Ik ben YESSIE
Ik ben een vrouw en woon in TURNHOUT (BELGIE) en mijn beroep is .
Ik ben geboren op 06/01/1956 en ben nu dus 68 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: fietsen-wandelen-sudoku-lezen-eten.
Ik heb een vriend, Guido; hij is 51 jaar en woont in Brecht. We hebben een lat relatie. Ik was een keertje aan het fietsen langs het kanaal, en daar heb ik hem leren kennen Het klikte onmiddellijk, en het gaat goed met ons
Tekstgrootte aanpassen? Klik op + of -
BLOG ZOOM
tijdens wandelingen wordt er druk gefotografeerd
Met de GOLDWING van Medard
Met mijn vriend Guido op een wandeling
een vreemde poes die met mijn koersschoenen komt "vrijen"
natuurfoto's
GUIDO IN BENIDORM
GUIDO IN DINTELOORD (HOLLAND)
MINOU LIKT MIJN IJSJE HELEMAAL OP
dit is TEX, de border collie van onze vriend Medard
Vandaag enkel een berichtje om te zeggen dat ik al de reacties op mijn blogje heb verwijderd, zeker niet omdat ik deze reacties niet apprecieer, maar om mijn blogje vlugger open te laten gaan als jullie hem willen bekijken.
Ook ben ik van plan om de awards kolom weg te doen, ik bewaar deze wel in een speciale map op mijn pc (want wie kijkt daar naar????)
Zoveel te meer afbeeldingen de pc moet opstarten, zoveel te langer moet de blogger wachten voordat de blog opent. Omdat ik er zelf nogal veel foto's op zet van wandelingen enzo, staan er al genoeg afbeeldingen op om te openen.
Zelf vind ik het ook niet leuk om minutenlang te moeten wachten tot een blog opent.
Het archief staat ook per week.
Als er mensen zijn die nog dingen weten die het openen van de blog kunnen beïnvloeden, mogen het altijd laten weten, ik ben ontvankelijk voor elke goede raad.
Een Amish meisje zat op een koude januaridag met haar moeder op het paard en wagen toen ze tegen haar moeder zei: 'Mijn handen zijn bevroren!' Hierop antwoordde de moeder: 'Houd ze tussen je benen dan warmt je lichaam ze op.' En inderdaad haar handen werden warm. De volgende dag zat het meisje met haar vriendje op de wagen en de jongen klaagde over koude handen waarop het meisje herinnerde wat haar moeder had verteld en zei tegen hem dat hij zijn handen tussen HAAR benen moest houden. De jongen kreeg inderdaad warme handen. De week erop zat zij weer met haar vriendje op de wagen toen hij tegen haar zei dat zijn penis koud was geworden. Wederom stelde het meisje voor om deze tussen haar benen te houden. De volgende dag zat het meisje met haar moeder op de wagen en zij vroeg aanhaar moeder: 'Weet je wat een penis is?' 'Natuurlijk,' antwoordde de moeder. Waarop het meisje zei: 'WAT GEVEN DIE EEN ROTZOOI ALS ZE ONTDOOIEN HÈ?'
De nieuwsberichten gaven warm weer voor dinsdag, de ultieme kans om eens naar zee terijden met de trein, (al dacht ik dat ik niet vlug meer op een trein zou komen!) bestemming Oostende. Het is al een jaartje of vier geleden dat ik nog eens aan zee was, zodoende Tweemaal overstappen nl. in Herentals en in Antwerpen Berchem.
Vanaf Berchem zitten we als sardientjes in een blikje, maar liefst met 21 personen staan we recht in het gedeelte van de trein WAAR JE OPSTAPT !!(enkele vierkante meters).
Aangekomen in Oostende proberen we die oncomfortabele toestand zo vlug mogelijk te vergeten en te genieten.
Eerst gaan we wat wandelen op het strand en de omgeving verkennen.
Er valt heel wat te beleven. Voor 15 euro maken we een tochtje in een koets met paard, de koetsier, een jong meisje, geeft ons de nodige uitleg over de plaatsen waar we komen. Heel leuk.
Daarna kunnen we nog juist mee met de boot die om 2 uur vertrekt voor een rondvaart, een eindje op zee en dan langs de kust terug , langs Mariakerke.
Foto, gemaakt vanop de boot. Dit is Oostende
En als kers op de taart gaan we de Mercator afzien, het zeilschip waar Pater Damiaan mee overgebracht is naar België toen hij in Molokai overleden was.
Het ruikt er verschrikkelijk duf maar is toch leerrijk, je ziet in welke kajuiten de zeelui sliepen, er is een ziekenboeg, een salon, een badkamer met ligbad enz.
