Ik vraag me af
of jij het was
die fluisterde
in mijn dromen
in veel te korte nachten
*
Want ik had je gezien
in het eenzame duister
van de nieuwe maan
het kristal van sterrenbloemen

*

Je beeld
een geur
een waan misschien
zo ijl en dun als spinrag
hield me gevangen
intens zalig
als winde van de nacht
*
Vreemde vrouw, zo mooi
ravenzwart gelokt
Je ogen blikten verloren
een weten dat smart verborg
*
Toch zongen je lippen
het droomrood van een glimlach
een zoete honingbron
in de lotus van mijn hart...