Pak mijn hand vast, kom dichterbij
Drijf niet telkens ver weg van mij
Je kunt problemen niet ontvluchten
Maar je hart steeds bij me luchten
Probeer je gevoelens meer te uiten
En sluit mij er toch niet van buiten
Juist in onzekere moeilijke dagen
Moeten we de zorgen samen dragen
We slaan de armen om elkaar heen
Dan staan we beiden niet alleen
Ook zware tijden, ze gaan voorbij
Dus pak mijn hand, blijf dicht bij mij

Liefs van Rozemarijn.

We wachten nog steeds, er is niets
te voorspellen.Nu zat ik met nog een
probleem, ik merkte de laatste tijd
dat mijn 'goede' oog, het rechter
erg achteruit ging.Mijn linkeroog
was altijd een lui oog, maar door
mijn bril ging het steeds beter zien
en nam de taak van mijn goede
oog over..ook dat was niet best.
Lichte paniek bij de opticien, want
er leek niets aan te doen te zijn.
Maar de fabrikant gebeld en er zijn
nieuwe technieken die alles weer
in orde kunnen brengen.Na veel
meetwerk kreeg ik gisteren mijn
nieuwe bril...bij tv kijken..oh wonder
ik kon alles weer goed zien..alleen
moeten mijn ogen opnieuw leren
samen te werken.Ver kan ik alles
goed zien maar lezen levert nog
veel moeite op..dan zie ik wazig.
Het zal moeten wennen maar is
lastig.Ik wil wel proberen hier en
daar een blogbezoekje te doen, maar
vraag om geduld want ook op de
p.c. moet ik goed kunnen lezen.
Ik wil graag iedereen bedanken voor
de steun en lieve woorden.En nu is
het dus met schoonmama en met
mijn ogen moeilijk maar wachten
Veel liefs van Rozemarijn.

Bloggen vind ik nu vermoeiend
Gedichtjes maken valt me zwaar
Gedachten fladderen als vlinders
Maar ik krijg niets voor elkaar
Door zorgen die aan me knagen
Raak ik met mezelf in de knoop
We wachten op een vredig einde
Dat is wat ik voor schoonmama hoop
Ze is op hoge leeftijd en het leven moe
Wanneer zal haar strijd voorbij zijn
Mag ze eindelijk daar naar toe
Waar ze zo graag heen wil gaan
Oh hoe zwaar betaalt ze de prijs
We zullen haar allen begeleiden
Naar haar allerlaatste mooie reis
Ik hoop dat jullie het begrijpen
Dat ik nu niets heb te schenken
Vragen om liefde en wat steun
Is alles wat ik nu kan bedenken

Liefs van Rozemarijn.

Vroeger vierden we op deze dag
Jouw verjaardag, één groot feest
Vol weemoed denk ik eraan terug
Het is herinnering, het is geweest
Je was een engel op deze aarde
Nu ben je al zo lang hierboven
Toch hoor ik in gedachten je stem
Al is dat bijna niet te geloven
Ik mis je lieverd, meer en meer
Want je was en blijft m'n lieve zus
Al ben je nu een Engel van God
Stuur ik je vandaag een dikke kus
Je bent voor altijd in mijn hart
Maar dat zul je ook wel weten
Gefeliciteerd mijn lieve schat
Ik zal je zeker nooit vergeten

Veel liefs van mij.

Je moet roeien met de riemen
Die bij je dobberend bootje horen
Doch beuken ze door ruwe zee
Zo gaan ze nogal eens verloren
Dan moet je alle zeilen bijzetten
En peddelen met je eigen handen
Hopend op hulp van een schipper
Die je bootje niet laat stranden
Hij sleept je naar een veilige haven
Reikt je ook nieuwe riemen aan
Dankbaar kun je je reis vervolgen
Zonder zijn kracht zou het niet gaan

Liefs van Rozemarijn.