Misschien is dít wel heimwee, dat ik nog heimelijk blijf vechten om iets dat al lang verloren is
Inhoud blog
  • de rouwstoet
  • Over dichtkunst
  • een flauwe winter
  • een ochtendkater
  • Icarus hedendaags
  • matte glazen
  • Alliteratie - Assonantie - Enjambement
  • de leuke fietster (herwerking)
  • De ijstijden
  • Over Internet
  • De leuke fietster
  • Afscheid
  • De waarheid is een leugen (meestal)
  • Introductie tot een nieuw begrip
  • een liegkonijn
  • Een winters weer
  • Winterlandschap
  • evolutie
  • Een laatste rustplaats
  • Thuisvaart
  • Bundel 'Scheldezichten'
  • De stadsbedelaar
  • winter vrouwe
  • over overleven
  • Ontmoetingen
  • Metamorfose
  • intervieuw
  • Voorspelbaarheid
  • kalme waters
  • zandbanken
  • De formele taal in de poëzie
  • Zo hou ik stilstaand van het water
  • Ze roept tegen de wind in
  • De stadsbedelaar
  • Een schaamteloos krot
  • Scheldezicht
  • De ochtenden zijn wit bestoven
  • Pleinvrees
  • Voorspraak
  • dichtoefeningen
  • De vrouwentoren
  • De Schelde kaaien
  • Nog een oudje voor de kerst (herwerkt)
  • de hangende tuinen
  • Een winterhart
  • De trage schelde
  • Antwerpen by night (herwerking)
  • een stad aan de stroom (herwerking)
  • een nieuw stadsgedicht
  • Een warmentaal gedicht
    Zoeken in blog

    Aardewaartse poëzie
    notities voor een gedicht

    Aardewaartse zinnen, een soort inkeer, het zoeken naar een zin en het woord in een zin en de zin van een woord.
    03-10-2005
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.wederwoord aan de boodschapper
    Dit waarlijk Licht, ben ik geheel toegewijd
    volledig ben ik hem toegewijd, zonder meer
    geen stofje twijfel dwaalt nog naar mijn hart

    ik ben slechts stof en in mezelf ben ik niets
    meer dan stof, in zijn nabijheid ben ik niets
    dat is een grondige waarheid
    dat is mijn eindig oordeel

    (uit verzen van Ruhani Khaizan)

    03-10-2005 om 11:05 geschreven door Verdano  


    >> Reageer (0)
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.wederwoord op een hymne aan God
    vandaag lees ik een oosters dichter
    die zijn God als geliefde beschouwt

    hij toont mij een Licht dat schittert
    en zich weerspiegelt over 't heelal.
    zou zijn God ook een vrouw zijn?

    de voorbije nacht raakte de maan
    toen hij naar de dieptes zocht tot
    in haar ronde kraters, vond hij er
    schoonheid in een zilver schijnsel

    en weet je, als ik 's avonds staar
    naar de maan en de sterren te ver
    dan word ik dronken en wentelt
    mijn bewondering ononderbroken


    Met welke mysterieuze hoedanigheden hebt Gij ieder deeltje vervuld? (Ruhani Khazain)

    03-10-2005 om 10:40 geschreven door Verdano  


    >> Reageer (0)
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.vandaag zal ik

    vandaag begin ik opnieuw en herteken ik
    strandfiguren met wrakhout in schelpengruis
    vergezichten in een vaalblauwe achtergrond
    en een zonsondergang in aartsmoeilijk rood

    en als het avond wordt, dan wacht ik op de maan
    haar schijngestalte, zij kleurt de randen van golven
    met haar zilveren schuim

    en als het nacht is, dan drink ik het melkwegvocht
    met droeve slaapogen en voel ik mezelf zo nietig

    en morgen zal ik opnieuw beginnen te tekenen
    dezelfde strandfiguren
    dezelfde vergezichten maar eerst
    nog een zonsopgang in waterkleuren
    en met verblindend geel

    en de maan, mag even blijven totdat
    ik blind geworden ben van te lang te staren naar de zon

    03-10-2005 om 00:00 geschreven door Verdano  


    >> Reageer (0)
    02-10-2005
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.opmerkingen
    vandaag rook ik nooit meer
    dat zei hij met een stelligheid die niets aan mijn verbeelding overliet

    02-10-2005 om 22:59 geschreven door Verdano  


    >> Reageer (1)
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.een winterhart
    hij braakte woorden als een ware waterval
    die opeens begon te haperen omdat het ijs
    daar om zich heen gegrepen had, en enkele
    druppels druipen nog als om het allerlaatste
    zuchten weer te geven, het is er winterhard

    tot zelfs de tijd bevroren werd onaangedaan
    de dagen liet verlopen, zolang het vriezen en
    de vorst geen uren kent, tot zelfs de zon er
    laag gezonken was, zo klinkt een winterhart





    02-10-2005 om 13:54 geschreven door Verdano  


    >> Reageer (0)
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Vertaling in het Engels

    The children of the prophet

     

