God, ik zoek even contact met U. Wil je mij nabij zijn? Geef mij geloof en vertrouwen kracht en volharding zodat ik mij ten volle kan geven aan de opdracht die ik nu mag vervullen. Amen
De geestelijke leegte is nog nooit zo grot geweest. Het christelijke gebed vraagt niet dat God zou doen wat wij willen, maar dat wij Gods wil doen. God houdt zich op in de marge. Daar waar de mens van de mislukking woont. De mens die uit de bocht vloog, die vergeten wordt, in al zijn breekbaarheid. Ja, de mens is breekbaar! Ooit komen we allemaal in de marge terecht: als we ziek zijn, oud, hulpeloos, of dement worden. God is daar om ons op te vangen. Daar moet de kerk zijn, in de rand, de marge, in de kwetsbaarheid.
God, we danken U voor het leven, voor de bloemen, de dieren, de mensen; we danken U voor hen die ons leven tot een feest maken die ons vreugde brengen in moeilijke dagen; we danken U voor de zegen van kleine dingen de lach van een kind, de wijsheid van een oudere, wij danken u voor alle mogelijkheden die we krijgen om ons samenleven een feestelijke glans te geven. We danken U voor elke knipoog van U als we het soms niet zien zitten. Help ons om steeds uw vreugde uit te stralen opdat anderen erin kunnen delen, in Jezus' naam. Amen
Kort voordat Jezus is gestorven, heeft Hij Zijn moeder aan Johannes gegeven. Maria is nu de moeder van alle gelovigen. Ze is de moeder van de hele Kerk. Als je aan een moeder denkt, dan denk je aan iemand die zorgt. Moeder is er altijd als je haar nodig hebt. Wanneer er iets ergs gebeurd is, dan loop je meteen naar moeder om het haar te vertellen. Als moeder een paar dagen weg is, dan is het vreemd in huis. Moeder hoort bij het huis. Precies zo is Maria moeder van Jezus geweest. Ze heeft voor Hem gezorgd. Ze was er altijd als Jezus haar nodig had. We zagen haar op de laatste en moeilijkste weg in het leven van Jezus, de weg naar de kruisdood.
Ik zit er niet mee in om te getuigen over datgene waar ik van leef. Niet dat ik zo’n voorbeeld ben, maar als profwielrenner kan ik mijn bekendheid in positieve zin gebruiken om te getuigen over wat ik belangrijk vind in het leven. Ik ben niet beter dan een ander. Ik wil niemand iets opdringen, wel uitnodigen. En dan moeten ze zelf maar zien of ze zich willen laten inspireren. Ik vind het alvast belangrijk mijn geloof een plek te geven in mijn leven en ernaar te handelen.
De oktobermaand is vanouds Mariamaand. Leven vanuit een verbondenheid met de Moeder van de Heer, Maria die een groot voorbeeld is van leven en geloven. Van een gelovig vertrouwen dat er Een is die oorsprong, doel en zin van alle leven is. Bij God ligt dat begin. Maria opende haar hart en haar schoot: opdat God mens kon worden. Door en met Maria mogen wij dichter bij die Levensbron komen.
Voor elke vluchteling die onder erbarmelijke omstandigheden bij ons terecht komt, een arm om haar of hem te omarmen: Kom maar bij ons. Hier kun je veilig tot rust komen; totdat de wereld het klaar krijgt om de situatie in je thuisland zodanig te klaren dat je terug kunt.
En als dat te lang duurt, kun je hier blijven. We kunnen best iets van je leren, denk ik. We kunnen veel van elkaar leren, weet ik.
In China staat op een strandje aan een baai in Honkong een machtig beeld van de godin Guanyin; de “godin” met de duizend armen.( Godin van Barmhartigheid) Ze heeft ook vaak vier gezichten, zodat ze iedereen, in alle vier de windstreken, kan helpen.
Onze Maria. Zij heeft ook duizend titels, duizend armen: ivoren toren, ark van het verbond, morgenster, heil van de zieken, toevlucht van de zondaars, troosteres van de bedroefden, ……..
