Waaslandiaxml:namespace prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-com:office:office" />

dwars over de nog autoloze Noordstraat

stond een reclamewagen

een stacaravan van een nieuw

soort zigeuners

jingles uit de jukebox

een metalen stem die schalt

en lalt, grappen nabootst

van regionale radioclowns

de buurvrouwen vegen hun handen

aan hun schort, troepen samen

op de stoep alsof de dode koningin

weer verrezen is, het dorp

vereert met een bezoek

vlaggen, wimpels, cadeautjes

voor groot en klein: speculaas

en peperkoek uit de fabriek

in het bloeiende land van Waas

loten, zakkenlopen in lange

jutebalen – jij doet mee, valt

keer op keer, komt als laatste aan

de lolligaard wijst op de golvende

klinkers van de straat:  'geildre, kunt
lachen en smullen maar wie gaat er

al die putten weer vullen'

hij vraagt jouw naam: 'ha,

Staafke Mottebol, geen wonder'

ha, nee 't, zeker, een dubbel wonder:

de geboorte van een naam, een

geuzennaam, en een beurs

met vijftig knikkers

laat dat stuk eigenwaan

zijn lol en kraam: 'applaus

voor Mottebol, zijn billekens

van puree'

Staafke straalt, de buurmeisjes,

zelfs de kijvende wijven

glunderen mee