Misschien is dít wel heimwee, dat ik nog heimelijk blijf vechten om iets dat al lang verloren is
Inhoud blog
  • de rouwstoet
  • Over dichtkunst
  • een flauwe winter
  • een ochtendkater
  • Icarus hedendaags
  • matte glazen
  • Alliteratie - Assonantie - Enjambement
  • de leuke fietster (herwerking)
  • De ijstijden
  • Over Internet
  • De leuke fietster
  • Afscheid
  • De waarheid is een leugen (meestal)
  • Introductie tot een nieuw begrip
  • een liegkonijn
  • Een winters weer
  • Winterlandschap
  • evolutie
  • Een laatste rustplaats
  • Thuisvaart
  • Bundel 'Scheldezichten'
  • De stadsbedelaar
  • winter vrouwe
  • over overleven
  • Ontmoetingen
  • Metamorfose
  • intervieuw
  • Voorspelbaarheid
  • kalme waters
  • zandbanken
  • De formele taal in de poëzie
  • Zo hou ik stilstaand van het water
  • Ze roept tegen de wind in
  • De stadsbedelaar
  • Een schaamteloos krot
  • Scheldezicht
  • De ochtenden zijn wit bestoven
  • Pleinvrees
  • Voorspraak
  • dichtoefeningen
  • De vrouwentoren
  • De Schelde kaaien
  • Nog een oudje voor de kerst (herwerkt)
  • de hangende tuinen
  • Een winterhart
  • De trage schelde
  • Antwerpen by night (herwerking)
  • een stad aan de stroom (herwerking)
  • een nieuw stadsgedicht
  • Een warmentaal gedicht
    Zoeken in blog

    Aardewaartse poëzie
    notities voor een gedicht

    Aardewaartse zinnen, een soort inkeer, het zoeken naar een zin en het woord in een zin en de zin van een woord.
    07-10-2005
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.kuch kuch
    een bromfiets klettert proestend
    het gekuch is niet van deze wereld
    de walm stinkt en hangt nog meters in de lucht
    er is wat met zijn knalpot
    die hangt er losjes bij

    't is nog zo'n puch

    07-10-2005 om 14:15 geschreven door Verdano  


    >> Reageer (0)
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.ondergang en opgang


    -

    zoals altijd herteken ik vandaag, het stranden
    zandschepen uit wrakhout in schelpengeruis
    met zeegezichten in hun mistige ondertoon
    misschien nog een afgang in aartslelijk rood

    als de nacht valt, dan wacht ik er op de maan
    haar schijngestalte, want zij kleurt de randen
    van mijn golven met zilveren schuimbekken

    's nachts drink ik het melkwegvocht met droeve
    slaapogen, daarna verberg ik me tot de morgen

    dan zal ik alles opnieuw tekenen, hetzelfde strand
    met hetzelfde zeegezicht maar eerst nog de maan
    een opgang in waterkleuren met verblindend geel

    en zij mag even blijven totdat ik gewassen 
    word, tenslotte ben ik zon of zee
    het water of stof

    ---

    07-10-2005 om 10:06 geschreven door Verdano  


    >> Reageer (0)
    06-10-2005
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.toekomstvisioenen

    ik heb toekomstplannen uitgedacht 
    ze stuk voor stuk te schijf gestaafd

    het mensdom millenia later, heb ik ook
    opnieuw bedacht, ze dragen dan geen
    kleren meer, we zijn dan allemaal tuig
    geworden met haar tot op de grond

    geslachtelijk gaat het al behoorlijk mis
    we zullen zelfs geen natte droom meer
    hebben, de hormonen hebben al het
    water ingepalmd, de proefbuis heerst

    maar dat dromen zullen we nog wel in
    stalen bollen virtueel genoeg, men zal 
    dus kunnen kiezen in wat voor wereld
    leven wij? Het is om gek te worden!

    en 't is verdorie al goed bezig
    er groeien zelfs borsten achterop
    mijn rug

    06-10-2005 om 22:41 geschreven door Verdano  


    >> Reageer (0)
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.de waarzegster

