Samen met Wim, Kristof en Jos zal ik deelnemen aan de Oxfam Trailwalk 2010 op 28 en 29 augustus. Meer info vindt u als u op de foto klikt. Onze groepsnaam is "De Genieters" en ons nummer 158.
11de Deliriumtocht te Melle (9de 50 km Land van Rhodetocht)
Voor de eerste keer in mijn wandelcarrière ben ik te gast bij WSV Land van Rhode die in Melle hun elfde Deliriumtocht organiseren. Voor de negende keer is er ook een 50 km tocht bij, en wanneer ik even na zes uur mijn wagen parkeer zie ik dat er al veel mensen voor deze afstand kiezen. In de refter van het College Paters Jozefieten zet ik me bij Marc en Walther, om half zeven kunnen we ons inschrijven en luttele minuten later zijn er al een heel deel vertrokken. In het donker start ik alleen, maar al snel sluit ik aan bij een groepje die een pillamp bij hebben. We verlaten Melle en wandelen doorheen Gontrode, ondertussen begint het licht te worden en kan ik weer alleen verder. We gaan onder de E40 en zien in de buurt een drietal windmolens die in de opkomende ochtendzon lustig hun werk doen. In Lemberge komen we voorbij het Rijksstation voor Plantenveredeling en wat verderop hebben we in het kleine basisschooltje na een tiental kilometer een eerste keer controle. Bij het stempeltje krijgen we ook een rijsttaartje, ik neem het in dank aan en ga snel weer verder. Het parcours loopt verder langs rustige landwegeltjes langsheen Landskouter en Oosterzele, onderweg neem ik een foto van een springende koe die blijkbaar heel gelukkig is met de passerende wandelaars Even voor Moortsele krijgen we een knap stukje natuur, het is er wel opletten want de regen van de afgelopen dagen heeft het hier bijzonder vettig gemaakt. Na zestien kilometer zit ik in de Rollebaan te Moortsele waar we in de garage van een sympathieke dame onze tweede stempel en een flesje limonade krijgen. Even na de controle maken we een ommetje langs het waterbekken van Moortsele, we moeten door het groen, over brugjes en er komt zelfs even wat klimwerk aan te pas over een hekje, puur genieten als je een natuurliefhebber bent. Na 22 kilometer ben ik aanbeland in Munte waar ik in huisje De Spie mijn derde stempel krijg met een appel en een bekertje water erbij. Dit huisje is een onderdeel van Christophorus, een gemeenschap voor mensen met een verstandelijke handicap. Het gaat verder langs de Hasselkouter en het voetbalveld van Munte, zo komen we op het mooie dorpspleintje terecht. Ik houd er even halt en maak een paar mooie foto's van de oude gebouwen die hier staan, waardoor het oude parochiehuis en de Sint-Bonifatiuskerk. Overal staan er ook infobordjes, ik leer weer wat bij op deze tocht Doorheen de velden gaat het richting Prinsenmolen en wanneer we de molen voorbij zijn hebben we onze vierde stempel na 27 kilometer in de kinderboerderij "Het Bakkershof" te Makegem. Binnen krijgen we een lekkere pannenkoek aangeboden, ondertussen komen Marc en Walther ook toe. Een kwartier later vertrekken we met drie, buiten begint het net te regenen en enkele honderden meters verder kunnen we al spreken van een serieuse stortbui. Gelukkig duurt het niet al te lang en wanneer we in het Harentbeekbos zitten zijn de lekken die op mijn paraplu vallen enkel nog van het water op de bladeren van de bomen. Hier zijn weer zeer veel paddestoelen te vinden, een echte uitbarsting dit jaar. We blijven in de bossen, doorheen het Bruinbos en het Nerenbos. Na een uurtje hebben we een nieuwe controle in een garage bij mensen thuis, hier krijgen we een drankyoghurtje. Langs kalme weggetjes gaat het verder, wanneer we voorbij de hoeve "Den Doel" wandelen krijgen we een nieuwe regenvlaag over onze hoofden. Ook nu duurt het gelukkig niet te lang, wanneer we in Bottelare arriveren schijnt het zonnetje weer. Op het dorpspleintje aan de kerk hebben we onze zesde controle in café De Linde, tijd voor een suikerwafel. We verlaten Bottelare en trekken het Gentbos in, ook hier krijgen we te maken met een korte maar hevige regenbui. Na 45 kilometer zijn we weer te gast in het basisschooltje van Lemberge, tijd voor een broodje en een frisse cola. Bij het verlaten van Lemberge houd ik nog even halt bij de oude pastorie om wat foto's te maken en moet dan ook even lopen om mijn twee makkers in te halen. Ook nu hebben we een kleine regenbui, al is het maar een kleintje. Onze laatste rustplaats is de brouwerij Huyghe waar het lekker biertje Delirium Tremens wordt gebrouwen. Dit blonde bier van 9% is in 1997 nog uitgeroepen tot beste bier van de wereld door de Amerikaanse bierhunter Stuart A Kallen. In de brouwerij geven we ons bonnetje af en kunnen we zelf eens proeven van het gistrijke lekkers Nog geen kilometer verderop ligt het college en zit deze zeer mooie en geslaagde tocht erop, hier gaan ze me zeker nog terugzien!!
