Een
handelsvertegenwoordiger, doodmoe, komt toe in een
kleine gemeente waar er maar één hotelletje is.
Tot overmaat van ramp: alle kamers zijn
bezet.
Hij
smeekt de baas. Leg me te slapen, eender waar,
maar ik moet absoluut kunnen
uitrusten.
Wel,
zegt de hotelier, ik heb hier een
twee-persoonskamer waar er maar één bed beslapen
is. Als je met die man op een akkoord komt om de
kamer en de prijs ervan te delen is dat voor mij
goed. Maar, ik verwittig je.'Hij
snurkt geweldig'.'Het is zelfs zo erg dat alle
klanten 's morgens hun beklag erover
maken'.
Maakt
niks uit, antwoordt de vertegenwoordiger. 'Ik ben
veel te moe'.
De
twee mannen nemen het avondmaal aan dezelfde tafel
en komen tot een akkoord.
De
handelsvertegenwoordiger is de eerste die de trap
afkomt om naar het ontbijtzaaltje te gaan. Vrolijk
fluitend en welgemutst de hotelbaas
groetend.
Amaai
zegt deze. 'Zo welgezind?' 'Heb je goed geslapen?'
' Heeft hij niet gesnurkt?
'Bijlange
niet, zegt de vertegenwoordiger. Geen enkel
moment.
Hoe
is dat in Godsnaam mogelijk, zegt de
hotelbaas.
Heel
eenvoudig, zegt de vertegenwoordiger.Ik kwam een
beetje later dan hem de kamer binnen. Hij lag al
op zijn bed.Ik heb hem
 een kus gegeven op zijn achterwerk en
gezegd:'Goedenacht, schoonheid'.
En
die kerel heeft de hele nacht recht gezeten in
zijn bed om me in de gaten te
houden.xml:namespace prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-com:office:office" />