Ik ben Leny, en gebruik soms ook wel de schuilnaam Bosheks.
Ik ben een vrouw en woon in Planeet Aarde (Nederland) en mijn beroep is Medisch Entomoloog, Imker, Wiccan en Lichtwerker .
Ik ben geboren op 22/05/0000 en ben nu dus 2024 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: Flora Fauna Muziek Wetenschap.
Meer dan een halve eeuw heb ik een dierenopvang ( Stichting/TAO Foundation) https://taofoundation.international/nl/ voor dieren die niemand meer wil hebben. Werk als ARA(Animal Rights Advocate) voor de dieren die geen stem hebben.Dieren/Cyber activist.
V
To see a world in a grain of sand And a Heaven in a wild flower, Hold Infinity in the palm of your hand And Eternity in an hour.
~be who you are and say what you feel because those that matter... don't mind... and those that mind... don't matter..
Nice to see you here.㋡
I am a Wild Earthling.
I do not identify with illusory (and illegitimate) nation-state constructs nor do I require such constructs to verify and validate the legitimacy of my existence.
An infiltrator and subverter of institutions of indoctrination,an anti-authoritarian and an insurgent anarchist, and gravitate towards insurrectionist and anti-civilization tendencies. It's just a matter of whose.
Anti New World Order! "for our children, and our children's children"
I am a seeker, searching for truth, special behind the lies that the Goverments try to tell us.
Do not believe everything, discover your own truth!!
And please do not alowed that they take advantage of you.
Open your eyes!
Take care my friends Stay Wild & Free.. !
Tree Teardrop
X
Dropbox
Druk op onderstaande knop om je bestand naar mij te verzenden.
Huilende mannen doen het goed op internet. Ooit werd je verweten een zwakkeling te zijn, maar een man die nu huilt is in de eerste plaats een internethit. Filmpjes van ontroerde mannen zijn erg populair. "Want als een man weent, weten we dat er écht iets aan de hand is."
Een pagina vol 'Happy Crying Dads' doet het opmerkelijk goed op het sociale platform Reddit. Een stoere grijsaard die vol schiet wanneer zijn dochter vertelt dat ze zwanger is of eentje die een traan wegpinkt wanneer hij zijn droomwagen krijgt. Mannen die huilen zijn blijkbaar erg fascinerend en gaan meteen viraal.
Vrouwen Filmpjes met huilende vrouwen doen het beduidend minder goed. Volgens Ad Vingerhoets, hoogleraar emoties en welbevinden aan de universiteit van Tilburg, omdat vrouwen om meer onbenullige redenen wenen. "Toen ik vroeger onderzocht waarom mensen wenen, bleken sommige vrouwen dat te doen omdat ze de postbode hadden gemist of iets verkeerd deden in de dansles", legt hij uit in de Nederlandse krant 'Het Parool'.
Bij mannen heeft het vaak een gewichtigere oorzaak. "Als we een man zien huilen, betekent dat: hier is echt iets aan de hand. Ik vermoed dat we het daarom ook interessanter vinden om naar een huilende man te kijken dan naar een huilende vrouw." Maar een man die jankt als een klein kind of een piepstemmetje krijgt, heeft afgedaan. Vingerhoets: "Hou het als man bij natte ogen. Een klein beetje kwetsbaar, maar toch ook sterk."
gerelateerd nieuws
Ouders maken prachtige foto's met kindje dat niet lang meer heeft
Waarom de sollicitatiebrief van een voormalig asielzoekster druk gedeeld wordt op LinkedIn
Sinds de vorig jaar verfilmde Hudsonlanding - met een verbluffende Tom Hanks in Miracle on the Hudson - werden er al 70.000 vogels afgemaakt om de vliegroutes in en rond New York City vrij te houden. Desondanks steeg het gemiddelde jaarlijkse aantal botsingen tussen vliegtuigen en vogels na 2009.
Vandaag is het precies acht jaar geleden dat Chesley 'Sully' Sullenberger zijn Airbus A320 met een geslaagde noodlanding op de Hudson in New York neerzette. Door een zogenaamde 'bird strike' (botsing met een vlucht ganzen in dit geval) waren beide motoren uitgevallen. Sullenberger zag geen andere oplossing dan op de beroemde rivier te landen. Alle 155 inzittenden van US Airwaysvlucht 1549, opgestegen vanop LaGuardia, overleefden de crash.
