God, ik zoek even contact met U. Wil je mij nabij zijn? Geef mij geloof en vertrouwen kracht en volharding zodat ik mij ten volle kan geven aan de opdracht die ik nu mag vervullen. Amen
Op 11 oktober werd ik in Rome heilig verklaard. Ik heb mij even uit de feestelijkheden losgemaakt om jou toe te spreken. Het is wel een hele overgang. Het grootste deel van mijn leven zat ik op het eilandje Molokai, verbanningsoord van de melaatsen. Tenslotte zelf opgevreten door de lepra, en volkomen geïsoleerd. Maar toen ik dood was liep heel België uit, de koning incluis, om mijn stoffelijk overschot naar Leuven te begeleiden. Naar het schijnt ben ik, Jozef De Veuster (in het klooster Pater Damiaan), zoon uit een eenvoudig boerengezin te Tremolo, door mijn vaderland gekozen tot grootste Belg aller tijden. Ik krijg er nog een kleur van. Als jij temidden van al die ophef dan maar niet vergeet wat mij destijds bewoog. Ik wilde Jezus navolgen. Hoewel Hij thuishoorde bij God in de hemel - en ik kan u nu verzekeren dat het daar heel goed toeven is... Hij heeft zijn hemelse zaligheid verlaten om bij ons mens te worden. Dat is toch een hele degradatie. En wat heb ik gedaan? Hoewel ik gezond was, heb ik mijn goede vaderland verlaten en ben melaatse met de melaatsen geworden. Dat stelt bij Jezus vergeleken nog niet zo veel voor. Ik wilde de goede God zichtbaar maken. Jullie mensen kunnen God niet zien. Weet je hoe dat komt? De goede God heeft zichzelf weggegeven - letterlijk wég-gegeven. Welnu, dat heb ik ook gedaan. Mezelf weggeven. Dat heeft mij onherkenbaar gemaakt. Laat mij het jou duidelijk maken met een klein voorval aan het eind van mijn leven. Ik was al lang aangetast door de lepra. Als jij ooit van mij een foto hebt gezien van toen, weet je hoe die ziekte mij had toegetakeld. In mijn jonge jaren was ik een sterke jongeman geweest. Een Vlaming blakend van gezondheid. Zo had ik afscheid genomen van mijn vrienden destijds. Maar tegen het eind van mijn leven kwam een van die vrienden van vroeger mij opzoeken op het eiland. Hij zocht mij overal. Hij moest eerst zijn walging overwinnen bij het zien van die afschuwelijk verminkte mensen. Toen ging hij op zoek, maar kon mij natuurlijk niet vinden. Van enige afstand riep hij een van de bewoners aan: "Weet jij waar pater Damiaan ergens is?" "In de kerk, zeker en vast." "Daar ben ik geweest, maar ik heb hem er niet gezien." "Als je roept, komt hij wel te voorschijn." Zo ging mijn oude vriend terug naar de kerk. Er waren een paar melaatsen aan het werk. Hij riep: "Is pater Damiaan hier ergens?" Ik hoorde mijn naam roepen, en stond op. Ik herkende hem onmiddellijk: "Wat doe jij hier?" Toen pas herkende híj míj. Geschrokken riep hij: "Damiaan, wat zie je eruit..." Weet je waarom mijn goede vriend van vroeger mij niet kon zien? Ik had mijzelf weg-gegeven. En nu zag ik er anders uit dan hij dacht. Zo heb ik iets van Gods geheim in beeld gebracht. Waarom kunnen wij Hem niet zien? Hij heeft zichzelf weg-gegeven, en nu ziet Hij er anders uit dan je denkt. Dat wou ik jou ter overweging meegeven. Ik ga weer terug naar mijn feest. Misschien ben jij ook wel uitgenodigd... om te laten zien dat God zich aan jou heeft weg-gegeven, of aan de mensen in jouw omgeving.
Er is inderdaad zoveel te vertellen, te schrijven rond Pater Damiaan. Hierbij eeen voorlopig einde met de opsomming van zijn 'titels':
publiek figuur patroonheilige picpus palliatief zorger projectontwikkelaar paramedicus psycholoog pastoor priester ... Allemaal titels waarvoor hij geen eremetaal kreeg, maar die aantonen wie hij is geweest als mens, als priester, als 'levende' heilige!
Heilige Damiaan, bid voor ons en voor allen die hopeloos op zoek zijn naar licht in hun leven. Amen.
Naast oktober die gekend is voor zijn rozenkraansmaand is deze maand ook al sinds jaar en dag de missiemaand bij uitstek en dit voor de gehele wereld. Met paterDamiaan die gisteren pas werd heilig verklaard, verdient deze maand heel zeker onze aandacht, ons gebed, onze morele steun en een milde gift.
Ga verkopen wat je bezit en geef het aan de armen, ... en kom dan terug om mij te volgen.
De eerste rijke jongeling draaide zich om en wou zijn bezittingen niet opgeven. De tweede rijke jongeling ging in op de roep van de Heer om nooit meer weer te keren dan met de groet: "Tot in de hemel'.
