Alvorens in de verkoop terecht te komen doorlopen mosselen een zuiveringsproces in puur water en worden ze uitgebreid gecontroleerd om er de lege en slechte schelpen uit te halen (die bovendrijven in de baden). Ook de baarden worden via een speciaal systeem verwijderd. Daarna worden ze gesorteerd en onmiddellijk verpakt.
Mosselen zijn gezond omdat ze veel eiwitten en vitaminen bevatten. Ze worden vaak ten
onrechte voorgesteld als cholesterol bommen. Integendeel: ze bevatten gezonde vetten die gunstig zijn voor hart- en bloedvaten en zelfs de slechte cholesterol verlagen! Mosselen zijn rijk aan vitamine B en foliumzuur. Verder bevatten ze fosfor, ijzer en zink.
Mosselvlees bevat per 100 g: 10 g eiwitten, 2 g polysachariden, 2,5 g vet en 90 mg cholesterol, voor een hoeveelheid energie van 293 kj. Mosselen zijn een veelzijdig product in de keuken: ze kunnen rauw, gebakken of gefrituurd worden gegeten. Als men de mosselen rauw wil eten is het wel een hele karwei om de schelpen stuk voor stuk met een scherp mes te openen. Eenvoudiger is het om de mosselen kort te koken. Zodra de schelp opengaat, is de mossel klaar om te worden opgediend. Ze heeft dan nog de frisse, zilte smaak. Als men mosselen te lang laat koken worden ze taai en donkerbruin.
Kaneel is niet alleen doeltreffend voor mensen met diarree en artritis, of mensen die last hebben van allergieën of zweren, maar kan ook heilzaam zijn voor mensen met diabetes van het type 2.
Dat blijkt uit onderzoek van een Maleisische universiteit. De studie duurde drie jaar en bracht aan het licht dat kaneel dezelfde werking heeft als insuline.
Insuline is een door de alvleesklier afgescheiden stof, die het suikergehalte van het bloed verlaagt en waar diabetespatiënten te weinig van hebben.
De universiteit gaat nu verder onderzoeken of de specerij uit de gedroogde binnenbast van de kaneelboom daadwerkelijk kan worden ingezet in de strijd tegen diabetes.
Uit alle verschillende soorten zuring selecteerde ik de heerlijk fris en zurig smakende veldzuring of zurkel. De brede vlezige bladeren van deze gemakkelijk te telen plant is een groente en keukenkruid dat tal van bereidingen , een extra dimensie kan geven. Bovendien stimuleert het de vertering van al het lekkers dat je samen met deze zuring naar binnen werkt.
Tegenwoordig wordt veldzuring, waarvan enkel de jonge bladeren worden gebruikt, aanzien als een voedzaam lentegewas. Net zoals spinazie bevat deze plant een flinke dosis ijzer en vitamine C. De bladeren werken in zekere mate bloedzuiverend, waterafdrijvend en laxerend. Vette maaltijden verteren beter als je er wat veldzuring bij geeft. Wie gebrek heeft aan eetlust, kan die wat aanzwengelen met zurkel. Tenslotte kan zurkel ook van pas komen bij zweren en allerhande andere huidproblemen Gebruik het aftreksel van 25 gram bladeren op één liter water als lotion of maak een kompres met het kruid. Let op: overdrijf nooit met het eten van zurkel. Dit kan immers leiden tot nierstenen. Zuring is daarom af te raden voor reuma-, artritis- en jichtlijders. Ook wie last heeft van zijn ademhaling, maag, longen of lever kan dit gewas beter van zijn menu schrappen. Gebruik zuring nooit in combinatie met mineraalwater.
TIPS
Netelprikken:ben je toegetakeld door netels? Wrijf de netelprikken in met vers gekneusde bladeren van zuring.
Inktvlekken:inktvlekken op linnen verwijder je door ze in te wrijven met gekneusde zuringbladeren. Was daarna de behandelde vlek met zeep uit en spoel het linnen grondig uit.
Bereiden:gebruik voor het bereiden van zuring uitsluitend potten in roestvrij staal. Het sap van het kruid kan immers inwerken op metalen als ijzer, aluminium en koper waardoor er giftige stoffen kunnen ontstaan.
Citroenmelisse komt vooral gecultiveerd voor, maar in zuiderlijke streken ziet men hem wel eens in het wild in hagen en langs wegen. Citroenmelisse is een overblijvende of vaste kruidachtige plant. De plant bloeit van juli tot augustus met lichtgele of witte bloemen. De bladeren zijn eivormig, gekarteld, harig, generfd en licht groen. De bladeren geven een citroenachtige geur af en kunnen geel worden als ze in de volle zon of in droge grond groeien. De stengels zijn harig, vierkant, lichtgroen en vertakt. De plant wordt ongeveer 1 meter hoog. Het zaad van citroenmelisse is donkerbruin tot zwart, met een witte punt. Ze zijn traanvormig en ongeveer 1 mm lang.