Aan het roer van de Mercator ! Als je op de kade zit met een bakje vis, komen de meeuwen gewoon bij je zitten om wat vis te krijgen. Een ferry die binnenvaart in Oostende
Het was weer een gezellig dagje uit, wel wat warm, maar daar mogen we niet over klagen, het is inieder geval beter dan regen
Bij een bushalte staan een oude en een jonge man. De jonge heeft een uitbundige rood-blauw-groene hanenkam en in neus en oren hangen de nodige ringen met kettingen van allerlei soort. De oude man staat hem aandachtig te bestuderen en kan zijn ogen niet van hem afhouden. De jonge man merkt dat wel en vraagt op een gegeven moment: ' Heb jij nooit iets geks uitgehaald, toen je jong was?'
"Jawel" antwoordt de oudere: Ik ben eens een keer zo dronken geweest dat ik een papegaai heb geneukt , en nu sta ik me af te vragen of jij misschien mijn zoon bent.'....
De tandem heeft maandag ook weer zijn hartje mogen ophalen.
Goed dat we niet met de koersfiets vertrokken waren, want er waren toch wel wat kiezel-en zandpaden in het traject dat we uitgestippeld hadden met knooppunten.
Eerst richting Kasterlee, dan Herentals, Vorselaar, Grobbendonk, Pulle, Pulderbos, Zoersel, Wechelderzande (waar het kermis was en wij ook nog een zak smoutebollen gaan eten zijn en een terrasje gaan doen ), Vlimmeren, Beerse , Turnhout.
Een paar kiekjes (geen kiekens hé) die we genomen hebben:
Deze foto is gemaakt toen we boven op de toeristentoren stonden in Herentals. Je ziet in de verte het reuzenrad van Bobbejaanland in Lichtaart. Sierlijke zwanen in Vorselaar Als ik naar het bruggetje ging, dan volgden de zwanen... De molen van Pulderbos
Moe maar tevreden terug thuis om 6 uur. De teller wees 88 km aan.
Gisteren, zondag, waren we een beetje lui maar we besloten toch om te gaan fietsen en wandelen. We zijn met de tandem naar het Prinsenpark in Retie gereden om daar een wandeling te gaan doen van 8 km ( dat is de grootste wandeling aldaar).
Het was een beetje fris aan het worden en dat was ook te zien in dit park, want de eerste bomen laten stilaan hun bladeren vallen, het gaat herfst worden binnenkort.
Maar goed dat we in België seizoenen hebben, en elk seizoen heeft ook zijn charmes vind ik. Altijd warm zoals in de zuiderse landen, dat zou ook vlug vervelen!
Enkele fotos van gisteren.
Afgezaagde boom aan de ingang van het Prinsenpark. De zwammen eten hem helemaal op ! Deze gestapelde afgezaagde bomen hebben allemaal gaatjes , weet iemand hoe dat komt of waarvoor dat dient? Deze weg was het "vervelende stuk " van de wandeling. Er kwamen veel auto's door gereden en die maakten dan een stofwolk waar je niet meer doorheen kon kijken! En die kasseiweg, soms vraag je je af waarom ze die niet opbreken en een nieuwe leggen, zal wel weer "geklasseerd" zijn zeker !!!
Een man komt thuis van het werk en zegt tegen zijn vrouw: Schatje, ik heb een nieuwe secretaresse. En weet je wat? Ze had een paars-witte bh aan! Weet je wel, de kleuren van Anderlecht. Nou ja, het stelt niet zo veel voor, maar het gaf me toch een goed gevoel.'
De volgende dag komt hij thuis, en zijn vrouw vraagt: 'Hoe was het op Je werk?' De man antwoordt: 'Fantastisch, ik liet mijn gummetje vallen, bukte om het op te rapen, en weet je wat? Ze heeft ook een slipje in de kleuren van Anderlecht! Goed, het stelt natuurlijk niet zo veel voor maar het gaf me toch een goed gevoel.'
De volgende dag komt hij thuis en vraagt aan zijn vrouw: 'Hoe was je dag vandaag?' Zegt zij: 'Goed hoor, we hebben een nieuwe postbode!!!
Zijn penis is 5 cm langer dan die van jou. Goed, het stelt natuurlijk niet zo veel voor, maar het gaf me toch een goed gevoel
Vrouwen herkennen vaak de klachten van een hartaanval niet, hetgeen de kans op een fatale afloop sterk vergroot. Dat is onder meer te wijten aan de misvatting dat het gaat om een "mannenziekte". Jaarlijks sterven 20 procent meer vrouwen dan mannen aan hart-en vaatziekten. Vrouwen veronderstellen bij een hartaanval vaak dat zij een kou hebben gevat of hun nek of arm hebben bezeerd. De ongemakken schrijven ze toe aan spanningen, een chronische ziekte of de menopauze.
