Mijn verlangen voert mij
Door groene bosdreven

Dauwsterren fonkelend in de zon
Naar de purperblauwe heuvels
Die wenken aan de kim

*

Daarboven, in de magische tuinen van Peleas
Schitterender dan Edens hof
In dat betoverende landschap
Tussen het kristal van watervallen en
rotsen schimmig als naamloze creaturen
Omgeven door ceders, helianthus,
hemelbomen en geurige oleanders
Zie ik jou, maanvrouw, schoon lief,
Gekleed in lelieblank
Getooid met een kroon van elanor

*

Intens ervaar ik je nabijheid
Vibrerend in de ether
Je aura regent kleuren
Ze zijn zo waarachtig,
Fris en blij als jong leven
Doen mij smachten
Naar wat volmaakt is en blijvend,
Oprecht liefdevol en levensecht

*

Ik wil rusten in je schaduw
In de diepten van je ogen
Verten vol indigo,
Reseda en karmozijn
Wellen vol belofte,
Een koninkrijk van licht
Dat nooit zal vergaan

*

Mijn keel is droog als woestijnzand
Gesnoerd door een vreemde ontroering
Mijn mond weigert de woorden
Die ik je wil zeggen
Maar je begrijpt me
De taal van je lichaam getuigt het
Je reikt me je hand
Glimlachend, stil maar helder,
Weef je zilveren draden
Door de gewelven van mijn geest
Je bedaart mijn rusteloze ziel
Ik ben eindelijk thuis !