Ik ben Wim del Arte
Ik ben een man en woon in een kartonnen doos onder een brug (( in Parijs)) en mijn beroep is Gepensioneerd clochard.
Ik ben geboren op 00/00/0000 en ben nu dus 2024 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: Dat zijn er een pak geweest, te veel om op te noemen.
Het was te koud onder de brug , ben verhuisd, terug naar La Palma.
Schetsblog Niets meer niets minder. Dit blog is een tento met vervolg en bestaat uit een opeenstapeling van stijlen, citaten, beelden, ideeën, motieven en ook soms een fotoke. Voor de bezoeker is het nauwelijks duidelijk waarom dit schetsblog gemaakt is.- Om de invloed van de massamedia op de vorming van het individuele gedrag aan de kaak te stellen, dit door smakeloze, symbolische en tragikomische vervormde schetsen, waarvan de betekenis zelf kan ingevuld worden. - Zo ben ik althans gestart; MAAR EEN BLOG LEEFT EN PAST ZICH AAN... en zo langzamerhand werd het een foto-dagboek van een EILANDER
22-01-2010
WIELER PEDALEN - OBJECT TROUVÃ
READY MADE - OBJECT TROUVÉ - FOUND ART ____________________________________________ Alles op het strand verteld een verhaal. Het verhaal tekent zich af in een verweerd stuk ijzer. De interpretatie van dit verhaal is zelfs nog spannender dan de ontdekking zelve. Normaal zou men dit stuk verroest ijzer klasseren onder lelijk afval. De pedalen van een fiets vervormd door de golfslag, verheffen tot een incidenteel object van schoonheid. Ik zag er een vreemd dier in .... een dromedaris, een lama, half giraffe, half okapi, enz ...
In het dorp Tazacorte staat een spookhuis. Een verlaten vrijstaand herenhuis en het lijkt alsof er geesten, spoken of andere paranormale verschijnselen in voorkomen. Een mooi decor voor een film van Hichcock. Een inwoner van het dorp vertelden me dat het huis toebehoord aan de zoon van "El Capitán", een officier uit het leger (dat moet dan wel ten tijde van Franco zijn geweest). Men bemerkt dat het huis is opgetrokken met accenten, gebaseerd op het verheerlijken van het franquisme zoals grote afmetingen en monumentaliteit. Een zeldzaamheid voor die tijd hier op La Palma dat toendertijd een achtergesteld gebied was van de Canarische eilanden. Misschien, op een dag... wordt het spookhuis gerestaureerd door een nieuwe eilandbewoner. PS : USEN EL TIMBRE ..........................GEBRUIK DE BEL CUIDADO CON..............................VOORZICHTIG MET LOS PERROS...................................(VOOR) DE HONDEN
Als "doel op zich ronddwalen" op het strand wordt overschreden, door het verzamelen van rommel en er geen oog voor hebt, zie je alleen maar ouwe troep. Maar voor mij zijn het schrijnen voor profaan gebruik, totemfiguren, paalvormige constructies bestaande uit zeeijzer en drijfhout, op de rand van een archaïsche beschaving. Het conceptuele van een betekenis of het teken.
Tijdens het fotograferen zag ik onze poes naar me kijken en las in haar blik : "Al die drukte om oud ijzer!" _____________________________________________________________________________ Assemblage; zeeijzer, tea hout, hoogte 1,40 m. breedte 0,64 m.
Met de uitbarsting van de San Juan, Duraznero, Hoyo Negro in 1949 verplaatste de vloeibare lava zich in de vorm van een stroom naar beneden en bereikte de oceaan. Niettegenstaande de vernietigende werking van de lavastroom was hij ook creatief. Er ontstond nieuw land. De stroperige lava vormde bij het eerste contact met het zeewater een korst waarin barsten ontstaan. Uit deze barsten sijpelde meer lava waaruit kussens ontstonden. Atlantische stormen en de geweldige branding wierpen stukken lavakussens terug op het land en sommigen van die lavastenen hebben prachtige geëmailleerde kleuren. Ze lijken geglazuurd.
