Parochie Sint-Martinus Retie

Leven we in een tijd van algehele zinsverbijstering? Dat dacht ik toch toen ik las welke oplossing uitgerekend de voorzitter van de christelijke mutualiteiten, Luc Van Gorp, voorstelt voor het probleem van de vergrijzing: laat mensen gewoon uit het leven stappen als ze vinden dat ze daar klaar voor zijn. Zo laat hij optekenen in Het Nieuwsblad: ‘Er is nu al een regeling voor euthanasie, die is heel strikt en wettelijk vastgelegd. Dat werkt ook goed voor wie ondraaglijk lijdt. Maar daarnaast zou er ook een zachtere vorm moeten zijn, voor mensen die het gevoel hebben dat hun leven voltooid is.’

Interviewer: ‘En hen dus een soort legale hulp bij zelfdoding aanbieden?’ ‘Zelfdoding is een te negatieve term. Ik zou het eerder noemen: het leven teruggeven.’ En dit dus in het kader van de aanpak van de vergrijzing, want we gaan naar een verdubbeling van het aantal 80-plussers en daar zijn onze woonzorgcentra, noch de middelen of het personeel, op voorzien.

Nogmaals: algehele zinsverbijstering. Waar is de tijd dat we waarschuwden voor het hellend vlak en weggezet werden als doemdenkers met een bekrompen geest?

Er zit ook een eigenaardige kronkel in de redenering, want die ‘zachte vorm van euthanasie’, stelt Van Gorp voor als mogelijkheid voor ouderen zonder zorgproblematiek, die vinden dat hun leven voltooid is. Het gaat om gezonde 80-ers die de aftakeling vóór willen zijn. Dat zijn dus niet de mensen die onmiddellijk in een rusthuis belanden. Ze kunnen nog van grote betekenis zijn voor de samenleving, als we hen tenminste niet zouden afschrijven zoals vandaag vaak het geval is.