Toch meer vogelaanvaringen Sindsdien ondernamen de luchtvaartautoriteiten actie en werden al ongeveer 70.000 vogels gedood om de vluchtroutes veiliger te maken voor de passagiers. Nochtans nam het jaarlijkse aantal vogelaanvaringen nog toe. Tijdens de vijf jaren voorafgaand aan de Hudsoncrash vonden er gemiddeld per jaar 158 botsingen met vogels plaats, terwijl dat er de eerste zes jaren na het incident 299 waren.
Die cijfers gelden voor de luchthavens van LaGuardia en Newark. Omdat John F. Kennedy International Airport op een grote migratieroute ligt, maakte die luchthaven altijd al vogels af. Maar ook JFK noteerde een stijging van het aantal vogelaanvaringen. Er werden wel iets minder dieren gedood.
Van ganzen tot duiven Vogelliefhebbers pleiten voor andere oplossingen op lange termijn, maar, ondanks de vermelde statistieken, geloven de luchtvaartautoriteiten dat het systematisch uitroeien van de vogels passagiersvluchten veiliger maakt. Er is sindsdien immers geen nieuw 'Sullenberger-voorval' geweest.
Na de Hudsoncrash werden vooral ganzen geviseerd. Die worden uit de lucht geschoten of gevangen met vallen en afgemaakt. Tussen de genoemde 70.000 gedode vogels zitten 28.000 meeuwen, 16.800 spreeuwen, 6.000 bruinkopkoevogel en 4.500 duiven.
Dagelijks komen vliegtuigen in aanvaring met vogels boven New York, maar gelukkig leidt het zelden tot crashes. Het fenomeen is al gekend sinds 1905. Toen raakte pionier Orville Wright een vogel boven een maïsveld ergens in Ohio. Van 1988 tot nu vielen er wereldwijd meer dan 255 doden door vogelaanvaringen.
Vinexwijk Barendrecht in de ban van ‘vreemde vogel’
Gepubliceerd: Update:
In Barendrecht is al twee dagen commotie wegens de Oosterse Zwarte Roodstaart. Het is een zeldzaam vogeltje dat kennelijk verdwaald is, want hij vliegt normaal gesproken alleen rond in Centraal-Azië.
In de Riederbuurt is het een komen en gaan van vogelspotters die hopen het rood-zwarte beestje vast te leggen
You are the tiger burning bright Deep in the forest of my night You are the one who keeps me strong In this world
You sleep by the silent cooling streams Down in the darkness of my dreams All of my life I never knew You were the dream I'd see come true You are the tiger burning bright
I was the one who looked so hard I could not see And now I could never live Without the love you give to me
I lived like a wild and lonely soul Lost in a dream beyond control You are the one who brought me home Down to earth
For you are the tiger burning bright Deep in the forest of my night All of my life I never knew You were the dream I'd see come true You are the tiger burning bright..
Een 19-jarige jongeman gaf zich bij de politie aan en bekende dat hij een kat had overgoten met benzine en in brand gestoken. Een gepensioneerde brandweerman merkte de vlammen op in een maïsveld in de Amerikaanse staat Indiana en vond de zieltogende kat, vastgebonden met een touw. De politie arresteerde de tiener.
Noah Riley wordt beschuldigd van dierenmishandeling. De kat heeft nog een lange revalidatie voor de boeg die duizenden euro's zal kosten.
Het incident vond woensdagavond plaats in Crawfordsville, in de buurt van Indianapolis. Voormalig brandweerman Steve Wright zag vuur in het veld achter zijn huis en trof het dier aan. De kat was gedrenkt in benzine en had een vuurpijl aan haar lijf vastgebonden die niet was afgegaan.
"Ze zat heel stil. Ze bewoog amper, de blik in haar ogen was hartverscheurend", verklaarde Wright tegenover Fox59.
