Leven onder een regenboog Alle foto's op dit blog zijn door mij gemaakt. Indien je een foto wenst, gelieve een seintje te geven... De kleuren rond de foto's fungeren als de kleuren van de regenboog
07-06-2012
The sixties
"The sixties" te Bokrijk wekte heel wat nostalgie bij zestigers en zeventigers op. Enthousiast neurieden ze mee en wiegden ongemerkt met hun heupen op de muziek van de Juke-box. Ze smolten bijna bij het bekijken van al die voorwerpen en situaties uit "hun" jonge tijd, wat is dat alweer lang geleden...
Uren heb ik gesleten op die rood-gele bussen
Rotanmeubelen waren toen erg "in", de zwart-wit TVkreeg een ereplaats in de woonkamer
Platenspelers allerhande, glanzende houten TV's, bandopnemers...we kenden het allemaal nog!
De typische houten caféstoel uit die tijd
Ons equivalent van de huidige discotheken...
En wie herinnert zich deze spaarkas niet meer? Toen kon men nog en werd er nog gespaard!
Het ultieme liefdesnestje voor de flower-powerfiguren!
Bokrijk is nog altijd geliefd als bestemming voor een schoolreisje. Dat hebben we weer eens zelf kunnen ondervinden. Ik verplaatste "ons" eventjes in de "tijd" en op de "foto" toen we zelf nog ontelbare uitstapjes maakten naar de Antwerpse Zoo, Planckendael en kinderboerderijen! Een beetje heimwee naar die drukke tijd blijft toch steeds bestaan!
Waar je ook wandelt rond deze tijd van het jaar, overal bloeit wat! In't paars, in't geel, in't roze en in' t wit, langs wegen en paadjes, tussen het lover en naast de spoorweg, de zomerbloeiers brengen kleur en geur in de natuur. Minuscuul klein of groot en dik, elke bloem heeft een eigen charme én een eigen naam, zoals deze exemplaren die ik fotografeerde in het Openluchtmuseum van Bokrijk...
Vier verschillende soorten Akeleien, alle even fragiel
Witte en gele Lis of Iris
Grote witte bloesem, misschien van de mispelboom
Klein en fijn met veel vertakkingen en grote groene bladeren
Op ontdekkingstocht in de Kesselse Heide. Dit natuurgebied is een ware oase in een drukke agglomeratie. Kleine natuurwondertjes liggen er zo voor het grijpen of beter gezegd om te fotograferen. Er waren ontzettend veel rupsjes, als dat allemaal vlindertjes worden krijgen we een kleine invasie van witjes, blauwtjes, geeltjes of zandoogjes enz...
Edegem ging gebukt onder zware omleidingen en verkeersproblemen vóór het nieuwe gemeentehuis, de nieuwe "markt" en de nieuwe italiaanse taverne "Cipriani" konden worden geopend. Op 12 mei was het dan zo ver. Vóór het klank en lichtspel werd een nieuw edegems bier voorgesteld dat de burgermeester als eerste mocht proeven. Daarbij werden de omstaanders volgespoten met wit schuim uit een reuzefles "Zonneblusser" Rondom tienen werd het duister genoeg om aan een mooi dansspektakel te beginnen, er volgde nog een prachtig lichtspel op de gevel van het oude gemeentehuis en tot slot volgde het mooiste vuurwerk dat ik hier in jaren gezien had! Proficiat aan de organisatoren van ons toch relatief kleine dorp. De Edegemnaren waren met honderden aanwezig op deze koude meiavond en lieten het niet aan hun hartje komen...
De "Zonneblusser" het nieuw edegems bier
Veel schuim tot groot jolijt van kinderen en papa's
Oud gemeentehuis met aangebouwde taverne "Cipriani"
Acrobatentoeren aan de gevel van ons oudste gemeentehuis
In 't rood, in't blauw, altijd even mooi
Als Mary Poppins door de lucht vliegen...
Dansgroepen uit héél Edegem maakten het tot een groot succes
Bovenop het eerste verdiep van het nieuwe gemeentehuis...
Het mooiste was het "boeket" maar dat heb ik spijtig genoeg niet in mijn lens kunnen vangen
In Jut (Koningshooikt) niet ver uit het centrum, liggen als het geregend heeft moerasachtige plassen. Er komen veel wandelaars, zo ook vandaag. We vonden er een weelde aan voorjaarsbloeiers in het frisse groen. Vlindertjes dwarrelden voorbij en bleven soms even zitten. De plassen zijn een paradijs voor watervogels, ze leven er in harmonie maar niet altijd in vrede...
