemaakt.
Wat betekenen deze gegevens? Professor Jan K. Buitelaar, kinder- en jeugdpsychiater en mevrouw J.J. Sandra Kooij, volwassenen psychiater, schrijven op hun website het volgende:
"Het is vooralsnog onduidelijk wat de betekenis is van met name de suïcidale gedachten bij kinderen. Het is goed dat de farmaceutische industrie inzage geeft in effecten van atomoxetine die mogelijk een risico kunnen inhouden, maar de klinische relevantie (het voorkomen in de dagelijkse praktijk) is hiermee niet vastgesteld.
Uit onderzoek is bekend dat rond de 20% van alle adolescenten wel eens suïcidale gedachten heeft. Suïcidepogingen komen daarbij ongeveer tweemaal zo vaak voor bij adolescenten met ADHD als bij controlegroepen. Het risico op suïcidepogingen bij ADHD is sterk gekoppeld aan het voorkomen van bijkomende stoornissen als de gedragsstoornis en depressies.
Kinderen die met atomoxetine (Strattera) worden behandeld voor hun ADHD moeten daarom, zoals het hoort, goed begeleid en gecontroleerd worden op eventuele suïcidale gedachten of gedragingen door hun behandelend arts."
In de richtlijndie het CBG (College ter beoordeling van geneesmiddelen) hierover uitgeeft lezen we:
"Op grond van de huidige gegevens zal voor Strattera opnieuw een beoordeling worden gemaakt van de balans van werkzaamheid versus veiligheid van het middel. De resultaten hiervan worden binnen enkele weken verwacht. In afwachting van deze resultaten adviseert het College (ouders/verzorgers van) patiënten die dit middel gebruiken, niet te stoppen met Strattera, maar wel voorzichtigheid te betrachten bij het gebruik ervan."
Wij houden u op de hoogte.
Vereniging Balans
Zou er een andere dan een commerciële reden bestaan, waarom de industrie en de geneeskunde blijven vermijden om Strattera een vermomde Prozac te noemen?
Men heeft de dokters alvast al goed liggen gehad. Die geloven nu allemaal dat dezelfde phenylpropylamine in een doosje met een etiket Strattera erop een SNRI zou zijn, terwijl dezelfde phenylpropylamine met Prozac erop een SSRI heet te zijn. Van tovenarij gesproken. En wat meer is in het ene geval gaat men selectief noradrenaline vrijmaken en in het andere selectief serotonine (wat een etiket allemaal niet vermag), bij patiënten die aan ADHD lijden en daardoor zogezegd sukkelen met dopaminetekorten. En wat nog meer is inplaats van die patiënten met dopamine te behandelen, verkiest men om ze psychotisch te maken door psychotica (harddrugs) zodanig hoog te doseren tot ze uiteindelijk blijvend onder psychiatrisch toezicht moeten blijven. De magie van de psychiatrie. Want om echt zeker te zijn dat de patiënten wel dopaminetekorten hebben, dient men doping toe en kijkt of die doping werkt. En omdat doping altijd werkt, zijn er ook altijd dopaminetekorten. Zo simpel is dat. Vraag is natuurlijk waarom men bij diabetici wel tekorten meet als men insuline wil toedienen. Terwijl methylphenidaat strenger gereglementeerd en dus gevaarlijker is dan insuline. Maar zoiets zal dan ook wel weer een van de vele vergissingen van de Overheid zijn, zeker?
Waarom ik niet anders kan dan op een niet-wetenschappelijke manier tewerk te gaan.
Veel studies met negatieve resultaten niet gepubliceerd
(24-1) Onderzoeken naar antidepressiva blijken selectief te worden gepubliceerd. De onderzoeken naar de effecten van 12 antidepressiva die door de Food and Drug Administration (FDA) zijn geregistreerd, blijken in een derde van de gevallen niet te zijn gepubliceerd. Vooral minder gunstige resultaten zijn niet gepubliceerd.
Van 74 door de FDA geregistreerde en gereviewde studies is 31% nooit gepubliceerd. Het gaat om de gegevens van in totaal 3449 deelnemers. Van de 38 studies met volgens de FDA positieve resultaten werd slechts 1 niet gepubliceerd. De studies met een negatieve of dubieuze resultaten werden slechts in 3 gevallen gepubliceerd. De rest werd ofwel niet gepubliceerd (22 studies), ofwel op een zodanige manier dat de uitkomst gunstig leek (11 studies). In de literatuur heeft 94% van de onderzoeken een positieve uitkomst; bij de door de FDA geregistreerde onderzoeken is dit slechts 51%.
De auteurs kunnen niet zeggen of studies niet zijn gepubliceerd omdat ze niet zijn aangeboden, omdat ze niet zijn geaccepteerd, of beide. (MT)
Als een patiënt een ADHD-diagnose op zak heeft, wordt die dan ook bevestigd door labonderzoeken? Of meet men concentratiestoornissen met saaier materiaal dan playstations? Saai materiaal die tekortkomingen bij de omgeving moeten aantonen in plaats van bij de patiënt?
Waarom wordt een ADHD-diagnose niet wetenschappelijk gesteld? Waarom blijft men wetenschappelijke onderzoeken op lange termijn negeren die uitwijzen dat harddrugs niet helpen?
Het blunderen is voorbij, voortaan dealt men harddrugs bij kinderen en bij volwassenen door ze een aandoening aan te prijzen, die niemand wetenschappelijk kan aantonen. En omdat men als tovenaar een nepdiagnose in goud kan veranderen speelt ook de Overheid handig mee.
Na een 37 jarige loopbaan als apotheker in psychiatrische ziekenhuizen, leerde ik dat patienten steeds geneesmiddelen voorgeschreven werden nadat een vertegenwoordiger van een farmaceutische firma was langsgekomen.
Over geneesmiddelen kan men psychiaters alles wijsmaken. Het geneesmiddelengebeuren is vooral een commerieel gegeven: patienten worden niet behandeld, ze zijn er om mee te experimenteren. Sommige psychiaters kennen wel het verschil tussen neuroleptica en antidepressiva. Maar geeneen onder hen kent het verschil tussen psychotica en antipsychotica. Er is niemand die hen dat ooit heeft aangeleerd. Volgens het krantenartikel dat via een gunstige wind bij mij is terechtgekomen, schakelde de behandelende arts over van een behandeling met antipsychotica naar een behandeling met psychotica.
Ik ken niets van het stellen van diagnoses, maar schijnbaar moet de behandelende arts aanwijzingen hebben gehad dat de client beter af zou zijn als hij wat meer psychotisch gedrag zou vertonen. Immers cocaïne en amfetaminestoffen maken psychotisch doordat ze het zenuwstelsel verwoesten. (ADHD-medicatie steunt op een cocaïne en een amfetaminetoxicomanie).
Nu is het zo dat geen enkele arts een aandoening of een ziekte kan noemen waarbij men de zieke kan behandelen of genezen door het zenuwstelsel te verwoesten en dus door de zieke psychotisch te maken, een andere perceptie op de realiteit te verschaffen en een controleverlies over het gedrag te veroorzaken.
In mijn boek leg ik uit waarom en welke vier grote chemische groepen producten door hun chemische structuur psychotisch maken en vandaar psychotica genoemd worden.
Voorbeelden van de effecten die men met deze chemicalien kan tot stand brengen worden gemeld op :
Ik ben echt eens benieuwd naar de uitleg van de behandelaars, nu blijkt dat zij de kans krijgen te reageren op aantijgingen, zonder te moeten afgaan op alles wat in de media is geschreven.
Wat was er mis met de Holocaust?Wat is er mis met rasveredeling of 'Der Vernichtung Lebensunwertes Lebens?
Wat was er mis met de Holocaust
Wat was er mis
met de Holocaust? Wat is er mis met rasveredeling of
Der Vernichtung Lebensunwertes Lebens?
Niets
eigenlijk, maar waarom verzwijgt men dan het goede
ervan?
Geachte
Heer Haesbrouck,
Onlangs
had ik een discussie met een psychiater die A-opleider
is een kliniek in A.(stad in Nederland), d.w.z. dat hij
hoofdopleider van psychiaters-in-wording is. Ik
vertelde hem over de lange termijn effecten die zijn
vastgesteld.
Bij
zijn reactie stond ik even met mijn mond vol tanden.
Hij zei namelijk: het is niet per se onwenselijk dat er
blijvende veranderingen aan de neuronen worden
vastgesteld. we wíllen immers juist een, liefst
blijvende, verandering in de hersenen bewerkstelligen
met het middel (Concerta in dit geval).
Mag
ik uw mening over zijn 'visie' vragen?
Met
Vriendelijke Groet,
E-mail van een
dokter, deze morgen (22/01/2008) ontvangen.
Dosis per dosis
castreert men neuronen met cocaïne en speedpreparaten
(methylphenidaat, amfetamines,SSRI's, trazodone,
Champix, Strattera....) op deze manier:
We
wíllen immers juist een, liefst blijvende, verandering
in de hersenen bewerkstelligen.
Men maakt
doelbewust de patienten psychotisch zodat ze levenslang
klanten blijven.
Pas na meerdere
jaren 'onthouding' herstelt het organisme van een
gehandicapt zenuwstelsel, want de neoplasticiteit
(figuur rechts) , waarmee een onwetende medische
wetenschap zich er vanaf maakt, die neoplasticiteit
vervult niet de functie van een volledig gaaf neuron.
Overheid en geneeskunde zijn nu bezig een ras aan het
ontwikkelen waar de bevolking die de experimenten
overleeft, met een gehandicapt zenuwstelsel dwangmatig
dociel is geworden.
De geneeskunde legde dus nu bekentenissen af.
Nu nog de Overheid.
De heisa rond het kapotdrogeren van kinderen in scholen
en nu ook al bij de volwassenen wordt door media en
Overheid onder (financiele) druk van de industrie en
'andere' machten heel stil gehouden.
Is deze uitspraak van een 'toparts' ook de mening en de
politiek van de Overheid?
Even herinneren... dit staat in mijn boek onder het
hoofdstuk: "Psychiatrie als een
voortrekker bij nieuwe maatschappelijke
ontwikkelingen".
Bijna
100 jaar geleden publiceerden een Duits advocaat en een
hoogleraar in de psychiatrie een werkstuk over de
vernietiging van levensonwaardige mensen.
Deze publicatie is de vrijgave van het boek getiteld
"Der Vernichtung Lebensunwerten Lebens"
(Exterminatie van Levensonwaardige Mensen) is
geschreven door Dr. Karl Binding (advocatuur) en
hoogleraar psychiatrie Alfred Hoche in 1920, ver
voordat de Nazi partij werd opgericht en voordat Hitler
zijn boek Mein Kampf (Mijn Gevecht) schreef.
