Samen met Wim, Kristof en Jos zal ik deelnemen aan de Oxfam Trailwalk 2010 op 28 en 29 augustus. Meer info vindt u als u op de foto klikt. Onze groepsnaam is "De Genieters" en ons nummer 158.
Samen met de zoon rij ik naar Jette, waar de Marche Police de Jette hun tweedaagse wandeltocht organiseren. Aan het universitair ziekenhuis is het even zoeken naar de startplaats, gelukkig vinden we het kleine schooltje snel en kunnen we lekker kortbij parkeren. We schrijven ons in voor het parcours van de 21 kilometer, die er bijna 23 gaan zijn, en eten nog een broodje met kaas als ontbijt. Even na acht uur zijn we op pad duiken meteen het Poelbos in, waar het opletten geblazen is want het is nog vrij donker en de grond is vettig. Na een half uurtje hebben we reeds controle in een klein schooltje in Ganshoren, snel een stempeltje en weer verder. We gaan doorheen het mooie Koning Boudewijnpark en krijgen een volgend stukje natuur met het Dielegembos waar we een eerste stukje klimwerk krijgen, al is het de moeite niet. Weer in Jette doorkruisen we een mooie woonwijk waar de straten de namen hebben van vervlogen filmsterren zoals Charlie Chaplin en Marlene Dietrich. Wat verderop staan we aan de hoofdingang van het UZ, we laten het ziekenhuis links liggen en gaan onderdoor de Brusselse Ring naar Wemmel en hebben daar na een dikke negen kilometer controle in cafe De Nachtegaal, recht tegenover de kerk. Binnen eten we een broodje en drinken een frisse cola, Katrien komt ook binnen gewaaid en zet zich even bij ons. Na een kwartiertje rust gaan we weer verder, buiten valt er ondertussen een klein beetje nat maar zeker niet de moeite om de paraplu te openen. Het parcours wordt heuvelachtiger, telkens wanneer we boven komen zijn we een speelbal van de steeds kouder wordende wind die in kracht aan het toenemen is. Aan de grens van Hamme verlaten de twee langere afstanden ons en trekken wij verderdoor naar Kobbegem, waar we in een schooltje na 14 kilometer een controle hebben. Terwijl we een hapje eten komen er veel bekenden binnen waaronder Walter, Marc met zijn Magic Walking Dream Team en ook Willy en Marie zijn van de partij. Wanneer we weer vertrekken hebben we het gezelschap gekregen van Katrien en iemand van de Cracks wiens naam me niet bekend is. Met vier gaan we richting Relegem, op de hogere vlaktes hebben we meer en meer last van de gure wind. Wanneer we in Relegem het cafeetje De Groenvink betreden voor onze laatste controle van vandaag begint het hard te regenen, het zal niet meer ophouden. Na een lekkere warme chocomelk zijn we klaar voor de laatste vijf natte kilometers van deze tocht. Via kleine weggetjes komen we aan de ring die we onderdoor gaan en ons in het laatste stukje natuur van de dag brengen, namelijk het Laarbeekbos. Rond half twee zit de tocht erop, tijd nog voor een cervela met een colaatje en dan naar huis na een mooie tocht doorheen het Brusselse groen.