Aangenomen wordt dat de kat de gruweldaad overleefde omdat ze in een plas lag, waardoor de vlammen snel doofden.
gerelateerd nieuws
"Rijd erover": mannen martelen en doden beer met truck in Siberië
Dit is Goed Verstaanbaar en Schlagerbox van zaterdag/zondag 14-15 januari 2017
KLIK op de foto om naar het programma te luisteren dat ruim 4 uur duurt..... U ziet hier Erich Kees Van Der Velden: Orkest JERSEY in een interview dat Theodorus Niemeijer maakte in juni 2016. Dit na aanleiding van hun uitgebrachte album, 25 jaar JERSEY, uniek in muziek!
...
Kijk ook eens op www.goedverstaanbaar.nl (deze wordt noodgedwongen na 30 maart opgeheven!) De andere site waar u alle recensies van onze artiesten tegen komt met hun meest recente singles/albums.
Door: Ellen Provoost 15/01/17 - 06u55 Bron: Mirror, Metro, The Sun
Passagiers van een Boeing 747 die in Moskou opsteeg beleefden op 2 januari de schrik van hun leven. Tijdens een storm sloeg de bliksem in op het vliegtuig. De piloot sloeg er wonderwel in gewoon verder te vliegen alsof er niks gebeurd was.
Het toestel was nog maar enkele minuten opgestegen vanaf de Internationale luchthaven Vnukovo. Stormjager Julia Musina was getuige van het unieke schouwspel: "Het was best eng om het vanaf de grond te zien. De passagiers moeten echt bang geweest zijn toen ze merkten wat er was gebeurd. Maar de piloot bleef verder vliegen richting Sootsji alsof er niets aan de hand was. Een vriend van me filmde het spektakel en gaf de beelden aan mij om te delen. Spectaculaire weersverschijnselen volgen is een hobby van ons. "
De piloot wist het toestel veilig aan de grond te zetten in Sootsji, daar controleerden technici het vliegtuig op schade.
Een woordvoerder van de luchthaven zegt dat beide piloten ondervraagd werden en bevestigt dat grondpersoneel het toestel heeft geïnspecteerd: "Er waren tekenen van schade door atmosferische elektriciteitontlading."
Het is niet de eerste keer dat bliksem een toestel in volle vlucht treft. Vorig jaar werd een vliegtuig van JetBlue van New York naar Bermuda met 119 passagiers aan boord geraakt door een blikseminslag, toen wist de piloot het vliegtuig veilig aan de grond te zetten. In november 2016 moest een toestel van Manchester naar Amsterdam rechtsomkeer maken.
De mysterieuze verdwijning van Corrie Mckeague, een 23-jarige werknemer van de luchtmacht, roept in Groot-Brittannië steeds meer vragen op. Hoe kan een man, tijdens een nachtelijke wandeling door een met bewakingscamera's volgehangen stadje, ineens totaal van de aardbodem verdwijnen?
Mckeague is vermist sinds 24 september vorig jaar. Na het uitgaan slenterde hij rond tien voor half vier 's nachts, gekleed in een witte zomerbroek en een roze overhemd, door het centrum van Bury St. Edmunds, een stadje met iets meer dan 40.000 inwoners in het Engelse graafschap Suffolk:
De bewakingsbeelden zijn gepubliceerd door de politie. Die zegt dat er 'hooguit 1 of 2 procent kans is' dat hij uit het centrum is verdwenen zonder verder nog door camera's te zijn vastgelegd. Meer dan duizend uur bewakingsbeelden zijn nauwkeurig uitgeplozen en nergens is nog een spoor van Mckeague, schrijft het dagblad Daily Mail. Komt bij: als hij het stadscentrum ongezien had willen verlaten, had hij daar halsbrekende toeren voor moeten uithalen.
Zwangere vrouw meldt zich
De zaak is er niet duidelijker op geworden nu zich afgelopen week bij de BBC een vrouw heeft gemeld, April Oliver, die zegt dat ze zijn partner was ten tijde van de verdwijning. Sterker nog: ze zou, vlak voor de vermissing, zwanger van hem zijn geraakt.
Toen zijn verdwijning aan het licht kwam, zou de 21-jarige vrouw zich in de Verenigde Staten hebben bevonden. Vijf maanden eerder hadden ze elkaar via een datingsite leren kennen. Ze kwam direct terug naar Groot-Brittannië toen ze hoorde dat hij zich, de eerste werkdag na zijn verdwijning, niet op de luchtmachtbasis had gemeld waar hij werkte. Twee weken later ontdekte ze dat ze zwanger was.
Ontvoerd door terroristen?
