De kandelabers van het woud
staan roerloos,
nors als verweerde krijgers
van een hels leger
Aan hun voeten spreiden
donkere varens hun veders

*
Als een zucht zweeft
een nachtvogel door de vale lucht
De bloedrode zon kust de einder
boven de grijsgroene zee
Zwarte wolkenflarden
dreigen als haveloze heksen,
breken het tanende licht

*
Het amber van de murmelende beek
verzacht de kilte,
die als een blauwe mist
de verten vervaagt
Fantomen ontwaken
in de snel naderende nacht

*

Ik huiver even en verlang plots
naar het warme huis en naar jou...

Ik keer terug op mijn stappen,

prevel zacht je lieve naam...