"Ouden end" afgesneden Leiearm Bachte Maria Leerne foto 3
"Ouden end" afgesneden Leiearm Bachte Maria Leerne foto 4
Metalen ophaalbrug "Astene sas" Op de achtergrond het sashuis met museum.
Storm over Ooidonk, een eeuwenoude beuk heeft het niet overleefd.Ons Silvie poseert op de sokkel van het slachtoffer.
Nog een beuk die gesneuveld is, gelukkig viel hij niet op de "tempel"
Ruiselede tot Leerne
400 jaar genealogische en demografische omschrijving
14-02-2006
Cyriel Van Hee
Cyrillus Van Hee, geboren te Bachte Maria Leerne op donderdag 21 januari 1886 om 4 uur s morgens, in het ouderlijk huis op de Kouter. Hij was het 10° kind in de rij van 11. (NB 11° kind was mijn dooppeter Henri Van Hee) Hij was de zoon van Petrus Van Hee (1832-1903) en Maria Melania Vyncke (1844-1921)
Cyriel was soldaat van de klasse 1910, bij het 11° Linieregiment, 3° Bataljon, 2° Compagnie 11° Brigade Mixte, 3° Legerafdeling.
Hij huwde te Bachte op zaterdag 25 november 1911 met Zulma Vertriest.
Garnizoen te Hasselt, met het 9° Linie van Brussel en het 12° Linie van Luik, vormden zij de fameuze 3° Legerdivisie, die van den beginne belast was met de verdediging van de forten van Luik.
1° citaat; Luik 41 doden, 437 gewonden en vermisten.
Op 10 september 1914, voeren zij te Hasselt een aanval met de bajonet uit.
Op 11 september veroveren zij Wespelaar, 55 doden en 203 gewonden en vermisten.
Op 29 september de slag te Willebroek, 18 doden, 111 gewonden en vermisten.
Aan de IJzer verdedigen zij het bruggenhoofd Diksmuide.
Vanaf 20 oktober beginnen de zware bombardementen en wederzijdse aanvallen.
In de nacht van 23 op 24 oktober lijden zij nogmaals zware verliezen, 45 doden, 249 gewonden en vermisten, citaat Diksmuide
Cyriel is overleden aan scheurbuik in het Hopital Temporaire, Rue du Four à Chaume, 24 Calais Frankrijk op 21 december 1914 om 02.40 uur s morgens.
De aangifte van overlijden wordt gedaan door 1° sergeant majoor Alfred Debauche, 49 jaar
(Troupes administratives Belges) gestationeerd in Calais.
Gestorven voor België staat op het oorlogsmonument aan de H.Hartkapel te Bachte Maria Leerne.
In 1920 werd langs de oude steenweg aan de dorpsrand van Bachte Maria Leerne, kant Deinze, op de hoek met de Bagattenstraat, een kapel gebouwd, toegewijd aan het H.Hart.
Het mooie initiatief voor deze bouw van een kapel, ging uit van graaf Arnold t Kint de Roodenbeke, die ze volledig bekostigde.
Deze kapel kwam er uit dankbaarheid, omdat de gemeente en haar inwoners, gedurende de oorlog van groot onheil waren gespaard gebleven.
Trouwens hadden de inwoners, de aanhoudende beschietingen, van 20 oktober tot 1 november 1918, overleefd.
De inwijding van de kapel, had plaats op zondag 26 juni 1921.
In juni 1922, zou er ook een marmeren gedenkplaat aangebracht worden op de gevel van de kapel, met vermelding van de gesneuvelden van Bachte Maria Leerne.
De bevrijding, was ook een opluchting, voor de ingezetenen van Bachte Maria Leerne.
Tussen 20 oktober en 1 november 1918 waren er trouwens aanhoudend zware beschietingen geweest.
De frontlijn kwam steeds dichter. Het dorp werd door de geallieerden beschoten vanuit Nevele. Bachte kreeg een lading obussen van boven Deinze.
Op de vooravond van Allerheiligen, was het de hel. Velen waren naar de kelders van het Ooidonkkasteel gevlucht, om een veilig onderkomen te hebben.
Op deze helse Allerheiligenavond, viel een obus op het binnenplein van het kasteel Ooidonk.
