Misschien is dít wel heimwee, dat ik nog heimelijk blijf vechten om iets dat al lang verloren is
Inhoud blog
  • de rouwstoet
  • Over dichtkunst
  • een flauwe winter
  • een ochtendkater
  • Icarus hedendaags
  • matte glazen
  • Alliteratie - Assonantie - Enjambement
  • de leuke fietster (herwerking)
  • De ijstijden
  • Over Internet
  • De leuke fietster
  • Afscheid
  • De waarheid is een leugen (meestal)
  • Introductie tot een nieuw begrip
  • een liegkonijn
  • Een winters weer
  • Winterlandschap
  • evolutie
  • Een laatste rustplaats
  • Thuisvaart
  • Bundel 'Scheldezichten'
  • De stadsbedelaar
  • winter vrouwe
  • over overleven
  • Ontmoetingen
  • Metamorfose
  • intervieuw
  • Voorspelbaarheid
  • kalme waters
  • zandbanken
  • De formele taal in de poëzie
  • Zo hou ik stilstaand van het water
  • Ze roept tegen de wind in
  • De stadsbedelaar
  • Een schaamteloos krot
  • Scheldezicht
  • De ochtenden zijn wit bestoven
  • Pleinvrees
  • Voorspraak
  • dichtoefeningen
  • De vrouwentoren
  • De Schelde kaaien
  • Nog een oudje voor de kerst (herwerkt)
  • de hangende tuinen
  • Een winterhart
  • De trage schelde
  • Antwerpen by night (herwerking)
  • een stad aan de stroom (herwerking)
  • een nieuw stadsgedicht
  • Een warmentaal gedicht
    Zoeken in blog

    Aardewaartse poëzie
    notities voor een gedicht

    Aardewaartse zinnen, een soort inkeer, het zoeken naar een zin en het woord in een zin en de zin van een woord.
    03-10-2005
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.wederwoord op een hymne aan God
    vandaag lees ik een oosters dichter
    die zijn God als geliefde beschouwt

    hij toont mij een Licht dat schittert
    en zich weerspiegelt over 't heelal.
    zou zijn God ook een vrouw zijn?

    de voorbije nacht raakte de maan
    toen hij naar de dieptes zocht tot
    in haar ronde kraters, vond hij er
    schoonheid in een zilver schijnsel

    en weet je, als ik 's avonds staar
    naar de maan en de sterren te ver
    dan word ik dronken en wentelt
    mijn bewondering ononderbroken


    Met welke mysterieuze hoedanigheden hebt Gij ieder deeltje vervuld? (Ruhani Khazain)

    03-10-2005 om 10:40 geschreven door Verdano  


    >> Reageer (0)
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.vandaag zal ik

    vandaag begin ik opnieuw en herteken ik
    strandfiguren met wrakhout in schelpengruis
    vergezichten in een vaalblauwe achtergrond
    en een zonsondergang in aartsmoeilijk rood

    en als het avond wordt, dan wacht ik op de maan
    haar schijngestalte, zij kleurt de randen van golven
    met haar zilveren schuim

    en als het nacht is, dan drink ik het melkwegvocht
    met droeve slaapogen en voel ik mezelf zo nietig

    en morgen zal ik opnieuw beginnen te tekenen
    dezelfde strandfiguren
    dezelfde vergezichten maar eerst
    nog een zonsopgang in waterkleuren
    en met verblindend geel

    en de maan, mag even blijven totdat
    ik blind geworden ben van te lang te staren naar de zon

    03-10-2005 om 00:00 geschreven door Verdano  


    >> Reageer (0)
    02-10-2005
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.opmerkingen
    vandaag rook ik nooit meer
    dat zei hij met een stelligheid die niets aan mijn verbeelding overliet

    02-10-2005 om 22:59 geschreven door Verdano  


    >> Reageer (1)
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.een winterhart
    hij braakte woorden als een ware waterval
    die opeens begon te haperen omdat het ijs
    daar om zich heen gegrepen had, en enkele
    druppels druipen nog als om het allerlaatste
    zuchten weer te geven, het is er winterhard

    tot zelfs de tijd bevroren werd onaangedaan
    de dagen liet verlopen, zolang het vriezen en
    de vorst geen uren kent, tot zelfs de zon er
    laag gezonken was, zo klinkt een winterhart





