Vader Joe reageerde op de persoon, op de eenvoud en de helderheid van een geschrift, en niet zozeer op de mate van ordelijkheid die aan het explosieve, mysterieuze proces van de verlossing kon worden opgelegd. Dat was misschien de reden waarom hij me de pittige, puntige en gepassioneerde dertiende-eeuwse Duitse Meister Echhart aanried, een bliljante prediker die door protestantse geleerden als een voorloper van de Reformatie werd beschouwd. Dom Aelfred had me uitdrukkelijk opgedragen hem pas veel later te lezen, omdat hij moeilijk was.
Ik vond Meister Eckhart geweldig:
Als God de ziel toelacht en de ziel lacht terug naar God, worden de personen van de Drie-eenheid voortgebracht. Als de Vader de Zoon toelacht en de Zoon lacht terug naar de Vader, brengt die lach plezier voort, dat plezier brengt vreugde voor en die vreugde liefde, en die liefde is de Heilige Geest.
Dat was een heilige Drie-eenheid waarmee ik uit de voeten kon.
p.120 - 121
Wat ik meteen zal zo leuk vond, vader Joe, was dat u de enige priester was die mij aan het lachten maakte.
Kijk aan. En ik hoop dat ik je aan het lachen zal blijven maken. We zouden veel vaker op priesters moeten lachen. Als je er goed over nadenkt, is lachen iets heel belangrijks. Het leven zit vol kleine pretenties en dikdoenerij. En als we daarom lachen, raken we heel even aan de waarheid die daarachter schuilgaat. Dat is naar mijn idee voor alle betrokkenen erg gezond.
Ik kon me die lang vervlogen tijd herinneren toen ik bijna een van hen was, en inderdaad, dat deden ze, ze lachten, glimlachten, maakten grappen en haalden streken uit. Kennelijk hadden ze zelfs in die diepe stilte manieren gevonden om elkaar aan het lachen te maken.
We stellen ons God niet lachend voor, hé? Maar als God geluk is, moet God ook gelach zijn. Weet je nog die schitterende passage uit Meister Eckhart die je eens gevonden had?
Met de beste wil van de wereld kon ik me niet herinneren wie die Duitse kerel was. Het was vijfentwintig jaar geleden. En toch wist vader Joe het nog letterlijk uit zijn hoofd:
Als God de ziel toelacht en de ziel lacht terug naar God, worden de personen van de Drie-eenheid voortgebracht. Als de Vader de Zoon toelacht en de Zoon lacht terug naar de Vader, brengt die lach plezier voort, dat plezier brengt vreugde voor en die vreugde liefde, en die liefde is de Heilige Geest.
p. 118 119
En aldus, in de volheid des tijds, iets meer dan een jaar dat ik verbitterd van mijn oude vriend was weggevlucht omdat hij had volgehouden dat ik echtgenoot en vader was, werd er een zoon geboren, een kleine gulden knaap wiens haar al blond was, en wiens ogen even blauw waren als de lucht boven Quart in het voorjaar. Hij moest met een keizersnede ter wereld worden gebracht; ze gavenhem me stevig ingepakt in een ziekenhuisdoek in de operatiekamer aan, en ik nam het lieve pakketje mee naar het zachte licht dat ze vaders offeren om hun lieve pakketjes bij te aanschouwen.
En het eerste dat hij op deze aarde deed, wan naar mij glimlachten terwijl ik naar hem glimlachte. En de oeroude woorden van Meister Eckhart kwamen weer in me op:
Als God de ziel toelacht en de ziel lacht terug naar God, worden de personen van de Drie-eenheid voortgebracht. Als de Vader de Zoon toelacht en de Zoon lacht terug naar de Vader, brengt die lach plezier voort, dat plezier brengt vreugde voor en die vreugde liefde, en die liefde is de Heilige Geest.
p.274 - 275
Drie citaten uit het prachtige boek van Tony Hendra, Vader Joe. De man die mijn leven redde, Spectrum, Utrecht 2005. Ik bied ze jullie aan ter meditatie. Mag ik jullie ook aanraden dit boek te lezen en misschien te herlezen?