|
Jij slaagt er telkens weer in me te verbazen, Wim, aangenaam te verrassen zelfs! Wat een knappe creatie heb je nu weer gemaakt... Voor jou:
Gedicht voor gelukkige mensen
Van alle mensen die het lachen is vergaan, loopt één op drie blind over je heen en kijkt dan om. De wereld is juist niet van iedereen dat slag.
De overige twee vallen niet op. Hun armen bungelen halfstok. Onder hun tong zit gram. Ze kennen haast geen zinnen zonder tss.
Zo zuinig zijn ze op hun lucht. Je staat erin voor je het weet. Heb ik iets van je aan misschien is uit hun mond geen vraag.
Een wenk: kijk naast hun kleren. Wijs naar elkaar, wijs naar het water met de zon erboven. Zeg blije dingen als: wij moeten zeer de moeite zijn, als zelfs de zee tot hier komt, weggaat en zich weer bedenkt. © Bart Moeyaert
05-02-2009 om 08:28
geschreven door gerdaYD
|