Verzoekplaatjes aanvragen kan enkel op bepaalde dagen en uren. Voor meer informatie klik op bovenstaand plaatje
Mijn Awards
knufs van bo
houden van is denken aan en zorgen voor
ROZEMARIJN ZELF GEMAAKTE GEDICHTJES UIT HET LEVEN EN EEN DOSIS HUMOR OP ZIJN TIJD.
27-10-2016
Het is stil................................
Het is stil geworden als ik terug kijk Sommige vrienden zijn gebleven Anderen verdwenen achter de horizon Zij waren er wel maar toch maar even Ik heb gezocht maar niets gevonden Ze verdwenen als in dichte mist Ook als je nieuwe vriendschap zoekt Heb ik me al zo vaak in mensen vergist Je wilt met anderen vriendschap sluiten Helaas dat gebeurt meest niet zo vlug Al ga je op weg om hen te bezoeken Ze komen spijtig genoeg niet terug Velen houden niet van rijmelerij Toch is dat wat ik bieden wil Het zijn gedachten uit het leven Maar diep in mij is het nu stil
Mijn huis is als een veilige haven Voor wie er ooit is grootgebracht Iedereen krijgt een luisterend oor Ook degene die het niet verwacht Het huis is veilig en vol liefde Elk mens zal het welkom heten Die even tot rust zal willen komen Ze zullen de warmte voelen en weten Dat ze hier nooit teveel zullen zijn Een huis waar de deur open gaat Onverwachts kun je er binnen Zodat er niemand alleen voor staat Toch zijn het mijn eigen kinderen Die weten nog wel hoe dat voelt Daar is het huis ooit voor gebouwd Die veilige haven is zo bedoeld
Mijn hart voelt af en toe wat weemoed Vroeger hadden we het gezellig en goed Met heel de familie een band zo hecht Dat mis ik vaak al gaat het niet slecht We hadden pret met nichten en neven De meesten ervan zijn niet meer in leven Tegenwoordig heeft men tot mijn spijt Door allerlei zaken helaas amper tijd Vroeger had ik ook een druk leven Maar wist steeds aandacht te geven Maakte de tijd vrij om op visite te gaan Ze lachten als ze ons zagen staan Dat was heel normaal en het was goed Daarom is mijn hart vaak vol weemoed De kleinkinderen moeten hard werken Met studie en dat is goed te merken Graag zou ik ze wat vaker willen zien Hun liefde is er wel maar misschien Zal dat op een dag nog wel komen Daar is mijn weemoed in mijn dromen
Soms zit ik voor me uit te staren Denkend aan mijn kinderjaren.. Daar in dat huisje bij de brug In mijn dromen zie ik het terug Waar ik gejankt heb en gestoeid Dat is waar ik ben opgegroeid Met liefde maar ook met smart Kreeg het een plekje in mijn hart Niemand die mij daar nog kent Hoe ik daar liep en heb gerend Het is heel erg lang geleden Maar is een deel van mijn verleden Het doet pijn maar ik ga nooit terug Naar mijn verleden daar bij de brug
Je ziet de bomen hun blad verliezen Dan is het met de zomer echt gedaan Toch geeft de herfst heel mooie dagen Wanneer je er midden in komt te staan De avond brengt gezelligheid in huis Als de lampen hun licht verspreiden De verwarming weer wordt aangezet Zodat je geen kou hoeft te gaan lijden Je kijkt eens naar buiten als het regent En denkt, wat hebben we het getroffen Met die zomer zo overvloedig lang Maar besef dat we heel erg boffen Een heerlijk huis om in te wonen Samen gezellig zittend op de bank Zomaar eventjes niets meer moeten Stemt je gelukkig en zeg je; Dank Zomer je hebt ons zeer verwend Maar die is nu werkelijk echt voorbij Elk seizoen kent zo zijn charmes Geniet ervan en maak elkaar blij
Laat me vliegen hoog boven de bomen De vrijheid zoeken in de zachte wind Net als het geluk voelt in de luwte En de liefde zien van elk klein kind Dat me verlangend na zal kijken Ook de vleugels uit wil spreiden Maar de juiste weg nog niet kent Die zal ik dan graag begeleiden Ver weg over bergen en dalen Zal de reis uit avonturen bestaan Dat kind draag ik op mijn vleugels Als het alleen niet verder kan gaan Gelukkig en vrij vliegen op de wind Omdat we aan dezelfde kant staan
Dit zijn mijn twee lieve schatten... Tommie en Rosy zijn mijn katten Links zie de Tom, zijn baas wou hem kwijt Wij kregen hem en hebben geen spijt Al is hij nu de baas van de buurt Die zelfs Rosy naar binnen stuurt Toch kunnen ze niet buiten elkaar En zijn saampjes een heerlijk paar Rosy is al negentien en is reuze slim Heeft onze hulp nodig want een klim Kan ze niet meer maar is zo lief Ze zijn eigenlijk beide een hartedief Tommie is ook de jongste niet meer Maar met 15 nog een krasse heer Wanneer ze slapen straalt er rust Ze hebben ons ook vaak gesust Het leven is mooi met die 2 om ons heen Door hen zijn we druk maar nooit alleen
De nacht duurt me veel te lang Het maakt me zelfs een beetje bang Vroeger sliep ik als een roosje Nu lukt het me slechts een poosje Dwalend en draaiend, niet weten waarom Zwetend wakker en voel me zo stom Nachtmerries kwellen me telkens weer Mijn lijf is moe en doet me zeer Ontspanning zoek ik maar weet niet hoe Terwijl ik er echt alles aan doe Heeft het verleden me ingehaald? Er wordt een dure prijs voor betaald Mijn hersens draaien constant door Al begrijp ik niet waarom en waarvoor Wie zegt me hoe ik het kan voorkomen Dan kan ik weer slapen met mooie dromen
