God, ik zoek even contact met U. Wil je mij nabij zijn? Geef mij geloof en vertrouwen kracht en volharding zodat ik mij ten volle kan geven aan de opdracht die ik nu mag vervullen. Amen
“Waar er liefde is in het leven van de Kerk, wordt haar bron en vervulling altijd gevonden in de eucharistische liefde. Zo vindt ook het symbool van de broederlijke omhelzing zijn diepste waarheid in de vredeswens tijdens de Eucharistieviering.”
Ik kijk omhoog naar de bergen. Daar komt mijn hulp vandaan. 2 Daar is de Heer, hij helpt mij. Hij heeft de hemel en de aarde gemaakt.
3 De Heer zorgt ervoor dat jou niets overkomt. Hij beschermt je, hij slaapt niet. 4 Hij slaapt nooit, hij let goed op. Hij beschermt zijn volk Israël altijd.
5 De Heer beschermt je. Hij gaat met je mee, bij hem ben je veilig. 6 Er overkomt je geen kwaad, niet overdag en niet in de nacht.
7 De Heer zal je steeds beschermen, het kwaad zal je niet raken. 8 De Heer beschermt je, overal, waar je ook gaat, je leven lang.
God, geef ons het lef om de schouders onder deze advent te zetten, om er iets goeds van te maken, iets wat positief is. Geef ons de durf om dingen die verkeerd gaan onder ogen te zien en aan te pakken.... Geef ons de moed ons te verzetten tegen pestkoppen en op te komen voor iedereen die alleen staat. Help ons om verrassend nabij te zijn voor elkaar!
voor wie mijn broer is geweest, 57 jaren lang, nu het zijn verjaardag zou zijn geweest. In stilte had hij een groot geloof in God. Als leerkracht heeft hij vaak gezegd:
Wie zal van Jezus en zijn geboden nog horen als wij het niet meer doen.
Lucas zegt hier: wanneer het moeilijk wordt, wanneer je twijfelt of die Christus nog wel komt, blijf leven vanuit de taal en de wijsheid van de liefde. Blijf de gewonde strijders van de oorlog verzorgen, blijf de slachtoffers van aardbeving en natuurgeweld ondersteunen, blijf zorgzaam voor degen die jou nodig heeft. Blijf respectvol in je oordeel en je spreken. Blijf naïef waar het gaat om de onderlinge liefde. Dat moet het kenmerk van christenen zijn: Ziet, hoe zij elkander liefhebben.
Rob Kurvers, Op de pelgrimsweg van het geloof. Preken voor het jaar C
Nu hoe langer hoe meer kerken hunn deuren moeten sluiten en de kerkgangers verouderen of wegblijven, probeert men hier op meerdere plaatsen een Taizéviering in te lassen, zeker om jonge mensen en mensen die jing zijn van hart aan te trekken. Zelf ben ik een paar maar naar zo een misviering geweest, en jammer om te zeggen, maar ook daar waren slechts enkele jongeren aanwezig, eigenlijk de meesten nog kinderen ...
“Er zullen lichtjes zijn, feestjes, prachtig versierde bomen en dito kerststalletjes... En dat terwijl de hele wereld oorlog blijft voeren.” Door alle gebeurtenissen van de voorbije weken ziet paus Franciscus de feestdagen maar somber in. “Kerstmis wordt een schijnvertoning.” “De wereld heeft de weg van de vrede niet begrijpen. De hele wereld is in oorlog.”
“Wat zal er nog overblijven na deze oorlog waarin we nu verwikkeld zijn? Wat zal er overblijven? Ruïnes, duizenden kinderen zonder opleiding, zoveel onschuldige slachtoffers en veel geld in de zakken van wapenhandelaars”.
In de voorbede, een belangrijk deel van ons biddend samenzijn, bidden we altijd voor anderen, voor wereldnoden, voor problemen in de samenleving of in de gezinnen. Ook hier spreken we onze hoop uit dat het anders wordt, dat mensen anders gaan handelen, want mensen moeten het doen. Het zou wat al te gemakkelijk zijn om te denken: mensen maken oorlog, doen elkaar een hoop narigheid aan en God lost dat wel even op als we dat vragen. Een oudere pastoor... vertelde eens hoe hij gemerkt had dat hij de voorbede die hij maakte anders was gaan formuleren. Eerst bad hij: God, maak een einde aan de oorlog. Toen werd het: God, laat er vrede komen. En tenslotte: God, geeft wijsheid en kracht aan die mensen die beschikken over oorlog en vrede. Want uiteindelijk: mensen moeten het doen, in de kracht van God. En in zijn kracht kunnen mensen veel meer dan ze denken.