Michel Van Den Abeele (1907-1918), die een schaapje stond te hoeden, werd getroffen en daarbij op slag gedood. Michel was de zoon van Emiel Baziel Van Den Abeele (1872-1950) en Maria Prudentia Van Hee (1877-1951)
Maria Prudentia Van Hee, was de zuster van mijn grootvader (materneel) en dooppeter Henri Van Hee (1888-1959)
Eindelijk 11 november 1918, wapenstilstand.
Om het einde van die verschrikkelijke oorlog, te herdenken, werd een vrijheidsboom geplant, op zaterdag 7 december 1919, in aanwezigheid van de alom geprezen graaf Arnold t Kint de Roodenbeke.
Deze vrijheidsboom (linde) staat achter de H.Hartkapel op de hoek van het dorp, kant Deinze, met de Bagattenstraat.
Een kind dat wat hoest en snottert. Welk kind heeft dat eens niet? Dit gaat meestal vanzelf binnen twee weken over. Als dat niet zo is, kunt u het best de huisarts raadplegen. Een veelvoorkomende aandoening bij jonge kinderen is kroep, een luchtwegenaandoening, die vaak volgt op een gewone verkoudheid.
Men noemt het vaak kroep, maar eigenlijk betreft het pseudo-kroep (kroep is een zeer oude benaming van difterie aan het strottenhoofd).
Pseudo-kroep is een acute ontsteking en vernauwing van de luchtwegen, vooral het strottenhoofd. Verschillende bacteriën en virussen kunnen hier schuldig aan zijn.
De eerste symptomen van pseudo-kroep zijn hoest, heesheid en een luidruchtige, moeizame ademhaling. Stomen kan de ademhaling vergemakkelijken. De hoest klinkt als een luid blaffen of piepen, vanwege ontsteking van de stembanden. Kroep door besmetting komt vooral in de winter voor, wanneer strottenhoofd of luchtpijp ontstoken en opgezet raken, na een ogenschijnlijk onschuldige verkoudheid.
Omdat het strottenhoofd opzwelt en de luchtweg belemmert, kan ademen zeer moeizaam zijn en kan het kind in paniek raken. Het is daarom extra belangrijk dat ouders of verzorgers rustig blijven.
Wie zou dit rond 1900 kunnen inschatten, wat er aan de hand was?
Warme vochtige lucht helpt meestal wel of verlicht in ieder geval het ademhalen. Echter de mensen in die tijd, hadden niet altijd een arts in de nabijheid. Bovendien is de kroep, of beter de pseudo-kroep, niet steeds te onderscheiden van een gewone verkoudheid.
1910 - 13 april, Alphonse Van de Reviere, benoemd als bijzonder veldwachter, nummer 2/7956/1 in Provinciaal archief Gent.
Alphonse is bijzonder veldwachter, jachtwachter, in opvolging van zijn vader Carolus (Louis ) bij graaf t Kint de Roodenbeke op het domein Ooidonk.
Hij woont met zijn gezin in de kapelanij in de kasteeldreef, genaamd Maaigemhoek 28.
1911 - 28 maart, zijn eerste dochter Ghislena wordt geboren in de kasteeldreef.
1912 - 11 augustus, zijn tweede dochter wordt geboren, Maria Magdalena.
1913 - 26 oktober, eindelijk een zoon, Ludovicus Robertus. Het kind is echter mindervalide.
1917 - Op 09/05/1917 overlijdt Ludovicus, in de mond Roberken hij is vier jaar oud en is overleden ten gevolge van de croup
Alphonse is jachtwachter in opvolging van zijn vader Charles Louis, bij Graaf t Kint de Roodenbeke op het domein Ooidonk.
Hij heeft samen met zijn vrouw Clemence een kleine boerderij met ongeveer 10 ha. te bewerken land gelegen rond de woonst in de oude kapelanij in de kasteeldreef.
Om dit te combineren met het beroep van jachtwachter komen veranderlijk, en toevallige helpers, op het hof werken.
1918 - Het valt duidelijk op dat Alphonse en Clemence, opvolging willen, want sinds 1913, geboorte van Ludovicus Robertus zijn geen kinderen meer geboren, doch bij overlijden van "Roberken" in 1917 in mei, denken zij waarschijnlijk terug aan een zoon.
- Op 16 juni 1918 komt Juliana het gezin vergroten. Terug een meisje.In 1946 wordt zij mijn doopmeter.