Een pastoor, die een wandeling maakt in de vrije natuur, sukkelt in het drijfzand. Wanneer hij ongeveer is weggezakt tot over zijn enkels, passeert er een brandweerwagen. - 'Heeft u hulp nodig ?', vragen de brandweerlieden. - 'Nee, dank U, niet nodig, de Heer zal me bijstaan !', antwoordt de pastoor. Wanneer hij tot zijn middel is weggezakt, passeert de brandweerwagen opnieuw en de brandweerlieden vragen : - 'Heeft u hulp nodig ?', - 'Nee, nee, dank U, niet nodig, de Heer zal me bijstaan !', antwoordt de pastoor weer. Wanneer enkel nog het hoofd van de pastoor boven het zand uitsteekt, passeert de brandweer een derde maal. - 'Heeft U nog steeds geen hulp nodig ?', vragen ze. - 'Nee, nee, nee, niet nodig, de Heer zal me redden !', antwoordt de pastoor. Uiteindelijk verdwijnt de pastoor helemaal onder het zand... Aangekomen in het paradijs zegt hij tot God : - 'Ik ben echt wel naïef. Ik dacht werkelijk dat U me ter hulp zou zijn gekomen !' En de Heer antwoordt : - 'Ik heb je 3x de brandweer gestuurd. Ik zie niet in wat Ik nog meer kon doen...!
Een kleine jongen en zijn opa harken bladeren in de tuin. De jongen vindt een aardworm die tracht terug te kruipen in dat kleine holletje waar hij uit kwam. Hij zegt, "Opa, Ik wed dat ik die worm terug in dat holletje kan stoppen." Opa antwoordt, "Ik wed voor 5 euro dat je het niet kunt. Hij is te glad en te slap om terug in dat holletje te steken.." De kleine loopt in het huis en komt terug met een bus hair spray. Hij bespuit de worm tot hij recht en stijf is, en dan duwt hij de worm moeiteloos in het holletje. Opa geeft de kleine 5 euro, grabbelt de hair spray, en loopt ermee naar binnen. Een half uur later komt opa terug buiten en geeft nog 5 euro aan de kleine. De kleine zegt, "Opa, Ge hebt mij al 5 euro gegeven." En opa antwoordt, "Ik weet het jongen. Maar deze zijn van Oma.
Een Antwerpenaar, een West-Vlaming en een Limburger wachtenin de States in de zogenaamde "Death Row" op de uitvoering van hun doodstraf.
De gevangenisdirecteur geeft hun alledrie de keuze: 1. dood met de kogel 2. dood door ophanging 3. een injectie met het Aids-virus.
De Antwerpenaar zegt, "Schiet moa mor recht tusse ma'n twie oegen", En "BANG"... den Antwerpenaar dood.
De West-Vlaming zegt, "Hangt mi mar op an een koor'ke", En "SNAP"... de West-Vlaming dood.
De Limburger knipoogt en zegt, "Injekteeeer mich maaaar met dien Aids-toestand!". De beul dient hem zijn injektie toe. De Limburger valt al lachend op de grond, en zegt: "Geeef mich nog maaar wa van dien Aids-dinges", en de beul voert uit. De Limburger lacht nu zo hard, dat hij kronkelt vanplezier.
De beul vraagt hem: "Wat mankeer jij in feite, kerel? "Waarop de Limburger: "Ich heb een condoom aan, joeng!"
Advocaten zouden nooit aan een oudere dame vragen moeten stellen als ze niet voorbereid zijn op haar antwoord.
Tijdens een proces in Amerika riep de aanklager zijn eerste getuige naar voren, een dame op leeftijd. Hij ging naar haar toe en vroeg: "Mevrouw, kent u mij?" Zij antwoordde direct: "Welja ik ken u, mijnheer. Ik ken u al van toen u nog een knaap was en eerlijk gezegd ben ik in u erg teleurgesteld. U liegt, u bedriegt uw vrouw, u manipuleert de mensen en spreekt kwaad achter hun rug. U denkt dat u een hele meneer bent terwijl u geen verstand genoeg hebt om te beseffen dat u het nooit ver zult brengen. Jawel, ik ken u." De aanklager stond perplex. Niet wetend wat anders te doen wees hij door de zaal naar de verdediger en vroeg: "Mevrouw, kent u de advocaat van de verdediging?" Zij antwoordde weer direct: "Welja, ik ken hem ook al van toen hij klein was. Hij is lui, onverdraagzaam, en hij heeft een drankprobleem. Hij kan met niemand een normale relatie opbouwen en zijn praktijk is de slechtste van het land. Bovendien heeft hij zijn vrouw bedrogen met drie verschillende minnaressen, waaronder uw vrouw. Jawel, ik ken hem." De verdediger zakte bijna ineen van schaamte. Toen riep de rechter de twee advocaten bij zich en zei heel stilletjes: "Als een van jullie beiden het waagt aan die dame te vragen of ze mij kent, dan stuur ik jullie allebei naar de elektrische stoel!"