     

    the children of the prophet, as I call them

    in a sacred moment, and while their smile

    enchants my mouth, and also their sincerity

    while they reach to me with both their hands

     

    and they seem so innocent and too accepting

    in their newest youth and they treat each other

    with friendship that surely comes from the heart

    and with love which they handle in the right way

    I lack most of the words to describe it, they don’t

    they even sing it out, and they call me brother

     

    even in their holy house, where prayers sound

    where I cover my head and leave the footwear

    behind and also the impurity of the world at

    the entrance, I receive

     

    their innocence is really not of this world

    but you could call them rather unprejudiced

    because their looks are too bright and they

    show their discontent only from the heart

    you feel that when it strikes your soul and

    I lack most of the words to describe it
    they don’t

     

    02-10-2005 om 11:46 geschreven door Verdano  


    >> Reageer (0)
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.ontmoeting met een prediker
    de kinderen van de profeet, zo noem ik hen 
    in een geheiligd ogenblik, terwijl hun glimach
    mijn mond versiert  en ook hun oprechtheid
    terwijl ze naar mij met beide handen reiken

    ze lijken me wel argeloos en te ontvankelijk
    in hun nieuwe jeugd maar ze bejegenen elkaar
    met vriendschap die zeker uit het hart komt
    en liefde, waar ze zo oprecht mee omgaan
    ik heb geen woorden genoeg, maar zij wel
    zij zingen het zelfs uit, ze noemen mij broeder

    zelfs in het heilig huis waar gebeden wordt
    ik mijn hoofd bedek en mij van het schoeisel
    ontdoe om alle onzuiverheid van de wereld
    achter te laten aan de ingang, ontvang ik

    hun argeloosheid is echt niet van deze wereld
    je zou hen eerder onbevangen kunnen noemen
    want hun blik is immers veel te helder en het
    ongenoegen laten zij enkel in het hart blijken
    en dat voel je langs je ziel strijken, terloops
    ik heb geen woorden genoeg, maar zij wel

    02-10-2005 om 11:02 geschreven door Verdano  


    >> Reageer (0)
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.een buitengewone ontmoeting

    hoe het ijs brak toen het zo koud was en
    het was winter weet je die dag en sneeuw
    bedekte het lopen het wachten te zwaar

    je klappertande en woorden haperden
    je beet ze gewoon in stukken en ik had
    moeite om je te verstaan, ik sprak zelf
    amper en ik blies mijn adem dampend

    mijn jas heb je erg gedragen en ik heb
    daar jouw koude lijf gevoeld het rillen
    en het huiveren, de bittere koude bleef
    alleen achter, tot ik je weer ontmoette

    toen het water brak en het warm was
    in een steriele kamer, ik droeg blauw
    de jas en 't masker hield de adem in

    02-10-2005 om 00:00 geschreven door Verdano  


    >> Reageer (0)
    01-10-2005
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.liefdesperikelen

    'schrijf mij eens over de liefde'
    dat vroeg ze mij onlangs
    ik keek bedenkelijk want 
    weet nog steeds niet hoe ik
    'de liefde' schrijven moet

    En toen vielen de volgende zinnen in mijn hoofd:

    dag malle liefje dag

    vol madeliefjes dat mag
    op zo'n mooie roze kaart
    met rode hartjes
    en een zoem
    van bloem naar bloem

    met rode lippen
    en een zoen
    van toen, van toen

    mijn lief, mijn lief
    toen ik nog wat
    jonger was

    en hartendief


    01-10-2005 om 23:20 geschreven door Verdano  


    >> Reageer (0)
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.metamorfose
    de nachten langer dwaal ik mij een weg door 
    onderaardse gangen, want het duister heb ik 

    al eeuwen lief, het tasten is een bezigheid die
    mij wel bevalt en dat langzaam vordert zodat
    ik mij elke wending, elke kronkel voorstellen
    kan, er is immers een tijd geweest dat ik zien
    kon, mijn ogen schitterden toen staalblauw en
    glashard, ik had toen klauwen en geen handen
    maar de vleugels draag ik nog, mijn huid is zo
    gespannen en mijn oren bovenmaats gegroeid

    men zegt mij dat ik duivels ben


    01-10-2005 om 13:49 geschreven door Verdano  


    >> Reageer (0)


    E-mail mij

    Druk op onderstaande knop om mij te e-mailen.


    Gastenboek
  • Oude dromen (thema)
  • even een praatje slaan
  • heimee
  • nog steeds
  • weten is missen,,,

    Druk op onderstaande knop om een berichtje achter te laten in mijn gastenboek


    van harte aanbevolen
  • Een zin per dag
  • Het schrijfweb
  • Car's corner
  • Het schrijversforum
  • Michael Grünlo
  • De schrijvers plaza
  • Met andere zinnen
  • Pomgedichten
  • De lettertempel
  • Het vrije woord

    Dichtbundels online
  • Tovertaling
  • Wisselwoorden
  • Scheldezicht (in constructie)

  • Blog als favoriet !

    Archief per maand
  • 01-2006
  • 12-2005
  • 11-2005
  • 10-2005
  • 09-2005
  • 08-2005
  • 07-2005
  • 06-2005
  • 05-2005
  • 04-2005


    Blog tegen de regels? Meld het ons!
    Gratis blog op http://blog.seniorennet.be - SeniorenNet Blogs, eenvoudig, gratis en snel jouw eigen blog!