1919 - Ze denken nog aan een zoon en doen verder want op 14 oktober 1919 wordt ons vader Valère Emiel Van de Reviere geboren. Eindelijk terug een zoon.
Het is dan ook de laatste telg in het gezin, Alphonse is dan 35 jaar en moeder Clemence reeds 39 jaar.
Sinds 1880 woonde de familie Van de Reviere, onafgebroken, van vader op zoon, steeds in de oude kapelanij in de kasteeldreef naar Ooidonk, tevens drie generaties in dienst van de graven t Kint de Roodenbeke.
- De eeuwwisseling komt eraan, het gezin Fredericus Van De Veire (1846-1925) - Melania Van de Reviere (1848-1937) vestigt zich op de hoeve Ter Raebles in de kasteeldreef te Bachte Maria Leerne.
In dit gezin van 12 kinderen is ook de dochter (oudste) Clemence ° Aalter 07 april 1881, geen onbekende voor neef Alphonse.
1903
- Er wordt aan de militieplicht voldaan.
Op 22/04/1903 huwt zijn zuster Clementia Van de Reviere (1880-1927) met Aloise Petrus Bruneel (1880-).
1906
- Aloise Bruneel en Clementia Van de Reviere, emigreren naar South Bend, Indiana USA.
1907
- Op 12/01/1907 huwt zijn zuster Marie Van de Reviere (1875-1946) met Prosper Van Ooteghem (1878-1940) te Bachte Maria Leerne.
1908
- Op 14/01/1908 overlijdt zijn moeder, Elodia Sophia Van De Veire (1848-1908).
Te Landegem wordt Juliana Van Ooteghem geboren op 30/05/1908, dochter van Prosper Van Ooteghem (1878-1940) en Marie Van de Reviere (1875-1946).
Niettegenstaande Alphonse keus had uit een viertal nichten, in het gezin Van De Veire; Clemence (1881-1954), Augusta (1882-1965), Marie-Mathilde (1884-1955), Irma (1888-1976) en zelfs Florence (1890-1964), koos hij toch voor de oudste Clemence die 3 jaar ouder was of hemzelf.
1910
- Op 04/01/1910, overlijdt vader Carolus Ludovicus Van de Reviere (1846-1910), in de volksmond Louis genoemd, in het ouderlijk huis in de Ooidonkdreef.
Dezelfde maand, 26/01/1910 wordt het burgerlijk huwelijk voltrokken ten gemeentenhuize te Bachte Maria Leerne door Schepen Louis Herteleer (1847-1925).
Het kerkelijk huwelijk wordt s anderendaags 27/01/1910 ingezegend in de parochiekerk door pastoor P.Herpelinck.
Dus op zijn huwelijk was Alphonse reeds zijn beide ouders verloren, en maken het huwelijk niet meer mee, van hun enige overlevende zoon.
Het Concilie van Lateranen in 1215 voorzag beletsel tot de 7° graad.
Deze beletselen werden in de late Middeleeuwen tot de 4° graad herleid.
Echter, de bisschop kon dispensatie geven voor de 2° en voor de 3° graad. Dit was een gevolg van het Concile van Trente in 1563.
(1) Pierre Van de Reviere 1815-1891
XMarie Therese Van Belleghem 1818-1900
(2) Joannes Baptist Van De Veire 1803-1890
XSophia Hooft 1815-1874
(1 A)Carolus Ludovicus Van de Reviere 1846-1910
X (2 B) Elodia Sophia Van De Veire 1848-1908
(1 A a)Alphonse Ludovicus Van de Reviere 1884-1954
X (2 A a)Clemence Van De Veire 1881-1954
(1 B)Melanie Van de Reviere 1848-1937
X(2 A)Fredericus Van De Veire 1846-1925
(2 A a)Clemence Van De Veire 1881-1954
X(1 A a)Alphonse Van de Reviere 1884-1954
Uit deze bovenstaande verduidelijking, kan je opmaken dat (1 A a) Alphonse met zijn nicht (2 A a) Clemence gehuwd is en daarvoor dispensatie had aangevraagd en ook verkregen.
Carolus Ludovicus en zijn zuster Melanie waren gehuwd met broer en zuster Fredericus Van De Veire en Elodia Sophia Van De Veire.
