Ik ben YESSIE
Ik ben een vrouw en woon in TURNHOUT (BELGIE) en mijn beroep is .
Ik ben geboren op 06/01/1956 en ben nu dus 68 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: fietsen-wandelen-sudoku-lezen-eten.
Ik heb een vriend, Guido; hij is 51 jaar en woont in Brecht. We hebben een lat relatie. Ik was een keertje aan het fietsen langs het kanaal, en daar heb ik hem leren kennen Het klikte onmiddellijk, en het gaat goed met ons
Tekstgrootte aanpassen? Klik op + of -
BLOG ZOOM
tijdens wandelingen wordt er druk gefotografeerd
Met de GOLDWING van Medard
Met mijn vriend Guido op een wandeling
een vreemde poes die met mijn koersschoenen komt "vrijen"
natuurfoto's
GUIDO IN BENIDORM
GUIDO IN DINTELOORD (HOLLAND)
MINOU LIKT MIJN IJSJE HELEMAAL OP
dit is TEX, de border collie van onze vriend Medard
PAPA Op de speelplaats wordt opgeschept. 'Wij zijn met drie kinderen thuis en ieder heeft zijn eigen bed...' 'Wij zijn met vier kinderen, en elk heeft zijn eigen kamer...' 'En wij zijn met vijven, en ieder heeft zijn eigen papa...'
POST De verpleger in het ziekenhuis was bezig een 90-jarige dame te wassen. Zullen we de brievenbus ook maar even wassen, mevrouw?' 'Laat maar,' zei de oude vrouw, 'ik heb al 40 jaar geen post meer gehad!'
STOPPEN MET ROKEN Twee begijntjes komen bij de apotheker en vragen een doosje condooms. Ze werpen de inhoud op de grond en beginnen er op te trappen. De apotheker weet niet wat hij ziet en vraagt wat dat te betekenen heeft. 'Op die manier zijn we ook gestopt met roken' antwoorden de begijntjes.
Dus jij wilt een dagje vrij? Besef je wel wat je vraagt?
Een jaar heeft 365 dagen waarop gewerkt kan worden. Er zijn 52 weken per jaar waarin je twee dagen vrij bent, er blijven dan nog 261 dagen over. Per dag werk je 16 uur niet, wat gelijk staat aan 170 dagen, zo blijven er nog 91 dagen over. Iedere dag besteed je 30 minuten aan het drinken van koffie, per jaar is dat 23 dagen, waardoor er nog maar 68 dagen over blijven. Daarnaast heb je een uur lunchpauze per dag, wat gelijk staat aan 46 dagen. Zo blijven er nog 22 dagen over om te werken. Normaal gesproken ben je twee dagen per jaar ziek zodat er nog 20 dagen over blijven.We hebben 5 verplichte feestdagen per jaar, wat het aantal werkdagen reduceert tot 15. Daarvan geven we je met een royaal gebaar 14 dagen vakantie, waardoor er nog maar 1 dag overblijft om te werken.
Op woensdag waren we vroeger uit bed dan anders, het fietsrekje moest op de auto want we hadden een fietstocht gepland, vertrekkende vanuit Geel Stelen.
Deze tocht zou ons leiden langs de abdij van Tongerlo, maar ook langs de abdij van Averbode
We noteren de volgende knooppunten: 40, 82, 47, 21, 20, 15, 335, 334, 25, 18, 17, 88, 86, 94, 85, 83, 81, 70, 68, 65, 62, 48 en terug 40. Het was een geslaagde tocht: mooie bossen, goede fietswegen, een lekker ijsje in Averbode en nog een terrasje onderweg. Ik had mijn oude camera nog eens mee genomen, met alle gevolgen van dien, hij weigerde alweer dienst, dus bijna geen fotos van deze mooie tocht.
Korenbloemen zie je niet meer zo vaak. Onze koersfietskes die ons overal naartoe brengen...
Donderdag ging de fietstocht naar Tilburg (63 km) naar de Manège de Zevensprong of ook De zeven geitjes genoemd.
Ze hebben daar niet enkel paarden, maar ook een heleboel andere dieren, de moeite waard om eens te gaan bekijken.
