God, ik zoek even contact met U. Wil je mij nabij zijn? Geef mij geloof en vertrouwen kracht en volharding zodat ik mij ten volle kan geven aan de opdracht die ik nu mag vervullen. Amen
Schrijver Koen Peeters (van onder meer De mensengenezer), vertelde in 2017 in het radioprogramma Touché hoe Helder Camara meermaals kwam logeren bij zijn vader Renaat Peeters, toen voorzitter van een internationale katholieke jongerenorganisatie. ‘Hij deed de sloefen aan van mijn moeder, omdat hij ook klein was, en nam mij op zijn schoot. Hij had een groot gouden kruis aan en ik trok dat kruis kapot.
Mijn vader was heel beschaamd. Hij heeft dat dan laten maken bij de lokale horlogemaker. Waarop Hélder Camara zei: Weet je, René, waarvoor dient dat eigenlijk? Ik ga stoppen met dat gouden kruis. Want dat klopt niet, tegelijk bezig zijn met de arme boeren. En hij verving dat door een houten kruis, eerst zelfs nog een houten kruis waar mijn moeder een vijs ingedraaid had.’
Dank U, Vader van ons leven en ons zozeer toegewend dat U, eeuwig, hoog verheven, elk van ons bij name kent. Dank U, dank U, Heer der Heren, dat U onze Vader bent.
Dank U, Christus, met ons lijden en de dood zozeer begaan, dat U ons daarvan bevrijdde met een mensenlichaam aan. Dank U, dank U, Jezus Christus, broeder-God in ons bestaan.
Dank U Geest, voor alle gaven aan ons hart en ons verstand; die ons hoop geeft op de haven van ons ware vaderland. Dank U, dank U, Geest van liefde, voor het vuur dat in ons brandt.
Michel van der Plas (1927 – 2013) Uit: De kleine bundel, Gooi en Sticht, Hilversum 1981
Het was de hovenier, die in het vroege licht de ranken heeft gericht, diep in elkaar verward, vervreemdend van het hart, de wortelstok.
Geen zag wat zich voltrok in het zeer vroege licht. Hij raakte hen slechts aan: zij zijn vaneengegaan, ontbonden ontwonden
Het was de hovenier. Verwonderd, in vroeg licht, gescheiden ongescheiden de door zijn hand geleide hartranken — Aan ons beiden hebt gij het, God, verricht.
Onlangs was ik tijdens mijn vakantie een dag in Lourdes. Ik vind het een ongelooflijk fascinerende en inspirerende plek. Ik stond daar in een lange rij aan te schuiven om aan de heilige grot te geraken en bevond me ongemerkt tussen een rij oude, zieke en kreupele mensen die daar naartoe werden gevoerd in oude karretjes.
Bij de aanblik van al deze miserie werd het mij te machtig en brak ik in snikken uit.
Deze tranen waren echter ook voor mezelf bestemd omdat ik al deze mensen benijdde om hun geloof, een geloof dat ik goeddeels verloren heb. Ik weende omdat ik mezelf een 'kreupele' voelde, gezond van lichaam maar verarmd van geest omdat ik niet meer dat vurige geloof van al die mensen kon voelen.
Leven is als ’t kauwen van een boterham: heel rustig de tijd verbijten en vermalen tot ons eigen menselijk bestaan.
Leven is: als samen eten van hetzelfde brood, zonder spreken weten wat de ander proeft en voelt, is samen door het leven gaan.
Leven is de boterham verdelen, is aan de ander geven waar je zelf naar vraagt… Het is onze tijd en ons bestaan verkruimelen: het ‘ik’ moet ‘in gemeenschap’ ondergaan.
Leven is nog niet begrijpend eten van het brood dat Hij ons heeft gegeven, Hij die eeuwig is. Eten en ook weten dat Hij in ons blijft leven, ook als de laatste zon in ’t donker van de nacht verdwenen is.
In 1870 werd de Heilige Jozef uitgeroepen tot beschermer van de Kerk, Gods grote familie, omdat Jozef zijn gezin als een rechtschapen man en trouwe huisvader in bescherming nam. Niet alleen nam hij de moeder van Jezus tot vrouw, maar ook had hij het Kind Jezus gered van de dood toen koning Herodes alle kleine jongetjes wilde doden.
Naast Jezus en Maria is ook Jozef onze verering meer dan waardig.
Don Bosco was een dromer en uit zijn droom ontstond een wereldwijde beweging. En zijn droom leeft voort tot op vandaag, bijna 205 jaar na zijn geboorte.
Zijn charisma inspireert ons om Gods liefde op een unieke manier naar de jongeren te brengen, vooral naar jongeren die in de samenleving weinig kansen krijgen.
Communiceert God met ons via onze dromen? Don Bosco dacht van wel: hem werd het plan van God voor zijn leven getoond in een droom toen hij pas negen jaar oud was. Een levendige droom die hij zijn hele leven heeft waargemaakt.
Dromen die je diepe mens-zijn raken, kunnen jouw verdere levensweg richting geven, kunnen je leiden en verregaand inspireren!
Deze dromen wekken onze creativiteit en zetten ons in beweging om stappen voorwaarts te zetten! God geeft ons als het ware het vermogen om de overtuigingen uit onze dromen waar te maken in woord en daad!
Dromen liggen aan de bron van creativiteit, leven en beleven! Sommige dromen kunnen we niet waarmaken en laten ons achter met een gevoel van mislukken ...
