Waarom moet toch alles rijmen
Wat doe ik mezelf toch aan
Moest ik er weer mee beginnen
Ik had het jaren niet gedaan
Wel een rijm met Sinterklaas
Met trouwerij een levens-loop
Nu zoek ik me gek naar woorden
Rijmend en zeggend wat ik hoop
Je kunt op andere wijze dichten
Glinsterend mooie zinnen lijmen
Het zal wel een tic van me zijn
Maar bij mij moet alles rijmen

Kom weer wonen in mijn hart
Daar is het warm en goed
Het zal je weer laten voelen
Wat ware liefde voor je doet
Laat er je wonden helen
Door het leven aangebracht
Kom maar bij me schuilen
Er wordt op je gewacht.

Ze zwaait hem uit,staat bij de deur
Twee kinderen aan haar hand
Hij moet op reis voor lange tijd
Ver weg, naar een vreemd land
Ze wist dat het eens komen zou
Het was reeds lang zijn plan
Hij zou op Vredesmissie gaan
Naar 't verre Afghanistan.

Ze houdt zich flink maar in de nacht
Dan huilt ze zonder bedaren
Een Gebed welt in haar op...
Heer wilt U hem voor ons bewaren
Na hun missie komen velen
God Zij Dank weer veilig thuis
Maar hun trauma's en frustratie
Brengen ze ook mee naar huis.

Machthebbers in heel de Wereld
Maak een einde aan alle strijd
Want de mensen willen Vrede
Neem nu de verantwoordelijkheid

Iedereen heeft wel geheimen
Waar men liefst niet over praat
Een deel van je geschiedenis
Dat je diep verborgen laat
Ook in mijn jeugd was er veel
Wat ik als kind nooit begreep
Niemand gaf je daarop antwoord
Ik trok eronder een dikke streep
Er over praten doe ik niet meer
Het is toch niet uit te leggen
Slechts als ik vertrouwen krijg
Zal ik op een dag alles zeggen

Met een selectief geheugen
Onthoudt men slechts wat past
Daardoor ben ik menigmaal
Al onaangenaam verrast
Maar ik heb ervan geleerd
En ga er niet meer tegen in
Ze hebben o zo graag gelijk
Dus krijgen ze van mij hun zin
Altijd ratelen ze maar door
Zijn ontzettend goed gebekt
Glimlachend hoor ik het aan
Mijn geheugen werkt perfect

Ik ben maar een gewone vrouw
Helemaal niet zo bijzonder
Toch met een speciale gave
En dat vind ik zelf een wonder
Iemand haten kan ik niet
Steeds weer zal ik vergeven
Eigenlijk ook heel gewoon
Maar bijzonder in mijn leven

Ze stond steeds in de schaduw
Verlangend naar wat zonneschijn
Ook zij wilde zo graag stralen
Al zou het maar voor even zijn
Het voelde koud en eenzaam
Omringd door kille duisternis
Tot ze eindelijk ontdekte dat
De Zon zorgt dat er schaduw is

Gesprek tussen Tom en Rosy.........
T: Ik lig hier wel lekker en jij?
R: Ik hou de boel in gaten, dat
     komt omdat ik hier toevallig
     wel de oudste ben en jij
      pas later hier kwam wonen.
T: Ja ik ben eigenlijk wel een
     bofkont dat ik hier mocht komen
     toen mijn andere baas me niet
     meer wilde hebben.
R: 't Is maar dat je het weet, beter
     had je het niet kunnen treffen.
     Maar een beetje meer respect
     voor mij zou je beter staan.
T: Ja hé, ik ben wel een kater hè?
     En buiten ben IK de baas toch.
R:  Ik ben een dame en oké een
      tikkie bang uitgevallen dus
      wel fijn dat jij me dan weer
      beschermt.
T: Hey Roos, wist je trouwens dat
    het vandaag Wereld Dierendag
    is ? Tja ik ben niet zo slim als
     jij en weet niet goed waarom.
R:  Tommie boy, dan krijgen alle
     dieren wat meer aandacht en
     worden verwend met een extra
     lekker hapje of mogen zomaar
     op het bed van de baas en het
     vrouwtje gaan liggen.
T:  Nou ik mag dan een beetje dom
     zijn, maar dat mogen wij toch
     altijd behalve 's nachts dan en
     lekkere hapjes krijgen wij elke
     dag en aandacht? Ook daarover
     heb ik geen klachten hoor.
R:  Je hebt zowaar ook eens gelijk
     Tom, wij hebben geluk gehad
     en voor ons is het iedere dag
     Dierendag.Miauw...Hoera.

Op een dag denk je: Verhip
Ik zit warempel in een dip
Ga dan voor de spiegel staan
Kijk jezelf eens heel goed aan
Met een hele grote glimlach
En je dip verdwijnt op slag