Verdere herinneringen vanuit Rumbeke, vooral met Fonske
Een mens mag wel ne keer reclameren over 't één en over 't ander, maar er zijn enkele eigenaardigheden en zelfs verrassingen die, achteraf beschouwd, toch de moeite waard zijn verteld te worden in deze blog, die ik niet al te negatief wil doen schijnen.
Zo herinner ik mij hoe "vakelief", alhoewel praktisch altijd ongenaakbaar in zijne zetel en troon, toch enkele initiatieven heeft genomen die duidelijk die tijd, toen, voorbij streefden.
Alleen het feit dat hij, rond de jaren vijftig, reeds zaken deed met China, is uiterst merkwaardig. Hij importeerde toen al grote kisten vanuit dat verre land, gevuld met tientallen porseleinen vazen, beeldjes, keukengerief, matten, leques/windmakers, stoffen, schaakspellen en ne helenoop andere brol en bucht die hij onderhandelde met ik weet niet juist wie en ik weet ook niet voor hoeveel, want ik heb daar nooit gene frank van gezien, maar t zal toch wel iets opgeleverd hebben; voor zijne zak, bedoel ik..
Bovendien had hij die nieuwe universele taal Esperanto geleerd, om zo beter met de mensen van de vreemde landen te kunnen corresponderen (ik heb hem nooit die taal horen spreken en ik ben er niet van overtuigd dat hij daar ooit een knoop van heeft verstaan), maar hij had wel een Spaanse vriend die hem af en toe kwam opzoeken in België en dan bij ons thuis logeerde. Zijn naam was Antonio en "vakelief" had hem zelfs uitgenodigd Peter te zijn van onze jongsten, die hem daarna, ongelukkig genoeg, nooit nemeer heeft ontmoet (alhoewel hij wel gelukkig is met zijn tweede voornaam), laat staan, voor hem, jaarlijks, zijn speciale nieuwjaarsbrief heeft moeten aflezen, wat hem belette de vijftig frankskes zakgeld in te casseren die daaraan verbonden lagen.
Eigenaardig was ook de manier waarop Fons, enkele maanden eerder, de vijf kinderen rond de eettafel had bijeen geroepen (een uitzonderlijke gebeurtenis) om de geboorte van ons kakkernestje, een laatkomertje, officieel aan te kondigen, mij momenteel uit mijn dagelijkse bezigheden halend, waaronder aandachtig luisteren, de woensdagsavonds, naar het Humanistisch programma op de radio, wat ik, ik herinner me niet meer juist waarom en door wiens initiatief, verplicht was te doen, want Fons was nooit thuis op die avonden en ook niet op alle andere avonden van de week en nog minder in de weekeindes en alleszins niet uit eender welk humanistisch hout was gesneden. Ik had er, tenandere, ook geen barst van verstaan waarom Mama, voor dat doel, eigenlijk in het hospitaal moest liggen want ze had mij voordien wijs gemaakt dat de nieuwe kindjes normalerwijze gebracht werden vanuit Rome (alles kwam vanuit Rome!), door een ooievaar, vast gebonden onder zijn lange bek...