De band tussen Hitler en de eugenetische psychiaters
was zo nauw dat veel uit Mein Kampf letterlijk
overeenkomt met de taal en de toon uit de belangrijke
internationale vakbladen en psychiatrische studieboeken
uit die periode. Om enkele van vele van dergelijke
passages in Mein Kampf te citeren:
"Eisen dat zwakzinnigen belet wordt even
zwakzinnig nageslacht voort te brengen is een eis die
om de meest zuivere reden wordt gesteld en, indien
systematisch uitgevoerd, de meest humane daad van de
mensheid betekent "
"Zij die fysiek en geestelijk ongezond en
onwaardig zijn, moeten hun lijden niet in de lichamen
van hun kinderen laten voortduren "
"Het voorkomen van de mogelijkheid en de
gelegenheid tot voortplanten bij fysiek gedegenereerden
en geesteszieken zou de mensheid niet alleen van
een immens ongeluk bevrijden, maar tevens leiden naar
een herstel dat vandaag de dag nauwelijks denkbaar
lijkt."
Nadat hij de macht had gegrepen, kreeg Hitler steun van
psychiaters en sociale wetenschappers van over de hele
wereld. Veel artikelen in de meest toonaangevende
medische vakbladen van de wereld bestudeerden en prezen
Hitlers eugenetische wetgeving en beleidsmaatregelen.
Momenteel hebben de farmaceutische bedrijven en
de psychiaters ontdekt dat onze maatschappij nog steeds
bezoedeld wordt door Lebensunwerten Lebens , die
genetisch zodanig verstoord zijn, dat ze pakken
chemische stoffetjes in de hersenen missen en misschien
ook daardoor helemaal niet kunnen functioneren omdat ze
chemische onevenwichten hebben.
Vandaar dat al die subjecten voortaan met psychotica en
sympaticomimetica worden behandeld , die weliswaar
niets kunnen verhelpen aan die tekorten of aan die
onevenwichten, maar die heel effectief zijn om de
patiënten uiteindelijk in de psychiatrie te doen
terechtkomen of om ze plots te laten doodvallen aan een
aangeboren hartziekte.
Eens ze doodgevallen zijn, is het probleem opgelost en
eens ze in de psychiatrie zijn terechtgekomen dan
herhaalt de geschiedenis zich , zoals in 1920 in het
basisdocument werd beschreven.
Adolf Hitler gaf een speciaal cachet aan die
psychiatrische technieken.
Nu, zoveel jaren later, zijn er de farmaceutische
bedrijven, die nog steeds individuen ontwaren, die
eigenlijk op een slechte manier en met allerlei
defecten op de wereld werden gezet.
Maar de techniek van de Vernichtung leeft als nooit
tevoren.
Ooit smeekte ik op mijn blog dat geleerde executeuren
van dat soort politiek mij zouden uitleggen, waarom
psychotica en sympaticomimetica nu worden aangewend om
levens te verwoesten.
Als die slimme executeurs nu na 20 jaar nog steeds geen
tekorten aan stoffetjes kunnen doseren en nog steeds
geen onevenwichten kunnen aantonen, waarom worden opvallende
personen dan de psychiatrie of de dood ingejaagd?
Hitler zou zijn dictatuur overleefd hebben moest hij de
wijsheid hebben gehad om de uitvoering van zijn plan,
volledig uit handen te geven en moest hij , zoals nu
gebeurt, de psychiaters rijkelijk hebben betaald om de
vernietiging door te voeren van onzuivere
elementen in de maatschappij.
Nu kreeg de man de zwarte piet doorgespeeld , en de
technieken zijn momenteel subtieler en gebeuren in de
naam van een brave democratie.
En misschien betekende de val van Hitler dan ook de
redding van een psychiatrische theorie , die voor het
eerst op poten werd gezet in 1920.
Hitler verloor , maar de psychiatrische techniek leeft
al nooit tevoren.
Eugenetische beleidsmaatregelen doden en vernietigen
nog evengoed mensenlevens, maar nu is daar helemaal
niets verkeerd mee.
Nu zijn de mensen zelfs blij met de harddrugs die hun
perceptie veranderen en hun zenuwstelsel kapotmaken.
Bij deze dan
een heel dringende vraag in naam van een voorlopig nog
gezonde bevolking in dit land : WIE VAN DE
VERANTWOORDELIJKEN VOOR VOLKSGEZONDHEID ANTWOORDT ?
Waarom subsidieert de Overheid een holocaust bij de
jeugd, een rasveredeling onder de bevolking en zelfs
... DER VERNICHTUNG LEBENSUNWERTES LEBENS?
Van medische megablunder naar medische megamisdaad
Na bijna 1 jaar blijkt de medische megablunder een medische megamisdaad te zijn.
De medische wetenschap en de industrie hebben rijkdom en aanzien vergaard door op een dag te beslissen dat men niet meer weet hoe harddrugs het zenuwstelsel castreren, maar door wel voor waar te verkondigen dat de gevarenreflex die daardoor ontstaat, plots zou kunnen aangewend worden voor perverse therapeutische maar vooral commerciele aktviteiten.
Wetenschappelijke robotten die men als proffen en psychiaters opleidt kennen voortaan maar een wetenschap: die van de weldaden van de 'fight or flight' reflex die ontstaat door neuronen chronisch en in hoge doseringen te verwoesten.
Over het waarom dat die wondermedicatie voortaan schijnt te werken schijnt niemand meer iets te willen weten.
Al de wetenschappelijke publicaties daarrond vermijden subtiel te melden dat het positieve dat men beschrijft eigenlijk gewoon het gevolg is van het chemisch castreren van neuronen. Het organisme houdt er niet van dat men iets vitaals als het zenuwstelsel chronisch gaat verwoesten.
Vandaar dat men de vroegere kennis daarover wijselijk en publiekelijk als onbekend heeft verklaard. Tot grote vreugde van bedrijven die nu heel rijk kunnen worden en van psychiaters die voortaan naar hartelust klanten psychotisch kunnen maken en op die manier een zorgeloos bestaan kunnen opbouwen. Perverse klantenbinding.
Tot zover nog ... het megablunderen van een elite. Laten we het voorlopig dus nog bij een gewone en fundamentele domheid houden.
Maar sinds vier jaar probeer ik aan te tonen dat de gunstige valse therapeutische effecten eigenlijk veroorzaakt worden door een aanslag te plegen op een gezond lichaam. Ik ben natuurlijk ook niet slimmer dan zij die zich gigantisch rijk kunnen maken door zich als farmahoeren voor te doen.
En dat woord is bewust niet verkeerd gekozen: men kent niets over de werking en men wordt er gigantisch rijk mee. Sinds in de VS al voorzichtige aanzetten beginnen te komen dat men verkeerd bezig is, zijn de budgetten om de domheid en het geldgewin op de kap van onschuldigen instand te houden verveelvoudigd.
Dit is geen geblunder meer ... dit is pure misdaad voortaan.
Tien jaar Ritalin geen reden voor een feestje
Door: Ivan Wolffers Gepubliceerd: donderdag 26 juli 2007 21:32
Wolffers is een medische autoriteit in Nederland, die weet wat hij publiceert. En dan 4 dagen later...
Hoogleraar zaait paniek over ADHD-medicijn Ritalin
30 Juli 2007 09:12: Sonja Crielaard
De schrijvende arts en bijzonder hoogleraar Ivan Wolffers heeft voor onrust gezorgd met zijn conclusie dat het slikken van Ritalin ernstige risico's zou hebben voor kinderen met ADHD.
Hij bleek het Amerikaanse onderzoek waarop hij zich baseerde, verkeerd te hebben gelezen. "Goed dat dit wordt rechtgezet", aldus Wolffers die hiermee werd geconfronteerd.
Kinderen met ADHD die Ritalin slikken, lopen een verhoogd risico om met alcohol en drugs te experimenteren, berichtte Wolffers. Ook zouden ze vaker met de politie in aanraking komen.
Dat dacht Wolffers te lezen in het Journal of the American Academy of Child and Adolescent Psychiatry. Hij waarschuwde voor de gevolgen in verschillende media.
Arga Paternotte van patiëntenvereniging Balans reageerde geschrokken op Wolffers waarschuwing. "Is het dan echt waar? Ik ga gelijk onze deskundige bellen", zei ze. Maar de paniek bleek overbodig. Wolffers bleek de onderzoeksresultaten niet goed te hebben gelezen.
Kinderpsychiater Robert Ferdinand: "Ouders kunnen hun kinderen met een gerust hart Ritalin blijven geven. Er is geen verband tussen Ritalin en verslaving."
Bron: BN/De Steml
Wat zou het gekost hebben , om zoiets de wereld in te sturen?
Goodwill? Megablunder? Medische MegaMisdaad?
Begin november maakte Pelham in de VS bekend....
VS WETENSCHAPPERS VERANDEREN RADICAAL VAN MENING.
ADHD-MEDICATIE WERKT NIET
Industrie en universiteiten (met geld van de industrie) maakten prompt bekend dat de man zich OOK vergist, terwijl hij wel geloofd werd met zijn uitvinding om industrie en universiteitsprofessoren heel rijk te maken. Al leek het even erop dat de wereld van de professor toch was ineengestort: De wetenschappers hadden in 1999 wat bescheidener moeten zijn. Dit verklaart waarom men toen zonder er bij te denken als een domme gans is ingetrapt. Want een echte universitaire opleiding had moeten weten dat harddrugs zenuwstelsels verwoesten en vooral wanneer men de raad gaf om te doseren tot de nevenwerkingen een therapeutisch effect zouden bereiken.
De nevenwerkingen zijn ondermeer : psychotisch gedrag.en agressie. Maar de slimme uitvinders van ADHD hadden nu juist dat psychotisch gedrag en die agressie als symptomen van ADHD genoemd.
Vandaar hoger doseren: kassa! Kinderen uiteindelijk aan de antipsychotica ( Risperdal,Dipiperon)? Ook kassa ! Kinderen uiteindelijk in de psychiatrie: weer kassa !
Of hoe domme ganzen in hun onkunde op slag financiele genieen zijn geworden. En dat ballonnetje doorprik je niet zomaar.
Geld is macht. De media roken dat er iets aan de hand was en op VRT werd een documentaire gepland over HET RILATINESCHANDAAL. VRTgaat prat op de maagdelijke objectiviteit, maar voor hoeveel geld zou men die uitzending hebben laten varen, onder de 'milde' druk van industrie en universiteit?
Begin december zou een nieuw federaal parlementslid een werkgroep met deskundigen organiseren in het parlement, ik werd gepolst om daaraan mee te werken maar de persoon kreeg uiteindelijk te horen dat ik er beter niet zou bijkomen. Na de vergadering op 16 januari, kreeg ik dan opnieuw een uitnodiging om te gaan, maar de ADHD-problematiek moest achterwege blijven.
