|
Een uil<?xml:namespace prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-com:office:office" />
zit,
wordt dan wachten
kijkt,
wordt dan zien.
Vouwt veren
rond adem.
Wenkt de nacht
en wacht,
in de langste sluitertijd,
op leven
dat een teken geeft.
Maakt zich dan los
uit gedempt grisaille
en wordt,
in een zijden ruis,
de regisseur van zijn vleugelslag.
Cécile Vanhoutte
02-07-2008 om 09:24
geschreven door Maria
|
Ik ben Wim del Arte