Een gelijkaardige leugen had Mama mij wijs gemaakt in verband met Sint Niklaas en zijn zwarte knecht (de Kerk is nooit racistisch geweest, maar een zwart knechtje, hier en daar, kan toch zeker geen kwaad doen, is het niet?), terwijl ze mij verplichtte lange brieven naar hem te schrijven, om hem te laten weten welk geschenkje ik het meest verlangde (meestal te kiezen tussen een plastieken balletje, een zakje met tien splinternieuwe marbels, een nieuwe voorraad lege stylos en enkele chique, maar kapotte vulpennen), dat dan s anderendaags vroeg in mijn schoentje verscheen. Het moesten dus wel kleine voorwerpen zijn die degelijk in schoenen konden gemoffeld worden, terwijl er absoluut geen sprake was van velôs, koerskarrekes en andere, dergelijke, geschenken, bestemd, alleen maar, voor de kinderen van de rijke mensen, zoals de Spincemailles, in onze Spanjestraat. Ik schreef dan vlijtig een tiental brieven, altijd opnieuw herbeginnend, omdat G. mij voortdurend aan het ambeteren was en perse wilde weten wat ik precies wilde krijgen om hetzelfde ook voor hemzelf te vragen en mij dus een stap vóór te zijn, waarna Mama dan uiteindelijk de definitieve brief aandachtig las om er zich van te vergewissen dat er geen schrijffouten in stonden (dat beweerde zij) vooraleer ze hem, ernstig maar zonder spijt, in de "stove" (koolkachel) prutste, waar hij, onder mijn verschrikte ogen, in de gretige vlammen, onmiddellijk verzwonden werd en ik niet begreep hoe juist Sint Niklaas mijn brief, daar op het dak, nog zou kunnen lezen (weeral één van die heilige leugentjes die alleen maar van de Katholieke Kerk afkomstig konden geweest zijn en ons alzo en als t ware, op diezelfde weg aan het proppen was)...
Wat Hilde betreft: 't is toch wel een wreed vrouwmens. Ik ben helemaal akkoord met u wat de behandeling betreft. Wij weten ook niet met zekerheid wat er juist aan de hand is, maar als ze zelf haar behandeling wil kiezen moet ze er ook voor opdraaien. Haar eerste gedacht was dat ze naar Brazilië zou gaan, naar een handoplegger, die dat gezwel er met zijn handen zó zou uithalen, zonder operatie. Dat zou haar 70.000fr kosten, waarvoor ze ook een sponsor zocht. G. heeft haar gezegd dat ze beter een psychiater moest raadplegen en dat heeft ze, tegen alle verwachting in, prompt gedaan. Allez, wat zij een psychiater noemt bleek een soort van psycholoog te zijn, die voor 3000fr per zitting achter haar plaats neemt en "haar aanvoelt" en haar geneest zonder iets te doen. Ik geloof dat gekken elkaar aantrekken.
Nu, blijkbaar heeft ons zusterke daar bij dienen charlatan eens haar hart gelucht en haar beklag gedaan over de "achteruitstelling" ten opzichte van haar broers, waarvan ze door de schuld van haar moeder het slachtoffer zou zijn geweest. Enfin, ze heeft dus te weinig kansen, liefde, aandacht, eten, luxe en GELD gekregen,. Dat heerschap heeft haar aangeraden dat eens allemaal tegen haar moeder te zeggen, wat ons Hildeke dan ook gedaan heeft, en zelfs al verscheidene keren (altijd hetzelfde liedje, dezelfde zaging en kerming). Mama zou op den duur beginnen geloven dat ze werkelijk een slechte moeder is geweest voor haar dochter. Als Mama ziek wordt van zich dat aan te trekken mogen we dat op de palmares van Hildeke schrijven.
't Mens zou nu (nadat ze al - zonder een wederwoord van dank - in verscheidene keren en waarvan ik weet - toch al een 10.000fr heeft gegeven), zich verplicht voelen om nog eems 100.000fr te geven. Nota bene om diene charlatan te betalen die haar dat aandoet. Ik heb werkelijk geen begrip voor Hilde die alleen met haar eigen zelve bezig is, en nooit een poot heeft uitgestoken om er door te geraken. Het is de enige geweest die "te goed" was om te werken, want hare man was "aan 't gerecht" en van een soort ingebeelde adel en dan kunt ge toch niet gaan werken.