Ik weiger mee te werken aan het schaduwboksen dat een Overheid nu gaat aanvangen om de ADHD-misdaad weg te moffelen. De Overheid subsidieert het toedienen van harddrugs aan de bevolking en de komende generaties om ze dwangmatig dociel te maken. Die Overheid is in kennis van wat men aanricht.
Loont het om kiesvee dwangmatig dociel te maken? Om ze stemvolmachten te geven aan psychiatrische verzorgers?
Ofwel ben ik verkeerd en dan moet men mij overtuigen met betere argumenten dan die ik heb om de echte werking van die stoffen uit te leggen en waarmee ik hen kan beschuldigen van het uitvoeren van een nieuwe vorm van rasveredeling.
Ofwel ben ik niet verkeerd, maar dan moet men snel stoppen met de jeugd en de bevolking te vergiftigen en te drogeren , de psychiatrie en de dood in te jagen.
Elke dag uitstel worden meer slachtoffers gemaakt. Elke dag uitstel meer worden pakken geld misbruikt om de corruptie daarrond instand te houden.
Pakken geld die de slachtoffers uiteindelijk nog betalen om zich te laten ziek maken door een Overheid en door de geneeskunde. Hebben die eigenlijk nog allemaal een geweten dat werkt?
Dat zij en haar vriend - met wie ze negentien jaar iets had - flink aan de drugs hebben gezeten. Ze kregen een kindje, hadden moeite met opvoeden. In 2004 bleek dat het jochie ADHD heeft. Een jeugdpsychiater schreef ritalin voor. Hij sprak veel met de ouders. ,,Hij zei dat mijn vriend ook ADHD had. Zonder echt een diagnose te stellen, schreef hij hem ook ritalin voor. Na een tijdje stapte hij over op dextro-amfetamine, een soort speed. Dat kreeg ik toen ook voorgeschreven. Ik vond het vreemd dat er ook bij mij geen diagnose was gesteld, maar dacht dat het wel zou helpen, dat het goed voor me was.
Mensen maak je psychotisch door ze chronisch in hoge doseringen psychotica toe te dienen. Zelfs al zouden ze dopamine of serotoninetekorten hebben die niemand kan doseren omdat die tekorten er bij abnormaal gedrag helemaal niet zijn.
Een abnormaal gedrag pak je niet aan door patienten een toxicomanie met harddrugs aan te smeren. Dit is een perverse vorm van klantenbinding. Een bekend psychiater en professor verklaarde onlangs nog dat hij meer serotonine had in zijn buik dan in zijn hersenen.
Als ADHD-patienten dopaminetekorten zouden hebben, waarom schrijft men de kinderen dan Strattera voor, waarvan de aktieve metaboliet net dezelfde is als de aktieve metaboliet van Prozac. En Prozac is een selectieve serotonineheropnameremmer. Hoe lost men dan de zogezegde dopaminetekorten op? Waarom geeft men geen dopamine, na een wetenschappelijke dosering en schriftelijk verslag van een labonderzoek, zoals men zoiets wel doet bij suikerzieken?
Medische wereld verbaast zich over de stijging
van het gebruik van antispychotica
Medische wereld verbaast zich over de
stijging van het gebruik van antispychotica.
Gebruik antipsychotica met 7
procent per jaar gestegen
Geplaatst op: 04-01-2008 om: 13:23
Het aantal verstrekkingen van
antipsychotica via de apotheken is de afgelopen zeven
jaar met gemiddeld zeven procent gestegen tot 2,2
miljoen in 2007. Dat blijkt uit cijfers van de
Stichting Farmaceutische Kengetallen (SFK).
In 2000 werd in totaal 43 miljoen euro aan
antipsychotica uitgegeven. Dat bedrag was in 2007
opgelopen tot 107,5 miljoen euro. De meest
verstrekte antipsychotische middelen waren haloperidol
en pipamperon. Een sterke stijger is quetiapine.
Uit de cijfers blijkt dat voor de 45-jarige
leeftijd vooral mannen gebruik maken van
antipsychotica. Na het 50e levensjaar zijn er meer
vrouwelijke gebruikers.
Al zou de geneeskunde niet verbaasd moeten zijn,
immers ....
Reacties op dit bericht
Niet abnormaal
Gereageerd op: 05-01-2008 om 08:30 |
door: F Haesbrouck
Die stijging volgt de stijging van het gebruik van
psychotica.
Stoffen die psychotisch maken verwoesten het
zenuwstelsel, waarop het organisme dan reageert met een
gevarenreflex.
Het induceren van die gevarenreflex wordt door de
industrie gebruikt om antidepressiva en
gedragsmedicatie op de markt te brengen.
Chemisch worden die stoffen in vier grote groepen
ondergebracht: de indolen(LSD,pado's), cannabinoiden,
piperidylbenzylaatesters (cocaïne,Ritalin,Champix,
Trazodone), en de phenylalkylamines.
Bij die laatste groep zijn de amfetamines als
phenylethylamines gekend en de SSRI's als
phenylpropylamines.
Onlangs nog werd Silomat (een phenylbutylamine) omwille
van te gevaarlijk uit de handel genomen.
De tendens bestaat om nieuwe stoffen die tot die vier
groepen behoren en die het zenuwstelsel verwoesten, om
die nieuwe stoffen omwille van commerciele redenen niet
meer onder een opiumwetgeving onder te brengen.
Het chronisch chemisch castreren van neuronen heeft dus
niet alleen een schijnbaar therapeutisch effect door de
veroorzaakte gevarenreflex, maar op termijn ontstaat
ook een psychotisch gedrag.
Het is nu precies dat dwangmatig psychotisch gedrag dat
men wil bereiken door ADHD-kinderen chronisch en hoog
met cocaïne (Ritalin) of phenylpropylamine (Strattera)
te doseren.
Die kinderen lijken dan kalmer en het dopingeffect is
natuurlijk mooi meegenomen.
Vandaar dat uiteindelijk dan met Risperdal of Dipiperon
moet 'gecorrigeerd' worden.
Het chronisch verwoesten van neuronen veroorzaakt
natuurlijk ook een controleverlies op gedrag, vandaar
de nieuwe toepassing om met die middelen een rookgedrag
proberen te onderdrukken.
Ik denk aan Champix (chemisch aan cocaïne verwant) en
aan Zyban, Wellbutrin ( chemisch aan amfetamine
verwant).
Of ... hoe men heel lucratief gezonde patienten minder
ziek maakt om ze dan van het minder ziek zijn te
genezen met weer andere maar duurdere middeltjes.
Hoe zou het 'establishment' of de witte boorden
reageren als een bepaalde maffia met dat soort stoffen
kinderen in de scholen zou drogeren?
Zodat kinderen dan het pedagogisch comfort van de
leerkrachten kunnen verzekeren?
Terwijl die maffia hen wijsmaakt dat als de ouders die
harddrugs zouden weigeren zoiets zou gelijkstaan met
het weigeren van insuline aan suikerzieken?
Hoe kan een politiek 'establishment' zich verantwoorden
als men door die dingen van Overheidswege te
subsidieren men eigenlijk een rasveredeling aan het
uitvoeren is terwijl men daarbij aan ouders en familie
aangeeft dat die kindertjes eigenlijk gewoon maar
proefdieren zijn in een wereldwijd project
waarbij Hitler en Mengele eigenlijk nooit in
geslaagd zijn?
Waarom verzwijgen Overheid en geneeskunde aan
ouders en patiënten dat men sterke stimulantia zo hoog
doseert tot men een dwangmatig psychotisch gedrag als
nevenwerking bereikt, omdat het organisme reageert met
een 'fight or flight' reactie op het kapotmaken van een
gezond zenuwstelsel.?
Waarom blijft het nu stil rond deze materie, nu in de
VS bekend werd gemaakt dat ADHD-medicatie eigenlijk
niet geneest, maar alleen maar schadelijke
nevenwerkingen veroorzaakt.
En daarbij spreekt men dan nog maar alleen over de
onschuldig lijkende groeistoornissen, maar over de
hersenletsels en de botontkalking wordt zedig gezwegen.
Immers , de studies daarover, worden vakkundig
wereldwijd verborgen gehouden.
Omdat kinderen en volwassen de harddrugs zo nodig
hebben?
Omdat ze een industrie en de voorschrijvende dokters
alleen maar heel rijk maken.
Rijk maken via groeistoornissen bij kinderen en
volwassenen, die ook hersenletsels veroorzaken en
voortijdige botbreuken.
Maar die hersenletsels en die botbreuken zijn
natuurlijk kolfjes ( of vette 'kluiven' ?) naar de hand
van andere dokters, van andere en heel dure medicatie.
Ze houden allemaal een lucratieve industrie in stand,
alleen omdat het gepeupel nu eenmaal smeekt om
diagnoses.
Blijft intussen die stomme bedenking... men zou op de
dansvloer eens die levensreddende medicatie moeten
aanbieden.
Ook als harddrugs,ook als veilig, ook als vitaal voor
de toekomst van de dancinggangers of dancingangertjes.
Zijn dokters slimmer als ze niet (willen) weten hoe
dezelfde harddrugs werken, dan de maffiabazen die
hetzelfde illegaal dealen en wel weten hoe ze de
gebruikers ermee om zeep helpen en er ook rijk mee
worden?
Wie bepaalt hier het verschil in geloofwaardigheid?
Dokters die niets schijnen te weten over harddrugs
na jarenlange studies, en alleen maar weet hebben van
de vele Euro's die het voorschrijven ervan kan
opbrengen.
En omdat harddrugs vele Euro's opbrengen zijn ze veilig
terwijl ze gevaarlijk zijn als ze op straat en in
dancings worden verdeeld door lui die meer weten over
die stoffen dan de dokters zelf.
Zijn die dokters dan zo super dat ze niet eens weten
dat ze kinderen zo hoog met sterke stimulantia
intoxiceren tot ze dwangmatig dociel en zelfs
psychotisch moeten gemaakt worden om die verdomde
aandoening aan te pakken die alleen maar werd
uitgevonden om een megaindustrie op poten te zetten en
te houden?
Onkunde? Hypocrisie? Geldzucht?
Eens benieuwd hoe lang het nu nog zal duren eer de
maatschappij zichzelf zal beschermen tegen deze
onkunde, hypocrisie en geldzucht.
Of houdt men van de hand waar men slaag van krijgt?
Een gegeven waar al boeken vol over werden geschreven.
Geneeskunde en Overheid weten intussen dat de chemische stoffen die het zenuwstelsel verwoesten en daardoor een gegeerd maar misdadig tijdelijk therapeutisch effect bereiken, een industrie en domgehouden dokters gemakkelijk heel rijk kunnen maken.
Men weet dit intussen al echt wel. Men weet intussen ook al dat men daardoor in de ogen van een niets vermoedende maatschappij zwaar heeft geblunderd.
