Ik ben YESSIE
Ik ben een vrouw en woon in TURNHOUT (BELGIE) en mijn beroep is .
Ik ben geboren op 06/01/1956 en ben nu dus 69 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: fietsen-wandelen-sudoku-lezen-eten.
Ik heb een vriend, Guido; hij is 51 jaar en woont in Brecht. We hebben een lat relatie. Ik was een keertje aan het fietsen langs het kanaal, en daar heb ik hem leren kennen Het klikte onmiddellijk, en het gaat goed met ons
Tekstgrootte aanpassen? Klik op + of -
BLOG ZOOM
tijdens wandelingen wordt er druk gefotografeerd
Met de GOLDWING van Medard
Met mijn vriend Guido op een wandeling
een vreemde poes die met mijn koersschoenen komt "vrijen"
natuurfoto's
GUIDO IN BENIDORM
GUIDO IN DINTELOORD (HOLLAND)
MINOU LIKT MIJN IJSJE HELEMAAL OP
dit is TEX, de border collie van onze vriend Medard
Een kleine jongen en zijn opa harken bladeren in de tuin. De jongen vindt een aardworm die tracht terug te kruipen in dat kleine holletje waar hij uit kwam. Hij zegt, "Opa, Ik wed dat ik die worm terug in dat holletje kan stoppen." Opa antwoordt, "Ik wed voor 5 euro dat je het niet kunt. Hij is te glad en te slap om terug in dat holletje te steken.." De kleine loopt in het huis en komt terug met een bus hair spray. Hij bespuit de worm tot hij recht en stijf is, en dan duwt hij de worm moeiteloos in het holletje. Opa geeft de kleine 5 euro, grabbelt de hair spray, en loopt ermee naar binnen. Een half uur later komt opa terug buiten en geeft nog 5 euro aan de kleine. De kleine zegt, "Opa, Ge hebt mij al 5 euro gegeven." En opa antwoordt, "Ik weet het jongen. Maar deze zijn van Oma.
Een Antwerpenaar, een West-Vlaming en een Limburger wachtenin de States in de zogenaamde "Death Row" op de uitvoering van hun doodstraf.
De gevangenisdirecteur geeft hun alledrie de keuze: 1. dood met de kogel 2. dood door ophanging 3. een injectie met het Aids-virus.
De Antwerpenaar zegt, "Schiet moa mor recht tusse ma'n twie oegen", En "BANG"... den Antwerpenaar dood.
De West-Vlaming zegt, "Hangt mi mar op an een koor'ke", En "SNAP"... de West-Vlaming dood.
De Limburger knipoogt en zegt, "Injekteeeer mich maaaar met dien Aids-toestand!". De beul dient hem zijn injektie toe. De Limburger valt al lachend op de grond, en zegt: "Geeef mich nog maaar wa van dien Aids-dinges", en de beul voert uit. De Limburger lacht nu zo hard, dat hij kronkelt vanplezier.
De beul vraagt hem: "Wat mankeer jij in feite, kerel? "Waarop de Limburger: "Ich heb een condoom aan, joeng!"
Advocaten zouden nooit aan een oudere dame vragen moeten stellen als ze niet voorbereid zijn op haar antwoord.
Tijdens een proces in Amerika riep de aanklager zijn eerste getuige naar voren, een dame op leeftijd. Hij ging naar haar toe en vroeg: "Mevrouw, kent u mij?" Zij antwoordde direct: "Welja ik ken u, mijnheer. Ik ken u al van toen u nog een knaap was en eerlijk gezegd ben ik in u erg teleurgesteld. U liegt, u bedriegt uw vrouw, u manipuleert de mensen en spreekt kwaad achter hun rug. U denkt dat u een hele meneer bent terwijl u geen verstand genoeg hebt om te beseffen dat u het nooit ver zult brengen. Jawel, ik ken u." De aanklager stond perplex. Niet wetend wat anders te doen wees hij door de zaal naar de verdediger en vroeg: "Mevrouw, kent u de advocaat van de verdediging?" Zij antwoordde weer direct: "Welja, ik ken hem ook al van toen hij klein was. Hij is lui, onverdraagzaam, en hij heeft een drankprobleem. Hij kan met niemand een normale relatie opbouwen en zijn praktijk is de slechtste van het land. Bovendien heeft hij zijn vrouw bedrogen met drie verschillende minnaressen, waaronder uw vrouw. Jawel, ik ken hem." De verdediger zakte bijna ineen van schaamte. Toen riep de rechter de twee advocaten bij zich en zei heel stilletjes: "Als een van jullie beiden het waagt aan die dame te vragen of ze mij kent, dan stuur ik jullie allebei naar de elektrische stoel!"