Schuttersmaatschappij "Sint Sebastiaan - De Eendragt van Oydonck" te Bachte Maria Leerne, viert zijn 50-jarig jubileum.
1924, viering 50 jaar bestaan, dus zou de oprichting moeten gebeurd zijn in 1874. Echter in 1870 had de maatschappij aan het gemeentebestuur gevraagd of zij verder gebruik mochten maken van de "schietplaats" Dit werd toegestaan doch met als voorwaarden; dat de pijlrapers een gevlochten wissen hoed moesten dragen en dat de toeschouwers een schuilplaats moesten krijgen.
Als jonge kereltjes speelden we op de weide, aan de rechteroever van de Kalebeek, in en rond het gebouwtje, dat reeds verlaten was in de jaren 50. Rond het gebouwtje stonden een drietal lindebomen. Bovenaan het voorgeveltje, dat face à face stond met ons huis, stond in het wit geschilderd Schuttersmaatschappij St. Sebastiaan Dit speelterrein was rechtover onze woonst, aan het wegeltje dat naar, en even voorbij het huidig voetbalplein loopt.
Het huidige voetbalveld van Eendracht Leerne was vroeger een partij land dat bewerkt werd door Maurice De Jaeger (1906-1998) Maurice was toen broodbakker op de hoek van het dorp en de Molenstraat, alwaar zijn vrouw Margarithe De Paepe (1914-1998) er een herberg hield. Vooraan op het dorp had je de ingang van het café en in de Molenstraat had Maurice zijn bakkerij. Eigenlijk kon Maurice zeer kort bij, zijn meel halen, want ernaast was een machinale bloemmolen, momenteel het zaaltje Molenhuis
Maurice bewonderden wij nog op andere vakken. Om zijn loof te wieden op de akker, hiervoor vermeldt, gebruikte hij de kader van een afgedankt rijwiel. Het stuur en voorwiel werd afgeschroefd alsook de pedalen, en waar de pedalen normaal zitten had Maurice een mes laten lassen. Nu gebruikte Maurice de fiets omgekeerd. Vooraan zat dan het bandenloze achterwiel en zo wiedde hij zijn akker. Maurice was trouwens een beetje gehandicapt aan één van zijn benen. Toch kwam Maurice alle dagen van het dorp naar zijn akker. Daarnaast had hij ook een koetje dat natuurlijk alle dagen moest worden gemolken. Niettegenstaande zijn handicap was Maurice toch een bezige bij.
Grootvader Alphonse Van De Reviere schoot zich koning rond 1910. Misschien kon hij veel oefenen.
In 1954 was hij voorzitter van de toen genoemde Eendracht van Oydonck.
Bij zijn overlijden werd een kaartje naar alle leden gestuurd;
Gemeente Bachte Maria Leerne
Handboogmaatschappij De Eendracht van Oydonck bij Georges Bouckaert Gasthof De Sterre.
Waarde sportmakker, Met deze nodigen wij U uit tot de plechtige teraardebestelling van onze voorzitter de Heer Alfons Van De Reviere, alhier overleden.De lijkdienst heeft plaats op Maandag 8 maart 1954 om 10.00 uur in de parochiale kerk van St.Maria Leerne. Bede dit droevig nieuws onder de vrienden kenbaar te maken. Namens het bestuur.
De omliggende gemeenten Deurle, Sint Martens Leerne, Vosselare, Nevele, Meigem, Astene enz. werden afgeschuimd door mijn grootvader Alphonse, samen met Frans Van Speybroeck, Florimond Van Speybroeck, August Onderbeke en Karel Biebuyck alwaar zij zich in de kijker schoten, tot groot ongenoegen van de plaatselijke minder goede schutters.
De huidige Tweekoningstraat in Bachte Maria Leerne komt trouwens van de schutterskoningen Karel Biebuyck en Frans Van Speybroeck. Rechtover, weliswaar Kasteeldreef woonde de derde koning, mijn grootvader Alphonse Van De Reviere.
Alphonse, is gehuwd te Bachte Maria Leerne op 26 januari 1910.