De naam Citroenmelisse, Melissa officinalis, komt van de oude Grieken. De Griekse naam voor een Honingbij is Melissa. Dit omdat bijen aan de nectar van deze plant de voorkeur gaven en de plant bijen aantrekt. Citroenmelisse werd medicinaal al tweeduizend jaar geleden door de Grieken gebruikt.
De Arabieren brachten de plant naar Spanje en de Benedictijner monniken naar onze streken, waar hij al vroeg gekweekt werd in kloostertuinen. Citroenmelisse werd in Zuid-Europa 'hartelust' en door de Zwitserse arts Paracelsus 'levenselixer' genoemd. Hij geloofde dat dit kruid een mens weer volledig tot leven kon wekken. Deze mening werd gesteund door de Londen Dispensary uit 1696: 'Citroenmelisse zal, indien elke ochtend toegediend, iemand jonger maken, het denkvermogen versterken en een smachtende aard wat opvrolijken'. Citroenmelisse had ook naam als een van de ochtendtheesoorten die in de dertiende eeuw genuttigd werden door Llewelyn, Prince of Glamorgan, die 108 jaar oud werd, en Jhon Hussey uit Sydenham die 116 werd na vijftig jaar lang ontbeten te hebben met citroenmelisse thee met honing. De eigenschap om Melisse olie te verkrijgen wordt al eeuwen door kruidendeskundigen beschreven en ook tegenwoordig nog wordt het binnen de aromatherapie gebruikt om depressies te verminderen
Citroenmelisse is een veilig kruid, maar sommige mensen worden misselijk van grote doses en sterke theeën. Vermijd grote doses tijdens de zwangerschap. Sommige mensen reageren allergisch bij aanraking met citroenmelisse. De meeste etherische oliën kunnen niet zonder risico ingenomen worden. Gebruik etherische oliën uitsluitend inwendig als u voldoende kennis heeft of raadpleeg een (homeopathische) arts. Over het algemeen is echter de werking bij uitwendig gebruik sterker dan bij inwendig gebruik. Tot zover Citroen Melisse.
De naam doet het al vermoeden: dit kruid heeft een speciale band met bonen en peulvruchten in het algemeen. Niet alleen stimuleert bonenkruid de groei van peulvruchten in de tuin, ook in de kookpot kunnen ze het best met elkaar vinden. Bonenkruid komt trouwens de smaak van heel wat spijzen ten goede. Bovendien blijf je dankzij de positieve werking op maag en darmen achteraf gespaard van een pafferig en winderig gevoel.
Al heeft bonenkruid in de kookpotten vast al veel meer bewezen dan in het medicijnkastje, toch willen we je ook de gezondheidsaspecten van het kruid niet onthouden. Vooral maag en darmen ondervinden baat bij het gebruik van de bovengrondse delen van bonenkruid. Wie last heeft van maagpijn of chronische diarree doet er goed aan na elke maaltijd een kop bonenkruidthee te drinken. Dit aftreksel maak je door 50 gram bonenkruid gedurende 5 à 10 minuten te laten trekken in een liter kokend water. In de keuken wordt het niet alleen gebruikt voor zijn doortastende smaak, maar ook omdat het moeilijk verteerbare spijzen zoals bonen vlot door de maag loodst.
Bonenkruid werkt ook slijmoplossend, algemeen stimulerend en licht ontsmettend. Wonden verzorg je door 25 à 30 gram van het kruid te koken en het met behulp van een kompres op de gekwetste huid aan te brengen.
TIPS
Lekkere honing: Wanneer het bonenkruid in bloei staat, weten de bijtjes het ongetwijfeld te vinden. Tot grote vreugde van de imker, want het kruid bezorgt de honing een heerlijke smaak. Het sap van een vers gekneusd blad vermindert bovendien pijn van bijen- en wespensteken.
Geluk: Volgens oude boeken is bonenkruid het kruid van het geluk en de liefde. Wie zich dus vol levenslust en energie wil voelen, eet bonenkruid.
Als familielid van de ui is bieslook een kruid dat zijn culinaire talenten al bewezen heeft. Het kruid is niet alleen delicieus, het bevat ook een flinke dosis vitamine C, wekt de eetlust op en zorgt voor een goede vertering. En als je dan nog weet dat bieslook kweken kinderspel is, dan kan niets je nog tegenhouden.