Oké, ge kunt al eens missen in uw leven, maar zolang dat ik ze ken heb ik geweten dat ze geen geld had. En als ze er had was het in een flup weer op, aan alle soorten dingen. Geef haar 100.000fr en binnen een maand staat ze weer te klagen. Haar kinderen zijn er misschien nog het slechtst mee, want die moeten heelder dagen met die hertefretting voort doen. 't Is daarom: haar financieel helpen? Een mens zou het doen als ge wist dat ze daardoor een nieuwe start zou hebben. Maar eigenlijk is dat maar een druppel op een hete plaat: ze verandert niets aan haar gedrag, en dus blijft ze meer uitgeven dan ze binnenkrijgt. We kunnen met de broers toch geen bijkomend inkomen gaan geven?
Ik kan ook van langs om minder met haar over de weg. En al dienen uitleg, is het niet over haar ziekte en haar pillen en remedies, dan is het over haar eigen, of haar neuze in mijn privé steken en al dat exhebitisionistisch gedoe en overdreven interesse. Godver, dat mens kan overdrijven. Ik denk dat ze ziek geworden is van haar eigen ambetantigheid. 't Enige wat ze wil is in de belangstelling staan, maar een beetje gereserveerdheid, klasse, schroom en eenvoud mankeert volledig. Ze heeft vele mee van haar vader...
Ik wil haar wel eens bezoeken en moreel steunen, maar daar houdt het ook op. Ze heeft ten andere de telefoon neergesmeten toen ik haar opbelde om te zeggen dat ze nu eens moest stoppen met Mama te ambeteren met heel haren rimram.
't Is wel erg dat ze ziek is, en ik hoop dat het niet zo erg is als ze voorhoudt. In ieder geval zal ze gelijk hebben: als ze er door komt zal het door haar alternatieve therapie komen (en ik denk dat ze dan niets ernstigs gehad heeft), en als het niet goed afloopt zal het zijn van "ge hebt niet geloofd hoe erg het was, en ge hebt mij niet geholpen", maar het zal zeker niet liggen aan haar weigering om zich ernstig en wetenschappelijk te laten behandelen.
Dat is mijn gedacht over de situatie. Misschien zal J. u ook nog zijn visie geven. En verder zien we wel.
My name is Warren Pratchett. Recently my Plymouth needed major brake repair, and the bill collectors were hounding me like you wouldn't believe. I was getting no hours at my job. The only escape I had from the pressure of failure was my computer, my modem, and masturbation. I longed to turn my avocation into my vocation. Today I get oral sex from beautiful women daily, and I haven't needed to masturbate in months.
I am currently sitting in my bedroom, receiving incredible sexual pleasure from a woman I have never met before and may never know the name of. I have had more orgasms, than ever before. Anyone can do the same. This amazing program works perfectly and I have NEVER failed to receive oral sex, whenever I want. Best of all, you never have to leave home except to go to the post office.
A couple of months ago, I received a letter telling me how I could receive oral sex whenever I wanted. I was naturally very skeptical and threw the letter on the desk next to my computer. It's funny though, when you are desperate, backed into a corner, your mind does crazy things. I spent a frustrating day looking through the Penthouse Forum, masturbating. The stories were absurd, at best. That night I tried to unwind by booting up my computer and send e-mails to several of my friends. I read their replies and than glanced at the letter next to the computer. All at once it came to me: I now had the key to my dreams. I realized that with the power of the computer I could expand and enhance this astonishing formula into the most unbelievable flow of oral pleasure that has ever been created. I substituted the names of many of my friends in place of the post office and electronically did by computer what others were doing by mail. Now only a few letters are mailed manually. Most of the hard work is speedily uploaded to other Internet accounts throughout the world. If you believe that someday you deserve that lucky break that you have waited for all your life, simply follow the easy instructions below. Your dreams will come true.
Follow these instructions EXACTLY, and in 20 to 60 days you will have received more oral sex than you could dream of. This program has remained successful because of the HONESTY and INTEGRITY of the participants. Please continue its success by carefully ADHERING TO THE INSTRUCTIONS.
