|
Onze gedachten zijn een stroomdal
waardoor de wereld vloeit
een eindeloze wirwar van hersenpaden
die een beeld tekenen op ons netvlies
*
Vaak lijkt het echter verwarrend allemaal, zinloos zelfs
*
Daarom verbaast het mij soms dat zoveel mensen
zomaar doorgaan met hun leven
zich nooit afvragen waarom ze er zijn
*
Maar dan betrap ik er mij op
dat ik net hetzelfde doe als hen
Dat ik graag leef
Geniet van alles
Van het spel van woorden
Van de koperen kleur van het herfstbos
Het sneeuwlicht van de winterdagen
De jeugdige overmoed van de lente
De volle pracht van de zomer
Van een vrouw met een roos in het haar
Ik drink haar schoonheid, onverzadigbaar
*
En dat is tenslotte de enige zin die ik kan vinden
Het beleven van de vergankelijke
maar o zo magische droom
die wij creëren met ons eigen denken
*
Want afgezien daarvan
zijn wij er echt niet beter aan toe
dan de onooglijke mier of de machteloze spin
die wij achteloos vertrappen...
|