En wat men ook weet is dat die maatschappij eigenlijk niets liever verlangt om door die geneeskunde en door die Overheid tegelijk gezalfd te worden maar ook en vooral gekastijd te worden.
Want het kastijden door Overheid en geneeskunde ervaart de maatschappij als het gewiegd worden in de dekens van de veiligheid. Overheid en geneeskunde zorgen voor ons, zelfs al verwoest men ons organisme onder de vlag van het dwangmatig dociele. Overheid en geneeskunde weten ook wel hoe therapeutisch het comazuipen kan zijn. Overheid en geneeskunde weten ook wel hoe therapeutisch elektroshocks het zenuwstelsel kunnen om zeep helpen. Overheid en geneeskunde weten ook hoe men voortaan met pados , hash , crack en speed therapeutisch een ziek gewaande maatschappij kan helpen door ze ervoor heel gul te laten betalen. Overheid en geneeskunde weten ook wel hoe men uiteindelijk tot de strop veroordeelden ultiem hun ganse zenuwstelsel in een moment suprème kan vernielen en ze daardoor therapeutisch een kanjer van een erectie kan bezorgen waarmee ze dan letterlijk en figuurlijk in de zevende hemel terecht zijn gekomen.
Overheid en geneeskunde weten dus dat men gepeupel aan zich kan binden door hun zenuwstelsel al dan niet drastisch te gaan om zeep helpen. Ultiem bestaan daarvoor de galg en de guillotine. Maar om er blijvend aan te kunnen verdienen zijn er de vier grote chemische groepen van stoffen, die het comazuipen evenaren, maar dan als een geneesmiddel kunnen voorschreven worden ter gelegenheid van ziektes die men omwille van het verhaal speciaal daarvoor heeft uitgevonden.
Het gepeupel weet natuurlijk van niets en is al blij dat men ziek kan zijn en door een Overheid kan gepamperd worden en het eigen onvermogen kan gaan afwentelen op het onafwendbare van ziekten, die handig door Overheid en geneeskunde werden uitgevonden om te kunnen trekken.
Een win win situatie.
Toch tijdelijk. Want men weet ... en toch ...
Toch wordt ooit een verklaring gegeven. Of blijven Overheid en geneeskunde levens verwoesten? Of blijven Overheid en geneeskunde belangrijke media censureren? Voor het geld en voor de macht?
SSRI-gebruik in de
zwangerschap en de mogelijke gevolgen voor de
ontwikkeling van het kind
C.N.van der Veere en A.F.Bos
Ongeveer 15% van de zwangere en pas
bevallen vrouwen is depressief. Kinderen van
depressieve moeders hebben later een verhoogde kans op
cognitieve en gedragsmatige problemen.1
Een ernstige depressie wordt ook bij zwangere vrouwen
behandeld met medicatie. De eerste keus is een
selectieve serotonineheropnameremmer (SSRI), omdat een
dergelijk middel weinig bijwerkingen heeft, goed
verdragen wordt en veilig is bij overdosering. In de tabel
is een overzicht gegeven van de in Nederland
geregistreerde SSRIs. Ze remmen de heropname van
serotonine uit de synapsspleet, waardoor de serotonerge
neurotransmissie versterkt wordt. Ongeveer 2% van de
zwangere vrouwen in Nederland gebruikt een SSRI.2
gevolgen van ssri-gebruik voor het
ongeboren kind
Mogelijk is er een verhoogd risico op
spontane abortus bij gebruik van een SSRI in het eerste
trimester.3
In een recente epidemiologische studie waarbij gebruik
werd gemaakt van een grote database van kinderen met
aangeboren afwijkingen werd de samenhang tussen het
gebruik van SSRIs en specifieke geboortedefecten
geanalyseerd. De conclusie was dat het gebruik van een
SSRI in het algemeen geen verband heeft met
geboortedefecten, maar het gebruik van een specifieke
SSRI, met name sertraline en paroxetine, wél. De
absolute risicos zijn overigens zeer klein en de
gevonden statistisch significante verschillen zijn
klinisch niet relevant.4
Kortetermijneffecten. Veel
frequenter komen perinatale complicaties voor, namelijk
bij 20-30% van de kinderen die in het derde trimester
blootgesteld zijn geweest aan een SSRI. Hierbij gaat
het onder andere om een lage apgarscore,
ademhalingsmoeilijkheden, hypoglykemieën,
voedingsproblemen, tremoren, constant huilen,
convulsies, intracraniële bloedingen, slaapproblemen
en persisterende pulmonale hypertensie van de neonaat.56
Langetermijneffecten. De
gevolgen voor het kind op langere termijn zijn
onbekend. Er zijn slechts 2 grotere, maar
methodologisch zwakke studies gepubliceerd. In deze
studies met gemiddeld 40 moeder-kindparen worden deels
dezelfde personen beschreven. Twee groepen kinderen die
in de zwangerschap blootgesteld waren aan óf een
tricyclisch antidepressivum óf de SSRI fluoxetine
werden vergeleken met een controlegroep van gezonde
kinderen. Op een gemiddelde leeftijd van 30 maanden
(uitersten: 15-71) werden geen verschillen gevonden in
IQ, taalontwikkeling, gedrag en temperament tussen de
groepen.78
In een review van onderzoeken naar de ontwikkeling van
kinderen na intra-uteriene of postnatale blootstelling
aan SSRIs werden in 10 studies met in totaal 306
kinderen geen veranderingen in de ontwikkeling van de
kinderen gevonden. In 2 studies, met een totaal van 81
kinderen, werden mogelijk wel veranderingen gezien. Het
betrof hier subtiele effecten op de motorische
ontwikkeling. De spreiding in leeftijd tijdens
follow-up was 0-72 maanden. Alle studies hadden
methodologische problemen.3
Er is wel informatie uit
proefdieronderzoek. Voor ratten zijn blijvende
gedragsveranderingen beschreven na toediening van
SSRIs in de perinatale periode. Het betreft
veranderingen in motoriek, verminderde seksuele
activiteit en competentie, toegenomen alcoholconsumptie
en een toename van perioden van remslaap. Daarnaast
werd er een ontregeling van de
hypothalamus-hypofyse-bijnieras gevonden. Toediening
van een vergelijkbare dosis en duur van SSRIs aan
volwassen ratten leidde niet tot permanente
gedragsveranderingen. Dit duidt erop dat blijvende
schade alleen optreedt als het serotoninemetabolisme
gedurende een kritische periode in de ontwikkeling
verstoord wordt. Onderzoek van de hersenen van deze
ratten toonde aan dat er een permanente
herstructurering van de ascenderende serotoninevezels
had plaatsgevonden.9
In een ander onderzoek, waarbij ratten in de eerste
week post partum (vergelijkbaar met het derde trimester
van de zwangerschap bij de mens) blootgesteld werden
aan paroxetine, werd een verhoogde cortisolspiegel en
een nadelig effect op de organisatie van
thalamocorticale somatosensorische banen gevonden. Ook
deze veranderingen waren blijvend.1011
conclusie
Als een zwangere vrouw in het derde
trimester een SSRI gebruikt, is de kans op
aanpassingsproblemen van de pasgeborene groot. Naar
onze mening is een (poli)klinische partus bij deze
groep vrouwen aan te raden. Grote effecten op de
ontwikkeling van het kind, zoals een lager IQ of
ernstige motorische problemen, zijn niet te verwachten.
Subtiele effecten op de kwaliteit van de motoriek, op
specifieke executieve functies, op aandacht en gedrag
zijn echter wel degelijk mogelijk en zullen zich
wellicht pas vanaf de schoolleeftijd openbaren. Dit
maakt de keuze om wel of geen SSRIs in de
zwangerschap te gebruiken niet eenvoudig. De potentiële
risicos van het gebruik van SSRIs tijdens de
zwangerschap voor het kind moeten afgewogen worden
tegen het risico op een terugkeer van de depressie bij
de moeder als de medicatie gestaakt wordt. Onderzoek
naar de ontwikkeling op lange termijn van kinderen van
wie de moeder in de zwangerschap een SSRI heeft
gebruikt is dringend gewenst.
Belangenconflict:
geen gemeld. Financiële ondersteuning: geen gemeld.
Field T, Diego M,
Hernandez-Reif M. Prenatal depression effects on the
fetus and newborn: a review. Infant Behav Dev.
2006;29:445-55.
2
Ververs T, Kaasenbrood
H, Visser G, Schobben F, Jong-van den Berg L de,
Egberts T. Prevalence and patterns of antidepressant
drug use during pregnancy. Eur J Clin Pharmacol.
2006;62:863-70.
3
Gentile S. SSRIs in
pregnancy and lactation: emphasis on neurodevelopmental
outcome. CNS Drugs. 2005;19:623-33.
4
Louik C, Lin AE,
Werler MM, Hernández-Díaz S, Mitchell AA.
First-trimester use of selective serotonin-reuptake
inhibitors and the risk of birth defects. N Engl J Med.
2007;356:2675-83.
5
Oberlander TF,
Warburton W, Misri S, Aghajanian J, Hertzman C.
Neonatal outcomes after prenatal exposure to selective
serotonin reuptake inhibitor antidepressants and
maternal depression using population-based linked
health data. Arch Gen Psychiatry. 2006;63:898-906.
6
Malm H, Klaukka T,
Neuvonen PJ. Risks associated with selective serotonin
reuptake inhibitors in pregnancy. Obstet Gynecol.
2005;106:1289-96.
7
Nulman I, Rovet J,
Stewart DE, Wolpin J, Gardner HA, Theis JG, et al.
Neurodevelopment of children exposed in utero to
antidepressant drugs. N Engl J Med. 1997;336:258-62.
8
Nulman I, Rovet J,
Stewart DE, Wolpin J, Pace-Asciak P, Shuhaiber S, et
al. Child development following exposure to tricyclic
antidepressants or fluoxetine throughout fetal life: a
prospective, controlled study. Am J Psychiatry.
2002;159:1889-95.
9
Maciag D, Simpson KL,
Coppinger D, Lu Y, Wang Y, Lin RC, et al. Neonatal
antidepressant exposure has lasting effects on behavior
and serotonin circuitry. Neuropsychopharmacology.
2006;31:47-57.
10
Xu Y, Sari Y, Zhou FC.
Selective serotonin reuptake inhibitor disrupts
organization of thalamocortical somatosensory barrels
during development. Brain Res Dev Brain Res.
2004;150:151-61.
11
Watson RE, Desesso JM,
Hurtt ME, Cappon GD. Postnatal growth and morphological
development of the brain: a species comparison. Birth
Defects Res B Dev Reprod Toxicol. 2006;77:471-84.
Het is wel merkwaardig stil geworden
rond de babys die begin november 2006 in twee
Nederlandse ziekenhuizen plots onverklaarbare
botbreuken hebben opgelopen.
Het gaat hier over AMC ( Het Amsterdams Medisch
Centrum) en het St Elisabethziekenhuis in Tilburg.