Welcome to the world of borderline prostitution! This little business is different than most whorehouses. Their services are not given for money, but done for the oral sex they will get in return!
IMMEDIATELY travel to the homes of the first 5 (five) names listed below starting at number 1 through number 5. When you arrive, simply give them oral sex.
REMOVE the name that appears number 1 on the list. Move the other 9 names up one position. (Number 2 will become number 1 and number 3 will become number 2, etc.) Place your name, address and zip code in the number 10 position.
Send the new letter with your name in the number 10 position to ten (10) separate friends via postal mail or e-mail. Call the file, "Oral Pleasure can be yours... FREE!"
Within 60 days you will receive more orgasms than ever. Keep a copy of this file for yourself so that you can use it again and again whenever you need sex. As soon as you mail out these letters, people will begin giving you oral sex, so that they can be assured of receiving it themselves in the future. This is a service. This is perfectly legal. If you have any doubts, refer to Title 18, Sec. 1302 & 1341 of the postal lottery laws.
Remember: as each post is downloaded and the instructions carefully followed, five members will be reimbursed for their participation with oral sex, the likes of which were unimagined by even the mighty Hercules. Your name will move up the list geometrically so that when your name reaches the number five position you will be receiving so much oral sex, that you will have to refuse some of it!
Leeta Matheson 338 N.W.35th St. Corvallis, OR97330 USA
Richard S. Clancy 307 S. Division #4 Ann Arbor, MI48104-2203 USA
Kimberly DePinto 560 Memorial Dr. Westgate Apartments, #406 Cambridge, MA02139 USA
Clark Westfield 1104 John F. Kennedy Boulevard Bayonne, NJ07002 USA
Jennifer Tew 45283 Sycamore Court Utica, MI 48317 USA
Craig Shergold 1629 Oak Ave., 2nd FL Evanston, IL60201USA
R. James McAllister 2160 Frederick St. Concord, CA 94520
John K. Fisher 180 E. La Verne Ave #8 Pomona, CA 91767 USA
Maxine Newman 606 Lewis Avenue Dayton, Ohio USA
The following letter was written by a participating member in this program.
To Whom It May Concern:
"About six months ago I received the enclosed post. I ignored it. I received about five more of the same type of letter within the next two weeks. I ignored them also. Of course, I was tempted to follow through and dreamed of constant, hours-long orgasm, but I was convinced it was just another gimmick and could not possibly work. I was wrong! About three weeks later I saw this same letter posted on a local bulletin board in Montreal. I liked the idea of giving it a try with my computer. I didn't expect much because I figured, if other people were as skeptical as I, they wouldn't be too quick to receive orally pleasure from some 28 year old woman they have never met before. But, I give my life partner oral sex weekly in my province and have nothing in turn but an occasional dinner and a movie. This week I decided to look at this as my weekly 'gift'. I went to these people's houses, and orally pleasured them each, as directed. Two weeks went by and I didn't receive any oral sex. The fourth week rolled around and I couldn't believe what happened! People kept showing up at my door, and offering to go down upon me! For the first time in ten years, I was in sexual ecstasy! It was great. Of course, it didn't take me long to go through my 'earnings' so I used this excellent opportunity again. Follow the instructions and get ready to enjoy.
Please send a copy of this letter along with the enclosed sample, so together, we can convince people who are skeptical, that it really works!
Good Luck, Charlene Karlotta St Agathe Que.
Additional Notes:
This system works equally well for males and females. If you are heterosexual and don't wish to receive oral sex from a same-sexed person, or are homosexual and don't wish to receive oral sex from a different-sex person, simply tell them it is not necessary when they arrive, and continue, as before! It's just that simple!
Eigenlijk had ik met wat meer tijd willen gerekend hebben om mijn antwoord op uw e-mail van eergisteren beter te kunnen overwegen, maar blijkbaar (en ik hoop echt van niet, wat tenandere helemaal niet is uitgesloten) moet er rapper gereageerd worden dan ik de goesting heb.