Hoe rijk bieslook ook mag zijn van smaak, wat de geneeskundige krachten betreft is het plantje niet echt een haantje de voorste. Toch zijn er een aantal licht heilzame eigenschappen die je niet over het hoofd kunt zien. Zo heeft bieslook niet alleen een eetlustopwekkend effect, bovendien zorgt het kruid voor een goede vertering van de vetten achteraf. Let op: zeer gevoelige magen moeten voorzichtig zijn met het overdadig gebruik van bieslook. Ook het positieve effect van bieslook op de cholesterol en de bloeddruk mag niet worden vergeten. Bieslook heeft verder een gunstige invloed op de doorbloeding en houdt de aders elastisch. Net als de andere leden van de uienfamilie is het kruid waterafdrijvend. Bieslook wordt ook weleens de papaja van het westen genoemd. In warmere oorden gebruikt men papaja als een middeltje tegen wormen. Ook bieslook heeft deze eigenschap. Het verdrijft parasieten uit de darmen en is geschikt voor baby's en kinderen. Nog even vermelden dat bieslook vluchtige olie bevat met zwavelhoudende bestanddelen die voor de typische uiengeur zorgen. Daarnaast mogen we het aandeel aan vitamine A en C niet vergeten. Een glaasje bieslooksap stimuleert niet alleen de maag en de gal, het is ook nog best versterkend.
TIPS
Mooi met bieslook: Voor een stralende huid is een masker met bieslook een echte aanrader. Laat twee eetlepels bieslook gedurende tien minuten trekken in een liter kokend water. Meng twee eetlepels yoghurt onder dit aftreksel. Op het gezicht uitstrijken en tien minuten laten inwerken. Afspoelen met een geconcentreerd bieslookaftreksel (één eetlepel bieslook gedurende twee uur laten trekken in twee eetlepels kokend water). Herhaal dit elke week voor een stralende en gezonde huid.
Te diep in het glas gekeken: Volgens het volksgeloof zou bieslook met zijn ontnuchterende werking je er snel weer bovenop helpen.
Rozen en bieslook: Wie bieslook in de nabijheid van rozen plant, behoedt deze mooie bloemen voor zwarte vlekken.
Geen langevingerkoekje, maar wel een cocktail van gelijke hoeveelheden gin, cherry brandy en kirsch. De drank wordt klassiek geserveerd in een martiniglas met een eetlepel ijsschilfers
Blauwe plekkenop een aardappel zijn stootplekken. Ze zijn niet schadelijk, wel vervelend omdat ze bij het koken zwart worden. Dus: bij voorkeur wegsnijden!
Groene plekken(ontstaan door het licht) bevatten solanine en dat is in hoge doseringen wel schadelijk. Dus: wegsnijden!
Rimpelige aardappelen? Laat ze een kwartiertje weken in ijskoud water.
Snel-klaar-aardappelen? Voeg een nootje boter bij het water, dat verhoogt het kookpunt.
Zoutloze aardappelen? Doe een blaadje laurier en/of een takje tijm in het kookwater voor extra
Niet alle voedingsmiddelen die we kopen, worden meteen bereid en gegeten.
Om de kwaliteit te behouden en voedselvergiftiging te voorkomen, speelt de correcte bewaring een belangrijke rol.
Tijdens de bewaring van voedingsmiddelen voor ze worden gebruikt, kunnen zowel de smaak en het uiterlijk als de geur en de voedingswaarde wijzigen. Soms wordt voedsel zelfs totaal ongeschikt voor consumptie. Goede bewaartechnieken en een juiste verwerking kunnen dit bederf helpen beperken.
Hoe ontstaat bederf?
De kwaliteit van voedsel kan aangetast worden door chemische processen, door micro organismen en ongedierte.
Chemische omzettingen zoals een verandering van geur, kleur of smaak kunt u helaas niet stopzetten. Voorbeelden hiervan zijn ranzige boter of bruin verkleurd fruit.
Wist U dat?
Dat bijna alle fruitsoorten tijdens het rijpen ethyleen afgeven? Appels, peren, perziken en bananen produceren veel van deze stof. Kiwi's, mango's en papaja's zijn er erg gevoelig voor: ze zullen snel rijpen... en bederven. Bewaar verschillende soorten rijpend fruit daarom apart.
Maar wil u bv. avocado's snel doen rijpen, steek ze dan samen met een rijpe banaan in een zak. Dan kunt u ze straks al opdienen.
Stop voedselvergiftiging
1 Bewaar bederfelijk voedsel altijd in de koelkast en stel deze in op 4" C.
Laat diepgevroren producten ontdooien in de koelkast of de microgolfoven, niet bij kamertemperatuur.
Tip
Rem de chemische veranderingen af met een verlaging van de temperatuur, het luchtdicht verpakken en/ of droog en donker bewaren.