Het voedt de theorie dat Mckeague zichzelf verborgen houdt vanwege relatieproblemen. Misschien hield hij er een geheime liefde op na, suggereert de Daily Mail. Maar er wordt ook gespeculeerd over een mogelijke afpersing of een ruzie met een voorbijganger die hem fataal is geworden (Mckeague had te veel gedronken en stond onvast op zijn benen). Hij zou zelfs, omdat hij werkte bij defensie, door terroristen op de korrel kunnen zijn genomen.
Maar in al die gevallen had daarvan iets op video moeten staan, zegt de politie. Alle passanten zijn intussen aan de tand gevoeld. Na bijna vier maanden is de grote vraag nog steeds: hoe is Corrie Mckeague verdwenen? Ook het team van privédetectives dat zijn familie heeft ingeschakeld, tast volkomen in het duister.
Telefoon verdwenen
Wat de zaak nog ingewikkelder maakt: de telefoon van Mckeague is vlak na zijn verdwijning gelokaliseerd op de route naar een plaats 20 kilometer verderop. De telefoon bewoog zich met een snelheid die overeenkomt met die van een motorvoertuig, zegt de politie. Om acht uur 's ochtends hield het toestel op met zenden. Dat kan betekenen dat de batterij leeg was, maar het kan ook betekenen dat de telefoon rond dat tijdstip is uitgezet of kapotgemaakt. De telefoon, een Nokia Lumia, is niet teruggevonden.
De politie heeft zelfs onderzocht of Mckeague misschien een ongelukkig slachtoffer is geworden van een vuilniswagen die zich rond dezelfde tijd in de omgeving bevond. Het zou niet de eerste keer zijn dat een dronkenlap in slaap valt in een vuilcontainer en vervolgens wordt geplet en afgevoerd naar de stort. Maar doordat de wagen was uitgerust met een weeginstallatie, kon worden uitgesloten dat Mckeague op die manier aan zijn eind is gekomen.
Varkens langs de route
Buurtbewoners wezen de politie ook nog op de vele varkenshouderijen op het platteland langs de route naar Mckeagues huis. Hij had de kilometerslange weg vaker lopend afgelegd na een avondje stappen: was hij misschien uitgegleden, onwel geworden en opgegeten door de varkens? Niet aannemelijk, zegt de politie, omdat hij ook dan door tal van camera's moet zijn waargenomen.
Het aantal theorieën wordt met de dag groter. En zolang Corrie Mckeague niet wordt teruggevonden, zal dat nog wel even zo blijven.
Kaartje van Bury St. Edmunds, de plaats waar Corrie Mckeague verdween:
Dat de rode zeedraak moest bestaan was zeker, maar nog nooit was er een levende gezien. Voor de westkust van Australië is het nu toch gelukt. En niet eentje, maar meteen twee.
Het bestaan van de rode zeedraak werd in 2015 bewezen na DNA-onderzoek door Josefin Stiller. Maar alle exemplaren die bekend waren, lagen in musea of waren op het strand aangespoeld. Onderzoekers gingen daarom op zoek naar levende rode zeedraken bij een plek waar al meerdere waren aangespoeld.
Onderzeeboot
Voor de zoektocht maakten de onderzoekers gebruik van een op afstand bedienbare onderzeeboot. De rode zeedraak leeft op een diepte van 50 meter. Het duurde een paar dagen, maar toen kwam het dier voor de camera. En niet eentje, maar zelfs twee. Door ze te filmen wilden de onderzoekers meer te weten komen over het gedrag van de dieren.
Familie van zeepaardje
De rode zeedraak is familie van de gewone zeedraak, de bladerige zeedraak en het zeepaardje. "De ontdekking bewijst dat het nog steeds mogelijk is om nieuwe felgekleurde vissen te vinden die nog niemand ooit heeft gezien", zegt de onderzoekster.
In het regenwoud van Zuid-West China is een nieuwe gibbonsoort ontdekt. Uit vergelijking naar de fysieke en genetische eigenschappen van de soort met bekende gi...
Deze week lag het strand van Ameland bezaaid met krabben, scheermesjes en zeesterren als gevolg van een winterse storm op zee. Duizenden meeuwen kwamen op het f...
