Nu  zijn we senioren, vroeger bestond die naam niet eens. Toen waren er alleen jonge mensen en oude mensen, de tussenklasse van 50 tot 70 jaar was "noch vis, noch vlees"Als je ziet wat mensen tegenwoordig nog presteren in onze leeftijdsklasse, dan noem je ze eerbiedig "senioren" en zo hoort het ook. We voelen ons misschien 's morgens wel eens "oud", als we met stijve spieren en gewrichten die pijn doen, uit ons bedje springen(of rollen)Ik heb eens horen zeggen dat als je 50 geworden bent, en je voelt niks als je 's morgens uit bed  stapt, dat je dan dood bent.....Er klopt wel wat van, maar kijk en vergelijk velen van ons eens met sommige (niet veralgemenen!!!!) jeugdige mensen......doen zij zulke lange wandelingen en fietstochten, zwemmen zij regelmatig????Neen hoor, de pc is veeeeel interessanter, lekker spelletjes spelen van 's morgens tot 's avonds, liefst met de nodige portie geweld er in. Enne.....hoe noemen ze onze generatie ook alweer tegenwoordig, de "spaghetti-generatie" als ik mij niet vergis: er wordt van ons verlangd dat we de nodige tijd vrij maken voor onze ouders (als die nog leven en hulp nodig hebben) , maar ook onze kinderen willen de nodige aandacht (wat ook hun goed recht is)...als zij moeten uit werken gaan, en geen oppas hebben , moet er natuurlijk iemand zijn om op hun kinderen te passen. Goed dat dit mij tot op heden nog gespaard blijft, mijn dochter heeft (nog) geen plannen om kinderen te hebben.En zo voel ik mij nog tamelijk jong, want geef toe
"bomma" of "oma" genoemd worden , het drukt je toch een beetje met de neus op de feiten: "je wordt ouder mama(papa)"Laat mij nog maar even genieten  :wandelen, fietsen, zwemmen, ....ik verveel me nooit.