Deze morgen rond 8 uur beloofde het een mooie dag te worden, hier en daar wat uiteen gerafelde cirrocumulus (schapenwolkjes). Tijdens het fotograferen zag ik aan de horizon een front opdoemen en dat leek op nattigheid. De goed ontwikkelde cumulus wolken kwamen denderend dichterbij. Zo 'n front brengt bijna altijd regen. Zoals steeds scheerden de wolken met de zuiderwind over het Aridane dal, richting Los Llanos en El Paso. De cumuli bereikten het buien stadium niet en om 9 uur was de lucht terug staalblauw. Het was wel de voorbode van nieuwe wolken. De passaat winden hebben de cumuluswolken opgelijnd in straten, zodat het vandaag afwisselend zon en bewolkt zal zijn.
PS : Het is nu 15.08 uur, er is geen wolkje aan de hemel en de lucht is staalblauw
La Palma is een voorbeeld van de nog ongerepte natuur, waar je met zonsopgang wilt zijn om de magie te proeven. Een wolkenhemel met schitterende kleurschakeringen. Lijkt wel een reclame uit een toeristisch magazine.
In heel het proces van het opbouwen zitten stappen van kiezen, beslissen, ordenen, modelleren,perspectieven, alternatieven, schematiseren, afwisselend convergent en divergent denken. De laatste denkstap is "stoppen". Elke dag vind ik wel "nieuwe" interessante stukken aangespoeld ijzer, beroeps- en sportduikers geven me soms een speciaal stuk dat ze gevonden hebben tijdens het duiken, maar dat is voor een volgend project. Genoeg is genoeg! "Als ge nu niet stopt kunt ge hem niet meer verplaatsen " zei mijn "Wanenonlie". Met de hulp van de buren hebben we Neptunus naar zijn plaats gebracht.
***
Neptunus is een figuur uit de Romeinse mythologie. Hij was oorspronkelijk de god van de golven en alle stromend water. Later werd hij meer bepaald de god van de zee. Neptunus wordt meestal afgebeeld als een bebaarde man met een drietand. Hij zou niet misstaan als symbool voor een duikersclub met de naam Neptunus. Elk stukje vezel aan hem komt trouwens uit de zee.
De brutale schoonheid van het roodbruin geroest "zeeijzer" zette mij dus eerst aan het verzamelen, om daarna te assembleren. TRASH-ART ( rotzooi van het strand ) Een specifiek sub-genre van Found-Art (gevonden kunst) bekent als Trash-kunst. Deze werken zijn hoofdzakelijk samengesteld uit componenten die zijn weggegooid. Om "Neptunus" als kunstwerk te beschrijven, zie ik al bij voorbaat een gewelddadig element. Het roest forceert zich een toegang en slaat een bres in het werk, net zoals de golven op het strand beuken. De zee verandert het ijzer en zet het naar haar hand. De zee maakt en breekt het ijzer en geeft er dat archeologisch, kwetsbare tintje aan.
THE MAKING OF NEPTUNUS (in drie delen) _______________________________________
Dat vele zaken uit de zee op het strand belanden, hoeft niemand te verbazen. "Zeeijzer" afkomstig van maritieme trafiek, zowel van ladingverlies als van wrakken. Na een storm of "mar de fondo" valt er altijd wel iets te jutten, hoe heftiger het er aan toe gaat tijdens de storm, hoe meer "archeologisch" ijzer er op de kust ligt. 's Morgens wandel ik gewoonlijk een uurtje langs de vloedlijn, een schatkamer van materialen. De vloedlijn is het gebied waar het water de hoogste stand bereikt, en langs die lijn is de kans het grootst dat er iets te vinden is. Als het eb wordt, zijn juist daar de meeste aanspoelsels uit de oceaan te vinden. Strandjutten is het zoeken op het strand naar aangespoelde spullen. Jutten is ontstaan uit pure armoede, maar tegenwoordig is het een hobby. Strandjutten is ook een vorm van verzamelen, voor mij in dit geval, verroest ijzer, aluminium en koper. Zo heb ik eigenlijk gedurende maanden de metalen rommel van het strand opgeruimd. Ik noem het "strandactief". een strandwandeling maken met het doel "schatten verzamelen", en het leuke is dat je nooit weet wat je tegenkomt.