Nederland is in de ban van het winterse weer. In het oosten overheerst de sneeuwval en langs de kust komen zware windstoten voor en worden hoge waterstanden gem...
De resultaten van de eindejaarsplantenjacht zijn binnen. In totaal zijn 327 wilde of verwilderde plantensoorten bloeiend waargenomen. Dit komt neer op 10% van d...
De top 10 van de ziekste hondenrassen in de RashondenWijzer bestaat uit de volgende rassen:
1
Franse Bulldog
93.5 minpunten
27 aandoeningen
Het uiterlijk van de Franse Bulldog wijkt erg af van het uiterlijk van een normale hond. De Franse Bulldog is een hondenras dat zo gefokt is dat deze nauwelijks nog een snuit en een staart heeft. De snuit is nog maar 1/6e van de lengte van de kop; bij een gewone hond is dit 1/2e. Doordat de snuit erg plat is, kan de hond slecht ademhalen (brachycefaal obstructief syndroom).
De Cavalier King Charles Spaniël kent veel en zeer ernstige erfelijke aandoeningen. Zijn zogenaamd schattige kopje zorgt vaak voor continue hoofdpijn doordat de hersenen niet op een normale manier in de schedel passen. De hond kan hier zijn hele leven, van geboorte tot overlijden, last van hebben.
De Boxer is een ras met veel erfelijke aandoeningen. Aandoeningen van de rug (degeneratieve myelopathie en spondylose) en heupen (heupdysplasie) komen vaak voor. Ook hartaandoeningen (cardiomyopathie, aortastenose) komen veel voor en zijn vaak slecht te behandelen.
De Duitse Herdershond heeft vanwege schoonheidsidealen een sterk aflopende rug, waardoor de hond met de achterpoten over de grond sleept en heupen en rug vaak veel te lijden hebben. De Duitse Herdershond heeft een zeer grote kans op heupdysplasie en op slijtage van ruggenwervels (spondylose).
De Engelse Bulldog heeft zwaar te lijden onder zijn onnatuurlijke raskenmerken. In de natuur zouden deze honden binnen de kortste keren het loodje leggen. Zij zijn snel kortademig, bewegen zich moeilijk voort en velen zijn zelfs niet in staat om zich op een natuurlijke manier voort te planten. Hier moeten vaak kunstmatige inseminaties en keizersneden aan te pas komen (dystocia).
Zijn koddige uiterlijk moet de Mopshond duur betalen. Dit ras laat duidelijk zien hoe een dier het slachtoffer kan worden van de grillige behoefte van de mens om de natuur naar zijn hand te zetten.
Door de grote populariteit en de ontwikkeling van een showhond met een zwaardere bouw is er jarenlang onzorgvuldig gefokt met de Golden Retriever. Dit heeft veel (ernstige) erfelijke aandoeningen bij het ras te weeg gebracht. Onder andere heupdysplasie en elleboogdysplasie komen zeer vaak voor bij de Golden Retriever.
Bij de Labrador Retriever zijn heupdysplasie en elleboogdysplasie afwijkingen waar de nieuwe eigenaar al vroeg mee te maken kan krijgen. Pijnstillende behandelingen en hersteloperaties zijn kostbaar, ook omdat het een grote hond betreft. Als Labrador Retrievers ouder worden, hebben ze sterk de neiging om te veel vet aan te zetten.
De bevalling bij een Pekingeesje levert vaak problemen op en het is daarom niet aan te raden om als leek met dit ras te fokken. De stompe snoet veroorzaakt, net als bij andere kortsnuitige rassen, ernstige ademhalingsproblemen ten gevolge van het brachycefaal obstructief syndroom. Soms zelfs zo erg dat de tong voor de helft “buiten boord” hangt.
De Engelse Cocker Spaniël telt behoorlijk wat erfelijke aandoeningen. De meest voorkomende is de chronische oorontsteking (otitis externa), die een direct gevolg is van de exterieurkenmerken van deze hond. Door de lange afhangende en zwaar behaarde oren wordt de gehoorgang afgesloten en broeierig, omdat er geen frisse lucht bij kan. Bacteriën en schimmels kunnen hierdoor welig tieren.