Je kan daar geraken door een geasfalteerde bosweg vanuit Turnhout tot in Tilburg: geen autos onderweg, alleen bos.
Wat een lekker weertje toch, wel wat wind, maar dat kon de pret niet drukken.
Hier konden wel enkele fotos worden genomen, met de nieuwe camera (de oude wordt nu echt wel in de vuilbak gekieperd !!!)
Guido voor de huifkar van de manège. Een haan die liever boven op het dak vertoeft. Eén van de mooie paarden van de manège.
Het hangbuikzwijn Een geitje op een boomstronk
De poes die ik natuurlijk langdurig moest aaien....een lieverdje Een kauw die zonder schroom de restjes van de tafels opeet.
Een blondje komt een garage binnen en vraagt de garagist of hij een "710" heeft. De garagist staat perplex en vraagt haar: "Wat is dat?" Ze zegt: "Je weet wel, dat kleine ding in het midden van de motor, ik ben het verloren en moet het dus vervangen.Ik heb het nooit anders geweten dan dat het daar was". De garagist, nog niets wijzer, geeft de dame een blad papier en een potlood en vraagt haar te tekenen hoe dat ding er uit ziet. Ze schetst een cirkel met in het midden "710". De garagist neemt het blondje dan maar mee naar de eerste de beste auto, doet de motorkap open en vraagt haar of die ook een 710 heeft. Het blondje wijst en zegt: "Maar natuurlijk, hij zit daar toch" Ne mens moet eens kunnen lachen ......
Verhofstadt en Stevaert zitten bij de koning op een poepsjiek diner. Verhofstadt sist zo tussen zijn tanden tegen zijn gebuur Stevaert: "verdorie jong,moet je zien wat voor een prachtig gouden bestek ze hier hebben. Daar wil ik wel een lepel van mee naar huis nemen." En hij pakt een lepel en verstopt die stiekem in z'n binnenzak. Stevaert denkt: "Zooo ééne wil ich ooch wel hebben." Hij pakt een lepel, maar tikt per ongeluk tegen z'n kopje aan... "Oh, Stevaert wil wat zeggen!" zegt de koning. "Nou..."zegt de verraste Stevaert, "ich veen het zooo fijn da we hier met z'n allen zijn en ich veen het een goed idee dat de koning ons heef uitgenoodig. En Stevaert gaat weer zitten, maar hij wil toch echt graag zo'n lepel hebben. Dus na vijf minuten probeert hij het nog een keer. Maar weer tikt hij - onhandig als hij is - met de lepel tegen het kopje. "Stevaert wil weer wat zeggen!!! zegt koning Albert. "Nou... eigenlijk wil ich een truc laten zien," zegt Stevaert. "Kijk, ich hèm hier een gouden leeepel, die stop ich in mijne binnenzak, en kijk...ich haaal hèm er bij Verhofstadt weer uit.
Wat was het gisterenvoormiddag een rotweertje en dat zouden we niet zo erg gevonden hebben, moesten we niet uitgenodigd zijn geweest door onze goede blogvrienden Jan en Simonne (van het blog Bas en Belle).
Er was in KASTERLEE een roofvogelhappening, waar ook de Drentenvereniging van de Drentse patrijshonden aanwezig zou zijn.
Ook Jan en Simonne hebben drie van die mooie honden: Belle, Heros en Hera .
Na de middag begon het echter wat op te klaren en we besloten toch om nog te vertrekken.
Toen we er aan kwamen, waren er al volop roofvogel-eigenaars de kunsten van hun lievelingen aan het showen.
Er waren allerlei soorten vogels: buizerds, uilen, gieren, valken, arenden enz
Effe mee spelen...dit is de Amerikaanse woestijnbuizerd
En dan zijn we zelfs nog mogen aantreden met twee van de drie honden van JAN, hij kan ze onmogelijk alle drie aan de lijn houden want het zijn zeer sterke honden.
YESSIE EN JAN , maar de sterren waren de hondjes !!!
Die dag was weer de max, die kunnen ze ons weeral niet meer afnemen !!
En om 6 u opruimen, zie JAN maar eens werken.
Dank je wel JAN EN SIMONNE voor de uitnodiging, we genieten nog wat na
Ik ben YESSIE