Dr, Jekyll & Mr Hyde wonen op La Palma _________________________________ Afval op La Palma is een op hol geslagen paard dat niemand lijkt te willen beteugelen. Het ophopen van de onbehandelde bergen afval zonder beperkingen op zo'n klein eilandje is een groot probleem, dat hoofdbrekers bezorgd aan de beleidsmakers. Of misschien helemaal niet? De nalatigheden die zich hebben gemanifesteerd door de jaren heen, dragen niet bij tot een stabiele en duurzame oplossing van dit ernstig probleem. Nu het uur van de waarheid is aangebroken steken "diegenen van daarboven" geen poot uit.
***
Ik wil met deze blog de vele kanten van het leven op La Palma laten zien. Niet alleen de schoonheid van de natuur, waarvoor dit eiland zo bekend is, daar heb je de commerciële sites en de postkaarten voor. Mijn kijk op La Palma is er een van bewondering en fascinatie ook al schuw ik de waarheid die soms hemeltergend is niet. Het hedendaagse La Palma roept bewondering en afschuw, vreugde en verdriet, vertedering en twijfel op. Mijn stijl van fotograferen komt voort uit mijn werk als kunstenaar. Dit blog is communicatie. Als de boodschap niet overkomt dan werken de foto's niet. Daarnaast vind ik dat dit blog méér moet zijn dan alleen maar de visie van een verkoper.
In de kunst heeft men ontelbare "ismen". Onlangs kwam ik het woord "Instinct-Art" tegen, dit intrigeerde mij en ik ging op zoek :
INTUÏTIE EN INSTINCT Instinct - natuurdrift, aandrift tot onbewust doeltreffend handelen, een aangeboren gedragsdispositie, inwendig gevoel dat tot handelen aanspoort, aangeboren geestesgave. (grote van Dale) Intuïtie - door onmiddellijke innerlijke aanschouwing verkregen voorstelling. (grote van Dale)
Tijdens het strandjutten vindt men rommel op het strand en instinctief heeft men in gedachten een voorstelling van wat het kan worden. Bij "Instinct-Art" gaat het dus om intuïtie, het lijkt een beetje magie en alchemie maar het is het niet. Na het instinctieve voorstellen van wat het gaat worden begint het handelen of maken. "Art is a verb" kunst wordt dan een werkwoord. ____________________________________________________________________________ Beeldje ; hout, ijzer, glas, hoogte 40 cm, breedte 31 cm.
Het protest tegen de inplanting van 2 nieuwe asfalt fabrieken op het eiland La Palma groeit. Geïnteresseerden kunnen op La Palma Forum lezen hoe het spel gespeeld wordt, ten voordele van ieders eigenbelang, zowel het 'korte termijn' als het 'op lange termijn' belang. In tijden van crisis is het buitengewoon verleidelijk om het eigen belang vóór het algemeen belang te plaatsen. In dit geval de volksgezondheid van meer dan 7000 mensen!! (Voor alle duidelijkheid, ik heb niets te maken met het gedachtengoed van La Palma Forum) http://lapalma.startpagina.nl/prikbord/
ZELFTORTRET Een zelfportret is een afbeelding dat een kunstenaar van zichzelf maakt. Om dit te bereiken wordt traditioneel verf op doek gebruikt. Ook poseert men dan voor een spiegel. Tegenwoordig met het vervagen van de kunstdisciplines kan dat ook met de camera. Zelfportretten kunnen drie doelen hebben : 1. Het zelfportret als statussymbool. 2. Figurerend als commentaar of grap. 3. Een psychologische benadering van de eigen persoon. Wie een zelfportret publiceert, solliciteert naar ongevraagd advies en moet tegen ongezouten meningen kunnen.