    -

    en dat ze misschien te hoopvol was
    toen ze de kaarten spreidde en er
    zonder omwegen een toekomst las
    de hare blijkbaar want ze verstarde
    een lichte aarzeling die mij niet ontging

    ---

    06-10-2005 om 16:53 geschreven door Verdano  


    >> Reageer (0)
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Afscheid van minoes

    -
     
    jij stom lichtgewicht
    ik zag je nooit zo levend lijken
    als toen je in een doos gevouwen werd

    er grauwt nog woede in mijn lijf
    dat daar zo droef geladen was
    nog zwaarder dan de aarde
    die ik laag geworpen had met

    een ruwe schop in mijn handen
    was alles wat er over bleef
    toen ik je daar begraven had

    vandaag
    de bloemen die ik heb uitgerukt
    er neergelegd, de dader echt
    nogmaals vervloekt


    ---

    06-10-2005 om 16:52 geschreven door Verdano  


    >> Reageer (0)
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.verwerking tot een gedicht
    'Impressie in een rusthuis' werd geschreven als één vloeiende gedachte, zo begin ik trouwens altijd een gedicht te schrijven. De letter 'a' wordt 'i' van intens en dichter.

    hij lepelt de soep met een aangepaste lepel
    en hij smakt heel heerlijk, de lepelaar maar
    toch morst hij af en toe de soep, ze deppen
    dan de druppels uit zijn baard,  vandaag is hij
    genietbaar vrolijk maakt hij grapjes over tafel

    want alles loopt voor hem op wieltjes, grote
    en kleine wieltjes, hij laat zich rijden en noemt
    iedereen die duwt BOB!

    als hij de trappen afgereden wordt dan roept
    hij bob, bob, bobberdebop

    hij is grappig vandaag, want hij weet zeker
    dat zijn zuster op bezoek komt met zijn neefje
    die is al groot en BOB ook, straks gaan zij
    ook  bob, bob, bobberdebop

    ---

    06-10-2005 om 10:57 geschreven door Verdano  


    >> Reageer (0)
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.rusthuis impressie
    hij lepelt soep met een aangepaste lepel, hij is lepelaar en morst af en toe
    ze deppen dan de druppels uit zijn baard en hij smakt zo heerlijk
    hij is vandaag genietbaar en dus vrolijk, hij maakt grapjes over de tafel die alleen voor hem bedoeld is, er is slechts plaats voor twee nooit meer

    en alles loopt voor hem op wieltjes, grote en kleine wieltjes, hij laat zich rijden en noemt iedereen die duwt BOB, en als hij de trappen afgereden wordt (er is nog geen hellend vlak) dan roept hij bob, bob, bobberdebop

    hij maakt grapjes vandaag, want één ding weet hij zeker, zijn zuster komt op bezoek met zijn neefje, die is al groot en BOB ook.




    06-10-2005 om 10:20 geschreven door Verdano  


    >> Reageer (0)
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.een woedeaanval
    in mijn vuisten houd ik de adem in 
    te verbolgen ben ik om een woord
    te uiten, ik straal dus de woede uit

    nog een geluk dat ik kortademig ben
    of ik liet terstond de grond onder je
    voeten scheuren, nu hamer ik op je
    hoofd met ijzingwekkend kijken


    06-10-2005 om 00:28 geschreven door Verdano  


    >> Reageer (0)
    05-10-2005
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.bedenkingen
    Men noemt het gevoel, ook een opwellende gedachte die zich nooit kernachtig vertalen laat, we kunnen het enkel omschrijven, of misschien ook weergeven met poëzie.

    mijn hond heeft ook gevoel
    dat lees je zo af van zijn bedelsmoel
    hij houdt de kop dan scheef
    god, wat kunnen honden triestig kijken

    ik ben niet een harteloos wezen, maar soms wel wezenloos hartverloren.


    05-10-2005 om 23:22 geschreven door Verdano  


    >> Reageer (0)
    04-10-2005
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.rare kunsten

    als ik een bouwsel dat in een SMAK gemaakt is verlaat
    dan heb ik een kunstnasmaak, zou het de cloaca kunnen
    zijn, één iemand die ons letterlijk te kakken zet, is kunst?

    een mosselpot die overhoop ligt met lege mosselschelpen
    die vind je hier in' stad op elke hoek na 't vreten, zelfs een
    kok maakt kunst met hesp, op een  bord en niet rond zuilen
    dat stinkt uren in de wind, dat is pure verspilling en groen
    van de schimmel na een paar dagen.