Ik vond mezelf verplicht om D. en J. eerst eens te horen, die dichter uw situatie meeleven, maar weiger kompleet en definitief Mama er bij te sleuren en ik vind zelfs dat gij, uiteindelijk, al uw liefde en bekommernis aan Mama ook moet tonen, zonder IETS of GELIJK WAT, als doel in uw hoofd te hebben. Mama heeft al lang geleden haar part gedaan en wij, haar kinderen, hebben allemaal dezelfde opvoeding, dezelfde zorgen en dezelfde liefde gedeeld. Zonder uitzondering.
Tenware natuurlijk dat gij daar anders over denkt, zonder reden. Dus, op háár de schuld, of een verwijt, te duwen is, voor mij, helemaal onverteerbaar. Het zou onjuist en zelfs onrechtvaardig zijn, één scheef, of één verkeerd beklemtoond, woord, van of aan Mama, te uiten.
Als ge daar op blijft aandringen moet ge de rest van deze brief niet meer lezen, want dat is mijn meest belangrijkste opmerking. G. kan voor het ogenblik alleen maar zijn morele steun geven, wat hij aan het doen is en zal in slagen.
Dat gezegd, kunnen we wat dieper in het onderwerp door dringen. Ik voel dat uw e-mail (de eerste brief in 30 jaar?) bedoeld is om mij, met drie maanden vertraging, te laten weten van uw ziekte, een totale verassing voor mij...
Ge weet natuurlijk heel goed hoe ik denk. Daarom moet ik u dus niet herinneren dat ik niet geloof in heksen, waarzegsters, zigeuners, tovenaars en charlatans (vooral de Braziliaanse). Als het echt waar is wat ge beweert, dan moet gij de eerste zijn om de situatie ernstig aan te pakken. Als ge er van overtuigd zijt dat die kwakzalvers heel erg bezorgd zijn om u en u oprecht willen helpen, mits betaling van een klein fortuintje, dan wil ik u niet tegen houden en sta ik onmiddellijk, honderd percent, gereed om u ook, zoals G. moreel te steunen....
Nog wat dieper doordringend in uw boodschap, vergeet, voor de honderdduizendste keer, dat prinsessenleven in dat groot kasteel, met al die zeldzame meubels, al die honderden lichten en al diene grote "indruk" dat dat maakt. Valt met uw voeten op de grond, huur een appartementje, wáár ge wilt, steek er de meubels in die er in kunnen gestoken worden en verkoopt al de rest. De auto ook, als het enigszins mogelijk is...
Dan eindelijk binnen dringend in de kern van het probleem: het is hoog tijd uw ziekte met ernstigheid aan te pakken. Stop meteen met treuren en klagen, wat ge al 56 jaar met ontzettend groot uithoudingsvermogen aan het doen zijt, bijt op uw tanden en doet wat er gedaan moet worden. Er is geen andere uitweg. Dat dieet dat ge alle dagen, gedurende de gehele dag, prepareert, geeft alléén maar de indruk dat het gezwel aan het verminderen is, maar het doet niets anders dan een papje maken dat gemakkelijk door uw darmen passeert. Het vermijdt het vormen van een stevige "koek" in uw darmen, zodat ge nu altijd rustig naar de stoel kunt gaan. Geloof mij, keer onmiddellijk terug naar uw specialist in Gent, leg uit wat er gebeurd is en vraag onmiddellijk om een volledige behandeling, de operatie ingesloten. Ik zelf ken drie mensen hier in Brazilië die er rustig door geraakt zijn, met of zonder een eventueel-plastieken-zakje-aan-hun-heup. De tijd is kort, beslis onmiddellijk.
Als ge uzelf dan helemaal geholpen hebt, dan kunnen wij, uw broers, u ook en natuurlijk met alle plezier, nog méér helpen, op alle gebied...
