Gedachten zijn als bladeren
Bladeren waarin vogels huizen
Paradijsvogels
mooier dan de schoonheid zelf
Maar ook het schuiloord
van gevederde leegte
De raven des doods

Gedachten zijn veranderlijk

veranderlijk als het leven zelf

Zij creëren werelden van
kleur en extase

aantrekking en afstoting
uiterste wanhoop

Werelden van
dromen en bedrog

eenvoud en intrige
zoveel nutteloze pijn

*

Maar aan het eind van het verhaal
vergaan zij, onherroepelijk

samen met hun schepper,
jij, ik, de mens

vergaan zo volkomen
dat het lijkt

alsof zij nooit bestaan hebben,
gewist uit elke herinnering…