de koude heb ik ingehaald
zo triomfantlijk met fanfare
met tromgeroffel en bliksems
die ik ver heb weggeslingerd
zo ben ik, soms goddelijk  
Zeus of Thor zijn hamer

11-07-2005 om 18:23 geschreven door Verdano  

11-07-2005 om 16:19 geschreven door Verdano  

*

zo vaak werd er het graan gemaaid
de wortels uitgerukt, de kale grond
tot bloedens toe vermoord en geel
de oude aarde dieper omgeploegd

nu groeit nog enkel stro in overvloed
en doornen klauwen er zo hardvochtig
de handen rood

er is geen gras meer
om op neer te vleien
geen zinderend woord

een hete zon heeft
mijn hart gedroogd

---

10-07-2005 om 13:56 geschreven door Verdano  

hij preekt haat, het ijzig woord
en heeft zichzelf verdreven
slechts koud staal en grijze steen
is zonder schuld gebleven

10-07-2005 om 11:55 geschreven door Verdano  

te vaak heb ik er graan gemaaid
tot aan de wortels toe, de kale grond
en telkens terug opnieuw gezaaid

de oogst werd er niet rijker van
de grachten aan de boord wel smaller
de aarde is te arm en droog geworden

slechts stro in overvloed
een vale kleur van goud
en een ontevreden boer

09-07-2005 om 10:32 geschreven door Verdano  

08-07-2005 om 13:06 geschreven door Verdano  

07-07-2005 om 10:49 geschreven door Verdano  

06-07-2005 om 20:36 geschreven door Verdano  

06-07-2005 om 11:59 geschreven door Verdano  

laat ons vandaag het onkruid wieden
zoals de vergeet-mij-nietjes
de ere-prijs
en herders-tasjes
rukken we zonder pardon
de grond uit met vuile handen

we planten liever zwarte tulpen
en rode rozen
krampachtig op een rij
fatsoen in planten is toch een plantsoen?

06-07-2005 om 10:10 geschreven door Verdano  

05-07-2005 om 14:05 geschreven door Verdano  

04-07-2005 om 12:51 geschreven door Verdano  

04-07-2005 om 12:35 geschreven door Verdano  

04-07-2005 om 12:24 geschreven door Verdano  

03-07-2005 om 16:56 geschreven door Verdano  

02-07-2005 om 11:17 geschreven door Verdano  

steenwerk

 hij fluistert
- ik ben beeldig steen 
en  zachthartig binnen -

maar zijn gelaat
is roerloos grijs
de trekken uitgehakt
de mond verbeten strak,
de ogen slechte gaten

hij zegt ook
- ik ben ook
beeldig hard
half afgemaakt
van buiten -

frontaal is hij een man
de achterkant wordt
niet verhuld en is
een rots gebleven

hij zegt (zonder woorden zonder stem)
- mijn maker heeft mij half gemaakt -

de ogen werden uitgehakt
omdat ze anders
bleven staren
naar...

01-07-2005 om 13:57 geschreven door Verdano  

soms wil ik wel wat,
woord verstrooien
zoals kersenbloesem
dat gedreven doet

helaas duurt zoiets
slechts een dag of drie
en ook de kleur blijft
niet standvastig rood

dan wil ik wel
een schilder zijn
op een wit vlak

teken ik
eerst contouren
en wat vegen grijs
om er diepgang
aan te geven
en reliëf misschien

de kleuren laat ik
kraken in zilverwit
en glanzend zwart
het rood dient slechts
om sfeer te geven
aan het bloeden
van een hart

30-06-2005 om 12:23 geschreven door Verdano  

Hetgeen oorspronkelijk begonnen was om meiden te versieren, had zich na een lange incubatieperiode ontwikkeld tot een soort therapeutisch schrijven. Dat stadium ben ik momenteel voorbij, ik heb de taal ontdekt als instrument. Terwijl ik vroeger alles héél klaar en duidelijk op papier zette, om zeker geen misverstanden te laten ontstaan, probeer ik nu zoveel mogelijk duiding te geven in de zinnen, zodat er een heel scala van intenties leesbaar wordt. Ik ben dus zelfs niet meer dubbelzinnig maar meervoudig zinnig aan het worden (dat hoop ik althans).

30-06-2005 om 12:06 geschreven door Verdano  

30-06-2005 om 10:49 geschreven door Verdano