Van den anderen kant, ik ben er zeker van dat tegenwoordig, twintig jaar na J.'s ziekte (die duidelijk veel gevaarlijker was), meer dan 80% van de mensen met dikkedarmkanker, die ziekte met volledig herstelde gezondheid overleven, na de operatie en de radio/chemotherapie. Waar wacht ge op?
NB: Ge weet dat ik een ongelovige mens ben, maar ge moet ook weten dat Mama en Ligia bergen weten te verzetten met hun sterk geloof. Hun gebed, zonder veel lawaai, is volop aan het werk. Ik raad u aan uw geloof herop te wakkeren. Het zal u deugd doen en uw inwendige vrede herstellen. Ga naar de Kerk, alléén en dagelijks, zet u neer en herwin uw zelfvertrouwen.
Van Hilde kon er alleen maar slecht nieuws verwacht worden. En dan nog juist op de laatste dag van de eeuw. Perfekt uitgekozen. Ik herinner me tenandere niet, ooit eens goed nieuws van haar ontvangen te hebben, tenware om de geboorte van haar kinderen aan te kondigen.
Wat me nog meer bekommert is, hoe Mama daarop zal reageren. Ze verdient het niet en zou het helemaal niet mogen weten of beseffen. Hilde's jarenlang treuren van verdriet en eenzaamheid, wat Mama altijd maar opnieuw en opnieuw heeft moeten aanhoren, is gewoon te veel geweest. Vandaar Mama's (gedeeltelijke) afstotende reaktie, natuurlijk. Ik ben niet van plan nu dadelijk op Hilde's boodschap te antwoorden. Als er iets moet gedaan worden, dan moet het gedaan worden na overleg met mijn broers, uitzondering gemaakt voor F., die zijn leven lang niets anders heeft gedaan dan haar te pesten.
Eerst en vooral, betreft het zich waarlijk om kanker, zoals ze het, in de vier richtingen, aan het uitroepen is, of is het een gezwel, of zoiets, dat niet kwaadaardig is? Want als dat echt waar is, dan moet iemand haar onmiddellijk op het juiste spoor zetten. Kanker wordt niet bestreden met waarzegsters en al diene andere bucht die al honderd jaar geleden, in de Afrikaanse en Zuidamerikaanse jungles, ontmaskerd is geweest. Dan is ze kostelijke tijd aan het verliezen. Kanker kan alleen maar effektief bestreden worden met de traditionele geneeskunde. Daar bestaat GEEN ENKELE TWIJFEL over. En kanker in de dikke darm is ook de gevaarlijkste niet. Ikzelf ken drie mensen die geopereerd zijn geweest, jaren terug, hier in Brazilië en die het overleefd hebben. Maar er mag geen enkele verdere dag meer verloren worden.
Het is gewoon belachlijk, 96 pillen per dag in te slikken die, zoals ze zelf zegt, ongelooflijk duur zijn en heel waarschijnlijk alléén maar de indruk geven dat er iets aan het verbeteren is. Dat dieet kan misschien wel helpen, maar het moet toch vooraf goedgekeurd worden door een dokter die weet waarover hij spreekt. Van den anderen kant, dat princesseleven in dat kasteel waar ze al honderd jaar op haar prins aan het wachten is, is alles wat ze al lang geleden vergeten had moeten hebben. Een appartementje met één of twee slaapkamers is ruim genoeg.
Het rechtstreeks verwijt dat Hilde aan Mama doet, kan ik ook moeilijk verwerken. Ik besef nu (ik bedoel: al jaren lang) hoeveel kwaad ik Mama heb aangedaan in mijn jeugdjaren en ik geloof dat ik, gelukkig, nog over tijd beschik om praktisch alles te herstellen. Nu dan, op het einde, doet Hilde er nog een schep bij.
Wisten jullie van die gehele zaak? Wat zijn uw gedachten? Het moet rap geregeld worden, volgens mij...