    02-10-2005 om 13:54 geschreven door Verdano  


    >> Reageer (0)
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Vertaling in het Engels

    The children of the prophet

     

     

    the children of the prophet, as I call them

    in a sacred moment, and while their smile

    enchants my mouth, and also their sincerity

    while they reach to me with both their hands

     

    and they seem so innocent and too accepting

    in their newest youth and they treat each other

    with friendship that surely comes from the heart

    and with love which they handle in the right way

    I lack most of the words to describe it, they don’t

    they even sing it out, and they call me brother

     

    even in their holy house, where prayers sound

    where I cover my head and leave the footwear

    behind and also the impurity of the world at

    the entrance, I receive

     

    their innocence is really not of this world

    but you could call them rather unprejudiced

    because their looks are too bright and they

    show their discontent only from the heart

    you feel that when it strikes your soul and

    I lack most of the words to describe it
    they don’t

     

    02-10-2005 om 11:46 geschreven door Verdano  


    >> Reageer (0)
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.ontmoeting met een prediker
    de kinderen van de profeet, zo noem ik hen 
    in een geheiligd ogenblik, terwijl hun glimach
    mijn mond versiert  en ook hun oprechtheid
    terwijl ze naar mij met beide handen reiken

    ze lijken me wel argeloos en te ontvankelijk
    in hun nieuwe jeugd maar ze bejegenen elkaar
    met vriendschap die zeker uit het hart komt
    en liefde, waar ze zo oprecht mee omgaan
    ik heb geen woorden genoeg, maar zij wel
    zij zingen het zelfs uit, ze noemen mij broeder

    zelfs in het heilig huis waar gebeden wordt
    ik mijn hoofd bedek en mij van het schoeisel
    ontdoe om alle onzuiverheid van de wereld
    achter te laten aan de ingang, ontvang ik

    hun argeloosheid is echt niet van deze wereld
    je zou hen eerder onbevangen kunnen noemen
    want hun blik is immers veel te helder en het
    ongenoegen laten zij enkel in het hart blijken
    en dat voel je langs je ziel strijken, terloops
    ik heb geen woorden genoeg, maar zij wel

    02-10-2005 om 11:02 geschreven door Verdano  


    >> Reageer (0)
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.een buitengewone ontmoeting

    hoe het ijs brak toen het zo koud was en
    het was winter weet je die dag en sneeuw
    bedekte het lopen het wachten te zwaar

    je klappertande en woorden haperden
    je beet ze gewoon in stukken en ik had
    moeite om je te verstaan, ik sprak zelf
    amper en ik blies mijn adem dampend

    mijn jas heb je erg gedragen en ik heb
    daar jouw koude lijf gevoeld het rillen
    en het huiveren, de bittere koude bleef
    alleen achter, tot ik je weer ontmoette

    toen het water brak en het warm was
    in een steriele kamer, ik droeg blauw
    de jas en 't masker hield de adem in

    02-10-2005 om 00:00 geschreven door Verdano  


    >> Reageer (0)
    01-10-2005
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.liefdesperikelen

    'schrijf mij eens over de liefde'
    dat vroeg ze mij onlangs
    ik keek bedenkelijk want 
    weet nog steeds niet hoe ik
    'de liefde' schrijven moet

    En toen vielen de volgende zinnen in mijn hoofd:

    dag malle liefje dag

    vol madeliefjes dat mag
    op zo'n mooie roze kaart
    met rode hartjes
    en een zoem
    van bloem naar bloem

    met rode lippen
    en een zoen
    van toen, van toen

    mijn lief, mijn lief
    toen ik nog wat
    jonger was

    en hartendief


    01-10-2005 om 23:20 geschreven door Verdano  


    >> Reageer (0)
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.metamorfose
    de nachten langer dwaal ik mij een weg door 
    onderaardse gangen, want het duister heb ik 

