Ik ben YESSIE
Ik ben een vrouw en woon in TURNHOUT (BELGIE) en mijn beroep is .
Ik ben geboren op 06/01/1956 en ben nu dus 68 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: fietsen-wandelen-sudoku-lezen-eten.
Ik heb een vriend, Guido; hij is 51 jaar en woont in Brecht. We hebben een lat relatie. Ik was een keertje aan het fietsen langs het kanaal, en daar heb ik hem leren kennen Het klikte onmiddellijk, en het gaat goed met ons
Tekstgrootte aanpassen? Klik op + of -
BLOG ZOOM
tijdens wandelingen wordt er druk gefotografeerd
Met de GOLDWING van Medard
Met mijn vriend Guido op een wandeling
een vreemde poes die met mijn koersschoenen komt "vrijen"
natuurfoto's
GUIDO IN BENIDORM
GUIDO IN DINTELOORD (HOLLAND)
MINOU LIKT MIJN IJSJE HELEMAAL OP
dit is TEX, de border collie van onze vriend Medard
Zoals ik al eerder schreef op deze blog, zijn mijn hobby's: wandelen, fietsen, zwemmen, eten, sudoku invullen, sauna en rommelmarkten bezoeken. Ik rijd nog maar 2 jaar met de koersfiets, en om af en toe eens verder te gaan fietsen dan in de provincie Antwerpen (bv. in Limburg ), heb je een auto nodig. Je kan van die handige rekjes kopen die je achteraan op de auto monteert. Het rekje had mijn vriend al, de auto hadden we geen van beiden. Op een dag in april 2007, besloot ik een auto te kopen, een tweedehands Ford Fiësta, want ik had wel een rijbewijs (behaald toen ik ongeveer 20 jaar jong was)maar ik had nog maar twee keer in mijn hele leven echt gereden (mijn vriend heeft zelfs geen rijbewijs, dus mag niet rijden). Dus besloot ik om de stap te wagen op mijn 51 ste levensjaar!!! Wat een akelig gevoel zeg, niet moeten trappen zoals met de fiets en toch zo vlug overal zijn. De eerste dag was ik wat bang, dus vroeg ik mijn schoonbroer JEF om eens een dagje te reserveren om mij te "leren rijden".Vooruit, achteruit, links , rechts draaien.....wat een gesukkel. Goed dat we op een afgelegen terrein waren, de mensen zouden nogal gelachen hebben met "dat oudje dat aant leren rijden was". Hoe ouder hoe zotter zeggen ze soms. Maar goed, na een week dacht ik wel alles onder de knie te hebben. Zo geconcentreerd op de auto's die op de weg waren, hield ik de snelheidsmeter amper in het oog. Na een fietstochtje in de voormiddag, kwamen Guido en ik moe thuis, en er lag een witte omslag bij de post. Ik al lachend "daar is mijn eerste proces-verbaal al". Ik opende de omslag en jawel hoor, een proces-verbaal wegens "overdreven snelheid". Ik had 79 per uur gereden op de ring rond Turnhout in plaats van de toegelaten 70 per uur. Het lachen was toen al wat minder en mijn geldbeugel 50 euro armer (weer een tankbeurt minder). De tweede week reden we al naar Zeeland, een ideetje van GUIDO. Het voelde goed aan, op je 51 ste nog zulke dingen beginnen....Maar als ik zie wat er tegenwoordig allemaal gebeurt op de weg, dan heb ik soms nog wat schrik, ook met de fiets, want een ongeluk schuilt in een klein hoekje. Enerzijds wil ik met zulke dingen nog wel beginnen, anderzijds zie ik het gevaar nu meer dan toen ik jonger was en denk ik er ook meer over na ; je moest maar eens een ongeluk krijgen en verlamd zijn voor je hele leven (weg hobby, weg kwaliteit leven). Toch ben ik nog steeds trots dat ik het autorijden nog aangedurfd heb op die leeftijd, we kunnen nu in ieder geval ook in Limburg,Haspengouw, enz....onze hobby gaan beoefenen.
Ook katten, vooral huiskatten, moeten hun tanden op tijd en stond poetsen. En elk jaar zouden ze tandplak moeten laten verwijderen door de dierenarts. Vooral droogvoer en kattenknabbels zouden helpen om het gebit en het tandvlees van poeslief gezond te houden en de vorming van tandplak te voorkomen. Een gezond kattengebit heeft witte tanden, roze tandvlees en een roze gehemelte. Ook ik wil MINOU wel goed verzorgen maar hoe moet ik ins hemelsnaam haar tanden gaan poetsen. Mijn poes wil zelfs niet dat ik haar oppak, dan gaat ze tekeer alsof ik haar aan het slachten ben: miauwen, tegenstribbelen en uiteindelijk weg springen .... Mijn poes is zoals de meeste vrouwen: ze zal niks doen als je ze bevelen geeft. Roep ze zelf dus niet want dan komt ze niet, ze beslist ZELF wanneer ze wil komen! Maar ga je in de zetel zitten, en doe je alsof je haar niet hebt gezien, dan zit ze in een wip op je schoot(ik herken mezelf wel een beetje in haar, ik volg ook niet graag bevelen op, dat hebben we al lang genoeg moeten doen toen we uit werken gingen). Ik hoop dus dat Minou genoeg brokjes eet om haar gebit zo lang mogelijk zelf gaaf te houden want ik ben er zeker van dat, als ik zou proberen haar tanden te poetsen, ik met spoed naar het ziekenhuis zou moeten gevoerd worden. Zij komt uit een nest van katten die geboren zijn in het wild, en zal instinctief ook wel wild blijven denk ik . Met een kindertandenborstel en met dierentandpasta zal ik haar dus maar niet lastig vallen... Het duurt ook wel enige tijd voordat ze mensen echt aanvaardt ( ze moet je al een hele tijd kennen voordat ze "kopjes komt geven"), maar eens je haar vertrouwen hebt, dan is het heerlijk als ze op je schoot komt liggen en zo heerlijk ligt te spinnen.
Ik ben YESSIE