Huwelijksakte 3 van 1910 te Bachte Maria Leerne, op woensdag 26 januari 1910 om 3 uur namiddag voor Lodewijk Herteleer, zijn verschenen Alphonse Ludovicus Van de Reviere, landbouwer, en Clemence Van De Veire, landbouwster, dochter van Fredericus Van De Veire, 64 jaar en Melanie Van de Reviere, landbouwers en wonende in de gemeente, beiden aanwezig en toestemmende.
Getuigen; Charles Louis Cornelis, 50 jaar, herbergier en August Vanderhaegen, 69 jaar, veldwachter, geen bloedverwanten en wonende in de gemeente.
Het kerkelijk huwelijk ging door in de parochiale kerk Sint Jan de Doper te Bachte Maria Leerne op donderdag 27 januari 1910 en werd ingezegend door pastoor Herpelinck.
De kerkelijke akte nummer 3 in het latijn opgesteld door pastoor Herpelinck vermeldt dat er dispensatie was.
Getuigen waren Emilius Van De Veire en Augustus Van Ooteghem.
Clemence Van De Veire, dochter van Fredericus Van De Veire en Melania Van de Reviere, geboren te Aalter op donderdag 07 april 1881,in het ouderlijk huis op de wijk Straethem, geboorteakte 54 van 1881 te Aalter, aangifte door vader Fredericus, 35 jaar, landsman, Clemence geboren om elf uur s avonds, getuigen, Henri Faut, 37 jaar en Karel Lips, 47 jaar, herbergier.
broer van Maria Ludovica, Augusta Maria, Hortensia Maria, Prudentia Maria, Clementia Maria, Prudence, Camillus en August.
Geboren te Bachte Maria Leerne op 17 januari 1884
Overleden te Bachte Maria Leerne op 3 maart 1954
Achtste kind en eerste zoon in het gezin van Carolus en Elodia.
Geboren te Bachte Maria Leerne op vrijdag 17 januari 1884, in de ouderlijke woonst in de Kasteeldreef of Maaigemhoek te Bachte Maria Leerne.
Vader CarolusLudoicus is bijna 42 jaar en moeder Elodia 41 jaar.
Geboorteakte nr 5 van 1884 te Bachte Maria Leerne, aangifte op zaterdag 18 januari 1884 om 4 uur in de namiddag voor Severin Biebuyck, burgemeester, door vader Carolus, boswachter, geeft een kind van het mannelijk geslacht aan, geboren op vrijdag 17 januari om 11 uur voormiddag.
Getuigen; Pieter Foncke, 54 jaar, tapper en Desiré De Wulf, 23 jaar, bakker.
Alphonse Ludovicus, is gedoopt in de parochiale kerk te Leerne, welke drie en een half jaar eerder plechtig werd ingewijd. Tevens werd deze kerk gebouwd door Basilius Bruneel, de toekomstige schoonvader van Clemence Van de Reviere.
Alphonse, Fons in de volksmond is overleden in de ouderlijke woonst Kasteeldreef nummer 30 op woensdag 03 maart 1954.
Overlijdensakte 7 van 1954 te Bachte Maria Leerne, aangifte door zoon Valère en dochter Julienne, welke verklaren dat hun vader overleden is op heden om 01 uur s nachts in het ouderlijk huis, toen Maaigemhoekwijk nr 29.
Overlijden van graaf Juan Leon Henri t Kint de Roodenbeke te Brussel, burgemeester van Bachte Maria Leerne. Het stoffelijk overschot werd s anderendaags naar Ooidonk gebracht
Zaterdag 20 februari werd nadat een ontroerende afscheidsrede werd gehouden door secretaris Jules Foncke (1894-1960) de lijkstoet in beweging gebracht.
De rouw werd geleid door de oudste zoon, de toekomstige graaf, Henri t Kint de Roodenbeke, toen majoor en afgevaardigde van het NATO- opperbevel te Versailles.
De stoet trok door de Ooidonkdreef naar de kerk, alwaar de tweede zoon van de overleden graaf, EP Jean t Kint de Roodenbeke, Benediktijn, de dienst voorging.
De kerkklokken hadden reeds herhaalde malen geluid en dit was ter ore gekomen van mijn grootvader, Alphonse Van De Reviere. Grootvader lag toen op zijn sterfbed in de kapelanij in de Oooidonkdreef.
Er werd van alles uitgevonden zodat mijn grootvader niet aan de weet zou komen dat zijn goede vriend, de graaf, overleden was en deze dag begraven werd.