Zo’n 50.000 Spaanse galgo’s (windhonden) worden jaarlijks gedood dan wel in de steek gelaten. Podenco’s wacht vaak hetzelfde lot. De massale dump vindt jaarlijks plaats in februari. Spanje is het enige land in Europa waar de jacht met honden toegestaan is, waarbij de hond zelf de prooi opjaagt en doodt. Veel honden worden geadopteerd in Europese landen, maar dit is uiteindelijk geen oplossing voor het probleem. De jacht zelf moet verboden worden. Februari nadert: teken daarom nu de petitie.
Verbied de jacht met galgo’s en podenco’s in Spanje. Teken de petitie!
Naar schatting zouden 190.000 Spaanse jagers galgo’s inzetten bij de hazenjacht. Deze jachthonden behoren tot de hondensoorten die het meest te lijden hebben in Spanje: de honden worden gedurende een aantal jaar gebruikt voor de jacht en ondergaan hiervoor zware trainingen. Een voorbeeld van zo’n training is dat de hond vastgebonden wordt achter een auto of brommer, en gedwongen is om er achteraan te rennen terwijl deze rijdt. Op deze wijze worden ze getest op uithoudingsvermogen en snelheid en worden ze hierop getraind. Het is een hard leven waarin het dier voortdurend moet presteren. Als de hond niet meer bruikbaar is voor de jacht wordt deze in de steek gelaten of gedood, dat laatste vaak op meedogenloze wijze.
Jachthond als instrument Olga Lama Rodriguez werkt voor de organisatie Prado in Badajoz, Extremadura, één van de Spaanse deelstaten waar de jacht met galgo’s het meest intensief is. Olga legt uit hoe de galgo in deze regio wordt gezien:
“Galgo’s zijn geen gezelschapsdieren in Spanje. Het is een instrument om te jagen. Ze worden getest en, als ze niet bruikbaar zijn, afgedankt. In plattelandsgebieden zal je niemand zien die een galgo of een andere jachthond uitlaat. In tegenstelling tot kleinere honden worden ze niet beschouwd als deel van de familie… Als je vandaag de dag in een stad in Extremadura met een galgo wandelt, reageren mensen verbijsterd, ze vinden het raar. Diverse keren benaderden mannen ons met de vraag of ze onze galgo’s mochten kopen, ruilen of zelfs ermee fokken. Als we uitleggen dat we de galgo’s niet gebruiken voor de jacht of voor hondenrennen kunnen ze ons niet geloven en noemen ze ons gek.”
De jacht met galgo’s vindt veelal plaats in de deelstaten Andalusië, Castillië en León, Extremadura en Madrid.
Gedumpt of gedood Als de jachthond niet meer aan de verwachtingen van de jager voldoet, wordt deze gedumpt of gedood. Zo’n 50.000 galgo’s worden jaarlijks op deze manier afgedankt en hetzelfde gebeurt met veel podenco’s. Hierdoor zwerven veel jachthonden op straat, en als ze niet gered worden voor adoptie worden ze vaak overreden op de Spaanse snelwegen. Maar een deel wacht een nog gruwelijker lot: opgehangen worden aan een boom, doodgeschoten in een zak, achtergelaten in een put, en dat alleen omdat het dier niet meer zo snel rende, of gestraft wordt omdat hij een kortere weg nam tijdens een race en daarmee de ‘eer’ van de jager bezoedelde.
Als straf opgehangen aan een boom
Oplossing In Nederland zien we vaak geadopteerde galgo’s en podenco’s. Dit is fantastisch voor de geredde honden die geadopteerd zijn, maar het biedt geen oplossing voor het probleem. Veel galgo’s worden niet geadopteerd, zwerven op straat of sterven een gruwelijke dood. De oplossing ligt in het verbod op de jacht met galgo’s en podenco’s in Spanje. Zo hoeven deze honden niet meer te lijden onder de zware trainingsmethodes en jachtraces die lichamelijk en geestelijk veel van deze dieren vergen, en worden ze ook niet meer jaarlijks gedumpt en/of gedood als ze niet meer ‘bruikbaar’ zijn voor de jacht.