Eerst dacht men aan kwaad opzet, maar nu blijkt dat de
twee gevallen niets met mekaar te maken hebben.
Nu spreekt men van een broze botstructuur bij de
kindjes.
Maar net een jaar eerder verscheen een studie in
Noorwegen van een zekere Gustafsson,1
over Prozac ( de titel kreeg een zeer mooie welluidende
Noorse naam : Lykkepiller, klinkt toch veel mooier dan
antidepressiva, waarom noemen ze bij ons geen
pretsnoepjes?)
Vrij vertaald komt deze
bijdrage erop neer: dat antidepressiva (SSRI's) het
skelet kunnen beschadigen.
SSRI's vertragen de activiteit van botopbouwcellen.
Tegelijk maken zij meer signaalsubstanties aan die de
afbraak van botmassa stimuleren.
Een werking die zeer nauw aanleunt bij de
groeiverstoring die ook optreedt bij Rilatine of
amfetaminegebruik.
SSRI's zijn chemisch trouwens nauw verwant aan de
amfetamines.
Het onderzoek suggereert dat antidepressiva de balans
verstoren tussen de botproducerende osteoblasten en de
botafbrekende osteoclasten.
Gustafssons onderzoek was toegespitst op fluoxetine (
Prozac ) , maar er wordt aangenomen dat andere
antidepressiva gelijkaardige nevenwerkingen hebben.
Andere SSRI's zijn:
Strattera,Serlain,Efexor,Edronax,Seroxat, Sipralexa,
Cipramil.....
Zouden de mama's tijdens de zwangerschap depressief
geweest zijn?
Of aan ADHD lijden?
Of XTC gebruikt hebben?
Botafbraak en depressies... iets om over na te denken ?
Nu het nog kan ?
Of zou het al te laat zijn ?
Moest deze Gustafsson nu
eens een positief onderzoek hebben uitgevoerd in
verband met een antidepressivum, dan zou dat onderzoek
nu toch al wereldwijde bekendheid genoten hebben,
misschien ontving de onderzoeker er zelfs een
Nobelprijs voor.
Nu slaagt een academische, wetenschappelijke
geneeskunde erin om dat soort dingen wel heel erg
verborgen te houden.
Academische, wetenschappelijke geneeskunde is anders
wel heel objectief? Of zo?
En de kindjes, zelf? Nog
botafwijkingen?
En toekomstige kindjes?
Immers, weet eigenlijk al iemand hoe we het best broze
botten van kindjes tijdens de zwangerschap moeten
vermijden?
Wie waarschuwt de moeders?
Voor onder andere veilige ADHD-medicatie?
Er is nog veel onbekend over de werking. Wel,wel,wel...
De hallucinogene "drugs" en medicijnen, welke de geest van mensen in de jaren 60 op hol brachten, zal mogelijk nog spoedig worden ingezet ter behandeling van ernstige psychiatrische stoornissen.
Hallucinogene geest-veranderende middelen zijn terug van weggeweest maar ditmaal komen ze voort uit zeer uitgebreide psychiatrische onderzoeken naar de therapeutische waarde van de middelen in plaats van dat de middelen illegaal worden gebruikt.
Studies bekijken het effect van de middelen op moeilijk behandelbare psychiatrische stoornissen zoals depressies, post-traumatische stress stoornis en drugs- en alcohol verslaving.
Gedurende de afgelopen 15 jaar hebben psychiaters in stilte de effecten van psychedelische middelen onderzocht en ontdekt dat de middelen een ernstig onderschat potentiëel bezitten.
In de afgelopen jaren hebben er talloze tests met mensen plaatsgevonden waarbij patiënten met medicijnen zoals LSD, psilocybin (Paddo's), DMT, MDMA, ibogaine en ketamine werden behandeld.
Er is nog veel onbekend over de specifieke neurologische werking die voor de geestveranderende werking zorgt, maar ze veroorzaken geregeld eenzelfde psychoactief resultaat als met gebruikelijke psychiatrische behandelingen wordt bereikt.
Ondanks dat de studie nog in zijn kinderschoenen staat, suggereren de resultaten dat patiënten over niet al te lange tijd op medische basis van tal van psychedelica gebruik kunnen gaan maken om ernstige psychiatrische stoornissen te behandelen.
Lees: alles over de werking van die harddrugs wordt heel bewust achtergehouden.
Men misleidt de wereld door op wetenschappelijk vlak de weldaden te bestuderen en er sprookjes over stoffetjes mee uit te vinden, terwijl die weldaden alleen maar het gevolg zijn van de gevarenreflex waarmee het lichaam reageert op het kapotmaken van de bouwstenen van het zenuwstelsel.
Het kastijden met een zweep veroorzaakt ook een gevarenreflex en is ook therapeutisch heilzaam. Het kastijden door een chemische castratie van de neuronen is veel properder en vooral ... het verhoogt het aanzien van slimme doktoren en brengt bedrijven pakken geld op.
Stimulantia doseren tot de nevenwerkingen psychotisch dociel maken. Vanwaar komt ook weer dat mooie woordje : OPZWEPEN ?
Kinderpsychiatrie is misdaad. Overheid is in kennis, blijft stil en laat begaan omwille van een zeer luguber eigenbelang.
De misdaad die begaan wordt bestaat erin dat men op een sluikse manier de nevenwerkingen van harddrugs gebruikt om demagogisch in te spelen op een maatschappelijke ontsporing en waarbij men dan handig de eigen belangen veilig stelt. En die van de Overheid. Bewijs van het misdadig opzet is dat men opzettelijk achterhoudt dat men met die harddrugs zenuwstelsels chemisch castreert. Men doseert harddrugs zo hoog tot men een dwangmatig psychotisch gedrag bereikt. Als dan toch vervelende bijwerkingen ontstaan, verklaart men die nevenwerkingen dan als de symptomen van de nieuwe aandoening.
Zo handig. Men verwerpt vroegere opvoedingstechnieken omdat het gebruik van zwepen of latten als onmenselijk aangezien wordt, maar nu verkiest men een chemische gedragscastratie als een propere en veilige opvoedingsmethode. Gewoon omdat er geen zichtbare littekens van komen, behalve dan dat beetje groeistoornissen. Van hersenletsels en botontkalking zwijgen we maar, want daar bestaan dan andere dokters voor.
En hoeven we eigenlijk de ganse waarheid aan het gepeupel te vertellen? Ik kan het begrijpen, iedereen houdt van harddrugs, maar waarom verdoezelde men dan de manier waarop die dingen eigenlijk werkzaam zijn? En waarom heeft men dan de sprookjes uitgevonden van de stoffetjes en de tekorten en de onevenwichten, sprookjes die je alleen maar blindelings moet geloven, want dat alles wetenschappelijk aantonen, dat kan nog steeds niemand.
Waarom verdoezelt men dat men een beter ras wou creëren? En dat men een pamperende psychiatrie wou beitelen, die chemisch volgzaam gemaakt gedrag kan controleren bij alle leeftijdsgroepen? Door iedereen die boven een middelmaat uitstijgt systematisch dwangmatig dociel te maken met psychotica, die het zenuwstelsel verwoesten.
En waarom betaalt men universiteiten om dokters op te leiden met de wetenschap dat men niet eens weet hoe en waarom men patiënten met harddrugs psychotisch maakt? Dokters die niet eens meer weten hoe hallucinogene stoffen een organisme om zeep helpen. Dokters die overtuigd zijn dat ze neuronendodende stoffen zodanig kunnen hypnotiseren dat ze denkbeeldige dopaminetekorten bij gezonde kinderen kunnen aanvullen door ze selectief serotonine of zelfs selectief noradrenaline toe te dienen. Dokters die niet eens beseffen hoe ze zich belachelijk maken door dat gelul aan het gepeupel wijs te maken.
Hoe zouden patiëntenverenigingen reageren als men ze rijkelijk zou betalen om bij de ouders de boodschap te promoten: kom breng die kinderen maar bij ons: wij maken ze lekker psychotisch en dociel, verwoesten op termijn hun controle over het gedrag, zodat ze dan uiteindelijk terechtkomen bij andere patiëntenverenigingen, die door dezelfde bedrijven betaald worden, om er ook goed chemisch voor te zorgen.
De antipsychotica van psychoticaverkopers Novartis (Rilatine-Leponex ), Lilly ( Strattera-Zyprexa) en Janssens Pharmaceutica (Concerta-Risperdal), die nu ook voor gebruik bij kinderen geregistreerd zijn, scoorden allemaal meer doden in dezelfde periode waar voor Vioxx maar 932 doden werden geteld en het daarom uit de handel werd gehaald.
Alle drie de antipsychotica met meer doden dan Vioxx in eenzelfde periode, blijven in de handel om er de met stimulantia psychotisch gemaakte jeugd mee onder controle te kunnen houden.
3277 doden met Leponex, 1005 doden met Zyprexa, 1093 doden met Risperdal.
Heeft een Overheid al een reden gegeven voor dat soort tolerantie? Of is men het gewend dat in het medisch gebeuren dat men psychiatrie heeft genoemd 30X meer onverklaarbare doden geregistreerd worden dan in een ander medisch gebeuren?
Heeft een Overheid ook al aangegeven waarom men toelaat en zelfs Overheidsgelden spendeert om grote delen van de maatschappij nu diezelfde psychiatrie met haar 30X meer onverklaarbare doden, in te jagen? Want men maakt de dokters die er zelfs niets meer over hoeven te kennen wijs dat men Risperdal nu ook al als een middel tegen ADHD heeft uitgeroepen. Gewoon antipsychotica toedienen om psychotisch gemaakt gedrag in banen te houden: kunstmatig ziek maken en kunstmatig genezen, met stoffen waarvan bekend is dat men er meer sterfgevallen mee rapporteerde dan met het giftig gewaande Vioxx.
ADHD-ers vinden van zichzelf dat ze niet ziek zijn. Maar wat heeft deze nieuwe medische cultuur dan wel met een ziekte of een aandoening te maken? Die door dokters moet behandeld worden? Dokters bij wie men heeft achtergehouden dat die stoffen neuronen verwoesten?
Of houdt men de slimme doktoren ook achter dat alles hier simpelweg draait om een perverse soort van rasveredeling waarmee een dociel en psychotisch gemaakte massa vlotter onder controle kan gehouden worden.
Is zoiets nu proper omdat het geen oorlog is tegen de Duitsers of tegen de Japanners? Omdat in die oorlog de vijand de eigen rasveredeling niet eens heeft kunnen afmaken? En omdat die rasveredeling eigenlijk nog zo gek niet was? En omdat we net als toen, ook dokters kunnen inschakelen? En omdat de slachtoffers van toen eigenlijk ook niet ziek waren? En omdat de soldaten toen ook goed presteerden onder de doping die ze legaal kregen?