Meer kan niet vermits alle knoppen nu openstaan. Een goede verzorging zal maken dat ik er nog lang plezier van heb. Beetje bij beetje komt mijn terrasje in bloei te staan, alleen de zon laat het nog wat afweten ...
In de turkse antieke stad Aspendos is het best bewaarde romeinse amphitheater in Klein-Azië te bezichtigen. We konden het onmogelijk links laten liggen, want we waren dan ook zó dicht in de buurt... Het telt ruim 15.000 zitplaatsen, heeft een prima akoestiek en wordt 's zomers nog steeds gebruikt om voorstellingen te geven. De grootsheid is er te voelen, zeker bovenaan, waar de open zuilengalerij het gewelf vormt van een stralendblauwe hemel. De trappen lijken makkelijk te beklimmen al valt dit lelijk tegen vanwege de onregelmatige grootte van de stenen. Er zijn dan ook "treden" bij van een halve meter hoog en de afdaling is daardoor nog moeilijker.
Als je de velden of bergen aan de zuidkust van Turkije intrekt kan je in maart al genieten van vele voorjaarsbloeiers, bij ons in België duurt dat wel even langer!
Het gezegde "Iets bekijken met een arendsoog" betekent dat je iets tot in de kleinste détails bekijkt, wantrouwig, langdurig en met een kennersblik, zoals een echte arend dit doet met zijn prooi.
Eens je een paar honderd meter voorbij de brede kustbaan, de hoge appartementsblokken en de kleine riviertjes gewandeld was, kwam je onmiddellijk tussen de échte turkse mensenterecht, ze zijn vriendelijk en gastvrij. De groene landbouwgronden en ontelbare serres, gevuld met alle soorten sla, tomaten, aardbeien en andere lekkernijen maar ook met anjers in alle tinten rood, lagen niet ver uit elkaar. Het geurend citrusfruit en de bloesems aan de bomen liet vermoeden dat de lente hier al een tijdje in het land was. Van het machogedrag van turkse plattelandsjongens en van vele dieren in het groen en op het beton van de bevloeïingskanalen wisten de meeste toeristen in het grote luxehotel niet écht iets af... Zo konden we ongestoord genieten van dit alles, geen enkele andere toerist tegenkomend...
Al is de stad de laatste decennia enorm uitgedeind, toch blijft de oude stad nog altijd haar charme behouden! We kuierden er meer dan eens rond, herkenden veel maar vonden ook telkens wat nieuws om onze fotolust op bot te vieren
Unieke ontmoetingen, schilderachtige plekjes en speciale effecten volgden elkaar dan ook in snel tempo op.
De Hadrianuspoort
Ruïne van oude christelijke kerk
Oudste moskee van Antalya
Binnenzicht moskee
Gezellig samen wol oprollen
Alle kruiden van de wereld
In vol ornaat en mét accordeon
Prachtig beschilderde eieren
Schoenpoetsers zijn een deel van het straatbeeld
Standbeeld Atatürk
De oude stadstoren
Dancing in the street!
Kunstwerk in de fontein
Gezellig babbeltje boven de zee
Sinaasappels en granaatappels worden hier vers geperst
Elk jaar wachtte ik met spanning af of mijn orchideeën eindelijk nieuwe bloemen zouden krijgen. Na ettelijke jaren is het dan toch gelukt... En mooi dat ze zijn, ik sta er nog elke dag voor in bewondering. Nu maar hopen dat ze 't weer niet voor jaren opgeven hierna ...
Vanavond om tien over acht kwam de zon nog even piepen onder de zware bewolking en zorgde voor een heel laag, maar zó mooi licht op de bomen in de verte... dat ik wel onmiddellijk mijn camera moest nemen! Na twee minuten was de kleur veel minder fel maar had ik toch enkele mooie shots.
Side was méér dan de moeite waard, we genoten van de stad, de overblijfselen van de grieks-romeinse tijd en het prachtige weer. Een schitterende blauwe hemel overkoepelde dit alles en het prille groen van de lente maakte dit plaatsje onweerstaanbaar mooi!
Ons bezoek aan de site liep wel wat uit, want na het bewandelen en bewonderen van de oude stad en het museum ter plaatse, namen we het openbaar vervoer terug naar Lara. Dit hield in dat we niet meer, maar ook niet minder, dan 4 grote of kleine busstations moesten aandoen en meerdere uren wachten! Na een lange dag bekeken we tevreden de prachtige foto's, een schat voor eeuwig...