- Micro-organismen zoals gisten, schimmels en bacteriën zijn aanwezig op onze handen, de tafel en het snijplankje, in het drinkwater... Ze worden pas gevaarlijk als ze massaal in levensmiddelen aanwezig zijn. Gevolg: een voedselvergiftiging, met tal van vervelende symptomen.
Om zich te kunnen vermenigvuldigen, hebben micro-organismen voedingsstoffen, een
geschikte temperatuur en vocht nodig. Sommige overleven zelfs zonder zuurstof, een vacuümverpakking biedt dus geen garantie. De meeste micro organismen gedijen het best bij een temperatuur tussen 15 en 40°C. De listeriabacterie vormt een uitzondering op deze regel: zij kan zich zelfs bij koelkasttemperatuur vermenigvuldigen.
Tip
Bacteriën gaan dood boven de 75°C. Maar sporen (dit zijn de kiemen waaruit een nieuwe bacterie ontstaat) worden pas vernietigd bij langdurige verhitting boven de 120°C. Dat kan alleen gebeuren in een hogedrukpan.
Ongedierte zoals insecten en knaagdieren laten hun uitwerpselen in voedingsmiddelen achter of brengen op andere manieren ziektes over.
Tip
Ruim gemorst voedsel meteen op en plaats een hor voor het keukenraam om insecten buiten te houden.
Hoe voorkomt u besmetting?
Vanzelfsprekend is het risico op besmetting van voedsel het grootst in de keuken. Voorzichtigheid is geboden! Wist u dat melkproducten een uur buiten de koelkast bewaren, hun houdbaarheid met ongeveer 1 dag verkort?
Wist u dat u vuile eieren het best schoonwrijft met een droog doekje? Eieren worden namelijk beschermd door hun schaal maar door ze te wassen of te koken, verdwijnt de beschermende laag. Door eieren met de punt naar beneden -en de luchtkamer naar boven- te bewaren, blijven ze langer goed.
Tips
Was uw handen vóór en na elk contact met voedsel. Zo voorkomt u dat de altijd aanwezige micro-organismen van het ene product naar het andere worden overgebracht, bijvoorbeeld van het vlees dat u net hebt gekruid naar de groenten die u gaat wassen.
Bewaar het voedsel in goede recipiënten of dek het af, ook in de koelkast.
Scheid rauwe producten altijd van bereid voedsel. Neem andere kommen, snijplankjes, bestek enz.
Gebruik telkens schoon keukenmateriaal. Ook het vaatdoekje en de afwasborstel kunnen belangrijke haarden van bacteriën zijn.
Was uw keukenmateriaal af in heet water met een afwasmiddel of in de vaatwasser.
Reinig de koelkast maandelijks met heet sodawater. Daarna naspoelen met zuiver, heet water.
De temperatuur in de koelkast is niet overal dezelfde. Stel deze zo in dat de temperatuur nergens boven de 7°C uitstijgt.
Niet afgekoeld eten in de koelkast plaatsen, doet de temperatuur stijgen!
Handige hulpmiddeltjes
In een oogopslag Rauw vlees bederft snel. Andere producten zijn dan weer zo lang houdbaar dat er geen uiterste consumptiedatum op vermeld staat. Toch doet u er goed aan eerst de pakken of dozen te gebruiken die u het langst in voorraad hebt. Hoe houdt u dat in het oog? Met de elektronische etiketteermachine p- Touch BB4 van Brother- kunt u in een handomdraai op elk product een datum
aanbrengen. Het toestel is vlot te gebruiken; het levert duidelijke en verzorgde etiketten af voor al uw voedingsmiddelen, vers of diepgevroren en in welke verpakking ook.
U hebt de keuze uit:
- een etiket met de opslag datum;
- een etiket met bewaardatum én afbeelding van het soort levensmiddel;
- een etiket met bewaardatum, levensmiddelenafbeelding én de uiterste houdbaarheidsdatum.
De etiketten zijn verkrijgbaar in twee breedtes en 5 kleuren en ze zijn bestand tegen koude, vocht en temperatuurschommelingen.
Koel en netjes Voor de bewaring in koelkast en diepvriezer heeft Tupperware twee reeksen bewaardozen met een extraatje ontwikkeld. Qua afmetingen zijn ze zo bedacht dat u elk plekje in uw koelkast of diepvries optimaal kunt benutten.
De Fridgesmart-doos bezit twee knopjes die u open of toe kunt doen om de luchttoevoer te regelen voor de bewaring van fruit en groenten. Champignons, wortelen en courgetten bewaart u met beide knopjes gesloten, bloemkool, venkel en prei hebben graag één knopje open, terwijl artisjokken, spruitjes en broccoli bv. graag wat meer lucht krijgen.