Wie stopt die waanzin? Overheid of geneeskunde? Of geen van beide? Het is geen oorlog, het is geen ziekte. Niets aan de hand dus.
De Kerstmissen blijven bestaan. Al millennia lang. Al veranderde ook de inhoud van het feest gaandeweg. Want een maatschappij die na zoveel jaren een topontwikkeling kende is nu klaar voor het nieuwe verval of is het de nieuwe vervelling.
Een eerder verval gebeurde al eens in 476 na Christus, toen de glorie van wat ooit eens Rome was, ten onder ging omdat men vergeten was hoe het eens zo machtig kon worden.
Nu maken wij het mee dat kinderen geboren worden met de wijsheid van de ouderen al in de genen of in de stoffetjes die ze al dan niet meegebakken kregen. Ooit moest men die wijsheid verwerven, soms met billengeklets, soms met de zweep, soms met nog aangepastere en barbaarse driltechnieken.
Nu flowerpowergeneraties nieuwe kindjes maken, slagen die er in om de toekomst van nog nieuwere generaties te verzekeren door ervan uit te gaan dat men het verstand er niet meer inklopt, maar het simpelweg chemisch moet uitpersen. De nodige wijsheid en verstand om generaties in stand te houden, zitten voortaan in stoffetjes en in de gezuiverde genen. Geen fysieke mishandelingen meer, maar wel de chemische gedragscastratie laat ons toe om heel proper de wijsheid die genetisch voorgeprogrammeerd zit op een selectieve manier te voorschijn te halen.
We maken nu wel de pijnlijke overgangsperiode mee van het grote aantal zelfmoorden, spontane sterfgevallen en zelfs de moorden door agressie en zinloos geweld. Dit is evenwel maar tijdelijk, nu komt het erop aan om gewoon even door te bijten.
Niet alle genen zijn al gezuiverd voor de nieuwe maatschappij, de nieuwe wereld die de tuin van Adam en Eva zal genoemd worden. Verboden appelen zullen niet meer van de bomen hoeven geplukt te worden. De paradijsbewoners kennen immers het woord van God, en dat zit niet meer zoals weleer in de kennis van het goede of het slechte vruchtenvlees. De echte zondaren, als die nog geboren zouden worden, zal men van het paradijs verjagen als ze de chemische gedragscastratie met harddrugs weigeren, die wijsheid en verstand letterlijk uit genen en stoffetjes tevoorschijn persen, waarmee het aardse paradijs in alle eeuwen der eeuwen zal blijven voortbestaan.
Het kletsen van weleer of de tikken met de lat kostten blauwe plekken en daar houden we niet van, neuronen chemisch castreren is leuker en properder en iedereen is er blij mee. Alleen jammer voor de zwakkeren en de domoren, die nu eenmaal met slechte genen of slechte stoffetjes geboren werden en eraan kapot zijn gegaan. Zij hadden immers toch alleen maar voor minderwaardig nageslacht kunnen zorgen.
Ga naar een psychiater voor gelijk wat , zegmaar , bijvoorbeeld ... koude tenen. Dan krijg je gegarandeerd een van de nieuwe antidepressiva voorgeschreven.
Die SSRI's, zijn phenylalkylamines die net als de indolen, de cannabinoiden, en de cocaïnestoffen (piperidylbenzylaatesters) de neuronen van het zenuwstelsel verwoesten en daardoor een schijnbaar therapeutisch effect bekomen, omdat het 'gekwetste' zenuwstelsel daarop reageert met een gevarenreflex, die medisch af en toe wel van pas kan komen, als doping dan en als een fight or flight reactie.
Het kapotmaken van delen van het zenuwstelsel heeft ook als gevolg dat een veranderde perceptie op de realiteit plaatsgrijpt, waardoor dan onder meer ook stemmen kunnen worden gehoord, slangen kunnen worden waargenomen terwijl men in bed ligt en men heel beroemd gaat worden als men met een geweer in de hand en de vinger aan de trekker onschuldigen kan meesleuren naar het eigen paradijs.
Wij zijn zelf God geworden, want het zenuwstelsel om gewoon maar een mens te blijven heeft een psychiater geboost naar een eeuwige dimensie. Psychiaters kunnen dat, al houden ze er niet van dat bekend raakt dat ze ook een licence to kill hebben verkregen. Door een andere God dan, die van de farmaceutische industrie, die hen heeft aangewezen om de uitvoerders te zijn van een nog niet volledig uitgevoerde rasveredeling.
Politieke hypocrisie riekt kiezers in falende psychiatrie
Eveneens een forum waar ik zou willen aan meedoen is het volgende:
Geachte Heer XXX,
Ik ga een denktank vergadering organiseren rond WELZIJN , drugs en psychiatrie en kinderpsychiaters tekort etc, wenst U uitgenodigd te worden ? As 16 jan 12 h -14 h in het Parlement. Dr. Lieve Van Ermen Senator Lijst Dedecker, 0495/54.60.56,
Mag ik jullie reacties op deze mogelijkheden en wie waar wil meedoen. Ik vraag dus aan die dr. V.Ermen of ik anderen mag aanbevelen of uitnodigen.
Vanzelfsprekend verklaarde ik mij bereid ... maar ....
Fernand,
Van Ermen wil het bij XXX en mij houden vraag me af waarom. Terwijl jij op wat ze nu vermeldt in haar mail toch meer gespecialiseerd bent.
Zelfs bij de partij van het GEZOND VERSTAND is een discussie over de grond van de echte zaken ook taboe.
Logisch ... een farmaceutische industrie beheerst het politieke bedrijf en sensationele nummertjes kunnen alleen maar opgevoerd worden tot op een bepaald simplistisch niveau.
Wanneer een niveau gespecialiseerd en economisch gevaarlijk geacht wordt... dan past zelfs ... het GEZOND VERSTAND. Want het gaat over centen en over kiezers. Zielige dokters die zich verlagen tot zoiets omwille van de gunst van het kiesvee. Weeral een reden waarom de geneeskunde eigenlijk heel beschaamd zou moeten zijn.
Een Amerikaanse studie toonde in november 2007 aan dat ADHD-medicatie geen stoffetjestekorten zou aanvullen en ook geen vermoedelijke chemische onevenwichten zou normaliseren.
Die studie toonde wel aan dat de groei van de kinderen werd afgeremd, waarbij dan alleen maar aan de zichtbare groeistoornissen werd gedacht.De onzichtbare groeistoornissen gaan over hersenletsels en botontkalking.Professor Pelham verklaarde ook dat men toen het positieve effect van medicatie overdreven heeft.
Wat men heeft gedaan is dit: toen was nog bekend dat stimulantia als psychotica het zenuwstelsel verwoesten door de neuronen kapot te maken. Vandaar dat die stoffen onder een opiumwetgeving werden geplaatst, precies omwille van die gekende werking. Doordat delen van het centrale zenuwstelsel uitgeschakeld werden, veranderde ook een perceptie op de realiteit en bij chronisch gebruik ontstond dan een controleverlies op het gedrag (psychotisch makende werking).
Maar die veranderde perceptie op de realiteit betekende wel iets voor de psychiaters van toen, en derivaten van cocaïne en amfetamine kwamen op de markt als de nieuwe antidepressiva.
Beter nog: men vond dat het (dwangmatig) psychotisch maken, door over te doseren een antwoord kon bieden aan het nieuwe gedrag dat ontstond doordat na mei68 een generatie de maatschappelijke waarden en normen van eerdere generaties had overboord gegooid, zelf kinderen begon te krijgen en die kinderen zelf geen waarden of normen meer kon aanleren.
Dat nieuwe gedrag bleek voor de behandelende psychiaters toen onbehandelbaar en men had gemerkt dat het overdoseren van psychotisch makende stimulantia dwangmatig dociel kon maken, doordat een controleverlies optrad van een gedrag dat de omgeving nog moeilijk kon beheersen.
Het enige dat daarbij een beetje in de weg stond bleek het werkingsmechanisme van die nieuwe medicatie te zijn. Commercieel kon men het doelbewust en therapeutisch verwoesten van het zenuwstelsel helemaal niet op bijsluiters gaan plaatsen of zelfs niet aan de universiteiten gaan onderwijzen. Immers dokters hadden ooit de eed gezworen van : do not harm !
Vandaar dat men dit mechanisme voortaan als onbekend heeft verklaard en dat men ook vermeed om al de nieuwe cocaïne en amfetamineproducten onder een opiumwetgeving te plaatsen, met als redenering: we willen het werkingsmechanisme niet kennen, vandaar dat de nieuwe stoffen als commercieel veilig moeten in de handel komen.
Bekende amfetamine-achtigen die aldus in de handel kwamen zijn: Prozac, Strattera, Remergon, Serlain, Zyban, Wellbutrin, Reductil, Seroxat, Cymbalta enz. Bekende cocaïneproducten zijn onder andere Trazolan en Champix.
Al die cocaïne en amfetaminestoffen zijn dus officieel niet verslavend, niet eens giftig, maar alleen maar schadelijk volgens het KB van 25.03.1964. Zelfmoorden of sterfgevallen en zelfs het zinloze geweld ermee worden niet bijgehouden omdat ze medisch als heel veilig worden beschouwd. Ze hoeven door dokters niet eens meer eigenhandig worden voorgeschreven en hoeven in de apotheek niet eens meer in de gifkast worden bewaard.
Als nieuw werkingsmechanisme heeft de industrie fabeltjes uitgevonden van serotonine, dopamine of noradrenaline-tekorten die men veilig kon normaliseren als dokters die stoffen zodanig hadden gehypnotiseerd dat ze aanpasten wat ze moesten aanpassen.
Ik maakte eens een discussie mee waarbij een kinderarts doodernstig verklaarde dat men de dopaminetekorten bij ADHD kon compenseren door met een SSRI of een SNRI selectief meer serotonine of meer noradrenaline te gaan bijgeven. En wat gebeurde dan met de dopaminetekorten? Rode wangetjes als antwoord. Beetje zielig voor nieuwe dokters, die schijnbaar alles menen te kennen over geneesmiddelen en over de harddrugs die onmisbaar schijnen te zijn om de jeugd de overstap te kunnen laten maken van moedermelk naar amfetamine.
Nu blijken er geen tekorten meer te moeten aangevuld worden. Pelham maakte met zijn onderzoek uit dat het gebruik van harddrugs op termijn geen verbetering brengt. Sterker nog: noch van serotonine, noch van noradrenaline, noch van dopamine kunnen tekorten gedoseerd worden. En als er dopaminetekorten zouden zijn, waarom dan geen dopamine toevoegen en alleen maar harddrugs?
Welke fabeltjes komen er nu aan? Of zou het verwoesten van zenuwstelsels met harddrugs toch depressies doen ontstaan, zelfmoorden, of zinloos geweld door een controleverlies op het gedrag? Zoals de crack (cocaïne) en de speed (amfetamine) uit een minder gaaf milieu het wel ook doen?