LOMOGRAFIE Fotograferen gebeurt zonder in de zoeker te kijken of na te denken. Het is echte toevalsfotografie omdat je vooraf niet weet wat je precies op de foto hebt staan. Tegenwoordig in het digitale tijdperk is "lomografie" nog steeds erg 'hot' omdat je aan normale foto's net even dat lomo-effect kunt geven. Meer weten over lomografie , Googelen.
HET PORTRETRECHT Het portretrecht geeft personen het recht zich te verzetten tegen publicatie van hun portret. Onder portret wordt in dit verband verstaan, elke zichtbare weergave waarop iemand herkenbaar is afgebeeld, bijvoorbeeld in een foto, schilderij, tekening of filmbeelden. Wie dus op de foto staat, kan via zijn "portretrecht" publicatie van de foto verbieden als hij daar een redelijk belang tegen kan aanvoeren. (eigen kleinkinderen kunnen dat niet en die zet men veel op het net, wetende dat er +- 600.000 pedofielen het net afschuimen). Het privacybelang wordt dan afgewogen tegen het belang van de vrije meningsuiting.
Er zijn zo van die zonsopkomsten dat je niet weet waar eerst te kijken. Alhoewel ik géén haan heb horen kraaien ( ik denk dat ze kleurenblind zijn) liep ik rond het huis zoals een kieken zonder kop. En maar fotokes schieten ... en heb je dat gezien ... en daar! ... en daar! ... amaai-amaai ................ moment-moment, ik moet dit nog fotograferen .... Al bij al duurde het verschijnsel maar tien minuten.
Sinds enige tijd is er aan de westkust van "ons" eiland "Mar de Fondo". Dit zijn GrÔÔte golven. Deze hoge branding is een deel van de oceaan, dicht bij de kust, waar de golven breken. Omdat het daar ondiep wordt, slaan de golven tegen de bodem.
Hoe ontstaan grote golven? Felle winden doen krachtige zeestromingen ontstaan. Door de luchtdruk zetten de moleculen, eerst aan de oppervlakte en daarna in de diepte (mar de fondo), zich in beweging. Een belangrijke factor is ook het verschil van temperatuur tussen lucht en water. Vooral in de winter is de aangevoerde lucht soms veel kouder dan het oceaanwater, waardoor de golven sneller aangroeien dan normaal. Bovendien vormen zich boven de oceaan orkanen, met windstoten die bevorderlijk zijn voor de golfgroei. Zo ontstaan er massale golven die heel precieze trajecten afleggen.
PLAZA DE LOS CUATRO CAMINOS O MIRADOR DE LA GLORIETA Esta original plaza o mirador fue diseñada por el polifacético artista Louis Morera, fue realizada en los años 90 y está envlavada en un cruce de caminos. Destaca por sus hermosos trabajos en mosaicos multicolores en los que se han integrado pérgolas con bancos revestidos de azulejos de cerámica troceados, un escenario hecho en piedras de lava y arietes poblados de plantas pertenencientes a la flora autóctona canaria. _____________________________________________________________________________
This original square or viewpoint was designed in the 90s by the palmarian allround artist Louis Morera. The square is located on a crossroad. The floor and shady benches are made with mosaics of colorfull broken tiles. The wall of the backstage is made in local vulcanic stones. Many local plants adorn the square. _____________________________________________________________________________
Dieser origineller Platz oder Aussichspunkt wurde von palmerischen Künstler Louis Morera in den 90er Jahren errichted. Der Boden besteht mit Farbenmosaiken. Die Schattigen Bänken und die Bühne sind mit Steinlava gebaut. Viele lokalen Pflanzen kann man bewundern. _____________________________________________________________________________
Dit plaatsje gelegen aan een kruispunt, werd in de negentiger jaren ontworpen door de palmese allround kunstenaar Louis Morera. De vloermosaiek en de rustbanken werd gemaakt van kleurrijke gebroken tegels. Het toneel is gans opgetrokken in lokale lava steen. De plaats wordt opgeluisterd met lokale planten. _____________________________________________________________________________
Met de regelmaat van de klok krijg ik via het "E-mail mij" vragen omtrent de vastgoedmarkt op La Palma. Steeds geef ik dan de 'site' door van een voor mij betrouwbaar makelaar. Maar vandaag maak ik er een logje over : SE VENDE is Spaans voor TE KOOP.