Voordien was er eveneens afgesproken dat de lijkstoet, in stilte, aan ons woning zou voorbijgaan.
14 dagen later zou, grootvader Alphonse ook de geest geven. Het is precies alsof zij beiden dit hadden afgesproken!
De graaf was ongeveer dezelfde leeftijd van mijn grootvader, ze hadden samen hun jeugd doorgebracht. De graaf had het domein Ooidonk als goede huisvader beheerd en mijn grootvader had de graaf bijgestaan in de talloze taken die hem toevertrouwd waren.
Eerste schepen, Jules Van Der Vennet (1897-1974) werd de nieuwe burgemeester. Hij bleef burgemeester gedurende tien jaar en combineerde dit ambt met een landbouwbedrijf in de huidige della Faillelaan.
De opvolger van graaf Arnold op Ooidonk was graaf Juan (1886-1954), gehuwd met gravin Isabelle de Beauffort.
Graaf Juan was twee jaar jonger dan zijn jachtwachter Alphonse Van de Reviere (1884-1954). Beiden overleden met enkele dagen verschil in 1954.
Beiden konden het zeer goed met elkaar vinden. Dit blijkt uit verschillende anekdoten.
Grootvader Alphonse was eigenlijk aangesteld als jachtwachter, maar in werkelijkheid was hij meer dan dat op het domein Ooidonk. Alles wat rond het kasteel gedaan werd, of moest gedaan worden, ging bijna letterlijk en figuurlijk door de handen van Alphonse.(Dit wordt later nog beschreven)
Op 20 april 1864 kwam het domein Ooidonk in bezit van de familie tKint de Roodenbeke. Het was baron Henri (1817-1900), die niettegenstaande hij een bevoorrechte positie had, in de hoofdstad Brussel, toch kwam wonen op Ooidonk.
De latere graaf Henri tKint de Roodenbeke, (1817-1900) is gehuwd te Gent in 1841 met Zoè de Naeyer (1818-1894). De familie de Naeyer had verschillende eigendommen in de streek van Aalter, zoals in Bellem en Lotenhulle.
Hij liet het kasteel restaureren en zo kreeg het een meer residentieel karakter. Hij liet het park heraanleggen en bewaarde wel de ecologische waardevolle elementen, waaronder de Leiemeersen.
Graaf Henri t Kint de Roodenbeke heeft in de Belgische politiek een vooraanstaande rol gespeeld.
In het België van 1847 werd hij op dertigjarige leeftijd lid van de Kamer van Volksvertegenwoordigers voor het Arrondissement Gent Eeklo. In 1862 werd hij naar de Senaat gestuurd en van diezelfde Senaat zou hij voorzitter worden. (Senaatsvoorzitter van 26 april 1892 tot 10 november 1899) [1]
Koning Leopold II benoemde hem tot Minister van Staat.
Voor bewezen diensten verkreeg hij in 1870 de titel van baron, en enkele jaren later mocht hij de grafelijke titel dragen.
Ook Arnold t Kint de Roodenbeke (1853-1928), de overgrootvader van de huidige graaf Juan, zou later Senaatsvoorzitter worden.
Graaf Arnold, was vele jaren burgemeester van Bachte Maria Leerne en tijdens de wereldoorlog I liet hij tijdens de bombardementen, de bevolking schuilen in de ruime kelders van het kasteel. Een veiliger plek kon waarschijnlijk niet gevonden worden.
Trouwens de onderkeldering van het kasteel is vrij imposant en was naar de normen toen relatief veilig.
In de wereldoorlog II was graaf Juan t Kint de Roodenbeke (1886-1954) ook burgemeester van Bachte Maria Leerne, en opnieuw konden de inwoners van de gemeente een veilig onderkomen vinden in de kelders van het kasteel.
[1]De Voorzitter van de Senaat zit de plenaire vergadering en het Bureau van de Senaat voor. Bij de opening van elk parlementair jaar wordt hij door zijn collega's verkozen met een meerderheid van stemmen van de aanwezige leden.
De voorzitter van de Senaat is traditiegetrouw afkomstig van een van de meerderheidspartijen, terwijl de eerste ondervoorzitter behoort tot een partij van de andere taalgroep. Uiteraard wordt de voorzitter steeds gekozen onder de parlementsleden die over een grote politieke ervaring beschikken.
