Verzoekplaatjes aanvragen kan enkel op bepaalde dagen en uren. Voor meer informatie klik op bovenstaand plaatje
Mijn Awards
knufs van bo
houden van is denken aan en zorgen voor
ROZEMARIJN ZELF GEMAAKTE GEDICHTJES UIT HET LEVEN EN EEN DOSIS HUMOR OP ZIJN TIJD.
29-01-2015
Accepteren..
Langzaam aan heb ik kunnen leren Alles in het leven zo te accepteren Dat ik genoeg heb aan wat je geeft Met niet meer dan in je hart leeft Eén bloem is net zo mooi als velen Zolang we samen zullen delen Het zal me toch wel duidelijk zijn Van de liefde die ik voel zo fijn Niemand die niet zal accepteren Wat het leven je heeft te leren Wie het kleine niet waardeert Is het grootste ook niet weerd
Zullen we samen een dansje maken Al voelen we onze botten kraken? Wil je de mooie tijd terug laten keren Laten we het het dan eens proberen Het geeft misschien nieuwe energie Goed voor de heupen en je knie Je hebt de jeugd wel niet in pacht En dansen niet echt in je macht Maar het geeft plezier voor twee Dus kom op en doe met me mee Even vergeten de daagse zorgen Die schuiven we door naar morgen. Goed, we doen het rustigjes aan We hebben het lang niet gedaan Toch als je het nu hebt geprobeerd Zul je merken dat je niks verleerd Wat het leven ons nog zal geven Dat is de liefde voor het leven.
Vandaag noemt men Blue Monday... Maar ik heb er geen moeite mee. Januari te lang met saaie dagen Schijnt mensen in depressie te jagen Men kan zich achter maskers stoppen Toch is dat slechts jezelf ermee foppen Je kunt ermee lachen of ermee huilen Het is iets om je achter te verschuilen Kom zet nu je beste beentje voor Dan gaat het goed en kom je erdoor Straks krijg je op alles beter zicht Schijnt achter de tunnel weer licht, Elke depressie zal dan verdwijnen Wanneer het zonnetje gaat schijnen.
Je hebt vrienden voor het leven Anderen blijven maar voor even Verdwenen als sneeuw voor de zon Als schepen weg achter de horizon Hebben een andere weg genomen Waar ze van andere dingen dromen Ben je weer beter en tot je spijt Zijn ze foetsie, je bent ze kwijt De band die samen werd gebouwen Daar kun je dus niet op vertrouwen Ach je zult weer anderen vinden Heel even maar waren we vrinden Een mens verandert van gedachten Maar je moet niet te veel verwachten De ware vrienden blijven komen Daar kun je samen verder dromen Liefs van Rozemarijn.
Ernstig ziek ben ik gelukkig niet Maar voel me belabberd elke dag Telkens denk ik het gaat beter Dan ben ik zomaar weer van slag Mijn lappenmandje is wel warm Maar ik ben het behoorlijk zat Zin om te gillen, ik wil eruit Helpt me niet al doe ik wel wat Een beetje ziek zijn is niet fijn Toch weet ik met wat geduld Moet ik het ergste hebben gehad Genoeg zakdoeken zijn gevuld Dus ik geef de moed niet op Wel af en toe een klein beetje Blij dat jullie me niet vergeten Tokkel ik effe op mijn p.c'tje Dank voor elk woordje van steun Elk knuffeltje doet me zo goed Waar ik een beetje op leun Voor ieder nu een lieve groet
Een jaar begint als een leeg boek Wat nog moet worden geschreven We hopen op een prachtig verhaal Dat ons liefde brengt in ons leven. Al weten we maar al te goed... Dat zorgen niemand zullen sparen Tegenslagen zijn niet te vermijden Maar we moeten vertrouwen bewaren Wanneer het boek voltooid zal zijn En we het nog graag eens lezen Dan bracht het mooie momenten Dankbaarheid vloeit in ons wezen
Het Nieuwe jaar heeft nu aangevangen Met voor iedereen een groot verlangen De zieken wensen zich wat gezondheid Eenzamen zoeken meer verbondenheid De Vrede die velen moeten ontberen Willen leven zonder geweld van geweren Meer liefde voor mensen met een gemis Omdat zonder liefde geen leven is Geluk is in geen enkele winkel te koop Met elkaar kunnen we zorgen voor hoop Vriendschap tussen mensen onderling Wat tijd maken voor ondersteuning Een lief woord, een klein gebaar Brengt voor ieder een goed Nieuwjaar Zetten we allen de schouders eronder Dan gebeurt er wellicht een wonder