Voor vandaag staat er een speciale euraudaxwandeling op het programma, namelijk een lijntocht vanuit Dendermonde naar mijn stad Mechelen over een afstand van 50 kilometer. Ik heb met Wim afgesproken in het station van Mechelen, wanneer ik er toekom staan er nog andere wandelaars te wachten om de trein naar Dendermonde te nemen. We arriveren in Dendermonde rond half negen en moeten in de Panos ons laten inschrijven, plots beseft Wim dat hij zijn rugzak heeft laten liggen op de trein en hij heel wat kwijt is. Ik schrijf me in en samen met de anderen is het wachten tot negen uur voor we kunnen vertrekken onder de deskundige leiding van Kim. We beginnen met een klein rondje doorheen het mooie centrum van Dendermonde. We gaan voorbij de zeer imposante Sint Pieter en Paulusbasiliek, via de Vlasmarktbrug over de Dender komen we op het marktplein terecht waar ik enkele zeer mooie foto's kan nemen. Het stadhuis dateert uit de dertiende eeuw en heeft een zeer rijke geschiedenis achter de rug. We verlaten het marktplein en gaan achterdoor het gerechtshof naar de oevers van de dender die we volgen tot aan de brug waar we een mooi kunstwerk van Jos De Decker zien staan. We verlaten de stad langs de Brusselse poort en krijgen een eerste stukje natuur langs de Kalendijk. We volgen de spoorlijnen en aan het station van Lebbeke hebben we een eerste wagenrust na een dikke zeven kilometer, we krijgen een broodje en iets om te drinken. Het volgende gedeelte brengt ons via Heizijde en Opstal tot in het Buggenhout-bos. Dit 177 hectare grote bos is een overblijfsel van het oude Kolenwoud, dat vroeger bijna het gehele centrum van België bedekte. Na het verkwikkend natuurstukje is het in Gasthof Küssnacht tijd voor een caférust na 16 kilometer, ik drink er een ice-tea. Wanneer we uit de taverne buitenkomen voel je pas hoe fris het wel is, de herfst is ingezet. We doorkruisen verder het bos tot aan de rand van Malderen, vanaf hier krijgen we landelijke wegen voor de voeten geschoven. Even regent het, het is gelukkig maar een klein vlaagje dat snel weer verdwijnt. Even na de klok van twee komen we aan het station van Londerzeel en zitten de eerste 26 kilometer erop, aan de overkant in het kleine cafeetje Stappes hebben we onze volgende caférust. Na een smakelijk pintje gedronken te hebben ga ik in de broodjeszaak ernaast nog een lekker broodje met krabsla halen, en zo is het half uurtje rust snel weer voorbij. Even na half drie beginnen we aan het tweede luik van deze lijntocht. Het is stevig beginnen waaien en de gevoelstemperatuur begint stevig te dalen, hopelijk blijft het droog. We verlaten Londerzeel langs het zwembad en komen voorbij het Merelaantje, een kleine staakmolen die in 1930 gebouwd werd in Gistel maar in 1938 verhuisde het molentje naar Slijpe. Sinds 1973 staat het in Londerzeel, het is al bijna meer verhuisd dan mezelf We wandelen over de A12 naar Ramsdonk waar er in het centrum hard gewerkt voor aan nieuwe wegen. Via ondergelopen veldweggetjes gaat het naar Tisselt, waar we aan de oevers van de Willebroekse Vaart een volgende caférust hebben in Penneke Dop. Na de caférust wandelen we de brug over en passeren het oude kerkje van Tisselt en het voetbalveld van Sporting Tisselt richting Blaasveld. Via de spoorweg komen we in de Zennevallei en kronkelen doorheen de velden naar Heffen, de wolken verdwijnen stilaan en de ondergaande zon zorgt voor mooie luchtplaatjes. Aan de baan Willebroek-Mechelen steken we de Zennebrug over en wat verderop hebben we een laatste wagenrust waar we een pakje chips en iets om te drinken krijgen. Na de rust gaan we doorheen het natuurgebied Robbroek, ingesloten tussen de E19 en de Zenne. De zon gaat verder onder en het wordt kouder en kouder, de aangenamere temperaturen behoren stilaan tot het verleden. We blijven tussen de Zenne en de E19, pas aan de brug in Hombeek gaan we onderdoor de autosnelweg en komen op het grondgebied Mechelen terecht. We slaan linksaf en krijgen nog een laatste stukje natuur met het Vrijbroekpark, een 50 hectare groot park met tal van wandel- en fietsmogelijkheden. Voor de bloemen- en plantenliefhebbers is het hier ook zeer interesaant mits er overal naamkaartjes staan aan de honderden planten in dit park. Wanneer we het park ustkomen is het bijna donker, de laatste kilometer is aangebroken. We steken de Leuvense vaart over aan de Plaissancebrug en volgen de vaart tot aan het station van Mechelen, waar we stipt om 19 uur aankomen. Het was een zeer mooie en interessante tocht, vooral omdat elke stap vandaag me korter bij huis bracht in mijn vertrouwde omgeving en ik mijn medewandelaars iets kon leren over de streek hier.