De voorzitters van Kamer en Senaat volgen de Koning in de protocollaire rangorde. De oudste van beide voorzitters neemt de tweede plaats in. De Voorzitter is de centrale figuur in de werking van de Senaat.
Naast de leiding over de plenaire vergadering handhaaft hij eveneens de orde in de vergadering, doet hij het reglement naleven, stelt hij de vraagpunten en brengt hij ze ter stemming. Als Voorzitter leidt hij de werkzaamheden van het Bureau van de Senaat waar de agenda van de senaatswerkzaamheden wordt bepaald.
Essentieel is zijn verantwoordelijkheid om de instelling democratisch te laten werken. Zo maakt hij het mogelijk dat de wetsontwerpen van de regering en de wetsvoorstellen van de senatoren op een correcte wijze worden besproken. Hij stelt de meerderheid in staat te handelen zonder de rechten van de oppositie te schenden.
De Voorzitter vertegenwoordigt de Senaat naar de buitenwereld, zowel nationaal als internationaal. Samen met de Kamervoorzitter zit hij de parlementaire overlegcomissie en de controlecommissie betreffende de verkiezingsuitgaven en de boekhouding van de politieke partijen voor. Hij is voorzitter van de begeleidingscommissie van het Vast Comité van toezicht op de inlichtingen- en veiligheidsdiensten.
Op 11 mei 1804 kwam Ooidonk in het bezit van Karel Jozef Du Bois, die in 1828 overleed.
Karel Jozef erfde het kasteel van zijn ouders, Jan Antoon du Bois, gehuwd met Dymphna Francisca Adriana du Bois, geboren dOultremont.
Zijn zoon Ferdinand Filip[1] werd de volgende heer van Nevele.
Zijn kinderen op hun beurt, zouden het kasteel en bijhorende gronden, verkopen aan Henri t Kint de Roodenbeke De Nayer, in 1864.
In 1836 erfde baron Ferdinand du Bois van zijn vader, samen met het kasteel Ooidonk, een bestaande distillerie in de kasteelhoeve. In 1856 richtte hij een nieuwe jeneverstokerij op die in 1875 [2] en 1890 [3] vergroot werd. In 1890 werd ook een stoommachine geplaatst.
Door het graven van de vaart naar Schipdonk werd de Leie genoodzaakt in haar bed te blijven, en hield zij op, over de meerschen te vloeien. Op den oproep van de heer t Kint kwam een weldoende toovernimf, de nimf der XIX° eeuw, de stoom, de bevruchtende wateren over de meerschen verspreiden, zonder dat de bouwlanden, zooals vroeger, er eenig hinder door leden.Een stoomwagen van zeven paardenkracht brengt eene pomp van Gwynn in beweging; deze neemt uit de Leie, op de daartoe geschikte dagen en uren, het begenoodigde water, verheft het tot 3 meters hoogte, en besproeit aldus in twee en zeventig uren tijds 22 hectaren meersch in den bijvang des kasteels van den achtbaren senator([4])
[1] Baron van Nevele,ridder in de Leopoldsorde, oudsenator.
[2] Vergroting van de stokerij uitgevoerd door Henri t Kint de Roodenbeke (1817-1900).
[3] Vergroting uitgevoerd door Henri t Kint de Roodenbeke (1817-1900).
[4] Geschiedenis van Bachte Maria Leerne De Potter en Broeckaert
(Geboren te Nevele 1524 (waarschijnlijk) (1) Brussel 5 juni 1568 (onthoofd)), beter bekend als Graaf Horne ook bekend onder de naam Graaf van Hoorn, was een edelman en staatsman in de Nederlanden vlak voor het begin van de 80-jarige oorlog. Sommige bronnen spreken overigens van 1518 als zijn geboortejaar.
Het leven van Graaf Horne vertoont grote overeenkomsten met dat van zijn vriend graaf Egmont, met wie hij uiteindelijk zou sterven.
Graaf Horne was oorspronkelijk legeraanvoerder van het Spaanse leger. Hij boekte enkele grote successen en werd als dan daarvoor in1561 benoemd tot admiraal van de Nederlanden, lid van de Raad van State en lid van de orde van het Gulden Vlies. Graaf Horne was verder tijdens zijn leven stadhouder van Gelre (Gelderland).