Hierbij leert Don Bosco ons niet vlug de moed op te geven, maar te blijven vechten voor onze levensdroom!
Don Bosco richtte zich op deze momenten van onmacht en twijfel tot God. Hij bad om kracht en hulp om zijn dromen toch verder te kunnen waarmaken!
De dromen van Don Bosco vormden levenslang zijn spirit en drijfveer om te blijven kiezen voor de weg van geloof in de kleine kwetsbare mens en in God.
Jullie zijn al rein door alles wat ik tegen jullie gezegd heb. Blijf in mij, dan blijf ik in jullie. Een rank die niet aan de wijnstok blijft, kan uit zichzelf geen vrucht dragen. Zo kunnen jullie geen vrucht dragen als jullie niet in mij blijven. Ik ben de wijnstok en jullie zijn de ranken. Als iemand in mij blijft en ik in hem, zal hij veel vrucht dragen. Maar zonder mij kun je niets doen.
Maria-tenhemelopneming is het feest van alle christenen. Net als Maria dragen ze Jezus, die Gods liefde is. En die liefde is sterker dan de dood. Een leven rond Jezus gaat niet verloren.
Maximiliaan Maria Kolbe, oorspronkelijke naam: Rajmund Kolbe (Zduńska Wola, 8 januari 1894 - Auschwitz, 14 augustus 1941) was een Pools franciscaans conventueel, katholiek priester en martelaar die vanwege journalistieke verzetsactiviteiten gevangen werd gezet in het naziconcentratiekamp Auschwitz I.
Op 17 februari 1941 werd Kolbe door de Gestapo ingerekend en naar Warschau overgebracht. Vanaf mei 1941 zat Kolbe in het naziconcentratiekamp Auschwitz I. Na een vermeende ontsnappingspoging van een gevangene uit de barak van Kolbe werden tien mannen veroordeeld tot de hongerdood in een bunker. Kolbe bood zich aan als plaatsvervanger voor een vader van twee kinderen, genaamd Franz Gajowiczek. Het tiental werd op 31 juli 1941 ingesloten. Toen op 14 augustus nog steeds vier mannen, onder wie Kolbe, in leven waren, kregen zij een dodelijke injectie met fenol.
Paus Paulus VI verklaarde Maximiliaan Maria Kolbe op 17 oktober 1971 zalig. Op 10 oktober 1982 verklaarde paus Johannes Paulus II hem tot martelaar en werd hij heilig verklaard. Franz Gajowiczek overleefde uiteindelijk de oorlog en was tijdens de heiligverklaring aanwezig in Rome. Kolbe geldt als beschermheilige tegen drugsverslaving en is patroon van de journalistiek en de mobiele telefonie. Zijn gedachtenis wordt gevierd op 14 augustus.
Paus Pius XII benoemde in 1958 Clara van Assisi tot patroonheilige van de televisie omwille van een visioen op kerstavond.
In 1958, toen televisie aan zijn opmars als massamedium begon, werd de Heilige Clara van Assisi aangesteld als patroonheilige. De keuze voor de 13de-eeuwse heilige die de orde van de clarissen stichtte en voor een leven van armoede koos, was niet zo vreemd als je zou denken.
De reden was dat Clara tijdens haar leven een ‘tv-ervaring’ beleefde, al drukt het Duitse woord ‘Fernsehen’ het misschien nog beter uit.
Volgens de legende was Clara op het eind van haar leven te ziek om de kerstmis bij te wonen, maar zorgde de Heilige Geest ervoor dat beelden van de misviering in haar kamer werden geprojecteerd, zodat ze vanuit haar ziekbed toch kon meevolgen.
Om dezelfde reden wordt de voorspraak van de Heilige Clara van Assisi (feestdag: 11 augustus) ook ingeroepen tegen oogkwalen.
Velen zijn geschokt door de twee brandweermannen in Beringen die omkwamen. Diep respect voor wat onze brandweer telkens doet. Het is goed om dat eens te zeggen.
Moge de H.Barbara, hun patroonheilige, voor hen bidden.
Liefde is niet betaalbaar, geluk soms onbereikbaar. Vriendschap zo kostbaar..echter een ding hebben ze gemeen, in moeilijke tijden houden ze je op de been.....Bergtoppen en/of valleien, met de Allerhoogste als onze Leidsman, zijn wij meer dan overwinnaar....
God, Uw hand nodigt mij uit: Kom! Uw hand laat mij merken: wees niet bang! Uw hand schenkt de zekerheid: ik hou van jou! In uw hand ben ik geborgen en bewaard voor altijd. En mocht ik toch in een afgrond storten ik weet, op de bodem van die afgrond wacht uw hand op mij, uw goede, alles behoedende hand. Aan uw liefhebbende hand kan niemand mij ontrukken.
God, in uw hand leg ik alles. Uw hand laat mij niet los. Dank U goede tedere hand. Dank U
God, ik zoek een hand die me vasthoudt en moed geeft, die mij rustig maakt en beschermt. Ik tast naar een hand die mij leidt en voert, die mij heelt en redt. Ik heb een hand nodig, die sterk is en die mij draagt, die mij vastpakt, mij niet meer loslaat. Ik zou zo graag een hand hebben, die het goed met mij voorheeft, die zacht op mij wordt gelegd. Ik verlang naar een hand waaraan ik me -onvoorwaardelijk- kan toevertrouwen, die trouw is, die mij liefheeft.
