|
Luister, met heldere ogen,
liefste, nu het nog kan
naar de traag stromende geheimen
van de kristallen rivier
de roep van de ochtendvogel
eenzame nostalgie
vergeefs verlangen
naar verloren dromen
Kijk glimlachend
naar de lichtende gloed
aan de horizon
waarachter het vermoeden schuilt
van ach, het zal zo mooi zijn
het wenkende paradijs
Meer dan een fata morgana
een bedrieglijk visioen
Luister, vol stille hoop
naar het lied van de wind
die eindeloos zacht zingt
over het land van de zonnebloemen
waar vrede heerst
Waar de paden
van alle harten
en alle sterren
harmonieus ineenvloeien...
|