Momenteel loopt in Tongeren een tentoonstelling over de opgegraven stad " Sagalassos" in Zuid-Turkije. Ze wordt "Sagalassos, City of dreams" genoemd.
In werkelijkheid is deze site in één woord adembenemend en liefhebbers zullen zeker wegdromen bij al deze vergane pracht! Wij hebben er alleszins van genoten, ook al moesten we soms nog even door de sneeuw waden, want het was nog vroeg lente hier. Professor Marc Waelkens en zijn studenten verrichtten op deze mooie locatie al veel werk en mogen daarom bogen op internationale bekendheid. We zijn als medebelgen terecht trots op deze enorme prestatie.
Mijn mooiste foto's krijgen hier dan ook een ereplaats. Genieten maar!!!
Op de weg tussen Konya en Aksaray kregen we de gelegenheid om een goedbewaarde "Keravanserai" te bezoeken. Deze onderkomens lagen op de duizenden kilometerslange "Zijderoute" en werden ter bescherming van kooplieden en hun dieren elke 42 kilometer gebouwd (dagreis per kameel). Er waren allerlei voorzieningen zoals een keuken, slaapplaatsen voor dieren en mensen, waterputten enz... 's Nachts werd alles afgesloten, want ook toen al waren er benden rovers en dieven die hun graantje van de grote rijkdom wilden meepikken... Het leverde enkele mooie foto's op van het geheel en ook van de versieringen die aangebracht werden op poorten en gevels. Het gaf ook een beeld van de monumentale architectuur in die lang vervlogen tijd.
Cappadocië heeft een uniek landschap, honderdduizenden jaren geleden gevormd door erosie, aardbevingen en vulkaanuitbarstingen. We waren er op rondreis in de vroege lente, vandaar dat er hier en daar nog wat sneeuw lag. Dit gaf aan het sprookjesachtige decor nog een extra dimensie. Wij mochten deze wondere wereld van dichtbij aanschouwen en kregen er maar geen genoeg van. Kijk van op afstand mee naar reuzenpaddenstoelen, rotswoningen en stenen panorama's. Beleef de heel eigen sfeer van de omgeving van Göreme, Derinkuyu, Zelve, Kaymakli, Ürgüp, PaŞabaǧ en Avanos.
Sinds 2004 zijn er nu al 7 digitale jaartjes gepasseerd. Ik maakte in 2004 enkele grote reizen, namelijk in maart naar Bali en in oktober naar Zuid-Afrika. 2005 bleef rustig, maar 2006 leverde een weekje rondreizen langs de keizerlijke steden in Marokko op en ook een verblijf van 5 weken in Spanje/San Pedro del Pinatar. In het volgende jaar trok ik in juni voor een citytrip naar Praag en in de nazomer voor 17 dagen naar Peru! 2008 bleef ik in eigen land en de kriebels kwamen weer in het voorjaar 2009! Een rondreis in het Westen van de U.S.A. was een droom die werkelijkheid werd. Maar ongelukkig genoeg volgden in 2009 maanden van thuis rusten en weer op krachten komen na enkele serieuze lichamelijke letsels. Het was pas in 2011 dat ik het waagde om weer op reis te gaan eerst voor een weekje naar Turkije en in de zomer naar Engeland . Dit jaar werd afgesloten met een fantastische reis naar India en nu, 2012, kijken we weer uit naar een rondreisje in Cappadocië/Antalya. Wie weet wat volgt nog na dit avontuur in het land van de buikdanseressen....
Ik ben Suzy, en gebruik soms ook wel de schuilnaam Sunny.
Ik ben een vrouw en woon in Edegem (België) en mijn beroep is gepensioneerde kleuterjuf.
Ik ben geboren op 20/02/1946 en ben nu dus 78 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: Reizen, fotograferen, handwerken, lezen en kleinkindjes knuffelen ;-) .
Er zijn tal van interesses in mijn leven,maar ik verheug mij het meest als ik op reis ga,dan kan ik genieten van al het mooie en vreemde in de wereld en "last but not least" mijn foto's bewerken zodat ik ze kan tonen aan iedereen die hier langs komt
oktober 2007 Rondreis Peru
Juni 2008 Bezoek aan het Groo
thertogdom Luxemburg
Februari 2009 Twee dagen Eifelen, Duitsland
April 2009 Bollenstreek, Noord Holland
mei 2009 Rondreis Westen van de USA
1-2-3 juni Amelandreisje, Waddenzee
Ik ben Suzy, en gebruik soms ook wel de schuilnaam Sunny.