In de Raad van State vormde hij samen met Willem van Oranje en de graaf van Egmont een Driemansschap, dat in opstand kwam tegen het beleid van de kardinaal Granvelle, bisschop van Atrecht, die de inquisitie (vervolging van de protestanten) invoerde in Vlaanderen. Na diens afzetting bleef Horne zich verzetten tegen de Spaanse terreur: als protest hiertegen leverde de Graaf van Horne zij insignes van het Gulden Vlies in.
Graaf Horne is zijn hele leven overtuigd katholiek gebleven. Maar door zijn gedoogbeleid jegens de protestanten en zijn regelmatige afwezigheid, groeide Weert onder zijn bewind uit tot een bolwerk van de Reformatie. Dit gebeurde onder de leiding van de gravinnen Anna van Egmond en Walburgis van Nieuwenaar. Hierdoor was de Beeldenstorm in Weert extra hevig in vergelijking met andere steden. Na de Beeldenstorm voerde de Graaf Horne een beleid dat gericht was op het herstel van de katholieke macht, omdat hij de onderdrukking van zijn katholieke geloofsgenoten niet kon tolereren en bovendien zijn trouw aan Margaretha van Parma moest laten zien.
Filips II stuurde de hertog van Alva naar de Nederlanden om orde op zaken te stellen na de Beeldenstorm. Willem van Oranje ontvluchtte hierop Brussel; Egmont en Horne besloten niet te vluchten. Alva liet vrijwel direct na zijn aankomst de Graaf van Egmont en de Graaf Horne onder een vals voorwendsel (Alva had een overleg aangekondigd om over de situatie te praten) arresteren en voor de Raad van Beroerten slepen wegens hoogverraad. Hoewel Egmont tot het einde toe katholiek bleef en trouw bleef aan de Spaanse koning, werd hij samen met Graaf Horne ter dood veroordeeld.
Op 5 juni 1568 werden beide edelmannen en vrienden kort na elkaar onthoofd op de Grote Markt van Brussel. De dood van de Graaf van Horne en de Graaf van Egmont leidde tot grote protesten onder de bevolking.
De Graaf van Horne ligt begraven in de Sint Martinuskerk in Weert.
(tekst Wikipedia)
(1) eigen opmerking; De Potter-Broeckaert, hebben een groot vermoeden dat Philip geboren zou zijn op Ooidonk. Dit wordt verduidelijkt op blz.64 tot 71.Waarschijnlijk het jaar 1526.
Ooidonk, heeft een rijk gestoffeerde geschiedenis. Het zou mij echter te ver brengen om hier 8 eeuwen terug te gaan in de tijd.
Het domein ligt in een grote bocht, aan de linkeroever van de Leie. Aanvankelijk moet het een drassig land geweest zijn en was er eeen hoge donk op deze weilanden. Vandaar waarschijnlijk de naam Ooidonk
Het kasteel, volledig omringd door water, onderging veel aanpassingen.
Het is pas op het eind van de 16° eeuw dat het er uitzag zoals vandaag de dag.
In de 14° eeuw behoorde de toen middeleeuwse vesting tot het bezit van de heren van Nevele. Het wordt hun vaste verblijfplaats gezien zij deze burcht verkiezen boven het verblijf in een dorpscentrum.
Het kasteel was in de 14°, 15° en 16° eeuw geregeld betrokken in allerhande conflicten.
Eind 15° eeuw meer bepaald in 1491 werd het kasteel grotendeels verwoest door Hembyse en zijn Gentse calvinisten.
De meest bekende uit het geslacht De Montmorency is Filip, hertog van Hoorne. Waarschijnlijk is hij in het kasteel geboren.
In 1568 weten we dat hij samen met Lamoraal van Egmont, op de Brusselse markt, onthoofd zijn.
In 1579 werd het nogmaals vernield.
In 1592 werd het vervallen slot aangekocht door Maarten della Faille, die het opnieuw liet opbouwen in renaissancestijl. We zijn dan in 1594.
Jan Karel della Faille die kinderloos bleef was de laatste della Faille op Ooidonk.
Op 10 juni 1801 stierf hij en ingevolge de franse revolutie als gewone burger (citoyen)
Ooidonk wordt geacht het mooiste en sterkste kasteel van Vlaanderen te zijn.