Documentaire PiepVandaag.nl maakt een documentaire over het zware leven van de galgo en de problematiek in Spanje. In ‘Broken Spirit – The Galgo’s Last Run’ reist Karen Soeters af naar Spanje en spreekt met reddingsgroepen, opvangcentra en galgueros (jagers) over het lot van de Spaanse galgo. In Spanje ontmoet zij Valentina, een galgo die meerdere malen door haar eigenaar is opgehangen aan een boom, om een langzame dood te sterven…
De film werd gemaakt door Monique van Dijk Armor, Karen Soeters en Estefanía Pampín Zuidmeer en is een productie van PiepVandaag.nl en Cherry Blossom Productions.
Voor ondertitels: klik op CC en selecteer Nederlands.
Petitie Februari komt snel dichtbij. Dan begint de massale dump van galgo’s na het jachtseizoen in Spanje. PiepVandaag.nl, ondersteund door DutchGalgoLobby, Greyhounds in nood Nederland en Greyhounds Rescue Holland, vragen je om de petitie hieronder te tekenen:
Tot nu toe 13497 handtekeningen. Let op: Het kan soms even duren eer je ondertekening zichtbaar is in de stand.
[Op PiepVandaag.nl en met betrekking tot acties is het volgende privacybeleid van toepassing]
Anno 2017 is het nog steeds zo dat dieren bij brand blijkbaar geen recht hebben op een vluchtweg, kost teveel geld blijkbaar.
Levend verbranden is blijkbaar voordeliger zodat de kiloknallers gewoon in de winkel kunnen worden aangeboden. Koop kiloknallers en je houd dit mede in stand, hopelijk denken mensen daar aan tijdens de volgende keer dat we weer beelden gaan zien van weer duizenden dieren die geen kant opkonden.
Zolang we dit blijven zien als bedrijfsongelukken ipv een enorme wreedheid zal er nog geen sprake zijn van een echt groeiend bewustzijn van de mensheid, dan moet het kalf misschien eerst verdrinken want de put zit intussen toch aardig vol zou je zeggen.
.De eerste voorzitter van de Commissie-Biotechnologie bij Dieren was Henk Lommers, dierenarts bekend van de tv. In de praktijk een onaangename, norse man, duidelijk ongeïnteresseerd in het belang van proefdieren. Zoveel mogelijk beschermde hij de onderzoekers tegen lastige vragen en snoerde burgers de mond.Zijn opvolger was Egbert Schroten (foto), een heel andere man, haast charmant. Hij zorgde voor een goede sfeer tussen aanwezige onderzoekers en activisten. Het bijzondere was dat de man niet alleen theoloog maar ook nog ethicus was. Om precies te zijn: Kerkelijk hoogleraar Christelijke ethiek; Gewoon hoogleraar Ethiek van het Christendom. Je kunt je voorstellen hoe blij de minister was hem te kunnen benoemen. Een ‘nettere’ persoon om dierproeven aan de man te brengen is haast niet denkbaar. En inderdaad, Schroten kende geen enkele twijfel over de ethiek van dierproeven. Daarmee zichzelf en erger, de 'Christelijke ethiek', te kijk zettend. Eigenlijk net zo’n lul als Rik Torfs, ‘kerkjurist’, en al een aantal jaren rector magnificus van de katholieke universiteit in Leuven. Voor wie proeven op apen nog niet te ver gaan.Deze Schroten bracht eens naar voren dat dieren, anders dan mensen, geen doodsangst kennen. Blijkbaar bedoeld als verontschuldiging om ze te martelen en doden. Het mag waar zijn dat dieren niet weten dat ze sterfelijk zijn. Maar dat betekent allesbehalve dat ze geen angst kennen. Mijn ervaring met dieren is dat ze in beginsel heel wantrouwend zijn naar mensen, en ook heel angstig wanneer ze bijvoorbeeld door een arts onderzocht worden. Ze begrijpen niet wat er met ze gebeurt en ook niet waarom. Vaak moeten ze verdoofd worden om onderzoek überhaupt mogelijk te maken. Ik denk dus dat dieren eerder meer dan minder angst kennen dan mensen. Geplaatst door Barend op 15:49
Bob, een man uit de Amerikaanse staat Michigan, ging op oudejaarsavond buiten brandhout halen. Omdat hij maar even buiten zou zijn, droeg hij enkel zijn lange onderbroek, een hemd en pantoffels. Het vroor toen 4 graden. Bob gleed uit en brak zijn nek. Gelukkig was Kelsey bij hem, zijn Golden Retriever. Die ging op haar baasje liggen om hem warm te houden. 24 uur lang. "Hij heeft veel geluk gehad dat zijn hond bij hem was en hem hielp", oordeelt de dokter die Bob behandelde.
