Ik heb lang getwijfeld, maar uiteindelijk toch de knoop doorgehakt en een weblog aangemaakt. Mag ik me eventjes voorstellen? Ik ben een 55 plusser en woon samen met mijn vriend in een klein maar gezellig rijhuis dat we aan het renoveren zijn. Ik heb twee lieve kinderen, een dochter en een zoon, die het nest reeds lang hebben verlaten en hun eigen leven leiden. Een schat van een kleindochter komt op tijd ons leven een beetje opvrolijken.
Familie en vrienden krijgen ook een heel belangrijke plaats in mijn hart. Mijn leven belandde in een stroomversnelling rond mijn vijftigste. Er was de scheiding met mijn alcoholverslaafde man, het faillissement van onze zaak, gaan samenwonen met mijn vriend, intrede van de menopauze, aankoop van ons huis, de renovatieperikelen, het overlijden van mijn moeder, de zorg voor mijn mentaal gehandicapte zus en last but not least, de geboorte van mijn eerste kleinkind. Wie zegt dat ouder worden saai is?
Kortom, ik heb een rijk en gevariëerd leven, met zijn ups en downs, een leven waar veel lieve mensen deel van uitmaken en een grote rol spelen. Een leven waar veel over te vertellen valt, al zijn het geen spectaculaire gebeurtenissen, toch zijn ze de moeite waard om gelezen te worden. Verder hou ik heel veel van boeken. Boeken hebben trouwens mijn leven drastisch veranderd. Wandelen aan zee of in de bossen en reizen behoren ook tot mijn favorieten.
Het is de bedoeling dat ik regelmatig iets kom vertellen over de gebeurtenissen uit het verleden, verweven met het heden, met als resultaat een prachtig web dat glinstert in de zon door de dauwdruppels van het "nu". Verder hoop ik met mijn verhalen en ervaringen een steun te zijn voor mensen die het moeilijk hebben, het even niet meer zien zitten en een steuntje in de rug goed kunnen gebruiken.