Twee bowlingteams, de ene allemaal blondjes en de andere brunettes, charteren samen een dubbeldekkerbus om mee te doen aan een toernooi.
Het team van de brunettes zit in het onderste gedeelte van de bus, de blondjes boven.
Beneden in de bus, bij de brunettes, gaat het er heel plezant aan toe. Zingen, moppen tappen; de ambiance zit er goed in.
Tot het één van de brunettes op valt dat het boven bij de blondjes wel héél stil is. Ze besluit poolshoogte te gaan nemen en gaat naar het bovenste gedeelte van de bus.
Wanneer ze boven komt ziet ze alle blondjes heel angstig in de stoelen zitten, allemaal met opengesperde ogen rechtdoor starend, de leuning van de zetel voor hun zo hard vastklampend dat hun knokkels er wit van zien.
De brunette vraagt : "Wat is hier allemaal aan de hand.
Bij ons beneden zit de ambiance er goed in...!".
Eén van de blondjes kijkt verschrikt op, slikt eens en fluistert: "JA, MAAR JULLIE HEBBEN WEL EEN CHAUFFEUR"
Als ge voelt dat ge energie hebt, dan moet je dingen ondernemen. En dat voelde ik dus donderdagmorgen: energie... Dus de fiets op en naar Scherpenheuvel gebold, natuurlijk voor de "moppen van Scherpenheuvel", waarvan ik graag snoep maar altijd te veel! Voor diegenen die op dieet zijn (wat wil dat woord eigenlijk zeggen, heeft een negatieve bijklank volgens mij), niet kijken naar de foto, en voor diegenen die niet op dieet zijn , alé vooruit, ook naar Scherpenheuvel en een paar pakken van die vrouwentongen (die zijn altijd lang zeggen de mannen), en pepernoten (nam nam) gaan halen...en dan maar smullen.
Dinsdagavond hadden we geen plannen gemaakt voor woensdag, maar als je dan s woensdags ziet dat het weer mee zit, dan wil je toch weer ergens naartoe.
Zomaar opeens dacht ik aan Antwerpen linkeroever.
Dus vlug, vlug naar de markt in Turnhout om met de bus te vertrekken. We hadden het zo gepland dat we s avonds met de trein zouden terug komen.
Na een uur met de bus rijden, zijn we in Antwerpen, nu eerst nog een hele weg afleggen voordat we aan het water zijn, om daar via de voetgangerstunnel naar de linkeroever te wandelen . (We passeren eerst de grote markt , de plaats waar de boten vertrekken (vroeger de Flandria genaamd) en Het Steen.
HET STEEN
Dan wandelen we onder het water via de voetgangerstunnel, die vanaf 1933 dienst doet.
Aan de linkeroever aangekomen , doen we een mooie wandeling, het is eens wat anders dan bossen . Antwerpen, vanaf de linkeroever bekeken, met de O.L.Vrouwkathedraal en de vroegere boerentoren, (nu KBC).
En een lekker etentje hoort er ook bij natuurlijk. Als we in het treinstation aankomen , nemen we een ticket en vragen aan de baliebediende of deze trein rechtstreeks naar Turnhout rijdt. We krijgen een volmondig 'jazeker".
Maar als we op het perron aankomen vertelt men ons dat we eerst naar Lier moeten, daar overstappen naar Herentals en in Herentals met de bus naar Turnhout worden gebracht...(omdat in Herentals het seingebouw is afgebrand). Een trein in het station van Antwerpen
Het is door deze toestand heel laat geworden , de trein wordt door ons niet vlug meer genomen, met de bus zouden we op 1 uur rijden thuis geweest zijn (en het is goedkoop!), nu waren we na 2,5 uur thuis!!!!! (en een stuk duurder en met meer ongemakken nl. wachttijden om over te stappen). De keuze is voortaan vlug gemaakt!
Hij is 80, zij is 20. Het was het gesprek van de dag toen een oude man van 80 jaar trouwde met een meisje van 20.
Na een jaar beviel ze in het ziekenhuis van haar eerste kindje. De verpleegster feliciteerde de oude man en zei 'Dit is verbazingwekkend, hoe doet u dat op uw leeftijd?' Hij antwoordde 'Je moet de oude motor draaiend houden' Het volgende jaar beviel de jonge bruid opnieuw. De zelfde zuster zei 'U verbaast mij weer, hoe doet u dat toch?' En weer zei hij 'Je moet de oude motor draaiend houden'. Hetzelfde gebeurde in het volgende jaar. De zuster zei: ''Wel, wel, wel, u kunt er zeker wat van . 'Hij antwoordde 'Je moet de oude motor draaiend houden.
De zuster zei: "Wel u moet nu zeker de olie verversen, want deze is zwart !!!"
Ik ben YESSIE
