|
*
*
Ik noemde je
mijn allerliefste
Je geur bedwelmde me
als een zee vol jasmijn
De zoete fluisterwind
was je gezang
de weemoed
van het zomerse land
je gewaad
In de lach van je ogen
zag ik een wereld
die blij danste
in zon en maanlicht
Maar aan het eind
bleek het sprookje
even bedrieglijk
als de schoonheid
van een luchtkasteel
smaakte ik enkel
de bittere illusie
die zo vaak schuilt
in een mooie droom...
|