"Ik riep om hulp, maar mijn naaste buur woont bijna een kilometer verderop en het was toen al halfelf. Maar gelukkig kwam Kelsey", verklaart de man.
Warm en alert De vijfjarige hond hield Bob warm door op hem te gaan liggen. Ze hield haar baasje wakker door aan zijn gezicht en handen te likken.
"Ze bleef blaffen om hulp, maar week niet van mijn zijde. Ze hield me warm en alert. Ik wist dat ik moest volhouden om in leven te blijven. Tegen de ochtend had ik geen stem meer en kon ik niet meer om hulp roepen, maar Kelsey bleef blaffen".
"Haar gehuil alarmeerde uiteindelijk mijn buur. Die vond me om halfzeven 's avonds op nieuwjaarsdag".
Zwaar onderkoeld De buur belde de hulpdiensten. Toen Bob in het ziekenhuis aankwam, bedroeg zijn lichaamstemperatuur slechts 21 graden. De normale lichaamstemperatuur ligt rond de 37 graden, onderkoeling treedt op wanneer de lichaamstemperatuur onder de 35 graden gaat.
"Ik was verbaasd dat ik geen vrieswonden had. Ik ben zeker dat ik dat te danken heb aan Kelsey's vastberadenheid om me warm te houden".
Tot grote verrassing van de dokters herstelde Bob snel. "Na de operatie begon hij als bij wonder zijn ledematen met grote kracht te bewegen", stelt de neurochirurg Chaim Colen van het McLaren Northern Michigan ziekenhuis.
"De meeste mensen met verwondingen aan de ruggengraat, kunnen niet bewegen. Was het de koude of het feit dat hij in de sneeuw lag dat hem heeft geholpen, ik weet het niet. Maar het was zeker zijn hond die hem in leven hield, Bob heeft echt geluk gehad".
Bob heeft nog een lange revalidatie voor de boeg maar verwacht wordt dat hij volledig zal herstellen. "Ik ben mijn twee helden eeuwig dankbaar."
gerelateerd nieuws
Hondje geeft sniffende vrouw een servetje om op uit te huilen
Beste kerst ooit! Alle dieren uit asiel geadopteerd
Hartverwarmend: Katjes Louie en Luna zijn een onafscheidelijk kerstduo
De Australische duiker Rick Anderson heeft een wel heel bijzonder vriendinnetje: een haai. Telkens wanneer de vrouwelijke Port jackson stierkophaai hem ziet, komt ze naar hem toe voor een knuffel.
Rick Anderson doet al 27 jaar aan duiken en runt zijn eigen duikschool. Zijn bijzondere vriendinnetje is 1m80 groot. Ze heeft geen naam, maar hij herkent haar aan de tekening op haar rug.
"Ik begon een jaar of zeven geleden met haar te spelen toen ze amper 15 centimeter groot was," vertelt hij. "Ik benaderde haar heel voorzichtig om haar niet bang te maken en begon haar dan te aaien. Eens ze me gewend was, nam ik haar in mijn hand en praatte ik zachtjes tegen haar door mijn ademautomaat. Tijdens de volgende seizoenen herkende ze me en zwom ze naar me toe voor een aai en een knuffel. Ze raakte al snel aan me gewend - tot het punt waarop ze naar me toe zwemt wanneer ik haar passeer en me tegen het been duwt tot ik mijn arm uitsteek om haar een knuffel te geven."
"De meeste duikers die dit voor de eerste keer zien, kunnen het niet geloven," voegt hij eraan toe. "Ik geef haar of de andere haaien waarmee ik speel geen eten. Ik behandel hen eigenlijk zoals ik een hond zou behandelen".
Anderson hoopt dat zijn vriendschap met deze Port jackson stierkophaai mensen zal tonen dat we niet altijd bang moeten zijn van haaien. "De grootste misvatting is dat ze allemaal domme moordenaars zijn die liggen te wachten tot mensen het water ingaan zodat ze verslonden kunnen worden", merkt hij op.
Ik ben Leny, en gebruik soms ook wel de schuilnaam Bosheks.
Door: 
Door: 
