Het wordt weer tijd voor ijsjes
Of een heerlijk koele limonade
Gezellig zittend op een terras
Of wandelend op de promenade
Het lijkt warempel wel zomer
Temperaturen schieten omhoog
De tuin moet weer gesproeid
Alles is als een kurk zo droog
's Avonds zwoel genietend
Van een biertje of een rosé
Luisterend naar de merels
Die zingen vrolijk met ons mee
Gezond voor ieders lichaam
Zo'n portie warme zonneschijn
Lieve mensen, Fijne Pinksteren
Heel veel liefs van Rozemarijn.

Hij had een huis en een gezin
en was volmaakt gelukkig.
Politieman in hart en nieren
Maar het leven is zo nukkig.
Zijn werk bracht veel emoties mee
Vloog hem soms naar de strot
De vele ellende die hij zag,
maakte langzaam iets kapot.
Wat op zijn netvlies stond gebrand
Het volgde hem nacht na nacht
Hij greep steeds vaker naar de fles
Die even vergetelheid bracht.

Het ging hem van kwaad tot erger
Hij zwierf rond, totaal verdoofd.
Werd door zijn gezin verlaten
Had geen dak meer boven 't hoofd
Hard kwam eindelijk het besef
Voelde dat het zo niet meer kon
Hij wist, het was de hoogste tijd
Dat hij gans opnieuw begon.
Met goede hulp hem aangeboden
Is hij de zware strijd begonnen
Eindelijk thuis bij vrouw en kind
Daar heeft hij zijn geluk herwonnen

De moraal van dit verhaal:
Kijk altijd verder dan je ziet
Oordeel en veroordeel niet.

Mijn lieve 'kleine' grote jongen
Je wordt nu alweer negen jaar
Voor je leeftijd behoorlijk slim
Altijd voor avontuurtjes klaar
Ondeugd straalt soms uit je ogen
Dan ben je meestal wat van plan
En je kunt meer vragen stellen
Als ik ooit beantwoorden kan
Nu gaan we een feestje bouwen
Zijn Beretrots op jou mijn vent
Gefeliciteerd schat, onze wens?
Blijf jij maar lekker zoals je bent

Veel liefs en dikke kus
van Opa en Oma.

Vriendschap kan verwateren
Zelfs liefde kan verzanden
Je moet ze beiden koesteren
Opdat het niet zal stranden
Houd elkanders handen vast
Geef zo nodig weer wat moed
Straal wat warmte om je heen
Dan komt alles wel weer goed

Liefs van Rozemarijn.

Ik wil alleen zijn met de zee,
ik wil alleen zijn met het strand
Ik wil mijn ziel wat laten varen,
niet mijn lijf en mijn verstand.
Ik wil gewoon een beetje dromen
rond de dingen die ik voel
en de zee, ik weet het zeker,
dat ze weet wat ik bedoel.

Ik wil alleen zijn met de golven
ik wil alleen zijn met de lucht,
ik wil luist'ren naar mijn adem
ik wil luist'ren naar mijn zucht.
Ik wil luist'ren naar mijn zwijgen
daarna zal ik verder gaan
en de zee, ik weet het zeker,
zal mijn zwijgen wel verstaan.

Toon Hermans

Iedereen zoekt naar een klankbord
Naar een uitgestoken hand
Wanneer je door omstandigheden
Diep in een put bent aangeland.

Iemand waar je mee kunt praten
Soms met de tranen in het oog
Wie begrijpt waar je mee worstelt
Trekt je weer uit die put omhoog

Elk leven begint bij Moeder
Recht onder haar hart.
Ze droeg je negen maanden
En baarde je met smart.
Ze hoort je eerste kreten
Met een lach op het gezicht
Eindelijk lig je in haar armen
Haar ogen steeds op jou gericht
Dan zijn er vreugdetranen
Vergeten is alle pijn.
Jouw handje in de hare
Ze zal er altijd voor je zijn.
Wat het leven je ook brengt
Waarheen je weg ook gaat
Je blijft met haar verbonden
Door een dunne Gouden Draad

Ik wens alle Moeders morgen
een liefdevolle Moederdag.
Liefs van Rozemarijn.

Er kwam een vlinder aangevlogen
Zette zich op mijn schouder neer
Zachtjes fladderden de vleugels
Fluisterend;  Hier ben ik weer
Niet goed wetend wat te denken
strekte ik spontaan mijn arm
Behoedzaam liep ze naar m'n hand
Het voelde veilig en heel warm
Op mijn vraag naar het waarom
Zei ze;  ik was er toen je viel
Je dacht je had me toen verloren
Ik ben weer terug, ik ben je ziel

Ieder mens heeft zo zijn dromen
Al weet je ze zijn slechts bedrog
Maar bij dagen vol met zorgen
Houd je steeds je dromen nog
Wat zou je ook zonder moeten
Ze geven kracht en nieuwe moed
Bij het ontwaken zul je het voelen
Leef je eigen leven, zo is het goed