Van een vrij dagje op het werk maak ik gebruik om samen met Vic en Sonja naar Zoersel te rijden waar de Natuurvrienden hun 's Heerentocht organiseren. We parkeren ons op het Kiekeboe-speelplein en schrijven ons in in de lokalen van de KLJ. We kiezen vandaag voor het 16,6 km-parcours, met onderweg twee rustposten. Onder een stralende zon vertrekken we aan onze wandeling. Langs de achterkant van de woonwijk komen we in het Zoerselbos terecht en zien een eerste keer een bordje van de Pol en Mariëttewandeling, het zal zeker niet het laatste zijn. Het valt me op hoeveel paddestoelen er hier staan, ze hadden het evengoed de paddestoelentocht kunnen noemen Na een goed uur komen we aan in Einhoven, waar we op een hoek van de straat in een tent controle hebben. Binnen in de tent is het veel te warm, buiten in het zonnetje is het genieten van misschien wel de laatste echte zomerdag. Op de controle maken we een lusje van zo'n zes kilometer. het eerste deel van dit lusje brengt ons over de Zalfense heide en doorheen natuurgebied Blommerschot. Nadat we even de snelweg hebben gevolgd gaat het terug naar de tent in Einhoven, tijd voor een soepje. Het laatste kleine stukje brengt ons via het Maai en Graffendonk weer naar Zoersel, met als blikvanger onderweg een grote witte hoeve waar de stamboom van de bewoners op geschilderd staat. Het is half twee wanneer we toekomen op het speelplein en de tocht erop zit, ik eet nog een lekkere wafel met slagroom, daarna gaat het tevreden huiswaarts!
Na enkele rustigere weekends is het vandaag tijd voor mijn derde en laatste Kennedymars van dit jaar, deze keer in Bergeijk waar ik twee jaar geleden ook al eens deelnam. Na een uurtje rijden ben ik net over de grens in het dorpje aangekomen, ik parkeer mijn auto op het plein voor het gemeentehuis en stap het restaurant "Gouden Leeuw" binnen waar de startplaats is. Ik word er vriendelijk begroet door Ria, een Nederlandse dame die je op bijna elke Kennedymars ziet, en zet me een tafeltje verder bij Jan die vanavond zal starten aan zijn eerste Kennedymars. Ook Chris is van de partij en zet zich bij ons. Na het nodige papierwerk, ik heb nummer 632, is het wachten op de klok van tien wanneer de start gegeven wordt. Even voor de klok van tienen sta ik samen met 108 andere deelnemers te wachten voor het startschot op het pleintje voor het restaurant, eerst krijgen we nog een speech van een locale politicus, en om twee minuutjes na tien kunnen we achter de fanfare vertrekken. We laten de fanfare op het dorpsplein achter en kunnen beginnen doorstappen. Na vijf minuutjes komen we terug voorbij het restaurant en worden we aangemoedigd door de vele mensen die een kijkje zijn komen nemen. Bij het verlaten van de dorpskern gaat het bijna mis, er staat een pijl op de grond dat we linksaf moeten maar volgens sommigen moeten we rechtdoor, een blik op het parcoursblaadje leert me dat we rechtdoor de straat moeten blijven volgen en ik volg dan ook de enkelingen die de pijl negeren. Wat verderop zien we de juiste pijlen en kan ik met een gerust hart verder de donkere nacht in. Na een lokaal rondje van een kleine tien kilometer (volgens mijn gps bijna elf) komen we terug aan het restaurant en krijgen we water of thee. Snel iets drinken en samen met Ria ga ik verder, we doorkruisen Westerhoven en komen in Riethoven. Ondertussen hebben we ook Chris ingehaald en komen we met zijn drieën aan in gemeenschapshuis De Rietstek na zestien kilometer, tijd voor een colaatje. Met ons drieën vertrekken we voor het volgende lange gedeelte van vijftien kilometer, al vrij snel nemen we afscheid van Chris voor wie het tempo te hoog ligt. Samen met Ria bezoek ik de dorpjes Walik, Eersel, Duizel tot in Hoogeloon en praten we over vanalles en nog wat, de tijd vliegt voorbij. In Hoogeloon krijgen we in het gemeenschapshuis D'n Anloop onze tweede stempel op de controlekaart en kunnen we genieten van een warm soepje. Om twintig voor vier ben ik weer op pad, deze keer zonder Ria die achtergebleven is. Nu ik alleen ben valt het me op dat het best wel koud is, zo'n zes graden om precies te zijn. Ook nu is het een vrij lang