     

    04-10-2005 om 16:54 geschreven door Verdano  


    >> Reageer (0)
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.rare vragen onderweg
    ik had weer kouwe kleren aan, impermeable
    en droeg ze met een zwierigheid die menigeen
    verbaasde, ze stoten 't water af en overjassen

    bleven langs de kant toen ik met grote passen
    de straat breed overstak, ze haasten zich nadien
    om mij weer in te halen, ze dachten dat ik een
    zonderling en een onaangepaste burger was

    ze vroegen zelfs of ik een poepzak had?

    mijn hond misschien en ik een plastic zakje
    van de A.D. Delhaize

    04-10-2005 om 14:55 geschreven door Verdano  


    >> Reageer (0)
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.opmerking
    meen je echt dat ik iets te vertellen heb, dat het mij te doen is om iets meer te zeggen dan dat ik het gewoon mooi vind?


    04-10-2005 om 09:24 geschreven door Verdano  


    >> Reageer (0)
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Een aartsmoeilijke engel
    Klik op de afbeelding om de link te volgen

    .

    zij is aartsmoeilijk een engel
    met een heilig hoofd en minzaam

    beschouw ik
    haar zegeningen
    die haar omringen
    als een lang gewaad

    ze haalt ook
    gevleugeld uit
    niet om te vliegen
    maar om het evenwicht

    zij torst immers teveel
    de voorbije jaren
    laag na laag na laag

    .
     

    De foto is een schilderij van een mij welbekende kunstenares.

    H.M. Racher


    04-10-2005 om 00:00 geschreven door Verdano  


    >> Reageer (0)
    03-10-2005
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.wederwoord aan de boodschapper
    Dit waarlijk Licht, ben ik geheel toegewijd
    volledig ben ik hem toegewijd, zonder meer
    geen stofje twijfel dwaalt nog naar mijn hart

    ik ben slechts stof en in mezelf ben ik niets
    meer dan stof, in zijn nabijheid ben ik niets
    dat is een grondige waarheid
    dat is mijn eindig oordeel

    (uit verzen van Ruhani Khaizan)

    03-10-2005 om 11:05 geschreven door Verdano  


    >> Reageer (0)
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.wederwoord op een hymne aan God
    vandaag lees ik een oosters dichter
    die zijn God als geliefde beschouwt

    hij toont mij een Licht dat schittert
    en zich weerspiegelt over 't heelal.
    zou zijn God ook een vrouw zijn?

    de voorbije nacht raakte de maan
    toen hij naar de dieptes zocht tot
    in haar ronde kraters, vond hij er
    schoonheid in een zilver schijnsel

    en weet je, als ik 's avonds staar
    naar de maan en de sterren te ver
    dan word ik dronken en wentelt
    mijn bewondering ononderbroken


    Met welke mysterieuze hoedanigheden hebt Gij ieder deeltje vervuld? (Ruhani Khazain)

    03-10-2005 om 10:40 geschreven door Verdano  


    >> Reageer (0)
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.vandaag zal ik

    vandaag begin ik opnieuw en herteken ik
    strandfiguren met wrakhout in schelpengruis
    vergezichten in een vaalblauwe achtergrond
    en een zonsondergang in aartsmoeilijk rood

    en als het avond wordt, dan wacht ik op de maan
    haar schijngestalte, zij kleurt de randen van golven
    met haar zilveren schuim

    en als het nacht is, dan drink ik het melkwegvocht
    met droeve slaapogen en voel ik mezelf zo nietig

    en morgen zal ik opnieuw beginnen te tekenen
    dezelfde strandfiguren
    dezelfde vergezichten maar eerst
    nog een zonsopgang in waterkleuren
    en met verblindend geel

    en de maan, mag even blijven totdat
    ik blind geworden ben van te lang te staren naar de zon