Dit weekend is het nog eens tijd voor een euraudaxwandeling, meer bepaald in Lommel waar de 30 uur wordt georganiseerd door Euraudax Achel. Er zijn zes lussen van 25 kilometer, de eerste lus begint om 11 uur en om de vijf uur start een volgende lus. Wegens een feestje gisterenavond besluit ik dan ook pas te starten om 16u voor vier lussen, oftewel 100 kilometer. Wanneer ik na de treinrit aankom in zaal Klosterhof zit er reeds iemand die al opgegeven heeft in de eerste lus, wegens slecht schoeisel Om half vier komen de wandelaars binnen die er reeds de eerste lus hebben opzitten, waaronder bijna ons voltallig Oxfam-team met Jos, Wim, Katrien en Dirk. Na het eten van een zeer lekker broodje met kip ben ook ik klaar voor mijn tocht. De lus start langs het kerkje van Kattenbos-Lommel en het voetbalveldje. Langs de randen van vakantiepark "Blauw Meer" gaan we naar de windmolen van Lommel, ondertussen ben ik in het gezelschap van Wim al plannen aan het maken voor de oxfam trailwalk van 2011. Onze eerste wagenrust na bijna negen kilometer is aan het Duitse militaire kerkhof van Lommel. Van de paar minuutjes rust maak ik gebruik om van deze historische begraafplaats enkele foto's te nemen. Op dit 16 hectare grote terrein liggen meer dan 39.000 Duitse soldaten begraven, een indrukwekkend zicht wanneer je boven op de crypte staat. We trekken verder doorheen de groene natuur en bezoeken de Vlindervallei, aan de legerstock Luycks hebben we onze tweede wagenrust van deze lus. Het wordt stilaan donker en wanneer we aan de testbaan van Ford passeren zien we enkel nog de lichtjes van de auto. Het is bijna half negen wanneer de eerste lus erop zit en we weer in zaal Klosterhof aankomen, de dames van de club hebben ondertussen de tafel gedekt en kunnen we direct beginnen eten. Eerst groentensoep met balletjes, gevolgd door worst met wortelpuree, heerlijk lekker. Om kwart na negen wordt er op het fluitje geblazen voor de derde (mijn tweede) lus. We trekken door het centrum van Lommel en zien o.a. de kerk en het oude gemeentehuis. Op het pleintje houd ik even halt aan het café van Sergio, maar wanneer ik binnen kijk zie ik hem niet. Na 34 kilometer zijn we weer in het zaaltje en krijgen we ons dessert, appeltaart met koffie. Het gaat verder de donkere nacht in over asfaltwegen doorheen de industriezone's. Onder de windmolens door is het heel indrukwekkend, er staat vrij veel wind en er word heel wat electriciteit opgewekt. Samen met Jos, Katrien, Wim en Dirk vliegt de tijd voorbij, van vermoeidheid is nog geen sprake. Om kwart voor twee zondagmorgen zit de lus erop, ik zit reeds in de helft van mijn tocht. Tijdens de rust krijgen we een hamburger voorgeschoteld, al kan je ook kiezen voor soep met een boterham. Ik kies ondertussen voor andere schoenen, het asfalt van de voorbije lus heeft mijn voetzolen een klein beetje geïrriteerd. Om twintig na twee zijn we weer op pad voor de volgende lus, buiten is het vrij koud geworden en heb ik er wat last van. Gelukkig heeft Katrien een vestje over dat ik nog bij aandoe, al krijg ik het met moeite dicht Ook nu blijft de sfeer opperbest en wordt er vooral veel gelachen in ons groepje. Na wagenrusten aan het voetbalveld van Overpelt VV en in het centrum van Lutlommel komen we om half zeven aan in het zaaltje, voor mezelf na 75 kilometer, de rest heeft er al 100 opzitten. Hugo wordt er in de bloemetjes gezet voor het behalen van zijn 24ste gouden arend , en tijdens het ontbijt nemen we afscheid van Wim die er zijn gekozen afstand reeds opzitten heeft. Na het eten van twee broodjes en een goede sterke koffie ben ik klaar voor mijn laatste lus van deze tocht. Nu het terug licht is laten we de asfaltwegen voor wat ze zijn en duikelen weer het Kattenbos in. De zandgronden zorgen dat de tocht zwaarder wordt, en ook het tempo lijkt me iets hoger te liggen dan vannacht. Na 83 kilometer hebben we een wagenrust in het midden van de natuur, een paar minuutjes later passeren we voorbij de windmolens in het industriepark van Lommel en trekken naar het Beverlo-kanaal richting Balen. De groep wordt langer en langer, er zijn er enkelen voor wie het tempo stilaan te hoog ligt. Aan een klein schooltje hebben we een laatste wagenrust, ik zet me op de grond om even uit te blazen. De laatste kilometers gaan langs het kanaal en doorheen de natuur weer naar het zaaltje, om kwart voor twaalf zit mijn laatste 100 kilometertocht van 2010 erop. Ik heb nog mee een warme maaltijd, kippebil met krokketjes, en neem daarmee afscheid van de anderen die nog een lus voor de boeg hebben. Na een vlotte terugreis ben ik om twee uur in de namiddag weer in Mechelen na een mooi wandelweekend met de vrienden, en met enige spijt dat de lange tochten van dit jaar weer voorbij zijn!