Op zondag 22 november viert de Kerk het feest van Christus Koning van het Heelal. De laatste zondag van het kerkelijk jaar. De hele schepping en de hele kosmos worden geplaatst in een spiritueel kader. Christus als de bezielende kracht die schepping en kosmos doordringt. God zet in Christus de ‘kroon’ op Zijn werk.
In het verleden was dit een echt katholiek triomfalistisch feest. De triomf van de katholieke kerk werd bezongen en gevierd. Het li...ed: Aan U , O Koning der eeuwen is daarvan nog een overblijfsel. De triomf van de katholieke kerk is allang verbleekt en haar zichtbare en tastbare aanwezigheid is geworden tot onzichtbaar.
En die Koning die wij vieren met Christus Koning is van een totaal andere signatuur, dan de aardse vorsten of wereldlijke leiders. Koning Jezus is een spiritueel Koningschap, geen heerser, noch onderdrukker, maar iemand die dient en vecht voor vrijheid en voor de waardigheid van elke mens. Christus Koning heeft een kruis als troon en een krib als wieg. Kruis en krib horen samen. En dat Koningschap geldt ons, wij zijn de burgers in dat Koninkrijk en dat Koninkrijk vraagt om werkelijkheid te mogen worden in en door mensen die in Jezus hun Koning herkennen.
Broeders en zusters, wij willen u niet in het ongewisse laten over de doden, zodat u niet hoeft te treuren, zoals zij die geen hoop hebben. Want als wij geloven dat Jezus is gestorven en is opgestaan, moeten wij ook geloven dat God door Jezus de doden naar zich toe zal leiden, samen met Jezus zelf.
Je leest na de aanslagen in Parijs hier en daar op social media dat bidden niet helpt en dat God niet bestaat. Maar ik weet van mijn vrienden in Frankrijk hoeze...er ze ons gebed juist nu waarderen, en hoe ze troost zoeken bij God.
Ik kan me voorstellen dat het soms moeilijk is te geloven in de goedheid van God als je geconfronteerd wordt met zoveel zinloos geweld en onbegrijpelijke haat. God's liefde is kwetsbaar omdat hij mensen niet bestuurt als marionetten.
Ook al verliezen sommigen hun geloof in de goedheid van God, ik hoop dat Hij blijft geloven in de goedheid van de mensen...
Ik voel me vaak zo machteloos, zo klein tegenover zoveel kwaad in de wereld. Ik hoop daarom dat je het niet erg vindt als ik toch stil blijf bidden...
Wij bidden tot de God van Vrede en Liefde voor de slachtoffers en hun families die zo ontzettend zwaar op de proef zijn gesteld en voor de Franse bevolking. En samen met Sint-Franciscus van Assisi vragen wij: “Heer, maak van ons bouwers van vrede.”
Geloven is een doe-woord een opdracht die concreet gebeurt in het dagelijks leven. Het is bouwen aan een groep waar mensen met elkaar verbonden zijn waar de kleinen worden groot gemaakt en de armen zalig geprezen, waar zachte moed wordt geleerd, waar honger naar gerechtigheid levenskracht is en waar, vanuit het alledaagse samenleven, vrede wordt gemaakt. Geloven is bouwen aan een groep waar het geknakte riet niet gebroken wordt, waar wie verlamd was weer kan opstaan, nieuwe kracht opdoet in handen en voeten om te leven voor anderen. Geloven is bouwen aan een groep die zout is in de wereld, licht in het donker, gist in het deeg. Geloven is een doe-woord, een opdracht die nooit af is. Het is doorgaan en volhouden, soms met velen, vaak ook alleen, tegen de hele wereld in, alleen met die zekerheid dat Iemand is voorgegaan, en ook nu met ons blijft meegaan.