    03-10-2005 om 00:00 geschreven door Verdano  


    >> Reageer (0)
    02-10-2005
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.opmerkingen
    vandaag rook ik nooit meer
    dat zei hij met een stelligheid die niets aan mijn verbeelding overliet

    02-10-2005 om 22:59 geschreven door Verdano  


    >> Reageer (1)
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.een winterhart
    hij braakte woorden als een ware waterval
    die opeens begon te haperen omdat het ijs
    daar om zich heen gegrepen had, en enkele
    druppels druipen nog als om het allerlaatste
    zuchten weer te geven, het is er winterhard

    tot zelfs de tijd bevroren werd onaangedaan
    de dagen liet verlopen, zolang het vriezen en
    de vorst geen uren kent, tot zelfs de zon er
    laag gezonken was, zo klinkt een winterhart





    02-10-2005 om 13:54 geschreven door Verdano  


    >> Reageer (0)
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Vertaling in het Engels

    The children of the prophet

     

     

    the children of the prophet, as I call them

    in a sacred moment, and while their smile

    enchants my mouth, and also their sincerity

    while they reach to me with both their hands

     

    and they seem so innocent and too accepting

    in their newest youth and they treat each other

    with friendship that surely comes from the heart

    and with love which they handle in the right way

    I lack most of the words to describe it, they don’t

    they even sing it out, and they call me brother

     

    even in their holy house, where prayers sound

    where I cover my head and leave the footwear

    behind and also the impurity of the world at

    the entrance, I receive

     

    their innocence is really not of this world

    but you could call them rather unprejudiced

    because their looks are too bright and they

    show their discontent only from the heart

    you feel that when it strikes your soul and

    I lack most of the words to describe it
    they don’t

     

    02-10-2005 om 11:46 geschreven door Verdano  


    >> Reageer (0)
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.ontmoeting met een prediker
    de kinderen van de profeet, zo noem ik hen 
    in een geheiligd ogenblik, terwijl hun glimach
    mijn mond versiert  en ook hun oprechtheid
    terwijl ze naar mij met beide handen reiken

    ze lijken me wel argeloos en te ontvankelijk
    in hun nieuwe jeugd maar ze bejegenen elkaar
    met vriendschap die zeker uit het hart komt
    en liefde, waar ze zo oprecht mee omgaan
    ik heb geen woorden genoeg, maar zij wel
    zij zingen het zelfs uit, ze noemen mij broeder

    zelfs in het heilig huis waar gebeden wordt
    ik mijn hoofd bedek en mij van het schoeisel
    ontdoe om alle onzuiverheid van de wereld
    achter te laten aan de ingang, ontvang ik

    hun argeloosheid is echt niet van deze wereld
    je zou hen eerder onbevangen kunnen noemen
    want hun blik is immers veel te helder en het
    ongenoegen laten zij enkel in het hart blijken
    en dat voel je langs je ziel strijken, terloops
    ik heb geen woorden genoeg, maar zij wel

    02-10-2005 om 11:02 geschreven door Verdano  


    >> Reageer (0)


    E-mail mij

    Druk op onderstaande knop om mij te e-mailen.


    Gastenboek
  • Oude dromen (thema)
  • even een praatje slaan
  • heimee
  • nog steeds
  • weten is missen,,,

    Druk op onderstaande knop om een berichtje achter te laten in mijn gastenboek


    van harte aanbevolen
  • Een zin per dag
  • Het schrijfweb
  • Car's corner
  • Het schrijversforum
  • Michael Grünlo
  • De schrijvers plaza
  • Met andere zinnen
  • Pomgedichten
  • De lettertempel
  • Het vrije woord

    Dichtbundels online
  • Tovertaling
  • Wisselwoorden
  • Scheldezicht (in constructie)

  • Blog als favoriet !

    Archief per maand
  • 01-2006
  • 12-2005
  • 11-2005
  • 10-2005
  • 09-2005
  • 08-2005
  • 07-2005
  • 06-2005
  • 05-2005
  • 04-2005


    Blog tegen de regels? Meld het ons!
    Gratis blog op http://blog.seniorennet.be - SeniorenNet Blogs, eenvoudig, gratis en snel jouw eigen blog!