Waar is de tijd dat men medicatie voorschreef om een gedragstherapie te ondersteunen? Harddrugs als medicatie om een controleverlies op dat gedrag te veroorzaken: leuk die dokters , die evidence based medicine van nu! En dan de schuld op de gedragstherapeuten steken als het met een verwoest zenuwstelsel toch misloopt, als zouden die hun vak niet kennen. Je zou voor minder beschaamd moeten zijn.
Bupropion= Zyban = Wellbutrin. Bupropion is een amfetamine en BCFI dwaalt of is verkocht aan de industrie door zoiets niet eens te willen of te kunnen opmerken.
Recente informatie december 2007
- Hoofdstuk 14.3.2. Bupropion, dat reeds beschikbaar was onder de specialiteitsnaam Zyban® om rookstop te vergemakkelijken, is sinds december 2007 beschikbaar onder de specialiteitsnaam Wellbutrin® voor de behandeling van episodes van majeure depressie. Bupropion is een inhibitor van de heropname van catecholamines; zijn werkingsmechanisme en ongewenste effecten zijn dan ook vergelijkbaar met deze van de tricyclische antidepressiva.
(http://www.bcfi.be)
Dit is wat men nu publiceert. Gezien de chemische amfetaminestructuur moest Zyban ( Bupropion) eigenlijk onder een opiumwetgeving vallen. Industrieel lobbywerk zorgde ervoor dat dit niet gebeurde. Intussen is bekend dat zowel met Zyban als met Wellbutrin meer zelfmoorden en meer zinloos geweld gemeld worden dan met andere stoffen, precies omwille van de amfetamine-eigenschappen. (bekijk: http://www.ssristories.com)
Vergelijken met tricyclische antidepressiva getuigt hier van een grenzeloze onbekwaamheid. Intussen is tevens bekend dat Champix (ook anti-rookproduct) als een cocaïnestof en ook niet onder een opiumwetgeving omwille van het bekende lobbywerk in een week tijd zomaar liefst 55 zelfmoorden liet registreren bij FDA.
Omdat voortaan cocaïne en amfetaminegebruik voor dagelijks gebruik meer en meer ingeburgerd schijnt te raken, slaagde men erin om die nieuwere varianten buiten de opiumwetgeving te houden.
Champix is chemisch erg verwant aan cocaïne en aan methylphenidaat die wel op de verboden lijsten staan. Champix is wettelijk gezien dus alleen maar schadelijk, en niet eens giftig en zelfs niet eens verslavend. Maar de zelfmoorden ermee gebeuren nu eenmaal omdat het een cocaïnestof is, die door lobbywerk maatschappelijk heel erg gegeerd begint te worden.
Maar de zelfmoorden ermee gebeuren ook net als de zelfmoorden die gebeuren met methylphenidaat, dat wel onder een opiumwetgeving valt, maar waarvan de huidige geneeskunde nu orakelt dat die wetgeving achterhaald zou zijn, en dat de zelfmoorden en sterfgevallen ermee zeker niet aan de stof te wijten zijn.
Waaraan dan wel?
Immers die cocaïnestoffen zijn voortaan als absoluut veilig verklaard door een geneeskunde en een Overheid die patiënten er dwangmatig dociel mee kunnen maken.
Hetzelfde met de amfetaminestoffen (als Bupropion) die op een identieke manier het zenuwstelsel verwoesten als de cocaïneverwanten.
Bij deze zou ik willen vragen dat BCFI de naam bekend maakt van de verantwoordelijke schrijver die Bupropion chemisch op eenzelfde niveau stelt als de tricyclische antidepressiva.
Die persoon zou op academisch niveau met dat soort geblunder nooit een titel hebben mogen krijgen.
Of schrijft de industrie de stukjes op bcfi.be ?
BCFI bedriegt hiermee wel heel erg het medische gebeuren. Ik verwacht dat men zoiets openlijk zou rechtzetten.
Nuttig om toch even te herhalen.
Bupropion (Zyban,Wellbutrin) is chemisch heel erg verwant aan de scheikundig actieve stof in QAT, die in ons land onder een opiumwetgeving valt. Bupropion is wettelijk gezien in ons land niet eens verslavend, niet eens giftig maar alleen een beetje schadelijk, in de zin van het KB 25.03.1964, KB dat werd genomen na de Softenon-affaire waarbij sindsdien alle nieuwe moleculen in de handel automatisch onder die reglementering vallen, tot bewezen is dat ze niet schadelijk zouden zijn.
Het pruimen van QAT met eenzelfde effect als Bupropion wordt aangezien als een toxicomanie, terwijl de zuivere chemische stof medisch wel zou moeten kunnen omdat het bedrijven en dokters rijk maakt.
Zelfde redenering met mCPP. mCPP is het antidepressieve (KB.25.03.1964) bestanddeel dat vrijkomt na een nachtje slapen met een Trazolan-pil . Trazolan hoeft door een dokter zelfs niet eens eigenhandig worden voorgeschreven en hoeft in de apotheek niet eens in de vergifkast bewaard te worden. Maar als mCPP, als zuivere stof gedeald wordt samen met XTC-tabletjes in eenzelfde milieu, dan valt diezelfde stof onder een opiumwetgeving, precies omdat het als een cocaïnestof gevaarlijk en verslavend zou zijn.
Zou onze farmaceutische wetgeving geschreven zijn door een industrie die heel naijverig een concurrentie met het maffieuze milieu wil vervalsen door een en ander naar de eigen hand te willen zetten? Zou een Overheid daarin meespelen? Of is men daar alleen maar heel erg onbekwaam? Zou een geneeskunde daarin meespelen? Of is men daar ook alleen maar heel erg onbekwaam?
Wat meer is waarom verklaren zowel Overheid als geneeskunde het werkingsmechanisme van cocaïne en amfetaminestoffen voor geneeskundig of therapeutisch gebruik als onbekend, terwijl men het mechanisme van dezelfde stoffen in het maffieuze milieu wel kent en de bevolking precies omwille van die gevaarlijke werking ervoor waarschuwt? Vanwaar die dubbele of gespleten tong? Iets met geld, macht en invloed te maken?
Ik wens alle drugsproducenten en hun psychologisch geschoolde dealers een zalig kerstfeest toe.
Ook geef ik hen ter overweging, terwijl zij zich te goed doen aan hun met kinderleed gefinancierde rijke kerstdis om tussen de gangen door even stil te staan bij de conflicten in deze wereld.
Conflicten tussen culturen, conflicten tussen andersdenkenden conflicten met bloedvergieten, wapens, geweld en doffe ellende.
Waar denkt men te eindigen, als men zelfs binnen de eigen cultuur geen diversiteit onder kinderen meer accepteert en deze langs chemische weg wenst gelijk te schakelen.
Als betrof het een uniforme partij slachtvarkens. De boodschap die men hier mee uitdraagt, is er een van intolerantie. Perverse diep in de samenleving ingewoekerde intolerantie.
Wie zelfs zijn eigen kinderen niet accepteert zoals ze zijn, draagt een boodschap van onverdraagzaamheid uit en is fundamenteel niet in staat deze aarde in vrede te delen met andere culturen en overtuigingen.
De boodschap dat men in vrede kan verschillen, wordt met deze houding binnen de eigen cultuur al vroeg vervangen door "wat afwijkt deugt niet".
Dit is het gedachtegoed die de komende generatie nu ontvangt.
Wellicht nuttig om tussen de kerstboodschap, reebout en champagne even bij stil te staan.
Wie zelfs zijn kinderen niet accepteert, accepteert niemand.
Een
Minister van Onderwijst organiseert doping in de
klassen (CLB's) opdat kinderen beter zouden presteren
en blijft daarover zeer hypocriet zwijgen.
Terwijl het instellen en het in stand houden van een
toxicomanie nog steeds strafbaar is.
Mijnheer de Minister
van Onderwijs,
Dokters maken ons wijs dat ze niet weten hoe
ADHD-medicatie werkt.
Zie de internationale literatuur daarover en ook de
bijsluiters.
Dokters schrijven ADHD-medicatie voor op basis van
criteria die vooral te maken hebben met het pedagogisch
comfort van de omgeving.
Zie daarover de diagnosecriteria van DSM-IV.
Voordat ADHD als
ziekte of als aandoening werd uitgevonden om het
pedagogisch comfort te behandelen, kende de
maatschappij dat werkingsmechanisme van die harddrugs
wel.
Toen bestonden precies daarom geen therapeutische
indicaties.
Dat mechanisme beschrijf ik op mijn website en in mijn
boek: ADHD-medicatie:medische megablunder.
Maar omwille van
commerciële overwegingen besliste een medische
industrie om de gekende manier waarop die harddrugs het
zenuwstelsel verwoesten, liever als onbekend te
promoten.
Nu groeide een
generatie wetenschapslui op met de overtuiging dat het
verhogen van een pedagogisch comfort met
wondermedicatie een nieuwe generatie jongeren ten goede
komt, omdat men liever verdoezelt hoe die middelen
eigenlijk wel werken.
Omdat ik sinds mijn
opleiding niet vergeten ben, hoe een en ander in elkaar
steekt, stel ik al meer dan twee jaar de vraag aan
slimme zenuwartsen welke ziekte of aandoening men kan
behandelen of genezen door het zenuwstelsel zodanig
irreversibel toe te takelen zoals ik afbeeld op de
cover van mijn boek.
Tot op heden
antwoordde nog niemand, en dit terwijl de laatste vier
jaren het aantal psychotisch gemaakte ADHD-kinderen in
de psychiatrie verzesvoudigd is en dat aantal maar
steeds blijft stijgen.
Ik zwijg dan nog van de sterfgevallen, door zogezegde
aangeboren hartziekten en van de zelfmoorden ermee.
Immers de onbekend gewaande werking maakt die harddrugs
ook zogezegd heel veilig voor geneeskundig gebruik, hoe
zouden kinderen daar nu mee kunnen doodvallen?
Zelfs FDA waarschuwde
onlangs dat ADHD-medicatie kinderen de psychiatrie en
de dood kan injagen.
Maar deze boodschap is aan de geneeskunde en de
verantwoordelijke overheden totaal voorbij gegaan.
ADHD-medicatie valt onder een opiumwetgeving en dokters
moeten zich kunnen verantwoorden als ze zonder een
echte therapeutische indicatie harddrugs aan kinderen
voorschrijven.
De enige therapeutische verantwoording die momenteel
officieel gekend is kwam van de KULeuven in 2005, waar
in een postuniversitaire cursus voor medici gesteld
werd dat die dingen meestal voorgeschreven werden op
vraag van ouders, schooldirecties, vrienden en
kennissen.
Een verantwoording die
een toetsing door de Provinciale Geneeskundige
commissie wel niet zal doorstaan, vrees ik.