'We staan hier op de geboortegrond van een nieuwe heilige. Hier werd hij ingeschreven in het boek van de mensen. Volgende week wordt hij ingeschreven in het boek van God. Niet wij maken heiligen. Damiaan heeft ook zichzelf niet heilig gemaakt. God heeft dat gedaan. Daarom past hier naast fierheid ook en vooral dankbaarheid.' (stl)
My Lord, give me the capability to tolerate an opposing point of view. My Lord, keep me wise and aware, so that I may not judge someone or some idea right or wrong unless I have understood him/her or it correctly and completely.My Lord, free me from the four prisons of nature, history, society, and self, so that I may recreate myself in the form that You originally created me, not as an animal who adapts to the environment, but so that I may make my environment adapt to Me.My Lord, burn in me the sacred fire of doubt, so that it may burn away every certainty that others have imprinted on me. And then, from its ashes, raise the light of certainty, clear of any fog.My Lord, You teach me how to live; I shall learn how to die.
Deze tekst in het Engels komt naar inhoud veel beter over dan in het Nederlands. Vandaar deze oorslpronkelijke versie. Een waarachig gebed.
Een tijdje terug heb ik geprobeerd uit te leggen wat het kan betekenen 'Ijveraar te zijn van de Vrienden van Lourdes'. Wanneer men dit jaar terug van deur tot deur gaat wordt een lidkaart aangeboden met bijgaande afbeelding: Maria en Bernadette met de rozenkrans. Meteen heel toepasselijk wanneer we straks de oktobermaand binnenstappen, de rozenkransmaand.
"Therefore everyone who hears these words of mine and puts them into practice is like a wise man who built his house on the rock. The rain came down, the streams rose, and the winds blew and beat against that house; yet it did not fall, because it had its foundation on the rock." Matthew 7:24-25
Ik probeer hier even te vertellen wat het kan betekenen ijveraar te zijn van de VRIENDEN VAN LOURDES. Het lijkt een achterhaald woord te zijn of doet denken aan zieltjeswinnerij maar dit is het helemaal niet, integendeel! Het is wel zo dat mensen straks van deur tot deur gaan, door de wind, door de regen, om lotjes te verkopen zoals het in de volksmond wordt genoemd waar daar al dan niet een prijs kan aan vastzitten. Maar ijveraars verkopen geen lotjes, maar bieden een LID-kaart aan ten voordele van de Vrienden van Lourdes, net zoals andere verenigingen hun jaarlijks lidgeld komen ophalen, maar dan wel met een diepere dimensie. Door een lidkaart aan te schaffen zijn we meteen lid zoals het woord het zegt van een enorm grote beweging rond de figuur van Onze-Lieve-Vrouw van Lourdes. En de ervaring leert ons ook dat mensen die lid worden of het al jaren lang zijn van generatie op generatie, niet op de eerste plaats denken een beurs te winnen om dan naar Lourdes te kunnen gaan als is laatste natuurlijk aangenaam meegenomen. Neen, mensen hopen wel ooit eens bij de gelukkigen te zijn, maar het gaat veel meer om de verering van Maria, zeker de Lieve Vrouwe van Lourdes. Mensen die ijveraar worden genoemd willen dan ook niets meer noch minder dan zoveel mogelijk mensen bereiken om die bijzondere verering in stand te houden, om mensen naar Lourdes te laten gaan met de parochie, de plaatselijke organisatie of op eigen krachten. Uit alle verzamelde gelden die lidkaarten moeten opbrengen kan zich dan ook de mogelijkheid voordoen om een minder begoed iemand naar Lourdes te helpen afreizen, daar waar de hemel de aarde raakt!
Zo heb je ondertussen al begrepen dat mensen die van deur tot deur gaan als ijveraar niet op dezelfde golflengte staan als mensen die voor het goede doel een jeugdbeweging, de brandweer .. - lotjes verkopen tot steun van hun eigen beweging, hoe nobel die ook mag zijn. Het verkopen van lidkaarten voor de Vrienden van Lourdes is daarom niet gemakkelijker, integendeel, zeker niet op onze dagen, want het is een woordeloos getuigen van ons gelovig-aanwezig zjn op onze parochie. Het is een verwijzing naar Jezus via Maria.
Het is dan ook goed dat sinds enkele jaren op de lidkaarten een afbeelding staat van Maria zoals dit jaar: Maria en Bernadette, beiden met een rozenkrans, meteen het thema voor volgend werkjaar te Lourdes. Deze kaart op de schouw kan even een moment zijn om onze ogen te richten op Maria. Laten we met deze ijver voor Maria ons vooral gedragen weten door haar moederlijke aanwezigheid!
Het altaar: plaats waar Christus zich opoffert in elke Eucharistieviering, hier en overal, voor het heil van de wereld.
Heer, onze God, Laat het teken van brood en wijn, waarheid worden in ons midden. Laat uw woord vlees en bloed worden in ons bestaan. Doe ons ervaren en waarmaken dat er geen andere weg is naar vertrouwen, aan die welke Jezus en zijn Moeder ons zijn voorgegaan: de weg van de liefde tot het einde toe.
Sint-Maarten (mijn geliefde patroonheilige!) toont ons haast als een icoon de onvervangbare waarde van de individuele getuigenis van wat barmhartigheid is. Benedictus XVI
