Verzoekplaatjes aanvragen kan enkel op bepaalde dagen en uren. Voor meer informatie klik op bovenstaand plaatje
Mijn Awards
knufs van bo
houden van is denken aan en zorgen voor
ROZEMARIJN ZELF GEMAAKTE GEDICHTJES UIT HET LEVEN EN EEN DOSIS HUMOR OP ZIJN TIJD.
29-11-2009
Zonnestraal..
Een lieve kleine zonnestraal Brak door de wolken heen Ze bracht een beetje warmte Bij een ieder waar ze scheen Laat ook jouw zonnestraaltje Schijnen door elk klein raam Breng zo anderen wat vreugde Want Vriendschap is haar naam
Zing maar mee op de melodie van Zie ginds komt de stoomboot.
De Sint kwam uit Spanje Het land van de zon En snapte zelf ook niet Waar hij aan begon... Zijn paard maakt zich zorgen De baas wordt té oud Hij loopt steeds te klagen Ik hhheb het zzzooo koud.
Zijn knecht staat te lachen Is heel niet verbaasd Bent U dan vergeten ? We hadden zo'n haast. Na honderd keer roepen 't Is tijd om te gaan... Toen sprong u aan boord Met Uw zwembroek nog aan.
Niet veel vragen, alles geven Daarom draait het in het leven Je moet leren, accepteren.... Incasseren....telkens weer. Wanneer je dat eenmaal begrijpt Krijg je steeds een beetje meer Alles geven, weinig vragen In goede en in kwade dagen Door het delen van lief en leed Worden vriendschappen gesmeed
Ik zou zo graag willen lachen Tot ik van mijn stoel af rol Maar de druppels van verlangen Gooien steeds mijn emmer vol Zoveel voelen, zonder te weten Daarmee weet ik echt geen raad Zonder contact heb ik geen rust En weet niet hoe het met je gaat Kom toch terug en hou me vast Dan kunnen we weer samen dollen Net als vroeger, samen lachen Tot we van onze stoel af rollen.
Je haren zijn een beetje grijs En je bent lekker eigenwijs Maar met de handleiding erbij Is dat geen probleem voor mij Nog steeds wanneer ik naar je kijk Voel ik me schat-hemeltje rijk Mijn liefde groeit met elke dag Kan ik je zeggen met een lach Ik hoop dat God ons wil bewaren Gefeliciteerd en nog vele jaren. Mijn lieve schat ik hou van jou Een dikke zoen van mij, je vrouw.
Wie nog nooit heeft liefgehad Weet ook niets van de pijn Die het met zich mee kan brengen In zorgen om die ander zijn Wie nog nooit heeft liefgehad Kent ook geen liefdestranen Zal zich in het land der blinden Wellicht Koning Eenoog wanen Maar wie nog nooit heeft liefgehad Slechts voor zichzelve leeft Kent niet het zalig zoet gevoel Dat de ware liefde je geeft
Radeloos tastend in het duister Zoekend naar een sprankje licht Na zoveel jaren de hoop verloren Veegt ze een traan van haar gezicht Zoveel vragen zonder antwoord Telkens weer stoot ze haar hoofd Ze kan niet praten over dromen Die heel stillletjes zijn uitgedoofd Toch moet ze dit ook overwinnen Zoals ze het altijd heeft gedaan Op een dag zal ze het vinden Dat sprankje licht van haar bestaan.
Wie denkt dat hij alles al weet Heeft juist nog veel te leren Het leven geeft je nieuwe lessen Soms heel hard te verteren Dat je ooit alle antwoorden vindt Kun je het beste maar vergeten Pas na je allerlaatste reis... Dan....zul je alles weten.
Staar je maar niet blind Op al het uiterlijk vertoon Zelfs wanneer de Koning slaapt Snurkt hij ook doodgewoon Die raad kreeg ik als meisje Zonder enig zelfvertrouwen Ik ben de persoon nog dankbaar Want ik kan er immer op bouwen