Niettemin worden op
scholen kinderen gedrogeerd om beter te kunnen
presteren en ook zoals eerder gezegd, omwille van het
pedagogische comfort.
Lees het arrest nr224,Rep.Nr.2004/7081
van het Hof van Beroep te Antwerpen, zitting van
16/12/2004 (Jeugdkamer)).
Terwijl een andere rechtbank in Beroep een renner,
die met gelijkaardige stoffen ook zijn prestaties wou
verbeteren een boete van 250.000 Euro oplegde.
Kortom Uw diensten
zijn bekend met het chronisch toedienen in de scholen
van cocaïne en amfetamineproducten om kinderen beter
te laten presteren en omwille van het pedagogisch
comfort van het onderwijzend personeel.
Het gebruik van die
harddrugs is een nieuwe cultuur geworden in het
onderwijs, terwijl de geneeskunde om evidente redenen
nog steeds niet schijnt te (willen) weten hoe die
dingen werken.
Momenteel bestaan bijna alle klassen uit kinderen waar
sommigen gedrogeerd zijn en dan anderen weer niet.
Mijnheer de Minister,
kunt U toestaan dat kinderen die niet gedrogeerd zijn
in de klas worden achteruitgesteld door gedrogeerde
klasgenootjes?
Mijnheer de Minister U
weet wel dat renners die zich niet drogeren dan ook
geen koersen kunnen winnen.
Omdat de geneeskunde
en een stroman van de industrie mijn acties tegen het
drogeren van de jeugd niet zo gunstig gezind zijn, werd
ik voor die materie voor de Orde van Apothekers
gedaagd.
Ik zou dokters het
verwijt toesturen dat men harddrugs voorschrijft zonder
te weten waarmee men bezig is.
Hetgeen ze beledigend vinden en een aanslag op hun
‘integriteit’.
Intussen werd ik door
dat tuchtorgaan vrijgesproken onder meer omwille van de
wel gekende werking van die harddrugs en het feit dat
dokters helemaal niet (willen) weten waarmee ze bezig
zijn.
Maar ook intussen
blijven in de klassen gedrogeerde kinderen de kansen
van niet gedrogeerde kinderen benadelen.
Ik besef wel dat
geneeskunde en industrie blijven hameren op een massaal
gebruik van het cocaïne-en amfetaminegebruik bij
kinderen in de scholen, maar is het niet de hoogste
tijd om maatregelen te nemen zodat onderwijs kan
gegeven worden in klassen met alleen maar gedrogeerde
kinderen en hetzelfde onderwijs ook in afzonderlijke
klassen met niet-gedrogeerde kinderen?
Men is
perfect op de hoogte van de verwoestende werking
van die middelen ( zie ook FDA: http://www.fda.gov/bbs/topics/NEWS/2007/NEW01568.html) en toch verkiezen CLB’s,
dokters en schooldirecties nog steeds om kinderen
doping toe te dienen voor het eigen profijt.
Uit de motivering van mijn vrijspraak blijkt duidelijk
dat het niet de bedoeling is van de geneeskunde en de
industrie om een discussie ten gronde te voeren over de
manier waarop harddrugs het zenuwstelsel van gebruikers
verwoesten.
Deze houding kan alleen maar CRIMINEEL genoemd worden
omdat men op die manier op de kap van een nieuwe
generatie de decadentie in de maatschappij wil
bevorderen voor het eigen profijt.
Mijnheer de Minister,
kinderen worden doelbewust medisch kapotgemaakt terwijl
men de samenleving blijft voorhouden dat men niet eens
weet waarom en op welke manier men zoiets doet.
En wat nog veel erger
is, de nevenwerkingen van het chronisch gebruik van die
psychotica worden handig aangegrepen om als symptomen
van de ‘ziekte’ verklaard te worden, waardoor men
hoger moet doseren en zelfs nog antipsychotica
(neuroleptica) moet gaan toedienen.
Behandelende dokters zijn niet eens in staat om
symptomen van een uitgevonden ziekte te kunnen
onderscheiden van de schadelijke nevenwerkingen van
chronisch dopinggebruik.
Zelfs zijn de meest gebruikte neuroleptica bij kinderen
(in die materie) niet eens geregistreerd voor gebruik
bij kinderen.
En dat kan zomaar allemaal.
Bovendien was het nu juist de bedoeling van de
uitvinding van deze nieuwe ziekte, dat de
nevenwerkingen van de verkochte medicatie als symptomen
van de ziekte zouden kunnen uitgelegd worden.
Een commercieel perpetuum mobile, zeg maar.
Men focust alleen maar op een gigantisch eigen profijt
en het korte termijn welbevinden van gelegaliseerde
harddrugs.
De medische en politieke corruptie en de collusie
daaromtrent leg ik uit in mijn boek:
ADHD-medicatie:medische megablunder.
Mijnheer de Minister, dit is schuldig verzuim als geen
maatregelen worden genomen om die waanzin in de scholen
te stoppen.
Doping in de klassen kan gewoon niet, zelfs niet als
dokters legaal ( maar dan zonder kennis erover) dealen.
Dokters zijn op dat
gebied niet geloofwaardig omdat ze voorhouden dat ze
drogeren met stoffen waarvan ze niet (willen) weten hoe
ze werken, en ze de schuld op anderen proberen te
schuiven als ze dreigen er verantwoording voor te
moeten afleggen.
Als die kinderen echt
ziek zouden zijn, moeten ze van de andere kinderen
afgezonderd worden of thuis blijven, want zoals uit de
huidige cijfers blijkt, is zoiets heel erg
besmettelijk, zelfs epidemisch en kunnen sommige
psychiatrische ziekenhuizen de opnamen van verslaafden
en karaktergestoorden door het gebruik van harddrugs
amper nog aan.
En laat ons dan nog zedig zwijgen over het dealen van
die stoffen op de speelplaatsen.
Iedereen is daarvan op de hoogte, alleen ... een
Minister niet.
Tot slot ben ik ervan
overtuigd dat U zult antwoorden dat U niet over de
bevoegdheid beschikt om de doping in de scholen te
verbieden.
Ik begrijp dat.
Maar het is wel Uw bevoegdheid om de onrechtvaardigheid
aan te pakken die momenteel heerst in de klassen door
gedrogeerde kinderen samen met niet gedrogeerde
kinderen op eenzelfde manier de lessen te laten volgen.
Ik probeerde uit te leggen op welke manier U daarmee de
niet gedrogeerde kinderen benadeelt.
Vandaar deze brief.
Apotheker Fernand Haesbrouck
Het medisch denken van dokters die dealen
Er is het gezegde : als het absurde normaal wordt, dan is de totale waanzin niet meer veraf.
Als men pedagogisch comfort kan kopen, door legaal amfetaminecocaïne doping te dealen, dan is de waanzin inderdaad niet ver meer af.
Rilatine en Concerta zijn cocaïneproducten, die door de amfetaminewerking op de lijst staan van de verdovende middelen.
Men houdt de patiënten en ouders voor dat een medicamenteuze therapie alleen maar dient ter ondersteuning van een noodzakelijke gedragstherapie.
Maar wie wil therapeut zijn voor een persoon,die chronisch wordt behandeld met een cocaïneproduct en waarbij de mogelijkheid tot zelfcontrole helemaal is kapotgemaakt.
En wat te denken van de therapeuten van Jimenez en Pantani, renners die ook cocaïne gebruikten om zich beter te kunnen concentreren en om beter te kunnen presteren?
Die therapeuten werkten inderdaad 'succesvol' wanneer de patienten medicinaal 'ondersteund' waren. De patiënten pleegden uiteindelijk zelfmoord. Triomf van de medicinale ondersteuning met cocaïnedoping.
De totale therapeutische vrijheid van een dokter stopt op het ogenblik dat het gaat over producten op de lijst van verdovende middelen.
Dan moet een dokter zich kunnen verantwoorden.
Het gaat hier immers over het instellen van een toxicomanie.
Nu is het zo dat geen enkel labonderzoek of geen enkele hersenscan kan aantonen dat een kind ziek zou zijn aan ADHD, integendeel , die kinderen zijn fysiologisch perfect gezond.
Vandaar dat men in de diagnosestelling een ‘nieuw’ begrip heeft ingevoerd. Het multidisciplinaire team.
Het gaat hier over CLB ( schoolniveau) en Zitstil (thuisniveau).
Het is bekend dat Zitstil royaal betaald wordt door de farmaceutische bedrijven, die de verdovende middelen in de handel brengen. En voor wat hoort wat.
Zelfs de oude romeinen kenden het al : "do ut des"!
Ook CLB gaat ervan uit dat Rilatine en Concerta veilige producten zijn, terwijl die instelling helemaal niet bevoegd is om op dat vlak een mening te hebben. Bovendien moeten de dokters er hun mond houden en alleen maar voorschrijven.
Naar aanleiding van een vraaggesprek in de krant van West-Vlaanderen (30/09/2005) over de spectaculaire stijging van het amfetaminegebruik bij kinderen , stelt CLB dat Rilatine en Concerta absoluut veilige producten zijn. Ik had gevraagd dat een dokter in naam van het CLB tegenover de pers openlijk zou verklaren dat die amfetamines geen gevaarlijke stoffen zijn. Antwoord van het ADHD-team bij CLB aan de journalist : “Helaas heeft zij haar naam niet gezegd en werd mij uitdrukkelijk gevraagd enkel de verantwoordelijke voor het ADHD-team als woordvoerder te vermelden.’
Als die instanties nu scorepunten toekennen op de graad van verstoring van het pedagogisch comfort , zowel op school als thuis, dan vormen veel scorepunten voor een neuroloog of psychiater de uiteindelijke verantwoording om te drogeren met de amfetaminewerking van een cocaïneproduct.
Sinds het wereldcongres van Venetië over pulmonaire hypertensie is bekend dat de sterfgevallen met Rilatinekinderen meestal een pulmonaire hypertensie als oorzaak hebben.
Nu worden die sterfgevallen nog steeds afgedaan als aangeboren hartziekten.
Moesten die Rilatinedoden ( gemiddeld 1,5 per maand) nu allemaal een juiste doodsoorzaak krijgen, dan zou het aantal sterfgevallen door die medicatie VEEL hoger liggen dat het aantal sterfgevallen dat men ooit rapporteerde met Vioxx.
Maar Vioxx werd uit de handel genomen en Rilatine, Concerta verkopen als zoete broodjes.
Omwille van het pedagogisch comfort van een omgeving, die zieker lijkt dan de kinderen.
Jammer dat kinderen geen beesten zijn, want dan pas zou GAIA er een vette kluif aan hebben.
Zelfs FDA moest op 22 en 23 maart 2006 onder druk van de industrie het wijzen op de gevaren van die doping inslikken.
Ik ben Fernand Haesbrouck