    al eeuwen lief, het tasten is een bezigheid die
    mij wel bevalt en dat langzaam vordert zodat
    ik mij elke wending, elke kronkel voorstellen
    kan, er is immers een tijd geweest dat ik zien
    kon, mijn ogen schitterden toen staalblauw en
    glashard, ik had toen klauwen en geen handen
    maar de vleugels draag ik nog, mijn huid is zo
    gespannen en mijn oren bovenmaats gegroeid

    men zegt mij dat ik duivels ben


    01-10-2005 om 13:49 geschreven door Verdano  


    >> Reageer (0)
    30-09-2005
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.poëtische beschouwingen
    het is zo jammer dat de wind
    je stoort en je haar onstuimig
    verwart, je kan het opbinden

    weet je, een paard heeft manen om
    te behagen als het waait en de pauw
    zijn veren  klappen dan dicht, voor
    hem moet het windstil zijn, jij hebt
    je handen, jij kan er veel mee doen

    het is de windjammer met vierkante
    zeilen, die het waaien proeft telkens
    hij tegen de stroom invaart en kraakt
    tot in de kern van zijn houten romp

    zo ben ik ook, ik vind de wind
    nooit jammer, ik hou ook van zijn
    jammerklacht.



    30-09-2005 om 12:14 geschreven door Verdano  


    >> Reageer (0)
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Schrijf eens een gedacht
    onlangs vroeg ze nog om een lief gedacht
    te schrijven, zo tussen mijn neus en lippen, 
    blauwe ogen die mogen er ook wel bij
    als ze glanzen dus en de tong die hou ik
    nog even, in bedwang want die gebruik
    ik teveel om te verbijten

    'ik bedoel' zei ze ook zoals alle vrouwen 
    er is dus geen man die dat begrijpen wil
    ze wou slechts weten of ik gevoelig ben
    en of het zou blijken uit...

    'ik  wou' zei ik en meende
    dat ik wel een afstand kon bewaren want
    ik schrijf slecht in vervoering, en moet mijn
    verstand behoeden

    30-09-2005 om 11:34 geschreven door Verdano  


    >> Reageer (0)
    29-09-2005
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.verdoken plaatsen
    (van keukenkruimels en plastic zakken)

    Hier wordt geen eten meer verspild
    want zelfs de maden moeten leven
    en de schimmels bloeien erg groen

    het aanrecht groeit hier elke dag
    de hoogte in, soms is er overvloed
    en ongenoegen om te verwarren
    want alles wordt hier nauwgezet

    er is plaats genoeg om tot zichzelf
    te komen, een bed dat overlangs
    steeds halfleeg is, en een overvolle
    tafel om het zware hoofd te breken

    met beide handen en met stapels
    kranten, en een lege plastic fles
    nog drie houten stoelen onbezet

    29-09-2005 om 10:20 geschreven door Verdano  


    >> Reageer (2)
    28-09-2005
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.wisselvallig weer

    -

    alleen de getaande schepen
    slepen teer de langgerekte
    golven door de trage stroom
    en zeewaarts meer

    waar water geduldig is
    keer op keer tot het getij
    te wisselvallig het laagland
    overspoelt en het wassen
    onbedwingbaar blijkt

    ---

    we hebben een stormvloedkering en
    een ruwdam aangelegd, een stuwdam
    verderop in 't hooggebergte
    een stuwend meer

    maar een regenvloed keert telkens terug
    naar plaatsen waar het ooit verdampte
    ik de zon verdoemde om haar warmte

    ---

    28-09-2005 om 12:33 geschreven door Verdano  


    >> Reageer (0)
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.een stoer paard
    scherp zijn hoeven
    als ze het gras klieven
    en hij ademt vrieslucht in
    door brede neusvleugels
    en dampen uit het hoofd
    hij snokt, zelfs als hij stilstaat
    en laat dan flanken sidderen

    vroeger, veel vroeger droeg
    hij een pantser, een ijzeren
    man met een zwaard en een harnas
    dat met zonlicht verblindde
    zo de vrees verwekte
    en een slagveld schiep

    nu verwekt hij enkel bewondering
    het hoofd lijkt mij te vragen
    of ik ook een harnas heb?

