Ik ben YESSIE
Ik ben een vrouw en woon in TURNHOUT (BELGIE) en mijn beroep is .
Ik ben geboren op 06/01/1956 en ben nu dus 68 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: fietsen-wandelen-sudoku-lezen-eten.
Ik heb een vriend, Guido; hij is 51 jaar en woont in Brecht. We hebben een lat relatie. Ik was een keertje aan het fietsen langs het kanaal, en daar heb ik hem leren kennen Het klikte onmiddellijk, en het gaat goed met ons
Tekstgrootte aanpassen? Klik op + of -
BLOG ZOOM
tijdens wandelingen wordt er druk gefotografeerd
Met de GOLDWING van Medard
Met mijn vriend Guido op een wandeling
een vreemde poes die met mijn koersschoenen komt "vrijen"
natuurfoto's
GUIDO IN BENIDORM
GUIDO IN DINTELOORD (HOLLAND)
MINOU LIKT MIJN IJSJE HELEMAAL OP
dit is TEX, de border collie van onze vriend Medard
En hier zie je weer één van mijn lievelingsdieren, het is het hondje van mijn zus en schoonbroer. Zijn naam is BRAM en hij is een heel speciale hond, hij houdt namelijk niet zo van wandelen als hij zelf moet stappen. Hij vindt het wel heel plezant als je met hem gaat wandelen en hij zelf niks moet doen dan kijken en eens blaffen als hij wat ziet dat hem niet zint of als mensen te dicht bij zijn "buggy" komen. Mijn zus heeft er namelijk een karretje voor gekocht , waar hij languit kan in liggen zodat hij kan slapen als hij mee mag. Hij glundert als je het woord "kar " al maar uitspreekt.En als hij in zijn karretje ligt, kijkt hij tevreden als een koning op zijn troon. Als mijn zus op verlof gaat, dan ga ik "dogsitten" bij hem en ga ik er elke dag mee wandelen.Dogsitten is hetzelfde als babysitten maar dan bij een hond natuurlijk. Eigenlijk ga ik liever "dogsitten" dan "babysitten"....
Dit is de mooie hond van mijn vriend Guido ( en zijn dochter Tina). Hij heet KAZAN en is een labrador. Enkele jaren geleden heeft hij een attackje gehad zoals ze dat zeggen , en nadien was zijn motoriek niet meer hetzelfde als voorheen. Maar desondanks kon hij vorig jaar in de zomer nog goed zwemmen, hij was wel kort van adem maar hij was de koning te rijk als hij mee mocht naar een plaats waar hij kon zwemmen en waar ook andere hondjes waren zodat hij kon spelen met hen. Als hij wat te veel hooi op zijn vork neemt en te lang loopt, is hij buiten adem en dat geeft wel eens bange momenten, hij hijgt dan heel hard en zakt soms door zijn poten. Wij hopen dat hij nog lang mag leven want hij is zo lief , als je in de zetel gaat zitten, komt hij direct kusjes geven en bij je liggen En als hij een papiertje hoort ritselen, weet hij heel goed dat hij wat lekkers krijgt.Van dieren krijg je zo een onvoorwaardelijke liefde, dat kan je van veel mensen niet verwachten...
Enkele weken geleden zat er een duif aan de achterdeur van mijn huis, ze leek niet zo bang, dus dacht ik dat het een vliegduifje was dat even de wijde wereld in wilde in plaats van te wachten tot ze mocht vliegen van de "duivenmelker".Het eerste wat ik deed, was kijken of ze geringd was. Dat was niet het geval, dus kon ik al geen contact opnemen met de eigenaar van het beestje. Ze vloog niet weg toen ik dichter bij haar kwam, dus ofwel was ze gekwetst, ofwel was ze echt wel heel gewoon geweest aan mensen in haar omgeving Omdat ik in de tuin waar ze zat, toch elke dag eten strooide voor de vogels (vetbollen, boterhammen, zakje met nootjes) wist ze al vlug dat ze hier niet zou verhongeren. Het was een lust, te zien hoe ze iedere dag haar buikje vol zat te eten. Het huisje dat in de tuin hangt, palmde ze al vlug in , het was nu "haar huisje". 's Morgens als ik nu buiten kom, zit ze nog steeds in haar warme nestje en maakt dan even plaats door op de omheining te gaan zitten, dan weet ze dat ze weer een nieuwe maaltijd krijgt..ik denk niet dat ze nog vlug op zoek zal gaan naar een nieuw "baasje", ze heeft hier immers al wat haar hartje (en buikje) lust en een dakje boven haar hoofd voor de nacht., ze ziet er heel gezond uit ,wel wat "struis" maar daar heeft ze duidelijk geen last van want ze vliegt heel charmant boven de daken uit... Van mij mag ze blijven, het is nu "mijn duifje", zolang zij zelf wil... .
Ik ben YESSIE
Dit is de mooie hond van mijn vriend Guido ( en zijn dochter Tina). Hij heet KAZAN en is een labrador. Enkele jaren geleden heeft hij een attackje gehad zoals ze dat zeggen , en nadien was zijn motoriek niet meer hetzelfde als voorheen. Maar desondanks kon hij vorig jaar in de zomer nog goed zwemmen, hij was wel kort van adem maar hij was de koning te rijk als hij mee mocht naar een plaats waar hij kon zwemmen en waar ook andere hondjes waren zodat hij kon spelen met hen.