Na lang wikken en wegen, de keuze voor vandaag is zeer groot, besluit ik naar Westmalle te rijden waar Club 76 Merksem hun 34ste Internationale Wandeltocht organiseren. Om kwart na zes rijd ik de parking over de startzaal op, Chantal, Frans en Rikske stappen ook juist uit hun wagen en samen schrijven we ons binnen in en drinken nog een koffietje. Om half zeven start ik samen met Chantal voor de langste afstand van vandaag, 41 kilometer. Ondanks het vroege uur is het al best warm, de weerman heeft ons dan ook een mooie nazomerdag beloofd. Het parcours loodst ons langs kleine weggetjes het groen in, daar liggen de veldwegen er zeer slecht bij dankzij de overvloedige regenval van de afgelopen dagen. In Oostmalle bezoeken we het domein de Renesse met zijn prachtig kasteel uit de vijftiende eeuw dat een zeer rijk verleden heeft. Na een dikke zeven kilometer hebben we een eerste keer controle in het Atheneum van Oostmalle, snel een stempeltje en weer weg. Op deze controle maken we een lusje van zo'n kleine zes kilometer. Tijdens dit lusje zitten we vooral in het 's Heerenbos, en ook hier krijgen we veel slijk onder de voeten geschoven. Wanneer we terug in het atheneum aankomen zitten Frans en Rik er en kunnen we samen iets eten en drinken. Het volgende gedeelte brengt ons doorheen domeinbos Wolfschot naar Zoersel, dit 31 hectare groot natuurgebied ligt tussen het domein de Renesse en het 's Heerenbos en zorgt ervoor dat we mooi in de natuur kunnen blijven wandelen. In Zoersel zelf zie ik weer de borden van de Pol en Mariëttewandeling, net zoals twee weken geleden tijdens de midweektocht van de Natuurvrienden Zoersel. Aan de Sint-Elisabethkerk staat het standbeeld van Kiekeboe, onthuld in 2007 ter ere van het dertigjarig bestaan van de stripheld. Wat verderop hebben we in het schooltje een derde keer controle, ook hier is het enkel een stempeltje krijgen en snel weer op pad. Ook in het volgende gedeelte verblijven we verder in het groen, deze keer wandelen we in het Zoerselbos. Gelukkig maar want in de zon is het best vrij warm, hier onder de bomen is het zeer aangenaam vertoeven, meer moet dat niet zijn Midden in het bos hebben we controle in 't Boshuisje, een restaurant waar we op het terras even kunnen verpozen de de andere wandel- en fietsliefhebbers. Via het bos gaat het weer terug naar Zoersel waar we terug in het schooltje terechtkomen, nu nemen we wel de tijd om iets te eten en te drinken. Tijdens het laatste lange stuk weer naar Westmalle komen we onderweg nog enkele andere bekende wandelaars tegen en vliegt de tijd voorbij. Even voor drie uur zijn we in het centrum van Westmalle en zit deze mooie wandelmarathon erop, ik neem afscheid van Chantal en rij tevreden huiswaarts. Volgende week ga ik naar Lommel voor mijn laatste 100 kilometertocht van dit jaar, hopelijk met evenmooi weer!
Ik ben Steven Jaspers
Ik ben een man en woon in Mechelen (België) en mijn beroep is Arbeider.
Ik ben geboren op 26/02/1973 en ben nu dus 51 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: Wandelen, Voetbal.
We wandelen over de A12 naar Ramsdonk waar er in het centrum hard gewerkt voor aan nieuwe wegen. Via ondergelopen veldweggetjes gaat het naar Tisselt, waar we aan de oevers van de Willebroekse Vaart een volgende caférust hebben in Penneke Dop.
Om half vier komen de wandelaars binnen die er reeds de eerste lus hebben opzitten, waaronder bijna ons voltallig Oxfam-team met Jos, Wim, Katrien en Dirk. Na het eten van een zeer lekker broodje met kip ben ook ik klaar voor mijn tocht.
, en tijdens het ontbijt nemen we afscheid van Wim die er zijn gekozen afstand reeds opzitten heeft. Na het eten van twee broodjes en een goede sterke koffie ben ik klaar voor mijn laatste lus van deze tocht.
Ik ben Steven Jaspers
