Hallo, ik ben Guido. Ik ben geboren in 1954. Ik hoop dat ik U met dit blog kan laten meegenieten van één van mijn grote passies: de Weissensee in Oostenrijk.
Nu verplaatsen we onze aandacht naar de plantengroei. Snel doen we enkele interessante ontdekkingen: opvallend en minder opvallend gekleurde en gevormde bloemen verwennen ons met hun natuurlijke schoonheid! De verscheidenheid van de alpenflora verdient zeker onze bewondering!
Wie tijdens het wandelen de bodem afspeurt, krijgt vaak een hier veel voorkomend,maar totaal onschuldig, kronkelend reptiel in het vizier: de hazelworm. Het is steeds leuk om hem even te observeren! Daarna delen we onze intresse voor enkele mooi-blauwe bloemen met een ijverige bij, en enkele meters verder worden we vertederd door een totaal andere vorm en kleurschakering! De natuur blijft ons verrassen!
Voor we afdalen fotograferen we nog enkele exemplaren die we de moeite waard vinden. Het laatste in de rij deelt zelfs niet alleen onze interesse: enkele kevers beleven hier duidelijk aangename tijden! Het was weer een mooie en leerrijke tocht. We kunnen tevreden naar de caravan terug keren, waar we er nog een rustige avond van zullen maken.
Vandaag is, zoals voorspeld, de zon terug paraat. Bovendien evolueert de temperatuur naar een gunstig peil. Niets weerhoud ons dus, om onze geplande zoektocht naar paddenstoelen aan te vatten! Gezien de weersomstandigheden van de laatste dagen is succes gegarandeerd. We vertrekken via de "Silbergraben", waar ik een foto neem van de "Hochstaff", die nog bedekt is met een sneeuwtapijt. Straks, als de zon zijn werk gedaan heeft, zal alles er weer anders uit zien. Daarna begeven wij ons in het bos, waar we al gauw de eerste ontdekkingen doen!
En, zoals verwacht hoeven we niet veel moeite te doen: enkele meters verder zoekt een andere paddenstoelensoort zijn voedsel in het afstervende hout van een afgezaagde boomstam. Iets dieper in het bos ontdekken we een stekelige variant: ik ben zeker geen expert wat betreft eetbaarheid, maar deze zien er mij weinig appetijtelijk uit! Wat verder hebben de slakken zich dan weer te goed gedaan aan het smakelijke(?) vruchtvlees! Persoonlijk beperk ik mij liever tot het beoordelen van de fotogenieke eigenschappen; het culinaire aspect laat ik over aan de kenners!
Zelfs de vliegenzwam is hier geen onbekende. Met zijn helder rode hoed, voorzien van witte stippen, is hij een opvallende verschijning, die tot ieders verbeelding spreekt! Tegen een verdorde boomstam zorgen enkele exemplaren, waarvan de vorm gelijkenis oproept met een pagode, voor een opfleurend effect: ook hier gaat de natuurlijke kringloop verder!
Ondertussen is het etenstijd. Wij verlaten het bos, echter niet alvorens nog een solitaire schoonheid op de gevoelige plaat vast te leggen. Ook zijn kleine broertjes, die duidelijk elkaars gezelschap appreciëren, verdienen nog een vermelding. Zo bereiken wij de wandelweg, en begeven we ons naar de camping. Na het middagmaal plannen wij nog een uitstap langsheen het meer.
Na de middag willen we onze speurtocht naar de plaatselijke flora verder zetten. We trekken deze keer via de "Silbergraben" richting "Mösslacherhof". Al gauw kunnen we het foto-apparaat aan het werk zetten: enkele bloemen stellen hun volle pracht tentoon!
En er volgt nog meer schoons: sprankelende kleuren en een verscheidenheid aan vormen belonen onze nieuwsgierigheid, terwijl de aanwezigheid van bessen ons wijst op de naderende herfst! De tijd vliegt voorbij, en wij willen deze namiddag, tevreden met het resultaat van onze tocht, nog een terrasje meepikken.
Later deze dag worden we nog verrast door een nieuwsgierige gast: een marter komt eens rondkijken hoe het er op de camping aan toe gaat! Schuw blijkt dit dier niet te zijn, want ik kan, zonder veel moeite, tot een redelijke afstand naderen om hem op de gevoelige plaat vast te leggen. Lang blijft hij echter niet: iets eetbaar is niet te vinden, en dan verkiest hij blijkbaar de geborgenheid van het bos boven het campingleven!
Deze ochtend gaan we op speurtocht naar de plaatselijke flora. We trekken in de omgeving van de camping de vrije natuur in. Via weinig gebruikte paadjes proberen wij een beeld te krijgen van de plantengroei in deze tijd van het jaar. Al gauw krijgen we de gelegenheid om ons fototoestel in actie te brengen!
De bloemen tieren nog welig. Het kost ons slechts weinig moeite om een verscheidenheid aan vormen en kleuren te ontdekken, en wie de nodige aandacht wil opbrengen zal moeten toegeven dat er echte pareltjes tussen zitten! Hier en daar tonen ook verschillende bessensoorten hun pracht.
In dezelfde omgeving merken we nog volgende bessenweelde op: een fel contrast met de zachtere omgevingskleuren! Ondertussen blijven we ook aandachtig voor de minder opvallende, maar daarom niet minder mooie, bloemenpracht!
Stilaan loopt onze tocht ten einde. Toch merken we nog op dat niet enkel de kleuren van de bloemen variëren, maar ook hun vormen zorgen voor een leuke afwisseling! Als afscheid bewonderen we een laag bij de grond groeiende bes met een diep-zwarte kleur: mooi! En dan is het tijd om ons terug in de "bewoonde wereld" te begeven.
Tijdens onze wandelingen in de omgeving, genieten wij, telkens opnieuw, van het schouwspel dat de vissen steeds weer bieden in het heldere water van de "Weissenbach". Bij onze terugkeer naar de camping had ik het genoegen om een hagedis, die op een rotsblok zat te zonnen, op de gevoelige plaat vast te leggen!
Op de camping krijg je al eens onverwachte gasten op bezoek. Belangrijk is om het fototoestel binnen handbereik te hebben. Dat levert vaak mooie en/of leuke plaatjes op! Geniet gerust mee!
Reizen is steeds weer verkennen. Als we ergens neerstrijken, willen we telkens opnieuw zoveel mogelijk te zien krijgen op een zo kort mogelijke tijd. Hierdoor lopen we vaak schoons voorbij, dat zomaar aan onze voeten ligt! Het loont dus, om rustig de nabije omtrek te verkennen, alvorens grotere verplaatsingen aan te vatten.
En, zoals altijd: schoonheid schuilt in kleine dingen. We moeten wel bereid zijn om er onze ogen voor te openen. Geniet dus rustig mee van het wonder "natuur"!
