Een pijntje hier, een pijntje daar Dus weinig blogbezoekjes, maar Ik ga niet weg zonder te wensen Heel veel goeds aan alle mensen Een beetje rust dat doet me goed Met een glimlach op mijn snoet Kom ik straks terug met spoed
Proef de woorden op je tong Smaken ze als goede wijn Spreek ze dan pas rustig uit Ze doen dan niemand pijn. Woorden kunnen zeer doen Ze doen een hart vaak kwaad Dus proef ze eerst zorgvuldig Alvoor het je mond verlaat
Onrust overwoekert haar ziel Met geniepig slaande takken Verwarrend,dwarrelende vlinders Die ze maar niet kan pakken Zuchtend doet ze haar ogen toe Als vlinders verworden draken Ze voelt zich als Doornroosje Die maar niet wil ontwaken. Ze is opgesloten in zichzelf Alleen met haar gedachten Onwetend of hij ooit nog komt Toch blijft ze op hem wachten
Heb je niets te dromen meer Dan wordt het leven saai Heb je niets te wensen meer Dat is ook niet zo fraai Heb je niets te geven meer Word je gevoelloos arm Maar heb je heel veel liefde Dan maak je harten warm.
Mijn ogen stralen meer wanneer jij bij me bent. Ik ben je vrouw, degene die jou het beste kent. Ben je een dag niet thuis vind ik het stil en koud. Dan besef ik eens te meer hoeveel ik van je houd. Al heb je geen miljoenen en ben je soms wat nukkig Het maakt me echt niets uit Met jou ben ik gelukkig.
Zodra ze door de poort is gegaan ziet ze haar al buiten zitten op het bankje in de tuin, waar volop de rozen geuren. Ze zingt een liedje, terwijl ze haar poppekind zachtjes heen en weer wiegt.Haar ogen beginnen te stralen als ze naderbij komt en gekust word.Heb je weer snoepjes meegebracht vraagt ze en schenkt denkbeeldig thee in kleine kopjes. Samen genieten ze van de zon die een blosje op haar wangen tovert.Lees je nog een verhaaltje voor? Ademloos luistert ze naar het sprookje van vroeger en nu. Als het afscheid nadert vraagt ze half huilend; Wanneer kom je weer terug? Heel gauw hoor lieverd...... Dag Mam...tot morgen.
Ik ken U slechts van de verhalen die mijn moeder heeft verteld. Zo werden beelden scherper en groeide U uit tot mijn held. Ik moest lachen om Uw humor Met daadkracht was U groot Tijdens de oorlogsjaren hielp U vele mensen uit de nood.
Lieve Opa, waarom mocht U niet wat langer blijven leven Dan hadden ook wij samen nog veel moois kunnen beleven Waarom Opa, waarom toch mocht het niet zo zijn? Te vroeg moest ik U missen Ik was toen nog veel te klein
Pas drie jaartjes oud was ik Maar Opa, U moet weten U bleef mijn grote voorbeeld En ik zal U nooit vergeten.
In de Hemel is een Engel vermist Door God naar Aarde gezonden Kijk eens in je omgeving rond Wellicht heb jij haar gevonden Ze komt met Liefde en met troost Zodat je weer door kunt gaan Wanneer je dan weer licht ziet Heeft Zij haar werk gedaan Zachtjes zweeft ze weer verder En daar waar het nodig is Brengt Ze door middel van Hem Warm licht in de duisternis.
Je kijkt naar me maar ziet me niet Je hoort me wel maar luistert niet Ik zie, je blikken dwalen weg En merkt niet meer wat ik zeg Ik wil weten wat je nu denkt Dat je me je aandacht schenkt Dan zul je weten wat ik voel Ook begrijpen wat ik bedoel Niemand die mijn tranen ziet Van een stil verborgen verdriet Al deed ik immer wat men vroeg Het lijkt steeds niet goed genoeg Maar wat ik nog het meeste mis Horen dat iemand trots op me is