stuk van bijna veertien kilometer tot in Bergeijk langs lange fietspaden en andere saaie wegen, ik ben dan ook blij wanneer ik de kerktoren van het dorp in de verte zie. Juist om zes uur stap ik het zaaltje van het restaurant binnen, volgens het blaadje heb ik 45 kilometer afgelegd maar mijn gps geeft 47,1 aan, hopelijk is het tweede deel ook niet teveel langer dan vermeld. We krijgen er een soepje, gelukkig heb ik van thuis nog boterhammen meegebracht want de bevoorrading hier is niet al te best Na een half uurtje rust is het om half zeven tijd om verder te gaan. Na enkele kilometers ben ik getuige van één van de mooiste zonsopgangen die ik ooit reeds gezien heb, elke minuut verandert de lucht en de wolken van kleur, een prachtig schouwspel!! Rond de klok van acht ben ik op de bananenpost waar je ... een banaan krijgt als bevoorrading Het volgende stukje van het parcours is een echte verschrikking, eerst volgen we een fietspad doorheen het groen maar erna volgen we het fietspad van een ellendig lange rechte weg naar Borkel. Ik voel aan mezelf dat het niet al te vlot meer gaat, vooral mijn tempo zakt snel en ik ben dan ook blij wanneer ik aan het dorpje arriveer. Ik passeer de Sint-Antonius Abt molen uit 1867 en wat verderop aan de Sint Servaiskerk heb ik controle in restaurant De Zwaan na 61 kilometer (63 volgens de gps). Ook hier krijg je enkel iets om te drinken, mijn maag begint stilaan ernstig te protesteren. Na deze controle krijgen we eindelijk een bijzonder mooi stukje natuur met natuurreservaat De Malpie, een 122 hectare groot heidegebied, maar ook hier blijven we over het asfalt lopen, met name het fietspad Na dit mooie intermezzo gaan we terug de baan op en komen aan in Dommelen waar we aan de "Dommelsche Bierbrouwerij" een bekertje water krijgen. Het gaat verder langs de baan naar Riethoven, onderweg krijg ik het knap lastig. Ik zou elk moment in slaap kunnen vallen, zelfs mijn knieën knikken af en toe door Ik probeer de twee mannen in te halen die voor me uit wandelen, het lukt me niet en wanneer ik achterom kijk zie ik een dame in de verte en besluit te wachten op haar. Samen gaan we verder naar Riethoven, ze is hier uit de buurt en vertelt over de dingen die we zien, het gezelschap doet me goed en wanneer we in taverne "De Sleutel" aankomen is mijn dipje helemaal verdwenen. In deze taverne ben ik enkele weken geleden ook geweest tijdens de Kennedymars van Geldrop, nu staat er een dweilorkest en brengt sfeer op het terras! Samen met de dame leg ik de laatste zes kilometer af. De laatste kilometer staat haar man haar op te wachten met een bosje bloemen en wandelt mee het centrum van Bergeijk in. Juist voor één uur zit deze laatste Kennedymars van het jaar erop, mijn gps geeft meer dan 83 kilometer aan. Binnen krijg ik een mooie medaille en een roos, mijn vrouw thuis zal content zijn Deze Kennedymars was niet al te best van bevoorrading en ging voor de volledige afstand over het asfalt, toch ben ik blij dat ik geweest ben en enkele van mijn Nederlandse vrienden heb terug gezien!
Ik ben Steven Jaspers
Ik ben een man en woon in Mechelen (België) en mijn beroep is Arbeider.
Ik ben geboren op 26/02/1973 en ben nu dus 51 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: Wandelen, Voetbal.
Even voor Moortsele krijgen we een knap stukje natuur, het is er wel opletten want de regen van de afgelopen dagen heeft het hier bijzonder vettig gemaakt. Na zestien kilometer zit ik in de Rollebaan te Moortsele waar we in de garage van een sympathieke dame onze tweede stempel en een flesje limonade krijgen. 
Ik probeer de twee mannen in te halen die voor me uit wandelen, het lukt me niet en wanneer ik achterom kijk zie ik een dame in de verte en besluit te wachten op haar. Samen gaan we verder naar Riethoven, ze is hier uit de buurt en vertelt over de dingen die we zien, het gezelschap doet me goed en wanneer we in taverne "De Sleutel" aankomen is mijn dipje helemaal verdwenen. In deze taverne ben ik enkele weken geleden ook geweest tijdens de Kennedymars van Geldrop, nu staat er een dweilorkest en brengt sfeer op het terras!
Ik ben Steven Jaspers