Heer, wanneer wij uw kruisweg niet begrijpen, maak het dan stil in ons hart, en leer ons inzien dat gebed en daden van liefde zoveel beter en heilzamer zijn dan agressie en geweld. Omhels ons met uw kruisgenade, met uw Geest van 100% geweldloosheid, gelovend dat deze weg Vrede en opstanding brengt in een wereld die dorst naar U.
Ze zijn zeldzaam geworden in ons midden: mannen met een lange grijze baard en pijp, sterke vrouwen, priesters en religieuzen, missionarissen. Om de drie of vijf jaar waren ze op de parochie: gastvrij onthaald bij vader of moeder, broer of zus. Enthousiast vertelden ze over verre landen en vreemde culturen. Een houten beeld, een exotische vrucht, wat koperwerk of kleurrijke postzegels, en een avond met lichtbeelden over het oerwoud of het missieschooltje kleurden hun fantastisch verhaal tot een brok boeiend avontuur. Maar het was meer dan dat... Diep in hun ogen blonk de vreugde van het dienen. In hun hart klonk de onweerstaanbare roepstem: ‘Kom, en volg mij. Ik zend U.' Mannen en vrouwen met een zending: 'Ga uit over de hele wereld en verkondig het evangelie aan heel de schepping.' Vandaag zijn ze er nog. Wat minder talrijk en misschien minder kleurrijk, nauwelijks gekend en gewaardeerd. Maar hun zending is dezelfde: in Zijn Naam stem geven aan de stemlozen, gehoor geven aan hen naar wie niemand luistert, teken van hoop zijn voor hopelozen. Met jonge kerken bouwen ze aan de toekomst van Gods droom op aarde. Met hun leven voeden zij het religieuze zoeken van elke mens naar een God die Liefde is. Missionarissen, mannen en vrouwen, woordvoerders van de Heer die zegt: “Ik ben gekomen opdat zij het leven zouden bezitten, en wel in overvloed. “
(Don Bosco kalender 1995, achterzijde september 1995)
neemt een belangrijke plaats in de Franciscaanse spiritualiteit in. Toen Franciscus knielde en bad voor dit kruis, werd hij door de Gekruisigde aangesproken: 'Ga en herstel mijn huis'. Het werd een keerpunt in het leven van Franciscus. 'Het gebed voor de gekruisigde' dat is toegeschreven aan Franciscus, is de eeuwen door talloze malen herhaald door vele gelovigen.
GEBED VOOR HET KRUIS
Hoogste, luisterrijke God, verlicht de duisternis van mijn hart en geef mij het juiste geloof, de vaste hoop en de volmaakte liefde, het besef en de kennis, Heer, om uw heilig en waarachtig gebod te kunnen volbrengen.
'Niemand bezit God zo, dat hij niet meer op hem moet wachten. En toch kan niemand op God wachten, die niet zou weten, dat God reeds lang op hem gewacht heeft."
Als iemand onder u, voor wijs en verstandig wil doorgaan, moet hij dat waarmaken, door een voortreffelijke levenswandel, door daden van wijze zachtmoedigheid. De wijsheid van boven is voor alles zuiver, maar ook vredelievend, vriendelijk, altijd voor rede, vatbaar, rijk aan Barmhartigheid, en aan vruchten van goede werken, onpartijdig en oprecht.
Theresia van Lisieux, als kind genas ze op wonderbaarlijke wijze van een ernstige ziekte nadat het Mariabeeld boven haar bed naar haar glimlachte. Ze besloot tot de Karmelietenorde toe te treden en haar leven aan God te wijden. Haar kracht was dat ze het geloof heel dichtbij mensen wist te brengen. ‘Ik wil het rozen [= zegeningen] laten regenen op aarde’, zei Theresia.
Zie de wonderen in de kleine dingen, tel je zegeningen!
Vandaag, op 29 september, viert de Kerk de heilige aartsengelen. John Keble, een Engels dichter, wees ons erop dat 'Vrede' het eerste was wat de engelen bezongen.
Wees elkaar niets schuldig, behalve liefde, want wie de ander liefheeft, heeft de gehele wet vervuld. Want: ‘Pleeg geen overspel, pleeg geen moord, steel niet, zet uw zinnen niet op wat van een ander is’ – deze en alle andere geboden worden samengevat in deze ene uitspraak: ‘Heb uw naaste lief als uzelf.’