    28-09-2005 om 10:29 geschreven door Verdano  


    >> Reageer (1)
    27-09-2005
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.ich bin feuergefährlich
     

    ik ben braakmondig en
    spuw het vuur vanuit mijn 
    vuurgevaarlijk gehemelte
    doe huig werd ruig geschroeid
    die tanden zwartzuur glazuur
    der tong veelvuldig gespleten

    ich bin ein Drache und Donnerwetter 
    een mythomane pyromaan, en
    ik heb gisteren nog van de maan
    gegeten en een zon verdronken
    in aartsmoeilijk rood gezonken
    dronken

    de hemel heb ik paars geschuurd
    en beurs geslagen met harde vragen
    mijn eigen sterrenbeeld heb ik er
    geschapen en weer een melkweg
    uitgemoord, gedronken

    ich bin die Rache und soll Feuer sein.


    Is ie mooi of niet? Want wat is mooi, zeg me dat eens?

     

    27-09-2005 om 13:28 geschreven door Verdano  


    >> Reageer (1)
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.stormvloedkering
    getaande schepen slepen
    langgerekte golven door
    de stroom zeewaarts meer
    want het water is geduldig
    keer op keer als het getij 
    te wisselvallig het laagland
    overspoelt en het wassen
    onbedwingbaar blijkt.

    we hebben een stormvloedkering en
    een ruwdam aangelegd, een stuwdam
    verderop in 't hooggebergte, een meer
    maar een regenvloed keert telkens terug
    naar plaatsen waar het ooit verdampte


    27-09-2005 om 12:30 geschreven door Verdano  


    >> Reageer (0)
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.bezinning

    Wetenschappelijke artikels staan er vol van 'Intelligent Design'. Een drijvende kracht die de schepping stuurt? Eerder een Deus ex Machina, of de duvel uit het doosje.

    Voor mij is het eerder de zoveelste poging van de mens om onrechtstreeks zijn falen toe te geven. Er moet wel iets zijn, en het liefst dan de volmaaktheid zelve. Maar zou het niet eerder kunnen dat 'de schepping' op zich reeds onvolmaakt is? Eerder heb ik het al aangehaald, die magnifieke zin 'in den beginnen was het woord', en om verder te gaan zeg ik dan 'enkel het eerste woord was heilig'.

    Volmaaktheid wordt ons niet in de schoot geworpen, daar moeten we zelf op zoek naar gaan. Er zijn voorbeelden inderdaad, meer dan genoeg trouwens, maar telkens evolueert het naar macht over mensen. Ik ben maar een straat- of een toogfilosoof meer niet dus. De boom herkent men aan zijn vruchten, en ze smaken allemaal naar bittere ontgoocheling. 

    men houdt hier enkel van plantsoen
    en gesnoeide struiken we zouden wel
    eens te onstuimig kunnen worden
    zoals de wind met stormen speelt

    Een grote schoonmaak dus, zoals een kruistocht of een jihad (waarom klinkt er in dat woord toch steeds de haat?), die zou ons op het rechte pad moeten brengen? Daar geloof ik dus niet in, een dergelijke houding getuigt voor mij van minachting.

    zelfs mij durven ze aan te sporen, ik haal schouders
    op en schud van nee dat niet, het stoelgeld is te duur
    geworden en huilen klinkt niet goed in koor, daarvoor
    ben ik te weinig kuddedier gebleven, ik val niet meer

    aanbiddelijk neer, mijn kniën zijn versleten ze willen niet
    de benen laten buigen, zelfs niet
    voor een eerbiedwaardig doel

    Er is teveel onverdraagzaamheid in de wereld, het begint steeds bij simpele dingen en vreemdelingen. Alhoewel het probleem nooit simpel is, dat zou men te graag willen daarom dat we overal de 'duivel' zien en een 'hand van god'. Dan kunnen we van ons afschudden als stof.

    We leggen de oorzaak elders, buiten ons bereik, zodat we met een gerust geweten kunnen stellen dat het ons probleem niet meer is. We zullen wel bidden voor het zieleheil van hen die het verkeerde pad volgen. De fout ligt niet bij ons dus, daarvoor zijn we te godsdienstig voor, en de wereld kan je toch niet veranderen, dus hoeven we onszelf ook niet meer te veranderen, gemakkelijk toch? Deus ex Machina, we roepen hem wel aan als het te gortig wordt. En diegenen die tegen de stroming willen ingaan, drukken we de kop in, leggen hen het zwijgen op, stalken we tot ze het beu worden om zich nog met ons te meten.