Tien tot vijftien jaar geleden ging het crescendo, ook op La Palma, maar de crisis in de bananen en de meer dan overspannen vastgoedmarkt zorgen ervoor dat de Palmeros "het" ook gaan voelen. Wat erger is, voor Spanje is er nog geen enkel zicht op licht aan het einde van de tunnel, en wij behoren tot Spanje. Opmerkelijk genoeg zijn de huizenprijzen op La Palma niet met tientallen percenten gedaald ten opzichte van andere landen in Europa. Het uiteenbarsten van de vastgoedzeepbel was op La Palma veel minder spectaculair dan op het eiland Tenerife. Tot hiertoe zijn de Spanjaarden trots dat de grote banken nog overeind blijven zonder staatssteun, hoewel de lokale spaarbanken, de zogeheten Cajas, klem komen te zitten en moeten fuseren om te overleven. Een gul Europa leidde er jarenlang toe dat de financiën van La Palma op orde waren (pourvu que ça dure). Het einde van de 'bananenoorlog' die de duur-water-zuipers-bananen van La Palma niet meer competitief maken op de Europese markten, de bouwsector in crisis en een jeugdwerkloosheid in de autonome deelstaat Canarias van ruim 45 %, met een lichtpuntje; de werkloosheidscijfers namen toe in alle Spaanse regio's met uitzondering van de Canarische Eilanden. Of het licht herstel in Duitsland en de rest van Europa zal helpen er op La Palma, er weer bovenop te komen weten alleen de sterrenwichelaars.
De passage hieronder komt uit het boek "EILAND". Geschreven door Aldous Huxley - uitgeverij contact.
*** In het boek heet het eiland "PALA" en de jaargetallen zijn 1905 en 1930, heb ik vervangen door "LA PALMA" en de jaargetallen met 1960 en 1980. _____________________________________________________________________________
...........In die dagen kwam La Palma doodgewoon op de kaart niet voor. Het idee er een oase van vrijheid en geluk van te maken was deugdelijk. Zolang het maar geen contact met de rest van de wereld heeft, kan een ideale maatschappij een levensvatbare maatschappij zijn. La Palma was volkomen levensvatbaar, zou ik zeggen, tot ongeveer 1960. Toen in nog geen generatie, veranderde de wereld totaal. Films, auto's, vliegtuigen, radio, massaproductie, massale afslachtingen, massacommunicatie en vooral, gewoon massa - steeds meer mensen in steeds grotere achterbuurten of buitenwijken. Tegen 1980 had iedere waarnemer met een heldere blik kunnen zien dat voor driekwart van het menselijk ras vrijheid en geluk bijna uitgesloten waren. Vandaag de dag, dertig jaar later, zijn ze volkomen uitgesloten. En intussen komt van alle zijden de buitenwereld op dit eilandje van vrijheid en geluk af. De buitenwereld dringt onophoudelijk en onvermijdelijk op, komt steeds dichterbij. La Palma zal dus anders moeten worden .............................. _____________________________________________________________________________ Hieronder, enkele sfeerbeelden van het eiland.