    Geloof ik in god? In ieder geval niet in de jouwe, god is voor mij heel persoonlijk en dan toch weer niet. Geen drijvende kracht dus, want wat weten we trouwens over 'kracht'? Een entiteit misschien, maar dat zou ik als 'ik god was' als een belediging opvatten. Dus een personaliteit helemaal niet en het 'al' helemaal niet want het universum is verre van volmaakt, het heelal is strijd en is dat altijd geweest. En kom niet af met een strijd tussen 'goed' en 'kwaad', want dan krijg je mij pas kwaad.

    Het Eerste Woord is het begin van alles. De volmaaktheid is iets om na te streven, maar dat is moeilijk omdat we zelfs niet in de verste verte kunnen beseffen wat 'volmaakt' eigenlijk betekent. We zien slechts een flauwe afspiegeling ervan met onze beperkte zintuigen, en we beschrijven het amper met onze armzalige woordenschat.

    27-09-2005 om 11:57 geschreven door Verdano  


    >> Reageer (0)
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.enkele pertinente vragen over niets


    zoek een opheldering, maar geen uitleg
    enkel klaarheid om te weten waarom
    er niets is, of iets dat niets betekent
    geen leegte dus, want daar was ooit
    iets, dat is ook iets wat niet duidelijk is
    leeg is slechts een tijdelijke toestand
    want leeg moet eerst vol geweest zijn
    en niets veronderstelt dat de rest iets is

    begrijp je dat?
    men zou een nieuw woord moeten uitvinden
    maar hoe kan zoiets?
    je bent er immers nooit geweest
    je kan je dat niet voorstellen

    27-09-2005 om 11:13 geschreven door Verdano  


    >> Reageer (1)
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.de oude haven

    ach 't is echt, windjammer
    dat de havenkade leeg is
    er is wel tuig
    dat tuig dus

    het is echt een jammertocht
    het wandelen langs de kade

    want er is geen vierkant tuig
    geen houten masten en de zeilen
    ze zijn reeds lang geleden gladgestreken
    met koudijzer en staal en motorengedaver

    zelfs de rotsen zijn nu gladgestreken keien
    waar de natiewagens hotsten lang geleden

    er zijn ook geen duigen want 
    vaten zijn er niet meer, ze klinken
    wel, als ze teveel schuim hebben gezien

    het is jammer er zijn geen windjammers meer
    alleen nog in de zomer, een enkele keer

    27-09-2005 om 00:21 geschreven door Verdano  


    >> Reageer (0)
    26-09-2005
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.larie
    boerrom trrekt overrr velden
    met zwaar gelagerd werktuig
    graaft hij handig geulen dieper
    kerft hij er homo humus enkel 

    de klei ligt dieper, daar worden
    mannen uitgekneed, met weke
    voeten en een humus enkel

    26-09-2005 om 22:17 geschreven door Verdano  


    >> Reageer (0)


    E-mail mij

    Druk op onderstaande knop om mij te e-mailen.


    Gastenboek
  • Oude dromen (thema)
  • even een praatje slaan
  • heimee
  • nog steeds
  • weten is missen,,,

    Druk op onderstaande knop om een berichtje achter te laten in mijn gastenboek


    van harte aanbevolen
  • Een zin per dag
  • Het schrijfweb
  • Car's corner
  • Het schrijversforum
  • Michael Grünlo
  • De schrijvers plaza
  • Met andere zinnen
  • Pomgedichten
  • De lettertempel
  • Het vrije woord

    Dichtbundels online
  • Tovertaling
  • Wisselwoorden
  • Scheldezicht (in constructie)

  • Blog als favoriet !

    Archief per maand
  • 01-2006
  • 12-2005
  • 11-2005
  • 10-2005
  • 09-2005
  • 08-2005
  • 07-2005
  • 06-2005
  • 05-2005
  • 04-2005


    Blog tegen de regels? Meld het ons!
    Gratis blog op http://blog.seniorennet.be - SeniorenNet Blogs, eenvoudig, gratis en snel jouw eigen blog!